مشاعرۀ سنّتی

[تاریک وتنها]

تا به کی جان کندن اندر آفتاب ای رنجبر

ریختن از بهر نان از چهره آب ای رنجبر

 

[jjjj]

رند عالم سوز را با مصلحت بینی چکار
کار ملک است آن که تدبیر و تامل بایدش

 

[تاریک وتنها]

شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم

شدم آن عاشق دیوانه که بودم ...............

 

[sun_girl]

من همان ساعت که از می خواستم شد توبه کار
گفتم این شاخ ار دهد باری پشیمانی بود

 

[jjjj]

من نه آنم که زبونی کشم از چرخ فلک
چرخ بر هم زنم ار غیر مرادم گردد

 

[لطفی88]

دیدی ، ان را که تو خواندی به جهان یارترین
سینه را ساختی از عشقش ، سرشارترین
آنکه می گفت منم بهر تو غمخوارترین
چه د ل آزارترین شد ! چه دل آزارترین؟

 

[تاریک وتنها]

نرسیده به درخت
کوچه باغیست که از خواب خدا سبز تر است .............

 

[jjjj]

تا قوت عشق تو بدیدم
سرگشتگی هم بسی فزون گشت

 

[تاریک وتنها]

تک در ختم را سر شار از برگ

در تب زرد خزان می نگرم ..............

 

[jjjj]

مزن ای عدو! به تیرم که بدین قدر نمیرم
خبرش بگو که جانت بده به مژدگانی

 

[لطفی88]

من از تو پیرترم ای شب
من از تو کورترم ای ماه
چرا چراغ نمی گیرید
مرا به پیچ و خم این راه؟

 

[sun_girl]

هجو اگر گفت حسودی و رفیقی رنجید
گو تو خوش باش ما که گوش به احمق نکنیم

 

[تاریک وتنها]

مرا در کوره ی غم آزمودی

دلت آخر به سر گردانیم سوخت

نگاهم را به زیبایی گشودی...............

 

[jjjj]

یا بخت من طریق مروت فرو گذاشت
یا او به شاهراه طریقت گذر نکرد

 

[sun_girl]

در دل ندهیم ره پس از این مهر بتان را
مهر لب او بر در میخانه نهادیم

 

[تاریک وتنها]

می دانم و صفای دلا ویز دشت را

اما من این میان

پرواز لحظه ها را

افسوس می خورم

پرواز این پرنده ی بی باز گشت را .............

 

[sun_girl]

...
پرواز این پرنده ی بی باز گشت را .............

آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند
آیا بود که گوشه چشمی به ما کنند


دوستان شب خوش

 

[لطفی88]

در ساحل متروک دریاهای ارام...
شب های جاویدان مرا در بر گر فتند

 

[ENERJHI]

دیده نرگس به باغ، باز پر از خواب شد
طره سنبل به راغ، باز پر از تاب شد

 

[N. fotros]

ده روزه مهر گردون افسانه است و افسون
نیکی به جای یاران فرصت شمار یارا

 

[گل شیپوری]

مرا عهدی ست با جانان که تا جان در بدن دارم هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم

 

[N. fotros]

مایه خوشدلی آن جاست که دلدار آن جاست
می​کنم جهد که خود را مگر آن جا فکنم

 

[گل شیپوری]

خدایا داد از این دل داد از این دل نگشتم یک زمان شاد از این دل
چو فردا داد خواهان داد خواهند بر آرم من دو صد فریاد از این دل

 

[گل شیپوری]

منم آن شاخه بر نخل محبت
که حسرت سایه و محنت برستم

 

[گل شیپوری]

​

بيابان را، سراسر، مه گرفته‌ست.
چراغِ قريه پنهان است
موجی گرم در خونِ بيابان است
​

بيابان، خسته لب‌بسته نفس‌بشکسته در هذيانِ گرمِ مه، عرق‌می‌ريزدش آهسته از هر بند.

​

​

«ــ بيابان را سراسر مه گرفته‌ست. [می‌گويد به خود، عابر] سگانِ قريه خاموش‌اند. در شولایِ مه پنهان، به خانه می‌رسم. گُل‌کو نمی‌داند. مرا ناگاه در درگاه می‌بيند. به چشم‌اش قطره‌اشکی بر لب‌اش لب‌خند، خواهد گفت: «ــ بيابان را سراسر مه گرفته‌ست... با خود فکرمی‌کردم که مه گر هم‌چنان تا صبح می‌پاييد مردانِ جسور از خفيه‌گاهِ خود به ديدارِ عزيزان بازمی‌گشتند.»

​

بيابان را سراسر مه گرفته‌ست.

چراغِ قريه پنهان است، موجی گرم در خونِ بيابان است.

​

بيابان، خسته لب‌بسته نفس‌بشکسته در هذيانِ گرمِ مه عرق‌می‌ريزدش آهسته از هر بند..

 

[گل شیپوری]

دوستان من موقعه ناهاره بعدشم میرم نمایشگاه نیستم خداحافظ

 

[N. fotros]

منم آن شاخه بر نخل محبت
که حسرت سایه و محنت برستم

من که ملول گشتمی از نفس فرشتگان
قال و مقال عالمی می​کشم از برای تو

 

[ENERJHI]

و گر صد باب حکمت پیش نادان
بخوانی، آیدش بازیچه در گوش

 

[تاریک وتنها]

شکسته بازو گسسته نیرو جدار شب را چگونه ریزم

سپاه غم را چگونه رانم به پای بسته به دست تنها

 

[Mitra_Galaxy]

ای نسیم سحری بندگی من برسان
که فراموش مکن وقت دعای سحرم ...