حسینیه باشگاه مهندسان ایران

[samaneh66]

 

[fateme_en]

نغمه هاي محرم

 

[mohandeseit]

فرا رسیدن ایام سوگواری محرم و صفر را به همه شیعیان جهان به خصوص دوستان عزیزم در باشگاه مهندسان تسلیت عرض میکنم و از خدا میخواهم که در کنار عزاداری صحیح توفیق درک پیام عاشورا یعنی حفظ اسلام ناب را به ما عطا فرماید.

 

[فانوس تنهایی]

نمیدانم چگونه خارهای بیابان توانستند پاهای سه ساله ی حسین را آزار دهند

 

[farshid618524]

 

[*** s.mahdi ***]

امام صادق (ع) می فرمایند:

کسی که خدا خیرخواه او باشد محبت حسین (ع) و شوق زیارتش را در دل او می اندازد.

باز محرم در راه است با هزاران درد با هزاران آه
باز محرم در راه است که بیادمان آورد مظلومیت را که خاطرنشان کند ظلم ستیزی را

السلام علی الحسین و علی علی ابن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین

 

[*** s.mahdi ***]

خواهيد به سوى دوست پرواز كنيد
يا زندگى دوباره آغاز كنيد

يك پنجره از اتاق تنهاييتان
هر صبح به سمت كربلا باز كنيد

 

[eybe]

منم به نوبه خودم ایام سوگواری و شهادت سید و سالار شهیدان و یاران با وفاش رو به همه تسلیت میگم

 

[*** s.mahdi ***]

در حسینیه تو برگ براتم دادند
وسط سینه زنی بود نجاتم دادند
مرده ای بیش نبودم که به دستور شما
تا مسیحا بشوم آب فراتم دادند
تا که احرام ببندم به منای تو حسین (ع)
رخت مشکی تو اندر عرفاتم دادند
رو گرفتی که نبینی عرق سائل را
با دو دست کرمت جلوه به ذاتم دادند
با همین قطره اشکی که ندارم آقا
سیئه دادم و سیل حسناتم دادند
نام تو زینت دنیاست اباعبدالله
نمک زندگی ماست اباعبدالله

 

[*** s.mahdi ***]

مردم بنده ی دنیایند تا زمانی که دنیای آنها تامین است. هرگاه بلاها و سختی ها به آنها روی می اورد دینداران اندک می شوند. (امام حسین علیه السلام)

در حیرتم!!! از مردمی که زیر بار ظلم و شکنجه زندگی می کنند و به اسارت و وابستگی تن داده اند و بر حسینی می گریند که آزاد زیست. (دکتر شریعتی)

حسین بیشتر از آنکه تشنه ی آب بود تشنه ی لبیک بود ولی افسوس که به جای حرف هایش زخم هایش را نشانمان دادند و بزرگترین دردش را بی آبی خواندند. (دکتر شریعتی)

 

[*** s.mahdi ***]

قيامت بي حسين غوغا ندارد
شفاعت بي حسين معنا ندارد
حسيني باش که در محشر نگويند
چرا پرونده ات امضا ندارد

 

[حکیم فرزانه]

دعا

دعا

سلام بر همه دوستان.من تازه واردم وحتی نمیدونم چیزی رو که دارم مینویسم کجا ثبت میشه لطفاهرکس دوست داشت!!!بعدا یه جورایی راهنماییم کنه ولی فعلا فقط میخوام یه دعا کنم

الهی....
معرفتی عطا فرما تا امامم حسین(ع)را،نه با سر بریده که با سر بلندیش، مولایم عباس(ع) را نه با دستان جدا شده که با گشاده دستیش وامام سجاد(ع) را نه در بستر بیماری که بر سجاده ی عبودیت وبندگی حق،بشناسم وبه دنیا بشناسانم.

 

[شاهد]

كعبه دل

كعبه دل

كربلا كعبه دل باشد و بس

 

[شاهد]

شور و شعور حسيني عالم گلستان ميكند

 

[شاهد]

