مشاعرۀ سنّتی

[محـسن ز]

یاری دۀ خویشتن درین حال
جز دیده‌ی خون‌فشان نیابم

بر خوان جهان چه می‌نشینم؟
چون لقمه جز استخوان نیابم

بی‌حاصل ازین دکان بخیزم
نقدی چو درین دکان نیابم

من که میدانم شبی عمرم به پایان میرسد
نوبت خاموشی من سهل آسان میرسد

 

[naghmeirani]

من که میدانم شبی عمرم به پایان میرسد
نوبت خاموشی من سهل آسان میرسد

دل گم شد، ازو نشان نیابم
آن گم شده در جهان نیابم

زان یوسف گم شده به عالم
پیدا و نهان نشان نیابم

تا گوهر شب چراغ گم شد
ره بر در دوستان نیابم

 

[محـسن ز]

دل گم شد، ازو نشان نیابم
آن گم شده در جهان نیابم

زان یوسف گم شده به عالم
پیدا و نهان نشان نیابم

تا گوهر شب چراغ گم شد
ره بر در دوستان نیابم

مردان عشق را به هیا هو چه حاجت است
رندان روزگار خموشی گزیده اند

 

[naghmeirani]

مردان عشق را به هیا هو چه حاجت است
رندان روزگار خموشی گزیده اند

در خرقه چو آتش زدی ای عارف سالک
جهدی کن و سرحلقه رندان جهان باش

دلدار که گفتا به توام دل نگران است
گو می‌رسم اینک به سلامت نگران باش

خون شد دلم از حسرت آن لعل روان بخش
ای درج محبت به همان مهر و نشان باش

 

[محـسن ز]

در خرقه چو آتش زدی ای عارف سالک
جهدی کن و سرحلقه رندان جهان باش

دلدار که گفتا به توام دل نگران است
گو می‌رسم اینک به سلامت نگران باش

خون شد دلم از حسرت آن لعل روان بخش
ای درج محبت به همان مهر و نشان باش

شده ام بت پرست تو
قسم به چشمان مست تو
به کنج میخانه روز شب
شده ام جام دست تو

 

[naghmeirani]

شده ام بت پرست تو
قسم به چشمان مست تو
به کنج میخانه روز شب
شده ام جام دست تو

وای بر حالِ گرفتاری که دستِ روزگار
دستِ او میگیرد و بر دستِ هجران میدهد

 

[Data_art]

وای بر حالِ گرفتاری که دستِ روزگار
دستِ او میگیرد و بر دستِ هجران میدهد

[FONT=&quot]ديگر از عدل عذابم مكن اي معدن فضل
[FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]شعله خجلت ذنبم به عذابم كافي است[/FONT][/FONT]

 

[محـسن ز]

[FONT=&quot]ديگر از عدل عذابم مكن اي معدن فضل

[FONT=&quot]شعله خجلت ذنبم به عذابم كافي است[/FONT][/FONT]

ترسم که اشک در غم ما پرده در شود
وین راز سر به مهر به عالم سمر شود

 

[naghmeirani]

ترسم که اشک در غم ما پرده در شود
وین راز سر به مهر به عالم سمر شود

دامنِ وصلی به دست آور بهر صورت که هست
گر گلِ دامن نباشی،خارِ دامن گیر باش

 

[koochooloo_m]

دامنِ وصلی به دست آور بهر صورت که هست
گر گلِ دامن نباشی،خارِ دامن گیر باش

شبانگاهان كه شبنم آيتي از پاك بودن را به گل ها هديه مي بخشد
به آن محراب پاكش آرزو كردم برايت خوب بودن، خوب ديدن، خوب ماندن را

 

[تندباد]

ای غايب از نظز به خـدا می سپارمت
جانم بسوختی وبه دل دوست دارمت

 

[*زهره*]

تو دانی ار بنوازی وگر بیندازی
چنان که در دلت آید به رای انور خویش

نظر به جانب ما گرچه منت است و ثواب
غلام خویش همی پروری و چاکر خویش

 

[magsod]

شراب خورده و خوی کرده می‌روی به چمن
که آب روی تو آتش در ارغوان انداخت

 

[azadeh_arch _eng]

تو که اهسته میخوانی قنوت گریه هایت را
میان ربنای سبز دستانت دعایم کن

 

[Mehran Aalto]

ندانم عاشقم مستم چه هستم ؟
همی دانم دلی پر درد دارم .

 

[magsod]

ماه کنعانی من مسند مصر آن تو شد
وقت آن است که بدرود کنی زندان را

 

[*زهره*]

الا ای آهوی وحشی کجایی
مرا با توست چندین آشنایی

دو تنها و دو سرگردان دو بیکس
دد و دامت کمین از پیش و از پس

 

[koochooloo_m]

سمن بويان غبار غم چو بنشينند بنشانند
پري رويان قرار از دل چو بستيزند بستانند

 

[naghmeirani]

سمن بويان غبار غم چو بنشينند بنشانند
پري رويان قرار از دل چو بستيزند بستانند

درد دل پیش که گویم که بجز باد صبا
کس ندانم که در آن کوی مجالی دارد

زندگانی نتوان گفت و حیاتی که مراست
زنده آنست که با دوست وصالی دارد

 

[محـسن ز]

درد دل پیش که گویم که بجز باد صبا
کس ندانم که در آن کوی مجالی دارد

زندگانی نتوان گفت و حیاتی که مراست
زنده آنست که با دوست وصالی دارد

دل ازمن بردی به یغما ای ترک غارتگر من
دیدی چه آوردی ای دوست از دست دل بر سر من

 

[naghmeirani]

دل ازمن بردی به یغما ای ترک غارتگر من
دیدی چه آوردی ای دوست از دست دل بر سر من

نظّاره کن در آینه خود را حبیبِ من
امّا به شرطِ آنکه نگردی رقیبِ من

 

[magsod]

نوبه زهدفروشان گران جان بگذشت
وقت رندی و طرب کردن رندان پيداست

 

[gh_engineer]

نوبه زهدفروشان گران جان بگذشت
وقت رندی و طرب کردن رندان پيداست

تو را حکایت ما مختصر به گوش آید
که حال تشنه نمی​دانی ای گل سیراب

 

[magsod]

ببين که سيب زنخدان تو چه می‌گويد
هزار يوسف مصری فتاده در چه ماست

 

[gh_engineer]

ببين که سيب زنخدان تو چه می‌گويد
هزار يوسف مصری فتاده در چه ماست

تو باز دعوی پرهیز می​کنی سعدی
که دل به کس ندهم کل مدع کذاب

 

[magsod]

بيار باده که در بارگاه استغنا
چه پاسبان و چه سلطان چه هوشيار و چه مست

 

[gh_engineer]

بيار باده که در بارگاه استغنا
چه پاسبان و چه سلطان چه هوشيار و چه مست

تا به گریبان نرسد دست مرگ
دست ز دامن نکنیمت رها

 

[magsod]

آن چه او ريخت به پيمانه ما نوشيديم
اگر از خمر بهشت است وگر باده مست

 

[gh_engineer]

آن چه او ريخت به پيمانه ما نوشيديم
اگر از خمر بهشت است وگر باده مست

تا مست نباشی نبری بار غم یار
آری شتر مست کشد بار گران را

 

[magsod]

آمدم تا بتو آويزم
ليك ديدم كه تو آن شاخه بی برگی
ليك ديدم كه تو به چهره امیدم
خنده مرگی