مشاعرۀ سنّتی

[FROM_HELL]

در این دنیای وانفا چرا مغرور می گردی
سلیان گر شوی آخر نصیب مور می گردی

یک لحظه نشد خیالم آزاد از تو
یک روز نگشت خاطرم شاد از تو
دانی که ز عشق تو چه شد حاصل من
یک جان و هزار گونه فریاد از تو

 

[naghmeirani]

یک لحظه نشد خیالم آزاد از تو
یک روز نگشت خاطرم شاد از تو
دانی که ز عشق تو چه شد حاصل من
یک جان و هزار گونه فریاد از تو

وقت سحر است خیز ای مایه ناز
نرمک نرمک باده خور و چنگ نواز
کانها که بجایند نپایند بسی
و آنها که شدند کس نمیاید باز​

 

[FROM_HELL]

وقت سحر است خیز ای مایه ناز
نرمک نرمک باده خور و چنگ نواز
کانها که بجایند نپایند بسی
و آنها که شدند کس نمیاید باز​

وای بر من ، سوزد و سوزد
غنچه هایی را که پروردم به دشواری
در دهان گود گلدانها
روزهای سخت بیماری
از فراز بامهاشان ، شاد
دشمنانم موذیانه خنده های فتحشان بر لب
بر من آتش به جان ناظر
در پناه این مشبک شب
من به هر سو می دوم ،
گریان ازین بیداد
می کنم فریاد ، ای فریاد ! ای فریاد

 

[shanli]

دلرباي آب، شاد و شرمناك،
عشقبازي مي كند با جان خاك !
خاك خشك تشنه دريا پرست،
زير بازي هاي باران مست مست !
اين رود از هوش و آن آيد به هوش،
شاخه دست افشان و ريشه باده نوش !​

 

[FROM_HELL]

دلرباي آب، شاد و شرمناك،
عشقبازي مي كند با جان خاك !
خاك خشك تشنه دريا پرست،
زير بازي هاي باران مست مست !
اين رود از هوش و آن آيد به هوش،
شاخه دست افشان و ريشه باده نوش !​

شاها در جهان عرصه‌ی در گاه تو باد
آفاق پراز خیمه و خرگاه تو باد

این خیمه‌ی بی ستون که چرخش خوانند
قایم به ستون خیمه‌ی جاه تو باد

 

[naghmeirani]

شاها در جهان عرصه‌ی در گاه تو باد
آفاق پراز خیمه و خرگاه تو باد

این خیمه‌ی بی ستون که چرخش خوانند
قایم به ستون خیمه‌ی جاه تو باد

دیر آمدی که دست ز دامن ندارمت
جان مژده داده ام که چوجان در برآرمت​

 

[FROM_HELL]

دیر آمدی که دست ز دامن ندارمت
جان مژده داده ام که چوجان در برآرمت​

تن بیشه پراز مهتابه امشب
پلنگ کوهها در خوابه امشب

به هر شاخی دلی سامان گرفته
دل من در تنم بی تابه امشب

 

[*زهره*]

به حرص ار شربتی خوردم مگیر از من که بد کردم
بیابان بود و تابستان و آب سرد و استسقا

 

[naghmeirani]

از روي تو دل كندنم آموخت زمانه
اين ديده از آن روست كه خونابه فشان است
​

 

[خس و خاشاک]

از روي تو دل كندنم آموخت زمانه
اين ديده از آن روست كه خونابه فشان است
​

تحمل کن ای ناتوان از قوی
که روزی تواناتر از وی شوی
به همت برآر از ستیهنده زور
که بازوی همت به از دست زور

 

[icttci]

نقل قول

نقل قول

خس و خاشاک;تحمل کن ای ناتوان از قوی
که روزی تواناتر از وی شوی
به همت برآر از ستیهنده زور
که بازوی همت به از دست زور



روزم سپري شد به اميدي كه شب آيد شب آمد و ديدم به دلم تاب و تب آمد
اي دوست دعا كن من بيچاره مبادا در حسرت ديدار توجانم به لب آيد.

 

[*زهره*]

دلبر که جان فرسود ازو کام دلم نگشود ازو
نومید نتوان بود ازو باشد که دلداری کند

 

[ali_mech86]

دين و دل به يک ديدن باختيم و خرسنديم
در قمار عشـق اي دل کي بود پشيماني

 

[*زهره*]

یا رب از ابر هدایت برسان بارانی
پیشتر زانکه چو گردی ز میان برخیزم

 

[azadeh_arch _eng]

مرا تو بي سببي نيستي
به راستي صلت كدام قصيده اي اي غزل؟

 

[j_ghalibaf]

لب نیک و بد دنیا نادیده که میخندد
صد گونه بلا دیده،این دیده که میگرید

 

[mob]

دل می رود ز دستم صاحبدلان خدا را

دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

 

[*زهره*]

ای پادشاه صورت و معنی که مثل تو
نادیده هیچ دیده و نشنیده هیچ گوش

 

[magsod]

شب همه بي تو کار من شکوه به ماه کردنست
روز ستاره تا سحر تيره به آه کردنست

 

[*زهره*]

ترک درویش مگیر ار نبود سیم و زرش
در غمت سیم شمار اشک و رخش را زر گیر

 

[magsod]

روشناني که به تاريکي شب گردانند
شمع در پرده و پروانه‌ي سر گردانند

 

[Pleiades.Arch]

روشناني که به تاريکي شب گردانند
شمع در پرده و پروانه‌ي سر گردانند

دوش در وقت سحر از غصه نجاتم دادند
و اندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند

 

[magsod]

ديدي که چه غافل گذرد قافله عمر
بگذاشت به شب خوابت و بگذشت شبابت

 

[*زهره*]

تنت به نبز طبیبان نیازمند مباد
وجود نازکت آزرده‌ی گزند مباد

 

[خس و خاشاک]

تنت به نبز طبیبان نیازمند مباد
وجود نازکت آزرده‌ی گزند مباد

دل در این پیره زن عشوه گر دهر مبند
کین عروسیست که در عقد بسی دامادست

 

[*زهره*]

تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود
سر ما خاک ره پیر مغان خواهد بود

 

[j_ghalibaf]

درد غم هجر تو بهر کس که بگفتم
از بهر هلاک من بیچاره دعا کرد

 

[Pleiades.Arch]

درد غم هجر تو بهر کس که بگفتم
از بهر هلاک من بیچاره دعا کرد

دل میرود ز دستم صاحبدلان خدا را
دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

 

[*زهره*]

اگر رفیق شفیقی درست پیمان باش
حریف خانه و گرمابه و گلستان باش

 

[ali_mech86]

شرابی تلخ می خواهم که مرد افکن بود زورش
که تا روزی بر آسایم ز دنیا و شر و شورش