انحرافات عزادري

انحرافات عزادري

عزاداري پنج تن آل عبا از مهمترين شعائر ديني و رمز بقاي تشيع است ولي بايد به گونه اي برگزار گردد كه موجب وهن (سستی) مذهب نگردد و آسيبي به بدن وارد نشود و مداحان محترم از اشعار كفر آميز يا آلوده به شرك يا مضاميني كه در شأن حضرات معصومين(ع) و پيروان آنان نيست خودداري ورزند و استفاده از آلات موسيقي مناسب مجالس لهو و فساد جايز نيست. و برهنه شدن به هنگام عزاداري در صورتي كه در حضور زنان باشد حرام و اگر زنان هم نباشند اشكال دارد.
آیة الله مکارم شیرازی
عزاداری در ماه های محرم و صفر از دیر باز بین شیعیان و به خصوص به طور ویژه ای در ایران هر ساله برگزار می شود. از میان این عزاداری ها، عزاداری و سوگواری برای امام حسین (ع) به صورت خاصی مورد توجه همگان بوده و مراسم این امام مظلوم (ع) هر ساله در دسته جات و هیئت های عزاداری با رسوم خاصی به اجرا در آمده است.
با توجه به اهمیتی که امروزه مسلمانان و به ویژه کشور اسلامی ما، ایران، در جهان دارند، و به بهانه های مختلفی مورد حمله ی فرهنگی کشورهای غربی قرار می گیرند باید به مسئله ی عزاداری و انحرافات آن دقت و توجه بیشتری نشان داد.
از میان عمده ترین رسوم عزاداری که باعث خدشه دار شدن این گونه عزاداری ها می شود عبارت است از:
برهنگی
آلات موسیقی
آسیب زدن به بدن
مداحی، سبک پاپ
کفر گویی

 

[شاهد]

برهنگی:

این رسم هرچند از نظر شرعی در میان مردم اشکال ندارد اما این صحنه های سینه زنی در جامعه پخش می شود و باعث سوء استفاده سودجویان می شود.
« من خواهش می کنم مردم را دعوت به برهنه شدن نکنید. سابقاً معمول بود الان هم هست، پیراهنهایی سیاهی است جلوی سینه اش باز است برای سینه زدن، یا پشتش باز است برای زنجیر زدن. پیراهن را از تن در نیاورند که این در مجالس امام حسین (ع) مصلحت نیست و در عصر و زمانه ما به ضرر ماست» ( آیة الله مکارم شیرازی)
متاسفانه دعوت به برهنگی به وفور در میان تمام مداحان دیده می شود!!
​

آلات موسیقی
قبلاً در دسته جات سینه زنی و زنجیر زنی رایج بود که از طبل و دهل و نی استفاده می کردند هم برای ایجاد حزن و هم برای نظم دادن و ایجاد شور در دسته. اما آن موسیقی که مرثیه خوانی را تحت الشعاع قرار داده است مورد تایید اسلام نیست. ما امروزه می بینیم که مداحان با ارگ و سنتور مداحی می کنند و واقعاً در شأن مراسم سوگواری امام حسین (ع) نمی باشد.​

 

[شاهد]

انحرافات عزادري

انحرافات عزادري

سیب زدن به بدن
یکی از انحرافات مهم عزاداری امام حسین (ع) آسیب رساندن به بدن است که متاسفانه پخش این تصاویر در میان جوامع تصویر نادرستی از مذهب و رسوم شیعه بدست مردم می دهد. یکی از این آسیب رساندن ها که منع شرعی نیز دارد، قمه زنی، است که وهابیون و صهیونیسم بارها و بارها با پخش این مراسم به شیعیان و این مراسم حمله ور شده اند.

مداحی، سبک پاپ
امروزه و با تهاجم فرهنگ غربی به کشورهای اسلامی و جهان سوم، بسیاری از آداب و رسوم و حتی عقاید این گونه جوامع تحت تاثیر واقع شده است. از جمله معیار های زیبایی شناسی! به کرات دیده شده است که مداحان از آهنگ های غربی پاپ برای سبک نوحه و مولودی خود استفتده می کنند.
« من شنیدم مواردی از آهنگ های نامناسب استفاده می کنند؛ فلان خواننده ی طاغوتی و یا غیر طاغوتی یک شعر عشقی و چرند یا یه آهنگی... خوانده اند... حالا ما بیایم توی مجلس امام حسین (ع) واسه عشاق امام حسین (ع) آیات والای معرفت رو بریزیم تو قالب این اهنگها، بخونیم؟ خیلی بده! خوب خودتون آهنگ بسازید! این همه ذوق و هنر یقیناً مس توانید از آنها استفاده کنید و آهنگ بسازید برای عزا یا شادی. این هم عرض بکنم برای عید، مراسم تشکیل می دهند که دست می زنند، اگر از رادیو می شنوی شعر رو درست گوش نکنی فکر می کنی دارن سینه می زنند! هم لحن، لحن سینه زنی ست هم آهنگ! این چه شادی ای شد؟ اگر برای شادی هم هست یک آهنگ مناسب انتخاب بکنید نه یک اهنگ مبتذل، حرام، طاغوتی! این طور هم باشه که چون عادت کردیم به روضه خوانی ، روز عید هم روضه بخوانیم! به قول قدیمی ها طرف هر چی می خونه مثنوی درمیاد!!» ( آقای خامنه ای)

