سیمین خانوم یکم دارین تند میرین
من راه حلی ارائه ندادم...
فقط دو تا حالت رو گفتم همین
در مورد ناموس بودن یا نبودن این کاملا دو طرفست یعنی مطمئنا کسی مثلا به برادر شما بی احترامی کنه ساکت می مونید؟ خب مسلما نه!
اصلا مگه آدما به هم حق مالکیت دارن؟؟؟ این یه رابطه انسانی، احساس وظیفه...
ببینید به چیا دارین گیر میدین! متاسفم اما واقعا این ایرادا بچه گانس
اصطلاحایی مثل زنای گیس بریده و...
شاید شما فیمینیست باشید در این صورت میگم که برید پیش یه روان پزشک
اما اگه نه لطفا بهم ثابت کنید که نیستید
من نگفتم شما راه حل ارائه دادی!
بلکه دقیقاً گفتم شما دو تا حالت رو مطرح کردی!
در مرود ناموس حرفتون رو قبول ندارم.
معمولاً زنها نمیگن مردها ناموسمونن! و همینطور نگران نیستند که مردها توی ورزشگاه فحش بشنوند یا نه!
هروقت زنان به مردان گفتند که به دلیل وضعیت نا مناسب فرهنگی اجازه نمیدهند مردان به استادیوم بروند، اونوقت حرف شما درسته و این مساله دو طرفه میشه!
منظورتون رو از ساکت موندن در صورت بی احترامی به برادرم نمیفهمم!
یعنی اگر در استادیوم کلمات نا مناسب زده میشه باید جلوی رفتن برادرم به استادیوم رو بگیرم؟
یا اگر کسی به برادرم بی احترامی کنه باید باهاش دعوا کنم؟ منظورتون دقیقاً چیه؟
بله من هم موافقم که انسانها مالک هم نیستند! و به همین دلیل کاملاً ناخوشاینده که بگیم "مردم ناموسشون رو از سر راه نیاوردن"!
رابطه انسانی و احساس وظیفه؟ ربط این مساله با ناموس چیه؟
یک زن ممکنه در شرایط و موقعیت های مختلف زندگیش مورد بی احترامی قرار بگیره و مطمئن باشید در همه این شرایط برادری درکنارش نیست که ازش حمایت کنه!
این رابطه انسانی که شما ازش صحبت میکنی فقط منجر به محدود کردن زنان شده!
احساس وظیفه در مورد چی؟
در مورد اینکه مواظب باشی کسه به ناموستون حرفی نزنه؟ شما میتونی همه جا مواظب باشی کسی به خواهرتون بی احترامی نکنه؟
از نظر من این ایرادها بچه گانه نیست!
این ایرادها واقعاً معضل فرهنگیه!
اینکه به زن به عنوان ناموسی نگاه بشه که باید حفاظت بشه و نه انسانی که ازادی هایی داره!
و اما اینکه لفظ گیس بریده رو برای چی استفاده کردم:
این قسمتی از جواب شما به ارچی است
وقتی خانومی (به قول خودت) خودشو آماده جو ورزشگاه (!!!) کرده مشکلش چیه که چهار نفرم تو خیابون واسش جو ورزشگاهی درس کنن؟
میدونید برداشت من از این حرف چیه؟
زنی که پاشو میذاره توی ورزشگاه ( خودشو اماده کرده) حقشه (یا شاید خودش میخواد) که فحش هم بشنوه!
این منظور شما نبود؟ اگر نه پس منظورتون چی بود؟
یعنی زنی که میخواد بره ورزشگاه حتماً خودش برای خودش ارزش قایل نیست؟ حتماً ناراحت نمیشه که حرف نامربوط بشنوه؟
خوب به این زنها در فرهنگ ما میگن گیس بریده!
همونطور که اگه من توی خیابان جواب هر کسی رو که بهم متلک بگه بدم میشم دختر بیحیا (گیس بریده)
میرسیم به بحث فمینیست بودن من!
شما فمینیست بودن رو چی تعریف میکنید؟
ایا فمینیستها بیمار روانی هستند که به روان پزشک نیاز دارند؟
بگذارید جواب شما رو بر اساس تعریف خودم از فمینیسم بدم:
اگر فمینیسم رو اینجوری تعریف کنیم : تلاش برای احقاق حقوق از دست رفته زنان در تمامی زمینه ها و تحصیل شرایط برابر و مساوی با مردان در تمامی حوزه ها و اصلاح فرهنگ جوامع به عنوان راهکار اصلی با استفاده از روش هایی نظیر بحث و گفتگو و اعتراض های ارام و مسالمت امیز .
بله در این صورت من فمینیست هستم!
بهتر نیست به جای توهین به هم و بیان اینکه من به روانپزشک نیاز دارم (البته احتمالاً فرض شما این بوده که من فمینیست نیستم) منطقی تر بحث کنیم؟
نظر شما اینه که اول باید اصلاح فرهنگی انجام بشه (چون مردم ناموسشون رو از سر راه نیاوردن)
نظر من اینه که اصلاح فرهنگی بدون حضور زنان( ناموس سابق) در عرصه های مربوطه (استادیم، پالایشگاه، محل کار، محل تحصیل و ... ) کار عبث و بی نتیجه ای خواهد بود!
هرگز نمیتوان مردان رو مجبور کرد در یک محیط مردانه از رفتارهای مردانه دست بکشند!
شاید باز هم این مثال رو بچه گانه بدونید:
دانشگاه های ازاد با احداث واحد های دانشگاهی خودشون در شهرهای کوچک و محروم اهداف ثانویه ای رو دنبال میکردند!
اصلاح فرهنگ جوامع به شدت سنتی در اون مناطق!
مناطقی که در اونها درس خوندن زن تقریباً تابو محسوب میشد!
اصلاح فرهنگ این مناطق بدون حضور دانشگاه ها شاید سالها بدون نتیجه ادامه میافت ولی با حضور دانشجویان و دانشگاه ها این اصلاح با سرعت و کیفیت بیشتری انجام شد و هم اکنون هم در حال انجام شدن است.
مثال استادیوم هم دقیقاً مشابه با این وضعیته!
بدون حضور زنان در استادیوم هرگز شرایط بهتر نمیشه!