مشاعرۀ سنّتی

[won-a-pa-lei]

در زیر آسمان ابری
به معنای نامش فکر می کند
گل آفتابگردان!

 

[meddler]

در زیر آسمان ابری
به معنای نامش فکر می کند
گل آفتابگردان!

نشست رو به پنجره
و تمام باغها گشتند
گل آفتاب گردان گفت
من هم از آفتاب برگشتم !!

 

[won-a-pa-lei]

نشست رو به پنجره
و تمام باغها گشتند
گل آفتاب گردان گفت
من هم از آفتاب برگشتم !!

ما که اين همه براي عشق​

آه و ناله ي دروغ مي کنيم​

راستي چرا​

در رثاي بي شمار عاشقان​

-که بي دريغ-​

خون خويش را نثار عشق مي کنند​

از نثار يک دريغ هم​

دريغ مي کنيم؟


روز خوش meddler عزیز ممنون از همراهیت!
​

 

[naghmeirani]

مشو خاموش ای شمع و بسوز امشب به بزمِ من

که از بی مهریش با تو هزاران داستان دارم

 

[Ekram]

من از دریاجه های جوشش ایثار خورشیدم
نه تنها گل که خارا هم صفا نوشید از دستم

 

[naghmeirani]

منظومه ای برابر چشمم گشوده شد
آنشب که از کنار تو آرام رد شدم

گم بودم از نگاه تمام ستارگان
تا اینکه با دو چشم سیاهت رصد شدم

 

[z.19.P]

مشو خاموش ای شمع و بسوز امشب به بزمِ من

که از بی مهریش با تو هزاران داستان دارم

مردم اندر حسرت فهم درست / انچه می گویم به قدر فهم توست

 

[tired_poet]

من از دریاجه های جوشش ایثار خورشیدم
نه تنها گل که خارا هم صفا نوشید از دستم

می نشینم مگر تو رد بشوی، می دوم تا مگر که خسته شوی
می کشم امتداد راهی را، به امید در آن قدم زدن ات
تو اگر مرغ عشق من باشی، بازوانم بدون شک قفس اند
واقعاً حیف اگر که این آغوش، تنگ باشد برای پر زدن ات
​

 

[Ekram]

می نشینم مگر تو رد بشوی، می دوم تا مگر که خسته شوی

می کشم امتداد راهی را، به امید در آن قدم زدن ات
تو اگر مرغ عشق من باشی، بازوانم بدون شک قفس اند
واقعاً حیف اگر که این آغوش، تنگ باشد برای پر زدن ات​

تا مرد سخن نگفته باشد
عیب و هنرش نهفته باشد
هر بیشه گمان مبر که خالیست
شاید که پلنگی خفته باشد

 

[naghmeirani]

دیده به دل می‌برد حکایت مجنون

دیده ندارد که دل به مهر نبستست

دست طلب داشتن ز دامن معشوق

پیش کسی گو کش اختیار به دستست

 

[Ekram]

تا بدانجا رسید دانش من
که بدانم همی که نادانم

 

[meddler]

تا مرد سخن نگفته باشد
عیب و هنرش نهفته باشد
هر بیشه گمان مبر که خالیست
شاید که پلنگی خفته باشد

دل من پلنگ غمگین است که به بازی گرفته آهو هات
و دلش لک زده که جفت شود با پری های قصر جادو هات

 

[won-a-pa-lei]

تا کی چو باد سربدوانی به وادیم
ای کعبه مراد ببین نامرادیم

 

[meddler]

تا بدانجا رسید دانش من
که بدانم همی که نادانم

من و تو هر دو به دیوار و مرز معترضیم
چرا دو توده آتش گناهمان که یکی ست

 

[Ekram]

من و تو هر دو به دیوار و مرز معترضیم
چرا دو توده آتش گناهمان که یکی ست

تا به جفایت خوشم ترک جفا کرده ای
این روش تازه را تازه بنا کرده ای

 

[naghmeirani]

تا به جفایت خوشم ترک جفا کرده ای
این روش تازه را تازه بنا کرده ای

یا بردنِ دل از گل و از شمع فراگیر

یا عاشقی از بلبل و پروانه بیاموز

 

[won-a-pa-lei]

زین همرهان همراز من تنها توئی تنها بیا
باشد که در کام صدف گوهر شوی یکتا بیا

 

[naghmeirani]

زین همرهان همراز من تنها توئی تنها بیا
باشد که در کام صدف گوهر شوی یکتا بیا

این که می گویند آن خوشتر ز حسن

یارِ ما این دارد و آن نیز هم....