از دیگر مشخصه های این شیوه غلو در گفتار و تکیه بر اشعاری است که به توصیف اعضا و جوارح ائمه مثل چشم و ابرو یا دست و بازو می پردازد. به قول مقام معظم رهبری:
« مگر چشم زیبا در این دنیا کم است؟ مگر بازوی پیچیده و هیکل تنومند کم است؟ ورزشکارهای زیبایی اندام هم تنومندند!! مگر ارزش حضرت ابوالفضل به چشم و ابروی زیبای اوست؟ ارزش ابوالفضل به جهاد اوست، به اخلاص او، به معرفت او به امام زمانش...»

کفر گویی
در بحث کفر گویی که در حرمت آن شکی نیست به سخنان آیةالله مکارم شیرازی اکتفا می کنیم:
« نباید مسائلی گفت بوی غلو بدهد امام علی (ع) می فرمایند: دو گروه در مورد من به هلاکت رسیدند غلو کنندگان و کسانی که ما را برتر از مقاممان می گویند و ما را همچون خدا می ستایند، و دوم دشمنان ما! یعنی اینها را هم سنگ هم قرار می دهند. زمزمه های زننده ای به گوش ما رسیده که می گویند:
لا اله الّا فاطمه!!!! ، لا اله الّا زینب!!!!؟؟
کسی که این سخنان را بگوید و بداند که چه می گوید اگر در مجلسی نشسته باشد و در استکانی چای خورده باشد باید استکانش رو آب بکشند...
این کارها دو عیب بزرگ دارند اول اینکه خلاف تعلیمات اسلامی ما هستند و دوم اینک وقتی به گوش دشمنان ما برسد که می رسد، می گویند: بیا این که می گوییم شیعیان کافرند, این سندش!!!»

 

[Civil Boy]

.
··▪▪••●●::تصاوير با مضمون ماه محرم::●●••▪▪··

 

[aramesh_sahar]

این حسین کیست که عالم همه دیوانه ی اوست
حسینیه ی باشگاه ...
حرف زدن برای آل پیامبر...
اگه ازخودم میخواستم بگم شاید خیلی راحتر میتونستم حرف بزنم ...
سخته برام از 6 ماه بگم که تشنه باشه و ضجه هاشو کسی نشنوه
سخته برام از دختر 3 ساله بگم که سر بریده ی باباش رو دامنش گذاشته و باهاش حرف میزنه
سخته از مادر 6 ماهه بگم که نمیتونه به نوزادش شیر بده چون آب نداره
سخته از شرمندگی علمدار گفتن
سخته از حسین گفتن ...
سخته بخدا سخته ...
حسین رو باید حس کرد نه حرف زد
التماس دعا از همگی

 

[استقلالی]

سلام
این ایام رو تسلیت میگم
کاملترین و بهترین نوحه ها رو می تونید از اینجا دانلود کنید

www.zakerin.ir

 

[mahdi271]

این حسین کیست که عالم همه دیوانه ی اوست
حسینیه ی باشگاه ...
حرف زدن برای آل پیامبر...
اگه ازخودم میخواستم بگم شاید خیلی راحتر میتونستم حرف بزنم ...
سخته برام از 6 ماه بگم که تشنه باشه و ضجه هاشو کسی نشنوه
سخته برام از دختر 3 ساله بگم که سر بریده ی باباش رو دامنش گذاشته و باهاش حرف میزنه
سخته از مادر 6 ماهه بگم که نمیتونه به نوزادش شیر بده چون آب نداره
سخته از شرمندگی علمدار گفتن
سخته از حسین گفتن ...
سخته بخدا سخته ...
حسین رو باید حس کرد نه حرف زد
التماس دعا از همگی

نمیدونم چه سری هست تو محرم و عزاداری برای امام حسین که هیچ وقت آدم سیر نمیشه از عزاداری،هیچ وقت نمیشه کی شد عاشورا و نماز ظهر،کی شد موقع حرکت کاروان اسرا، کی شدن رسیدن به کوفه و شام و مجلس شراب یزید،کی اربعین شد.
الان می بینم 6 روز از محرم گذشت اما من چیزی نفهمیدم و برام مثل یه چشم بهم زدن گذشت.
امیدوارم سال دیگه هم توفیق گریه برا ابا عبدالله رو داشته باشیم تا قیامت خندون باشیم و آزاد.
انشالا همه یه روز با هم بریم و حرم آقامون رو ببینیم و تو بین الحرمین اونقدر بگیم حسین تا بمیریم.

