رباعی و دو بیتی

[محـسن ز]

زآن طره که با رخش بتاب افتادست
در گردن خورشید طناب افتادست
گفتم زچه رو پر شکن است اعضایش
گفتا که زبام آفتاب افتادست
بیدل

 

[محـسن ز]

درد دل ما که داستان دگر است
محتاج بتقریر و بیان دگر است
این قصه زهر زبان بیانش ناید
افسانه عشق را زبان دگر است
مشتاق(میر سید علی مشتاق اصفهانی)وفات:1171 هجری1757 میلادی

 

[abfa]

ای سایه ی سنبلت سمن پرورده
یاقوت لبت درّ عدن پرورده
همچو لب خود مدام جان می پرور
زان راح که روحی است به تن پرورده

 

[محـسن ز]

مر غان چمن دل از سیر چمن شاد کنید
آنگاه نوای عیش بنیاد کنید
پرواز بگرد سرو وشمشاد کنید
از حال اسیران قفس یاد کنید
مشتاق

 

[باران بهاری]

روزی که فلک از تو بریده ست مرا
کس با لب پر خنده ندیده ست مرا
چندان غم هجران تو بر دل دارم
من دانم و آنکه آفریده ست مرا

 

[محـسن ز]

ای بسته در صلح و گشاده در جنگ
از جنگ من وتو کار بر من شده تنگ
فرق است آری میان جنگ من وتو
تو سنگ زنی به شیشه من شیشه به سنگ
آذر(لطفعلی بیگ آذر بیگدلی)وفات1195 هجری 1780 میلادی

 

[رنگ خدا]

گر به سویت این چنین دویده ام
به عشق عاشق نه بر وصال تو
به ظلمت شبهای بی فروغ من
خیال عشق خوشتر از خیال تو

 

[باران بهاری]

آن شب که تو در کنار مایی روز است
وان روز که با تو می رود نوروز است
دی رفت و به انتظار فردا منشین
دریاب که حاصل حیات امروز است

"سعدی"

 

[محـسن ز]

دوراز تو شبی از اثر زاریها
دیدم زتو در خواب بسی یاریها
زآن شب دگرم خواب نه سبحان الله
یک خواب وز پی این همه بیداریها
آذر

 

[رنگ خدا]

عاشقم.عاشق ستاره
عاشق ابرهای سر گردان
عاشق روزهای بارانی
عاشق هر چه نام توست بر ان

 

[باران بهاری]

ای دل!اگر آن روی بهشتی بینی
چون خار به پای گلرخان ننشینی
باشد به کرشمه خسروِ ِنوش لبان
فرهاد ندیده ام بدین شیرینی!

"رهی معیری"

 

[رنگ خدا]

عاقبت خط جاده پاین یافت
من رسیدم ز ره غبار الود
تشنه برچشمه ره نبردم
شهر من گور ارزو هایم بود

 

[xphoenix]

هــر چند که رنگ و بـــوی زیباست مـــرا
چون لالـــه رخ و چو سرو بلاست مــــرا
معلـــوم نشد کـــه در طــرب خـــانه خاک
نقاش ازل بهـــر چه آراست مـــــــــــــــرا
خیام

جامی است که عقل افرین میزندش
صد بوسه ز مهر بر جبین میزندش
این کوزه گر دهر چنین جام لطیف
می سازدو باز بر زمین میزندش...
خیام

باز بر زمین میزندش....چراشو هیچکس تا حالا نفهمیده....