 

[tired_poet]

تا به جفایت خوشم ترک جفا کرده ای
این روش تازه را تازه بنا کرده ای

یک شب آمد.. مرده آمد.. زنده رفت
رفت روی سفره بیگانه نفت
.
.
.
.
تا به کی باید تحمل کرد را..
گفت و روز حادثه بیرون نرفت؟

(سطرهایی که نقطه گذاری شده، جای سبز ابیاتی است که نوشتم و پشیمان شدم و به خاک سپردم)

 

[won-a-pa-lei]

یک شب آمد.. مرده آمد.. زنده رفت
رفت روی سفره بیگانه نفت
.
.
.
.
تا به کی باید تحمل کرد را..
گفت و روز حادثه بیرون نرفت؟

(سطرهایی که نقطه گذاری شده، جای سبز ابیاتی است که نوشتم و پشیمان شدم و به خاک سپردم)

تو را به راستي،​

تو را به رستخيز​

مرا خراب کن!​

که رستگاري و درستکاري دلم​

به دستکاري همين غم شبانه بسته است​

که فتح آشکار من​

[FONT=&quot]به اين شکست هاي بي بهانه بسته است


شرمنده تشکر ندارم. اگه داشتم دو امتیاز بهت می دادم!
[/FONT]

 

[meddler]

یک شب آمد.. مرده آمد.. زنده رفت
رفت روی سفره بیگانه نفت
.
.
.
.
تا به کی باید تحمل کرد را..
گفت و روز حادثه بیرون نرفت؟

(سطرهایی که نقطه گذاری شده، جای سبز ابیاتی است که نوشتم و پشیمان شدم و به خاک سپردم)

مگه نگفتم برو نظر بده ؟



توی این بیت اتفاقی هست
مثل دلداگی تو ساده
زیر این تخت گریه کن آرام
اتفاق بدی نیفتاده !

 

[won-a-pa-lei]

مگه نگفتم برو نظر بده ؟



توی این بیت اتفاقی هست
مثل دلداگی تو ساده
زیر این تخت گریه کن آرام
اتفاق بدی نیفتاده !

هيچ راهی نبايد در شهرها تمام شود
هيچ خوابی نبايد بی ستاره آفتابی شود
هيچ سيبی نبايد بی صدا بيفتد
می خواهم تمام دنيا را به ياد بياورم
چه قدر راه نرفته از من می گذرد
پشت سرم هستی يا نه ؟
تو ، سايه ، منی
من همه ی رفتن را به ياد آورده ام

 

[meddler]

هيچ راهی نبايد در شهرها تمام شود
هيچ خوابی نبايد بی ستاره آفتابی شود
هيچ سيبی نبايد بی صدا بيفتد
می خواهم تمام دنيا را به ياد بياورم
چه قدر راه نرفته از من می گذرد
پشت سرم هستی يا نه ؟
تو ، سايه ، منی
من همه ی رفتن را به ياد آورده ام

منی که مونس رنج دقایقت بودم
سکوت کردم و ماندم .......که عاشقت بودم

 

[won-a-pa-lei]

منی که مونس رنج دقایقت بودم
سکوت کردم و ماندم .......که عاشقت بودم

می دانم که تازه از زير چتر برگشته ای
می دانم که وقت نمی کنی دلت برايم تنگ شود
ولی من از دلتنگی تمام وقت ها برگشته ام




شرمنده دوست عزیز تشکرام تموم شده!

 

[tired_poet]

می دانم که تازه از زير چتر برگشته ای
می دانم که وقت نمی کنی دلت برايم تنگ شود
ولی من از دلتنگی تمام وقت ها برگشته ام




شرمنده دوست عزیز تشکرام تموم شده!

«فاش میگویم و از گفته خود خرسندم!»

من دلم را به تو و یاری تو میبندم

او نشسته است و از اعدام قلم خوشنود است

من به سقف شُل بالای سرش میخندم



(فی البداهه.. تقدیم به شما)

 

[meddler]

می دانم که تازه از زير چتر برگشته ای
می دانم که وقت نمی کنی دلت برايم تنگ شود
ولی من از دلتنگی تمام وقت ها برگشته ام




شرمنده دوست عزیز تشکرام تموم شده!

میروی و گریه می آید مرا
لحظه ای بنشین که باران بگزرد

 

[won-a-pa-lei]

«فاش میگویم و از گفته خود خرسندم!»

من دلم را به تو و یاری تو میبندم

او نشسته است و از اعدام قلم خوشنود است

من به سقف شُل بالای سرش میخندم



(فی البداهه.. تقدیم به شما)

ما همه از يک گلوی پر از ترانه رها شده ايم
فقط سکوت هايمان ، ما را به غربت چشم ها برده است
کسی بايد امشب
نخستين ترانه را به ياد آورد


ممنون چه جالب که بداهه گفتی. طبع شعریت جالبه برام . موفق باشی!

 

[won-a-pa-lei]

میروی و گریه می آید مرا
لحظه ای بنشین که باران بگزرد

دوباره در سفرم
می خواهم نگاه کنم
به تمام دشت هايی که نديدم
به تمام کوههايی که از من گذشتند
تا پشت اين همه دور
برای اهل آبادی جايی
رو به ماه بدرخشند
و پشت به هراس شب و
راه کسی نيامدن
سکوت کنند

 

[adventurous]

می دانم که تازه از زير چتر برگشته ای
می دانم که وقت نمی کنی دلت برايم تنگ شود
ولی من از دلتنگی تمام وقت ها برگشته ام


من از دریچه ی کوچک خوشبختی
خستگی کوچه همسایه را دیدم
دیدم...خستگی سایه را دیدم
و شب را که در آینه جا خوش کرده بود
و ستاره ها را که خشک شده بودند.
و خدا را که آرام بود
و اما سکوت را.............. که فریاد می کشید :....زنده باد خوشبختی!!

 

[lighthearted]

یا رب از رحمت رها ، از قید زحمت کن مرا

فارغ از بیم و امید و رنج و راحت کن مرا