(1) تیره ی عقاب ماهیگیریان؛ (2) تیره ی قوشیان و (3) تیره ی شاهینیان.
این تیره یک جنس دارد و در ایران تنها یک گونه ی آن یافت می شود.
این تیره، کورکورها، عقاب ها، قوش ها، سنقرها، و کرکس ها را در بر می گیرد. پرندگانی شکاری و روزی اند که جثه ی بزرگی داشته و گوشتخوارند. منقاری قلاب مانند و چنگال هایی محکم و قلاب مانند برای گرفتن و پاره کردن شکار دارند. بالهایشان پهن و بلند است و سرشان بزرگ و سوراخ بینی شان روی نرمه ی منقار؛ واقع د رقاعده ی آن، قرار دارد. نر و ماده همشکل اند. و معمولا ماده بزرگترند. رنگ پرنده ی نابالغ بسیار متغیر است. پرواز قوی، به صورت بالبازروی، از ویژگی های مهم این پرندگان به شمار می رود. روی درختان، صخره های مرتفع و روی زمین آشیانه می سازند.
قوش کلمه ای عامیانه است که به گروهی از پرندگان شکاری اطلاق می گردد. در اینجا منظور تیره های پرندگان شکاری بدون تیره شاهینیان و عقاب ماهیگیریان است.
این پرندگان با بال های دراز و زاویه دار و دم دو شاخه شناخته می شوند و نرو ماده همشکل اند. روی درختان آشیانه می سازند و اغلب از لاشه ی حیوانات تغذیه می کنند.
این پرندگان بسیار بزرگ و کند پروازند بال های بسیار پهن و دراز و دم کوتاهی دارند. به جز هما، در بقیه، سر فاقد پر است. بالبازروی های طولانی دارند و شکل پروازشان با دیگر پرندگان متفاوت است. نر و ماده همشکل اند. از لاشه ی حیوانات تغذیه کرده و روی درختان و صخره های مرتفع آشیانه می سازند.
این پرندگان بال های پهن ، گردن کوتاه، سر نسبتا گرد و دم نسبتا کوتاهی در مقایسه با عقاب ها دارند، رنگ پر وبالشان بسیار متغیر است و در زیر شانه و بال ها لکه های مشخصی دیده میشود. نر و ماده همشکل اند و روی درختان یا صخره ها آشیانه می سازند.
این پرندگان جثه ای لاغر و کشیده، بال ها و دمی دراز و باریک، پاها ی بلند و منقاری کوچک، که چندان ضخیم نیست، دارند. در هنگام پرواز بال ها ار اندکی بالا نگه می دراند. نر و ماده همشکل نبوده و نرها معمولا از ماده ها کوچکترند. هنگام شکار در نزدیکی سطح زمین پرواز کرده و با دیدن شکار، به طور ناگهانی به پایین جهیده و شکار را می گیرند. در نیزار یا روی زمین آشیانه می سازند و به جز فصل تولید مثل، ساکت اند.
این پرندگان با بال های کوتاه و گردن و دم دراز، از سایر پرندگان خانواده ی قوش ها کوچکترند. ماده ها، از نرها بسیار بزرگترند، قرقی ها، در میان درختان آشیانه ساخته و برای شکار پرندگان کوچک، در لابلای درختان بوته ها، سازگاری زیادی پیدا کرده اند.
این پرندگان شکاری، بسیار بزرگ اند و بال های وسیع، دم پهن و پاهای پردار دارند. منقار بزرگ، چنگال ها قوی و پر و بالشان قهوه ای تیره است. پرنده ی نابالغ کمرنگ تر از پرنده ی بالغ استف نر و ماده ی آن همشکل، اما ماده اندکی بزرگتر است. بعضی از عقاب ها فقط از لاشه تغذیه می کنند. عقاب ها آشیانه ی خود را روی درختان مرتفع و صخره های غیر قابل دسترس می سازند.
این تیره، پرندگانی شکاری و روزی اند و با بال های کشیده و باریک بسیار مشخص اند. معمولا ساکت اند، اما در هنگام احساس خطر و هشدار صدایی جیغ ماند شبیه «جی یاک- کی – کی » دارند. رفتار زیستی و تغذیه ای این تیره؛ با عقاب ها، سارگپه ها و کورکورها متفاوت است. با سرعت و قدرت به پایین حرکت کرده و مستقیما به سوی شکار شیرجه رفته و آن را می گیرند. طعمه را با یک پا و با چنگال می گیرند. معمولا خودشان آشیانه نمی سازند. به سبب بهره گیری از آنها در قوش بازی ، مورد علاقه ی قوشبازان هستند.
بالابان
بحری ( شاهین )
پیغو
پیغوی کوچک
ترم تای
دلیجه
دلیجه ی کوچک
سارگپه پریا
سارگپه جنگلی
سارگپه جنگلی تاجدار
سارگپه چشم سفید
سارگپه ی پابلند
سارگپه ی معمولی (سارگپه)
سارگپه ی کوهی
سنقر تالابی
سنقر خاکستری
سنقر سفید
سنقر گندمزار
شاه باز ( عقاب شاهی )
شاهین ( بحری )
شاهین بلوچی ( لاگر )
شاهین پاسرخ
شاهین دودی
شاهین سر حنایی
طرلان
عقاب پریا
عقاب خالدار بزرگ ( عقاب تالابی )
عقاب خالدار کوچک(عقاب جنگلی)
عقاب خاکی (عقاب دشتی)
عقاب دریایی (عقاب دریایی پالاس)
عقاب دریایی دم سفید
عقاب دو برادر
عقاب صحرایی
عقاب طلایی
عقاب مارخور
عقاب ماهیگیر
قرقی
لاچین
لیل
هما
کرکس (دال)
کرکس پشت سفید (دال پشت سفید)
کرکس سیاه (دال سیاه)
کرکس کوچک
کور کور سیاه (کورکور)
کورکور بال سیاه
کورکور حنایی
منبع