 

[comudf]

یکی درد و یکی درمان پسندد

یک وصل و یکی هجران پسندد

من از درمان و درد و وصل و هجران

پسندم آنچه را جانان پسندد



دلا خوبان دل خونین پسندند

دلا خون شو که خوبان این پسندند

متاع کفر و دین بی‌مشتری نیست

گروهی آن گروهی این پسندند



دو زلفانت گرم تار ربابم

چه میخواهی ازین حال خرابم

ته که با مو سر یاری نداری

چرا هر نیمه شو آیی بخوابم



زدست دیده و دل هر دو فریاد

که هر چه دیده بیند دل کند یاد

بسازم خنجری نیشش ز فولاد

زنم بر دیده تا دل گردد آزاد

 

[massom11111]

از شبنم عشق خاک آدم گل شد

صد فتنه و شور در جهان حاصل شد

صد نشتر عشق بر رگ روح زدند

یک قطره از آن چکید و نامش دل شد

 

[محـسن ز]

سوزی در دل زدل فروزی دارم
رحمی رحمی که طرفه سوزی دارم
مردم گویند کس بروز تو مباد
می پندارند بی تو روزی دارم
عاشق(آقامحمد عاشق اصفهانی)وفات:1181 هجری 1767 میلادی

 

[abfa]

با شاهد شوخ شنگ و با بربط و نی
کنجیّ و فراغتیّ و یک شیشه ی می
چون گرم شود ز باده ما را رگ و پی
منت نبریم یک جو از حاتم طی

 

[محـسن ز]

چون برگ شکوفه بر زمین ریزد باد
چون غنچه کند خنده شادی بنیاد
چون باده صاف در قدح ریزی شاد
زیبا صنما زحسرت ما کن یاد
عاشق

 

[رنگ خدا]

امشب از اسمان دیده تو
روی شعرم ستاره می بارد
در سکوت سپید کاغذها
پنجه هایم جرقه می کارد

 

[محـسن ز]

دیدم که گلی به صد دهن می خندد
گفتم ز طراوت چمن می خندد
گریان گریان بلبلی از شاخ گلی
گفتا نه که بر گریه من می خندد
آذر

 

[abfa]

لب باز مگیر یک زمان از لب جام
تا بستانی کام جهان از لب جام
در جام جهان چو تلخ و شیرین به هم است
این از لب یار خواه و آن از لب جام

 

[محـسن ز]

قدت سرو است و سرو نو خاسته است
رویت ماه است و ماه نا کاسته است
گر زآنکه خدا نیز وفایت دهد
آنی که دل من از خدا خواسته است
هاتف(سید احمد هاتف اصفهانی)وفات:1198 هجری1783 میلادی

 

[peiman_eng]

گر همچو من افتاده این دام شوی

ای بس که خراب باده و جام شوی

ما عاشق و رند و مست عالم سوزیم

با ما منشین وگر نه بد نام شوی

 

[سارا بلاااا]

دردم از یار است و درمان نیز هم
دل فدای او شدو جان نیز هم
یاد باد آنکه به قصد خون ما
عهد را بشکست و پیمان نیز هم...

 

[استقلالی]

ماهی تو که بر بام شکوه آمده است

آیینه زدستت به ستوه آمده است

خورشید اگر گرم تماشای تو نیست

دلگیر مشو ز پشت کوه آمده است

 

[سارا بلاااا]

پیرانه سرم عشق جوانی بر افتاد
وان راز که در دل بنهفتم بدر افتاد
از راه نظر مرغ دلم گشت هواگیر
ای دیده نگه کن که بدام که در افتاد...

 

[russell]

بازآ،بازآ،هر آنچه هستی بازآ
گر کافر و گبر و بت پرستی،بازآ

این درگه ما درگه نومیدی نیست
صد بار اگر توبه شکستی،بازآ

ابوسعید ابوالخیر

 

[سارا بلاااا]

ناگهان پرده بر انداخته یعنی چه
مست از خانه برون تاخته یعنی چه
زلف در دست صبا گوش بفرمان رقیب
این چنین با همه ساخته یعنی چه...

 

[russell]

خواهی که ترا دولت ابرار رسد
مپسند که از تو بر کس آزار رسد

از مرگ میندیش و غم رزق مخور
کین هر دو بوقت خویش ناچار رسد

ابوسعید

 

[سارا بلاااا]

گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت
ور ز هندوی شما بر ما جفایی رفت رفت
بر ق عشق از خرمن پشمینه پوشی سو خت سوخت
جور شاه کامران بر گدایی رفت رفت...