Eng.A.Sarrami
عضو جدید
درود به همه دوستان.
فرا رسیدن نوروز را با یک نیایش پارسی دوست دارم بهتون شاد باش بگم. امیدوارم سال خوبی داشته باشید
ای اهورا مزدا:
با دستهای برافراشته و خواهان خشنودی بتو روی می آوریم تا بهترین سرود ستایشخود را بدرگاهت بر افرازم .
در آستانه ی سال نو ترا میستاییم ای دادار ِ بزرگ که سپهر ِ بیکران را فراز گستردی و خورشید تیز اسب ِ جاودانپیروز را روشنی بخش آن کردی تا پرتو زرینش غبار تاریکی از چهره ی زمین برگیرد ورویش و بالش گیاهان، و پویش پویندگان را فراهم آورد .
تا درختان بارده بار بردارند و با سرهای خمیده سپاس ترا بجای آرند.
تا گلهای نوشکفته زرینه پرتوش را بنوشند و چهره ی زمین را به زیباترین رنگهابیارایند.
تاآدمی راه از چاه باز شناسد و شایست از نا شایستبداند.
ای بزرگترین سزاوارستایش:
ترا می ستاییم که گردونه ی ماه را گردن آویز ِ سپهرکردی تا با سیمینه پرتوَش پهنه ی بی کران جهان را روشنایی بخشد وسپاه تاریکی رابتارا ند.
تا گیاهان را ببالاند و جامه ی زیبای سبزگون بر تن زمینبپوشاند.
تا دریانوردان و کاروانیان را راهبنماید.
تا هنگامی که پر می شود دلهای دلباختگان را بلرزاند، وهنگامی که کمان می شود آرش را بیاد آرد و کوهساران را پر از آوای ایران بگرداند.
ترا می ستاییم ای هستی بخشبزرگ:
که ستاره ی باران زای ِ تیشتر را آفریدی تا پیش آهنگ ِخورشید در آسمان باشد و دیگر ستارگان را در پیرامون خود گردآورد.
تا بجنگ خشکی برخیزد و با آذرَخش و تُندَر سپاه خشکسالیرا بتاراند.
تا با آب ِ پَهنه ِ گستر غبار خشکی از تن زمین برگیرد وزمین را چِشمه ی زاینده ی زندگانی بگرداند.
تا رودها و چشمه ساران را سرشاراز آبهای توان ساز زندگی بخش بگرداند .
ترا می ستاییم ایدادار همه دانا:
که زمان ِ بیکران را آفریدی تا جام ِ سپهرباشد.
تا هستی بیکران را در پیاله ی خود جای دهد .
تا هر چیز را بزاید، ببالاند وبمیراند.
ترا میستاییم ای بهترین سزاوار ستایش:
که فر کیانی نیرومند را آفریدی
آن فر بسیار ستوده، و کار آمد و چالاک را،
فری که بدان آ فریدگان را پدیدآوردی،
فراوان و خوب،
فراوان و زیبا،
فراوان و دلپذیر،
فراوان و کار آمد،
فراوان و درخشان .
ترا می ستاییم ایمزدااهورا:
که درمیان کشور ها ایران را آفریدی:
تا شهبانوی کشورها شود .
که البرز ِ بالا بلند را آفریدی تا آرش کمانگیر تیرش را از فراز آن بپراند ومرزهای ایران را تا فراسوی پندار بگستراند.
که الوند برفپوش را آفریدی تافر شاهنشهی را در گنجنامه ی خود جاودان نگهدارد.
که زاگرس سخت گذر را آفریدی تادشمن از ایران دور بدارد.
که رود ارس، و کارون فراخ بستر، و خلیج همیشه پارس راآفریدی تا ایران را جاودان بالنده بگردانند.
ترا می ستایییم ایسزاوار ستایش:
که ما را به کالبد هستی در آوردی و به ما خرد بخشیدی تاراه از چاه، و شایست از ناشایست باز شناسیم.
اندیشه ی نیک را بر ما فرازآوردی تا گفتار و کردار خود را با آن همساز کنیم.
به ما توان بخشیدی تا با کار وکوشش و جهش و جنبش، خانمان- و روستا - و شهر- و کشوری آباد پدید آوریم.
به ما توان دادی تا با شادی پراکنی و مهر گستری دستیاران تو در کار آفرینشجهان باشیم و جهان بهتری برای خود و برای دیگر مردم ِ جهان پدید آوریم و شادی و مهردر میان مردمان بگسترانیم.
