من عـــــــاشقم دیــــــوانه ام ، از خویشتن بیگانه ام
او شمع و من پـــــــــــروانه ام ، دیوانه ام ، دیوانه ام
آیید و زنجیـــــــرم کنید ، با عقل تدبیـــــــــــــرم کنید
وز عشق او سیـــــــــــرم کنید ، دیوانه ام ، دیوانه ام
نی خطا گفتم خطا ، بگـــــــذار تـــا سوزد مـــــــــــرا
پــا تـا به ســر ، ســر تـا به پـا ، دیوانه ام ، دیوانه ام
ایـن سینه ی پر سوز من ، وین اشک شب افروز من
آن شــــــام من ، ایــن روز من ، دیوانه ام ، دیوانه ام
پنــــدار را یک ســــو کنم ، زی کـــــوی جانان رو کنم
جــــــــان را فـــــــــدای او کنم ، دیوانه ام ، دیوانه ام
تـــا منـــزل محبوب مـــا ، سنگ است و ره فرسنگها
بـــــا ســــر روم ره یــا به پــــا ؟ دیوانه ام ، دیوانه ام
بـــا ســـر روم با ســر روم ، کز ســر سپارانش شوم
انـــــــــــدرز کس را نشنـــــوم ، دیوانه ام ، دیوانه ام
افــــروختم ، افـــــروختم ، آتش گــــــرفتم ســـوختم
تــــــــا عـــــاشقی آمـــــوختم ، دیوانه ام ، دیوانه ام
چون دل اسیـــــــر نام شد ، بـــــــا پختگیها خام شد
آواره شد ، نـــــــاکــــــــام شد ، دیوانه ام ، دیوانه ام
آسیمه ســـر ، آسیمه دل ، پــای خــرد مانده به گل
عقل از تمنـــــایش خجـــــــــل ، دیوانه ام ، دیوانه ام
شمع شبستانم چه شد ؟ سرو گلستانم چه شد ؟
وآن مـــــــــاه تــابــانم چه شد ؟ دیوانه ام ، دیوانه ام
آوخ که شب نــــــزدیک شد ، راه طلب تـــــاریک شد
تــــــــاریک ره بـــــــــاریک شد ، دیوانه ام ، دیوانه ام
افسانه اش تــابم بــــــرد ، وز اشک سیلابم بـــــــرد
بگذار تـــــــــا خوابم بـــــــــــرد ، دیوانه ام ، دیوانه ام