یا ثار الله
لبیک یا ابا عبدالله

 

[شاهده]

ولاي حسين عليه السلام

اگر چه گلستان تو پر پر است
جهان از نگاه تو زيباتر است

جهان از نگاه تو، صبحي زلال
كه پاشيده از حنجر اصغر است

بهار است هر سو نظر مي‌كني
بهاري كه از زخم بار آور است

تو چون ذو الفقاري شدي با دو تيغ
جهاد شما اصغر و اكبر است

مرام شما ظاهرش، باطن است
كلام شما اولش، آخر است

ولاي تو در اين شب سوت و كور
همان آتش زير خاكستر است

ولايي كه فردا چنان آفتاب
بر امواج دلها، جهان گستر است



​

 

[شاهده]

ارتباط آيه «كهيعص» با واقعه كربلا براساس روايتي از امام زمان (عج)



بر اساس روايت مشهوري از امام زمان (عج)، ايشان آيه «كهيعص» را مرتبط با واقعه كربلا عنوان مي‌كنند و

«ك» را از نام كربلا، «هـ» را از هلاكت،
«ي» را نشانه يزيد، «ع» را نشانه عطش،
«ص» را نشانه صبر دانسته‌اند.​

بسياري از مفسّران قرآن كريم معتقدند كه آيه «كهيعص» كه از حروف رمزي و مقطّعه در قرآن است به ماجراي كربلا و شهادت امام حسين (ع) اشاره كرد.
دليل اين مفسران بر ارتباط آيه «كهيعص» با ماجراي كربلا، روايتي از «سعد بن عبدالله قمي» است كه در كتب روايي از جمله «كمال‌الدين وتمام النعمة» شيخ صدوق (متولد نيمه اول قرن چهارم هجري) و «احتجاج»‌ مرحوم طبرسي (متولد نيمه اول قرن ششم هجري) آمده است.
از كتاب‌هاي متأخر نيز مي‌توان به «تفسير البرهان» سيدهاشم بحرانى و «بحار الانوار» علامه مجلسي اشاره كرد كه اين روايت در آن‌ها ذكر شده است.
بر پايه اين گزارش،‌ سعد بن عبدالله قمي نقل مي‌كند كه در خدمت امام عسكري (ع) بودم و فردي از تأويل آيه كهيعص سئوال كرد. امام عسكري (ع) فرمود كه از فرزندم «مهدي» پاسخ را دريافت كنيد. آن‌گاه امام زمان (عج) فرمودند: «هذه الحروف من أنباء الغيب، أطلع الله عليها عبده زكريا عليه‌السلام، ثم قصّها على محمد صلى‌الله عليه وآله، وذلك أن زكريا سأل ربّه أن يعلّمه أسماء الخمسة، فأهبط عليه جبرئيل فعلّمه إياها، فكان زكريا إذا ذكر محمداً وعلياً وفاطمة والحسن سُرِّي عنه همّه، وانجلى كربّه، وإذا ذكر الحسين خنقته العبرة ووقعت عليه البهرة! فقال ذات يوم: يا إلهي! ما بالي إذا ذكرت أربعا منهم تسليّت بأسمائهم من همومي، وإذا ذكرت الحسين تدمع عيني وتثور زفرتي؟! فأنبأه الله تعالى عن قصته، وقال: (كهيعص) فالكاف اسم كربلاء، والهاء هلاك العترة، والياء يزيد وهو ظالم الحسين عليه‌السلام، والعين عطشه، والصاد صبره.»
ماجرا از اين قرار است كه حضرت زكريا از پروردگارش درخواست كرد كه «اسماء خمسه طيبه‏» را به وي بياموزد. خداوند متعال، جبرئيل امين را بر او فرو فرستاد و آن اسماء را به او تعليم داد.
حضرت زكريا هنگامي كه نام‏هاي محمد (ص)، علي (ع)، فاطمه (س) و حسن (ع) را ياد مي‏كرد، اندوه و ناراحتي‌اش بر طرف مي‏شد و گرفتاريش از بين مي‏رفت. امام هنگامي كه از حسين (ع) ياد مي‏كرد، بغض گلويش را مي‏فشرد و مبهوت مي‏شد. به همين دليل روزي از خداوند سبب اين اندوه و ناراحتي را جويا شد و گفت: بارالها! چرا وقتي آن چهار نفر را ياد مي‏كنم، آرامش مي‏يابم و اندوهم بر طرف مي‏شود، اما وقتي حسين را ياد مي‏كنم، اشكم جاري و ناله‏ام بلند مي‏شود؟
خداي تعالي او را از داستان شهادت امام حسين (ع) آگاه كرد و فرمود: «كهيعص‏»! «ك» نام كربلا و «ه» اشاره به كشته‌شدن عترت طاهره دارد. «ي» اشاره به نام يزيد دارد كه بر حسين (ع) ظلم كرد و «ع» اشاره به عطش و تشنگي آن امام و «ص» نيز نشان صبر و مقاومت ايشان است.