فرا رسیدن نوروز را با یک نیایش پارسی دوست دارم بهتون شاد باش بگم. امیدوارم سال خوبی داشته باشید
ای اهورا مزدا:
با دستهای برافراشته و خواهان خشنودی بتو روی می آوریم تا بهترین سرود ستایشخود را بدرگاهت بر افرازم .
در آستانه ی سال نو ترا میستاییم ای دادار ِ بزرگ که سپهر ِ بیکران را فراز گستردی و خورشید تیز اسب ِ جاودانپیروز را روشنی بخش آن کردی تا پرتو زرینش غبار تاریکی از چهره ی زمین برگیرد ورویش و بالش گیاهان، و پویش پویندگان را فراهم آورد .
تا درختان بارده بار بردارند و با سرهای خمیده سپاس ترا بجای آرند.
تا گلهای نوشکفته زرینه پرتوش را بنوشند و چهره ی زمین را به زیباترین رنگهابیارایند.
تاآدمی راه از چاه باز شناسد و شایست از نا شایستبداند.
ای بزرگترین سزاوارستایش:
ترا می ستاییم که گردونه ی ماه را گردن آویز ِ سپهرکردی تا با سیمینه پرتوَش پهنه ی بی کران جهان را روشنایی بخشد وسپاه تاریکی رابتارا ند.
تا گیاهان را ببالاند و جامه ی زیبای سبزگون بر تن زمینبپوشاند.
تا دریانوردان و کاروانیان را راهبنماید.
تا هنگامی که پر می شود دلهای دلباختگان را بلرزاند، وهنگامی که کمان می شود آرش را بیاد آرد و کوهساران را پر از آوای ایران بگرداند.
ترا می ستاییم ای هستی بخشبزرگ:
که ستاره ی باران زای ِ تیشتر را آفریدی تا پیش آهنگ ِخورشید در آسمان باشد و دیگر ستارگان را در پیرامون خود گردآورد.
تا بجنگ خشکی برخیزد و با آذرَخش و تُندَر سپاه خشکسالیرا بتاراند.
تا با آب ِ پَهنه ِ گستر غبار خشکی از تن زمین برگیرد وزمین را چِشمه ی زاینده ی زندگانی بگرداند.
تا رودها و چشمه ساران را سرشاراز آبهای توان ساز زندگی بخش بگرداند .
ترا می ستاییم ایدادار همه دانا:
که زمان ِ بیکران را آفریدی تا جام ِ سپهرباشد.
تا هستی بیکران را در پیاله ی خود جای دهد .
تا هر چیز را بزاید، ببالاند وبمیراند.
ترا میستاییم ای بهترین سزاوار ستایش:
که فر کیانی نیرومند را آفریدی
آن فر بسیار ستوده، و کار آمد و چالاک را،
فری که بدان آ فریدگان را پدیدآوردی،
فراوان و خوب،
فراوان و زیبا،
فراوان و دلپذیر،
فراوان و کار آمد،
فراوان و درخشان .
ترا می ستاییم ایمزدااهورا:
که درمیان کشور ها ایران را آفریدی:
تا شهبانوی کشورها شود .
که البرز ِ بالا بلند را آفریدی تا آرش کمانگیر تیرش را از فراز آن بپراند ومرزهای ایران را تا فراسوی پندار بگستراند.
که الوند برفپوش را آفریدی تافر شاهنشهی را در گنجنامه ی خود جاودان نگهدارد.
که زاگرس سخت گذر را آفریدی تادشمن از ایران دور بدارد.
که رود ارس، و کارون فراخ بستر، و خلیج همیشه پارس راآفریدی تا ایران را جاودان بالنده بگردانند.
ترا می ستایییم ایسزاوار ستایش:
که ما را به کالبد هستی در آوردی و به ما خرد بخشیدی تاراه از چاه، و شایست از ناشایست باز شناسیم.
اندیشه ی نیک را بر ما فرازآوردی تا گفتار و کردار خود را با آن همساز کنیم.
به ما توان بخشیدی تا با کار وکوشش و جهش و جنبش، خانمان- و روستا - و شهر- و کشوری آباد پدید آوریم.
به ما توان دادی تا با شادی پراکنی و مهر گستری دستیاران تو در کار آفرینشجهان باشیم و جهان بهتری برای خود و برای دیگر مردم ِ جهان پدید آوریم و شادی و مهردر میان مردمان بگسترانیم.