مشاعرۀ سنّتی

[eterno]

تاب بنفشه می دهد طره ی مشک سای تو
پرده ی غنچه می درد خنده ی دلگشای تو
ای گل خوش نسیم من بلبل خویش را مسوز
کز سر صدق می کند شب همه شب دعای تو

 

[sisah]

وقت عزيز رفت بيا تا قضا کنيم
عمري که بي حضور صراحي و جام رفت

مستم کن آن چنان که ندانم ز بيخودي
در عرصه خيال که آمد کدام رفت​

2

 

[madonna]

دوش شراب ریختی وز بر ما گریختی
بار دگر گرفتمت بار دگر چنان مکن
مولانا

 

[secret_f]

ناكامیم ای دوست ز خودكامی توست​

وین سوختگیهای من از خامی توست .​

 

[سرمد حیدری]

نفس باد صبا مشک فشان خواهد شد........عالم پیر دگر باره جوان خواهد شد
ارغوان جام عقیقی به سمن خواهد داد..........چشم نرگس به شقایق نگران خواهد شد

 

[secret_f]

در مسیر نسیم راه می روم ،
اطرافم را نگاه نمی کنم ،
آنقدرخسته ام که بهانه ای برای برگشتن ندارم ،
آوازهای قشنگی که می خواندم نت هایش گمشده اند،
سازی که همیشه کنارم بود.

 

[khoshhal]

دیروز زن مش ماشاالله بی درد
مرغای محلرو خبر کرد
پاچید براشون یه مشت چینه
گفت زود بخورید خروس نبینه

 

[R@mtin.eng]

هشدار که گر زمزمه عقل کنی گوش ..... آدم صفت از روضه رضوان بدر آیی

 

[d_vasegh]

یارب این شاهوش ماه رخ زهره جبین
در یکتای که و گهر یکدانه کیست

 

[taghi.alipour]

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
و اندر آن ظلمت شب اب حیاتم دادند
چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی
آن شب قدر که این تازه براتم دادند

 

[d_vasegh]

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
و اندر آن ظلمت شب اب حیاتم دادند
چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی
آن شب قدر که این تازه براتم دادند

جناب علی پور در مشاعره شما باید بیت بنویسی که حرف نخستین آن معادل با حرف پایانی شعر قبلی باشد.

 

[d_vasegh]

تو با خدای خود انداز کار و دل خوش دار
که رحم اگر نکند مدعی خدا بکند

 

[R@mtin.eng]

در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود ....... از گوشه ای برون آی ای کوکب هدایت

 

[shabnam777]

تورا می بینم و هر دم زیادت می کنی دردم
مرا می بینی و هر دم زیادت می کنی دردم

 

[d_vasegh]

مرا چشمیست خون افشان ز دست آن کمان ابرو
جهان بس فتنه خواهد دید از آن چشم و از آن ابرو

 

[.MosTaFa.]

وفا نكردي و كردم، بسر نبردي و بردم
ثبات عهد مرا ديدي اي فروغ اميدم؟​

 

[katayoun]

و نترسيم از مرگ
مرگ پايان كبوتر نيست
مرگ وارونه يك زنجره نيست
مرگ در ذهن اقاقي جاريست
مرگ در آب و هواي خوش انديشه نشيمن دارد
مرگ در ذات شب دهكده از صبح سخن ميگويد
مرگ با خوشه ي انگور مي ايد به دهان
مرگ در حنجره ي سرخ گلو مي خواند
مرگ مسئول قشنگي پر شاپرك است.

 

[abfa]

تا کی غم آن خورم که دارم یا نه وین عمر به خوشدلی گذارم یا نه
پر کن قدح باده که معلومم نیست کاین دم که فرو برم بر آرم یا نه

 

[ie student]

هر كس به طريقي دل ما مي شكند

بيگانه جدا،دوست جدا مي شكند

بيگانه اگر مي شكند،حرفي نيست

از دوست بپرسيد،كه چرا مي شكند؟

 

[R@mtin.eng]

دگر حور و پری را کس ندید با چنین حسنی ..... که این را این چنین حشمت و آنرا آنچنان ابرو

 

[حصار]

وقتی سکوت دهکده را برگشت گله های هیاهوگر آشفته میکند
وقتی که روی کوه خورشید چون جام پر شراب فرو میریزد
و باد این اسب اسب سرکش ناشاد آشفته یال و سم به زمین کوبان
در کوچه باغ دهکده میپچید
یاد از تو میکنم
آیا دوباره باز نخواهی گشت؟

 

[secret_f]

تا توانی به جهان خدمت محتاجان کن​

به دمی یا درمی یا قدمی یا قلمی​

 

[Baran*]

يک قصه بيش نيست غم عشق وين عجب
کز هر زبان که مي‌شنوم نامکرر است

"حافظ"

 

[anathema]

تو خوش‏ عنان و سبكبار ميروی ، تو برو
تو پا به ‏پای جلودار ميروی ، تو برو

 

[zarnaz_a]

والله که شهر بی​تو مرا حبس می​شود
آوارگی و کوه و بیابانم آرزوست



...................

 

[.MosTaFa.]

والله که شهر بی​تو مرا حبس می​شود
آوارگی و کوه و بیابانم آرزوست



...................

تو را من چشم در راهم شبا هنگام
که می گيرند در شاخ «تلاجن*» سايه ها رنگ سياسی
وزان دل خستگانت راست اندوهی فراهم؛
تو را من چشم در راهم.
شبا هنگام ، در آن دم که بر جا، درّه ها چون مرده ماران خفتگان اند؛
در آن نوبت که بندد دست نيلوفر به پای سر و کوهی دام.
گرم ياد آوری يا نه ، من از يادت نمی کاهم؛
تو را من چشم در راهم .

 

[zarnaz_a]

میل رفتن مکن ای دوست دمی با ما باش
بر لب جوی طرب جوی و به کف ساغر گیر

 

[cute]

روز میلاد همان روز که عاشق شده بود
مرگ با لحظه ی میلاد برابر شد و رفت

زرناز جان....شب خوش

 

[zarnaz_a]

تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد
وجود نازکت ازرده گزند مباد

.....
سلام عزیزم.

 

[sina1]

دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

یاد حریف شهر و رفیق سحر نکرد