رباعی و دو بیتی

[sisah]

گر جمله برفتند نگارا تو مرو
ای مونس و غمگسار ما را تو مرو

پرمیکن و می ده و همی خند چو قند
ای ساقی خوب عالم آرا تو مرو

مولانا

 

[باران بهاری]

آن یار که از طبیب دل برباید
او را دارو،طبیب چون فرماید؟
یک ذره ز حُسن خویش اگر بنماید،
والله که طبیب را طبیبی باید!

"مولانا"

 

[محـسن ز]

تا کی دلت از چرخ حزین خواهد بود
با محنت و درد همنشین خواهدبود
خوش باش که روزگارپیش از من وتو
تا بود چنان بود وچنین خواهد بود
هلالی

 

[محـسن ز]

من باده زمردم خردمند خورم
یا از کف خوبان شکر خند خورم
هرگز نخورم رباده خوردن سوگند
حاشا که بجای باده سوگند خورم
هلالی

 

[abfa]

من می نه ز بهر تنگدستی نخورم
یا از غم رسوایی و مستی نخورم
من می ز برای خوشدلی میخوردم
اکنون که تو بر دلم نشستی نخورم
خیام

 

[mmg11]

برخيز و بيا بتا براي دل ما
حل کن به جمال خويشتن مشکل ما

يک کوزه شراب تا بهم نوش کنيم
زان پيش که کوزه‌ها کنند از گل ما

خیام

 

[محـسن ز]

عمرم که بگفتگو درین خانه گذشت
یک چند بوصف چشم مستانه گذشت
یک چند بذکر جام وپیمانه گذشت
القصه شب عمر به افسانه گذشت
اهلی شیرازی وفات 942 هجری 1535 میلادی

 

[محـسن ز]

عمر تو اگر بخواب غفلت گذرد
آن عمر کسی به زندگی کی شمرد
گر فهم کنی که ذوق بیداری چیست
شاید که دگر ز ذوق خوابت نبرد
اهلی شیرازی

 

[abfa]

در گوش دلم فلک گفت پنهانی
حکمی که قضا بود ز من میدانی
در گردش خویش اگر مرا دست بدی
خود را برهاند می ز سر گردانی

 

[محسن2115]

خوشا انانكه الله يارشام بي
به حمد وقل هوالله كارشان بي
خوشا انان كه دايم بر نمازند
بهشت جاودان بازارشان بي
بابا طاهر

 

[محـسن ز]

ای آنکه به سنگ فرق دشمن شکنی
بر تارک خویش گلفشان چون چمنی
با خویش چنان باش که بادشمن خویش
با دشمن خود چنان که با خویشتنی
عرفی(جمال الدین محمد بن بدر الدین شیرازی)وفات999 هجری 1590 میلادی

 

[محـسن ز]

ای مایه حسن پاکبازیها بین
ای دشمن دوست جانگدازیها بین
تو عشق بمن ده ومحبت بستان
وآنگه روش دوست نوازیها بین
عرفی شیرازی

 

[faezeh_asal]

رزق ما اید به پای میهمان از خوان غیب میزبان ماست هرکس می شود مهمان ما
در گرفتاری ز ببس ثابت قدم افتاده ایم برنخیزد ناله از زنجیر در زندان ما
صائب تبریزی

 

[abfa]

ای کاش که جای آرمیدن بودی
یا این ره دور را رسیدن بودی
کاش از پی صد هزار سال از دل خاک
چون سبزه امید بر دمیدن بودی

 

[محـسن ز]

جمعی زکتاب و سخنت می جویند
جمعی زگل و نسترنت می جویند
آسوده جماعتی که رو از همه چیز
بر تافته از خویشتنت می جویند
عرفی شیرازی

 

[باران بهاری]

ای ساقی!از آن باده که اول دادی
رطلی دو،درانداز و بیفزا شادی
یا چاشنی ای از آن نبایست نمود،
یا مست و خراب کن چو سر بگشادی

"مولانا"

 

[abfa]

در کارگه کوزه گری کردم رای
در پایه ی چرخ دیدم استاد به پای
میکرد دلیر کوزه را دسته و سر
از کله پادشاه و از دست گدای

حکیم خیام

 

[محـسن ز]

آن روز که کردند شمار من تو
بردندزدست اختیار من و تو
فارغ بنشین که کار ساز دو جهان
پیش از من تو ساخته کار من وتو
فیضی(ابوالفیض فیضی فیاضی)وفات:1004 هجری 1595 میلادی

 

[seeemesooo]

آن روز که کردند شمار من تو
بردندزدست اختیار من و تو
فارغ بنشین که کار ساز دو جهان
پیش از من تو ساخته کار من وتو
فیضی(ابوالفیض فیضی فیاضی)وفات:1004 هجری 1595 میلادی

فرجام عمل گرچه كه تقدير بنا كرد
در دست تو هم هست نبايست فنا كرد
seeemesooo
​

 

[Dr ehsan]

به سر شوق سر کوی ته دیرم

به دل مهر مه روی ته دیرم​

بت من کعبه من قبله من

ته ای هر سو نظر سوی ته دیرم​

بابا طاهر

 

[باران بهاری]

در سنبلش آویختم از روی نیاز
گفتم من ِسودا زده را کار بساز
گفتا که لبم بگیر و زلفم بگذار
در عیش ِخوش آویز،نه در عمر دراز!

"حافظ"

 

[محـسن ز]

ساقی قدحی که نیم مستیم هنوز
مخمور قرابه الستیم هنوز
مارا برهان که تا ازاین هستی ما
یک ذره بجاست بت پرستیم هنوز
فیضی

 

[باران بهاری]

حاجت نبود مستی ما را به شراب
یا مجلس ما را طرب از چنگ و رباب
بی ساقی و بی شاهد و بی مطرب و می
شوریده ومستیم چو مستان خراب

"رباعیات مولانا"

 

[Dr ehsan]

این شاید تکراری باشه ولی خیلی خیلی دوستش دارم:


کسیکه ره بفریادم بره نی

خبر بر سرو آزادم بره نی​

همه خوبان عالم جمع گردند

کسیکه یادت از یادم بره نی​

 

[محـسن ز]

از عمر منم به نیم جانی خرسند
از وعده وصلش بگمانی خرسند
از بدرقه مراد واپس مانده
افتاده درین ره بنشانی خرسند
فیضی

 

[russell]

از جمله رفتگان اين راه دراز
باز آمده ای کو که به ما گويد باز

هان بر سر این دو راهه از سوی نیاز
چیزی نگذاری که نمی آیی باز

خیام

​

 

[gh_engineer]

تو از دشت وفا یاد مرا گیر​

​

سراغ داغ فریاد مرا گیر​

​

قدم نه در کویر دیدگانم​

​

ازین نامردمان داد مرا گیر​

 

[gh_engineer]

به دوشم کوله باری از جدایی است
مرا با کوی هجران آشنایی است​

بگوش من هنوز از دور و نزدیک
صدای گفتگو های جدایی است​

 

[محـسن ز]

ما عقل به صد جام لبالب ندهیم
یک پرتو دل به هفت کوکب ندهیم
با ما ز فروغ شب مهتاب مگو
مایک دم صبح را به صد شب ندهیم
فیضی

 

[محـسن ز]

عالم همه درد است و طبیبی دارد
یعنی که محبت حبیبی دارد
کس نیست که از عشق در او نوری نیست
هر ذره زخورشید نصیبی دارد
سحابی استر آبادی ولادت:1010 هجری 1610 میلادی