گریه کن ای دل
در میان کسایی که دلشان سنگیست
در میان کسایی که احساس را سلاخی میکنند
در میان کسایی که محبت را به حراج میگذارند اما دریغ از محبت حقیقی
در میان کسایی که لیاقت خود را بیش از انچه که دارند میدانند
تنهايي … ديوار … قهوه هاي سر رفته از حوصله ام
اتاقي که چهار تاق باز ، روي من خوابيده
چشم هايي که از ساعت ، کار افتاده ترند
و شانه هاي تو ، که زير بار ِ باران نمي روند
بايد گريه ام را روي بي کسي هايم تنظيم کنم
و اين يعني تنهايي
شده یک وقتایی دلت خیلی گرفته.....
دلت میخواد با یکی حرف بزنی تا خودتو خالی کنی...
اما...
هرچی فکر میکنی حرفی به ذهنت نمیرسه؟؟
حال وروزمنم اینجوریاست...
من دلم می خواهد ساعتی غرق درونم باشم!! عاری از عاطفه ها تهی از موج و سراب دورتر از رفقا… خالی از هرچه فراق!! من نه عاشق هستم ؛ و نه محتاج نگاهی که بلغزد بر من من دلم تنگ خودم گشته و بس…!
مردان هم قلب دارند....فقط صدایش..یواش تر از صدای قلب یک زن است....
مرد ها هم در خلوتشان برای عشقشان گریه میکنند....شاید ندیده باشی..اما همیشه اشک هایشان را در آلبوم دلتنگیشان قاب میکنند..
هر وقت زن بودنت را میبینم...سینه ام را به جلو میدهم.....صدایم را کلفت تر میکنم...تا مبادا...لرزش دست هایم را ببینی...
مرد که باشی...دوست داری....از نگاه یک زن مرد باشی...
... نه بخاطر زورِ بازوها!
مثل تو دلتنگ میشوم.. ولی.گریه نمیکنم...
بچه میشوم....بهانه میگیرم...
تو این هارا خوب میدانی....
تمام آرزویم این است که سر روی پاهایت بزارم....
تا موهایم را نوازش کنی..
دوست دارم بدنت را بو کنم...
عاشق بویِ موهایت هستم!
من بیشتر از تو به آغوش نیاز دارم.....
چون وقت تنهاهیم....خاطره ی تو مرا امیدوار میکند....به همه ی دنیا!
تا برای خوشبختیت....لبخندت...آرامشت... .تلاش کنم
من مرد بودنم را مدیون زن بودنت هستم!
..این بود قسمتی از درد دل مردانه...
تو فقط این هارو میفهمی....با زن بودنت!...
گریه کن ای دل
انجا که باید اشک باشد شادیست
انجا که شادی اشک هست
تا به کی میشود لبخند زد
میشود ندید و نشنید
تنها بخاطر خود دروغ گفتن
تنها بخاطر خود حسادت کردن
تنها و با هم تنها بخاطر خود
سخت است حـــرفت را نفهمند، سخت تر این است که حــــرفت را اشتباهی بفهمند، حــــالا میفهمم، که خـدا چه زجــــــری میکشد وقتی این همه آدم حـــرفش را که نفهمیده اند هــــیچ، اشتباهی هم فهـــمیده اند.
مگویند احساسم زیباست
میگویند مهربان و دوست داشتنی هستم
اما کسی نمیگوید چه مرگت شده
هر کس مرا بت کرده است
بتی زیبا که ستایشش کند
اما نمیخواهم بت کسی باشم
که روزی کسی که بتم شده
مرا بشکند
[h=5][FONT="]هر کسی برای خودش خیابانی دارد[/FONT]…
[FONT="]کوچه ای[/FONT]…
[FONT="]کافی شاپی[/FONT]..
[FONT="]و شاید عطری[/FONT]…
[FONT="]که بعد از سالها… خاطراتش گلویش را چنگ میزند [/FONT][/h]
گریه میکنم به احساس پاک دوست داشتن که از یادها رفته
میشود انصاف داشته باشید
بجای دوستت دارم
تنها بگوید سلام شاید دوستت داشته باشم یا شاید نداشته باشم
همین باعث نمیشود که کسی بی خودی اذیت شود