مشاعرۀ سنّتی

[gorji49]

هر که بی سامان شود در راه عشق
در دیار دوست سامانش دهند

 

[ta_ra]

در غریبی دوستان را یاد کردن عار نیست
یک ورق نامه نوشتن کمتر از دیدار نیست

 

[تاریک وتنها]

تو را من زهر شیرین خوانم ای عشق

که نامی خوشتر از اینت ندانم .................

 

[elham_k]

در غریبی دوستان را یاد کردن عار نیست
یک ورق نامه نوشتن کمتر از دیدار نیست

تا به امروز مرا در سخن اين سوز نبود
كه گرفتار نبودم به كمندِ هوسي

 

[تاریک وتنها]

یادم آید که دگر از تو جوابی نشنیدم

پای در دامن اندوه کشیدم

نرمیدم..............

نگسستم .............

 

[jjjj]

من هم رباب عشقم و عشقم ربابی‌ست

وان لطف‌های زخمه رحمانم آرزوست

 

[elham_k]

یادم آید که دگر از تو جوابی نشنیدم

پای در دامن اندوه کشیدم

نرمیدم..............

نگسستم .............

مجنون که کمال عشق و حیرانی داشت

مهری نه چو این مهر که میدانی داشت

این مهر نه عاشقی ست ، مهری ست که آن

با یوسف مصر پیر کنعانی داشت

 

[تاریک وتنها]

تو زهری زهر گرم سینه سوزی

تو شیرینی که شور هستی از توست ............

 

[jjjj]

تا توانی دلی بدست آر
دل شکستن هنر نبود

 

[elham_k]

من هم رباب عشقم و عشقم ربابی‌ست

وان لطف‌های زخمه رحمانم آرزوست

ترا تيشه دادم كه هيزم كني

ندادم كه بنياد آدم زني

 

[jjjj]

یکی قطره باران ز ابری چکید
خجل شد چو پهنای دریا بدید

 

[تاریک وتنها]

در راه عشق مر حله ی قرب و بعد نیست

می بینمت عیان و دعا می فر ستمت

 

[jjjj]

ممنونم اینم خیلی قشنگه میشه بگی از کیه؟؟؟

تا در پیری به چه آیین روی ای دل
باری به غلط صرف شد ایام شبابت

 

[لطفی88]

تو می رفتی و خورشید شبانگاهی
بدنبال تو عالم رارها می کرد
تو می رفتی و خوناب سرشک من
شفق را با غم من اشنا می کرد

 

[jjjj]

در اندرون من خسته دل ندانم کیست
که من خموشم و او در فغان و در غوغاست

 

[ta_ra]

تو را من چشم در راهم
شبا هنگام که می گيرند در شاخ تلاجن سايه ها رنگ سياسی
وزان دل خستگانت راست اندوهی فراهم
تو را من چشم در راهم...

پ.ن: میشه شعر نو هم گفت؟

 

[*زهره*]

من از روییدن خار سر دیوار دانستم
که ناکس کس نمی‌گردد بدین بالا نشینی‌ها

 

[jjjj]

تو را من چشم در راهم
شبا هنگام که می گيرند در شاخ تلاجن سايه ها رنگ سياسی
وزان دل خستگانت راست اندوهی فراهم
تو را من چشم در راهم...

پ.ن: میشه شعر نو هم گفت؟

اره عزیز،خوش اومدی، چرا نشه شعر نو هم قبوله

 

[elham_k]

من از روییدن خار سر دیوار دانستم
که ناکس کس نمی‌گردد بدین بالا نشینی‌ها

ای دوست دل از جفای دشمن درکش

با روی نکو شراب روشن درکش


با اهل هنر گوی گریبان بگشای

وز نااهلان تمام دامن درکش

 

[ta_ra]

شب سرد است و من افسرده
راه دوری است و پایی خسته
تیرگی هست و چراغی مرده
می کنم تنها از جاده عبور
دور ماندند ز من ادمها
سایه ای از سر دیوار گذشت
غمی افزود مرا بر غمها

 

[*زهره*]

ای که در دل جای داری بر سر چشمم نشین
کاندر آن بیغوله ترسم تنگ باشد جای تو

 

[elham_k]

ای که در دل جای داری بر سر چشمم نشین
کاندر آن بیغوله ترسم تنگ باشد جای تو

وز حسرت لعل آبدارت مردم

قصه نکنم دراز کوتاه کنم

بازآ بازآ کز انتظارت مردم

 

[لطفی88]

میان بوته های کنگر وحشی
نشستم تا بجویم جای پایت را
به باد بی غم صحرا سپردم گوش
که شاید بشنوم از او صدایت را

 

[elham_k]

از درونِ سوزناک و چشم تر

نیمه ای در آتشم نیمی در آب

هرکه باز آید ز در ، پندارم اوست

تشنه مسکین آب پندارد سراب

 

[لطفی88]

به هر چه می نگرم کهنه است و فرسوده
به هر که می نگرم دیده و شناخته است
دلم که در جا تازه جوئی اش هوس است
درین قمار کهن ، هر چه بوده ، باخته است

 

[naghmeirani]

تا چند کشم غصهٔ هر ناکس را
وز خست خود خاک شوم هر کس را

کارم به دعا چو برنمی‌آید راست
دادم سه طلاق این فلک اطلس را​

 

[لطفی88]

اشک فریبم ، نه اشک شادی و ماتم
اشک گناهم ، نه اشک پاکی و پرهیز
ای غم شیرین مرا به خویش میالای
ای دل غمگین مرا به خویش میاویز

 

[elham_k]

ز زلف و عارض خود، صبح و شام آورد مستان را

بنه بر طاق نسیان زهد را چون شیشه‌ی خالی

درین موسم که سنگ از لاله جام آورد مستان را

 

[naghmeirani]

اشک فریبم ، نه اشک شادی و ماتم
اشک گناهم ، نه اشک پاکی و پرهیز
ای غم شیرین مرا به خویش میالای
ای دل غمگین مرا به خویش میاویز

زان خوبتری که کس خیال تو کند

یا همچو منی فکر وصال تو کند

شاید که به آفرینش خود نازد

ایزد که تماشای جمال تو کند

 

[لطفی88]

دلی که قدر عزیزان آشنا دانست
چگونه صحبت بیگانگان روا دانست
میان اینهمه با چون توئی کنار امد
چرا که جز بتو پرداختن خطا دانست