مشاعرۀ سنّتی

[رنگ خدا]

نا برده رنج گنج میسر نمی شود
مزد ان گرفت جان برادر که کار کرد

 

[d_vasegh]

در این بازار طراران مرو هر سو چو بیکاران
به دکان کسی بنشین که در دکان شکر دارد

 

[secret_f]

دچار باید بود
وفکرکن که چه تنهاست
اگر که ماهی کوچک
دچار آبی دریای بیکران باشد

 

[shabnam777]

در خزان هجر گل ای بلبل طبع حزین
خامشی شرط وفاداری بود غوغا چرا

 

[= nAviD =]

ای عاشقان ای عاشقان پیمانه را گم کرده ام // زان می که در پیمانه ها اندر نگنجد خورده ام​

مستم ز خمر من لدن رو محتسب را غمز کن // مر محتسب را و ترا هم چاشنی آورده ام

ای پادشاه صادقان چون من منافق دیده ای // با زندگانت زنده ام با مردگانت مرده ام​

با دلبران و گلرخان چون گلبنان بشکفته ام // با منکران دی صفت همچون خزان افسرده ام​

ای نان طلب در من نگر ولله که مستم بی خبر // من گرد خنبی گشته ام من شیره ی افشرده ام​

مستم ولی از روی او غرقم ولی در جوی او// از فتنه و از گلزار اوچون گلشکر پرورده ام​

روزی که عکس روی او برروی من فتد //ماهی شوم رومی روخی گر زنگی نو برده ام​

در جام می اویختم اندیشه را خون ریختم // با یار خود امیختم زیرا درون پرده ام​

آویختم اندیشه را کاندیشه هشیاری کند // زاندیشه بیزاری کنم زاندیشه ها پژمرده ام​

دوران کنون دوران من گردون کنون حیران من // در لا مکان سیران من فرمان ز قان آورده ام​

در جسم من جانی دگر در جان من قانی دگر // با ان من انی دیگر زیرا به آن پی برده ام​

گر گویدم بیگاه شد رورو که وقت راه شد// گویم که این با زنده گو من جان به حق بسپرده ام​

خامش که بلبل باز را گفت چه خامش کرده ای؟ // گفتا خموشی را مبین در صید شه صد مرده ام​

 

[Sharif_]

من عهد تو سخت می دانستم
بشکستن ان، درست می دانستم

این دشمنی ای دوست که با من به جفا
اخر کردی ، نخست می دانستم

 

[paras2]

ما بي غمان مست دل از دست داده ايم/ همراز عشق و همنفس جام باده ايم

 

[canopus]

من شکوفایی گل های امیدم را در رویا ها می بینم
وندایی که به من می گوید:
گرچه شب تاریک است
دل قوی دار سحر نزدیک است...

 

[Sharif_]

تو یقین می دان که صد عالم گناه
از تف یک توبه برخیزد ز راه

بحر انسان چون دراید موج زن
محو گرداند گناه مرد و زن

 

[peiman_eng]

نرگس همه شیوه های مستی
از چشم خوشت بوام دارد
ذکر رخ و زلف تو دلم را
دردیست که صبح و شام دارد

 

[arsam313]

دامن مادر,نخست آموزگار کودک است
طفل دانشور ,کجا پرورده نادان مادری

 

[سارا بلاااا]

یار اندر کس نمیبینم یاران را چه شد
دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد...

 

[arsam313]

ندانستیم فرصت را بدل نیست
ز دام,این مرغ وحشی را رهاندیم

 

[= nAviD =]

ما و می و معشوق در این کنج خراب​

جان و دل و جامه در رهن شراب​

فارغ ز امید رحمت و بیم غذاب​

آزاد ز خاک و باد و زآتش و آب​

 

[صهبا]

بعد از آن ديوانگيها اي دريغ
باورم نايد كه عاقل گشته ام
گوييا او مرده در من كاينچنين
خسته و خاموش و باطل گشته ام

 

[Sharif_]

می بسوزم امشب از سودای عشق
می ندارم طاقت غوغای عشق

 

[هستی فرهادی]

...

...

قوت بازوی پرهیز به خوبان مفروش
که در این خیل حصاری به سواری گیرند

 

[Dr ehsan]

در ره منزل لیلی که خطرهاست در آن
شرط اول قدم آن است که مجنون باشی

 

[هستی فرهادی]

...

...

یا رب این بچه ترکان چه دلیرند به خون
که به تیر مژه هر لحظه شکاری گیرند

 

[Dr ehsan]

در پای تو افتد رهی و جان دهد امروز
فرصت اگر از دست رود باز نیاید
(رهی معیری)

 

[هستی فرهادی]

...

...

دلی کو عاشق رویت نباشد
همیشه غرقه در خون جگر باد

 

[Dr ehsan]

دلم جز مهر مهرویان طریقی بر نمی گیرد
ز هر در می دهم پندش ولیکن بر نمی گیرد

 

[هستی فرهادی]

...

...

در وفای عشق تو مشهور خوبانم چو شمع
شب نشین کوی سربازان و رندانم چو شمع

 

[Dr ehsan]

عاشق و رند و نظر بازم و می گویم فاش
تا بدانی که به چندین هنر آراسته ام

 

[هستی فرهادی]

...

...

می خور که عاشقی نه به کسب است و اختیار
این موهبت رسید ز میراث فطرتم

 

[Dr ehsan]

ما را ز خیال تو چه پروای شراب است
خم گو سر خود گیر که خمخانه خراب است
(این شعر روی دیوار اتاقمه)

 

[aydin-n]

من در غمت فرسوده ام از من چرا رنجیده ای ؟
تا بوده ام این بوده ام ازمن چرا رنجیده ای ؟
تا شاعری شد پیشه ام وصف تو بود اندیشه ام
غیر از تو را نستوده ام از من چرا رنیده ای ؟
سعدی معاصر استاد نظمی

 

[هستی فرهادی]

...

...

یا رب اندر دل آن خسرو شیرین انداز
که به رحمت گذری بر سر فرهاد کند

 

[Dr ehsan]

دریا و کوه در ره و من خسته و ضعیف
ای خضر پی خجسته مدد کن به همتّم

 

[هستی فرهادی]

...

...

میان او کخ خدا آفریده است از هیچ
دقیقه ایست که هیچ آفریده نگشادست