ما از شکستن الگو ها می ترسیم ... دست و پای خلاقیتمونو بستیم و بستن... همه اس تو چارچوب قوانین کار می کنیم .. اگه از لباس دانش آموز منظم و حرف گوش کن بیایم بیرون می تونیم
معمارش کیه؟ یعنی اجازه هست راجع بش نظر داد؟ داخلیش خیلی خوشگله ولی نماش زیاد خوب نیست.... نمیدونم... مصالحش... کاربریش مسکونی که نیست! هست؟ دارم فکرمی کنم اگه اینو من طراحی می کردم استادام چی می گفتن...!
عکس های جالبی بود عزیز . خوب بود از نمای داخلی ش هم چن تا عکس میزاشتی.
جالبه که بدونید کتابخانه شهر ما پیش از انقلاب اسلامی شروع به ساخت شد و در ابتدا این ساختمون برای اداره ساواک طراحی شد ولی با انقلاب و بعد از انقلاب ساختمون ساواک رو تبدیل به مکان فرهنگیش کردن . طبقه بالا که ساختمون اداری بود به کتابخونه و طبقه زیر زمین رو که شکنجه گاه بود به سالن تئاتر تبدیلش کردن.
برای من جالب و زیبا نبود اگر نما اشاره ای به کتاب ها داشت زیباتر میشد .... گذاشتم یک طرح کامل اونم چنین چیزی با چنین رنگ بندی اصلا زیبا نیست در نظرم ...
به نظر می رسه معمارش یه دانشجو بیش نبوده از این طرح ها تو ذهن من زیاده
تنها کاری که کرده یه چند تا پوسته چسبونده به نمای جلوی ساختمون
اگر معمارش از رنگ بندی بهتر استفاده می کرد خیلی بهتر بود.
ولی در کل دوست عزیز از این که زحمت کشیدی این رو پیدا کردی ممنونم
زیباست ولی دوست عزیز ما عکس های کمی رو گذاشتن و به نوعی مبهم ؛حداقل برای من.
آیا کاربری مسکونی داره یا فقط یه محصول تجاری هستش؟
من که فکر نمیکنم کسی (حداقل با قضاوت از دور) بتونه توش راحت زندگی کنه.
اینکه آثار معماری را با عملکرد آن و پاسخ دادنشان به نیازهای کارکردیشان بسنجند امری مسبوق به سابقه است. دیرینه است این نوع نگاه. اما ظاهرا، این روزها سنجیدن اثر معماری به یگانه بودنش و ویژه بودنش دارد باب میشود. مجله Conde Nast Traveller خاصترین و نامتعارفترین ساختمانهای جهان را انتخاب نموده است. ۱) مرکز نمایشگاهی <کومولوس> در ناردبورگ دانمارک:
در نگاه اول (حتی دوم)!! نمیشود فهمید چه عواملی معمار را به این فرم وحجم رهنمون شده است. هلال ماه؟ تکهای پنیر؟ یا حتی ارگانیزمی ساده و معمولی! هرچندکه به گفته خود معمار، همین چندگویگی و چندوجهی اثر است که مد نظر و هدف اولیه او بوده است. پیکر نامتعارف ساختمان، که موزه علوم وفن آوریهای جدید را درخود دارد، به پارک علمی-تفریحی دانفوس نقش میزند. ۲) برج دبی:
این مجموعه غول آسا، که احتمالا به نیم کیلومتر ارتفاع خواهد رسید، قرار است امسال به بهره برداری برسد. این برج ۳۰ هزار آپارتمان و مغازه و سوپرمارکت و حتی دریاچه مصنوعی خواهد داشت. معمار ساختمان، آدریان اسمیت، معتقد است که اقلیم و فرهنگ عربی و فرم یادمانی مساجد قدیمی اورا به این فرم هدایت نموده است.
۳) ورزشگاه ویمبلی لندن:
این ورزشگاه برای انگلیسیها مهم و عزیز است. نخست به این خاطر که تیم ملی فوتبال انگلستان در سال ۱۹۶۶ در همین ورزشگاه قهرمان شد، دوم به این خاطر که به اعتقاد هواداران پر شر و شور فوتبال، صرف گنجایش ۹۰ هزارنفری آن امتیاز و موجب فخر است. سوم آنکه آکوستیک ورزشگاه جوری طراحی و اجراشده است که طنین شور و هیجان تماشاچیها را چند برابر میکند. و سرآخر اینکه این نورمن فاستر بزرگ بود که بازسازی آن را به عهده گرفت و آن را یرای بازیهای ۲۰۱۲ آماده نمود. ۴) موزه نوین> نیویورک:
این موزه در منطقه منهتن، و درمیان انبوهی از خانهها قرار دارد. در مکان قبلی اش هم که چند سال پیش از آنجا نقل مکان نمود، در میان تودهای از ساختمانهای اداری و ویترینهای فروشگاهها قرار داشت. اینک این ساختمان خودرا ازفراز ساختمانهای ۵ طبقه به رخ گردشگران و عابرین میکشد. اثر را معماران ژاپنی ساختهاند: کازوئوسجیما، ریو نیشیتسا. ۵) حیاط مرکزی انستیتو اسمیتسون واشنگتن:
برای این پروژه نیز دست نورمن فاستر را طلبیدند. این بار، در مقابل این معمار سوپر مدرنیست این وظیفه را قرار داده بودند که ساختمانی متعلق به قرن نوزده را بازسازی و مدرنیزه کند وارزشهای معماری آن را حفظ کند، بیآنکه خصیصههای تاریخی بنا لطمه ببینند. و این کار محقق شد- پوشش فلز وشیشه ای، به راحتی، با کلیت فضای انستیتو هماهنگ شده وبرای توریستهایی که برای دیدن گالری ملی پرترهها وارد آنجا میشوند هیچ امر متناقضی وجود ندارد. ۶) دیوارسکوی <نوارسرخ> در پارک <تانگه> در ایالت شینهوانادو چین:
این پارک با این ابنیه اوریژینال (اگر بشود این حجم نواری فلزی را ابنیه نامید)، در ساحل رود تانگه قرار دارد و در موازات آن هم کشیده میشود. این اثر معماری نه تنها پارک را منقش میکند، توریستهارا جلب میکند و مکانی برای استراحت و تفریح است، بلکه تغییری نیز درسامانه چراغ و روشنایی است: چراغهای قرارگرفته در دل <نوار سرخ>، با تاریک شدن پارک روشن میشوند و نور میافشانند. ۷) کریستال> در موزه سلطنتی انتاریو تورنتو کانادا:
وقتی که سال گذشته بنا درمعرض دید و قضاوت کاناداییها قرارگرفت، هم آدمهای ساده وهم نخبگان هنری، هم این طرفیها راضی بودند هم آن طرفیها. عدهای آن را اثری در حد معمول و نه چندان سالم تلقی کردند و عدهای آن را اثری هنری و بالا ارزیابی کردند. همه اینها همانی است که از تورنتو محافظه کار انتظار میرود. فرم ویژه کریستال هم برای موفقیت تجاری موزه که در آن قرار دارد، وسیله مهمی است. غالبا اینجا توریستها میآیند که آن را ازداخل ببینند، ولی هستند بسیاری که آن را از بیرون میبینند و لذت میبرند. بهخصوص نماهای شیشهای آن را که پر است از عکسهای چاپ شده کفشهای مختلف