 

[شاهده]

ضیافت آب، شعر و روضه


خواستم بگویم آب، بیت اول محرم است؛
ولی...
ناگهان الف، قامتش شکست و گفت:
باز این چه شورش است که در خلق عالم است؟
پاسخش نوشت، مرد خنده‌های بزمِ عاشقان بُرَیر و گفت:
شور نیست؛
شهدی از شهادت است؛
از جناح دشمنان جنایت است؛
از برای دوستان شفاعت است؛
البته برای بنده هم، حور العین جنت است!!!
و بعد از این مزاح مشتیانه‌ی بشر،
الفبای زندگی،
در حضور اسم و فعل و حرف و قید، خنده زد، پس از تمام سال‌ها خستگی...
مثل پهلوانِ کوچه‌ی بلا،
کربلا!
و کلاس درسمان، واژه‌ای شنید، آشنا.
هان چه شد؟
دل شما شکست...!؟
من هنوز، روضه‌ای نخوانده‌ام که های‌های گریه می‌کنید و می‌روید!!
کجا؟
گفت: رخصتی بده بروم.
فرصتی به وسعت تمامی اسارتم.
آقا ! اجازه هست حُر شوم؟
اجازه هست؟
و کاش این اجازه را حُر نه، حَرمله می‌گرفت...
ناگهان کلاس اخم شد.
آهان.
خیر و شر را به نوبت جلو نرفته‌ام؟
ببخشید، هنوز کلاس اولم.
ولی، باور کنید حرف حرمله سین سه شعبه است.
درست مثل سین سینه‌ی پدر، سر عمو، سیبک گلوی پسر.
و این بار کلاسِ درس، سیاه شد از این همه عزا.
و هم کلاسی‌ام جویبار اشکِ کربلا.
گفتم:
نه، ببین!
گریه را شروع نکن، هنوز به کاف و گاف ماجرا مانده است.
ما هنوز حرف صبر را نخوانده‌ایم.
عین عباس هم به جای خود.
قاف قصه را چگونه ول کنیم؟
پس، با اجازه‌ی معلمم! دوباره دوره می‌کنم:
الف، آب.
ب ، بریر.
ت، تفنگ.
نه به سال شصت و یک ، بل به وقت جنگ!
همین صبح روز قبل...
کجا؟
غزه، جبل العامل، نینوا.
هویزه، شلمچه، دشت لاله‌ها.
خوب بس است، حاشیه نمی‌روم!!!
و ادامه می‌دهم...
جیم، جَون رو سفید.
ح، حبیب.
خ، خیام سوخته.
دال، دست تشنه‌ی فرات.
ذال، ظلم ظالمان!!!
معلم گفت:
نه، نخوان...!
اشتباه داشتی.
یک غلط گرفته شد.
19...
دقتت کم است، حواست کجاست؟
بخوان.
ر، روز اشک و گریه و جنون.
ز، زهیر، غرق خاک و خون.
سین، سلام تا قیامت قیام.
شین، شمر بر سر عمارت خیام.
صاد ، صبر بانوی حرم، زنیب، آن دلاور خاندان کَرَم.
ضاد، ظلم در غروب روزِ غم.
و باز تذکر معلمم:
صبر کن، نخوان، نخوان.
تو باز هم غلط خوانده‌ای!
ببینم؛
مگر به غیر ظاء ظلم را ندیده‌ای، که هرچه ذال و ضاد و ظاء هست را یکی می‌کنی؟
و گفتم:
آقا اجازه!
چرا دیده‌ام.
ولی؛
طا، طلسمِ.
ظا، ظلمِ.
عین، عصرِ کربلا؛
و غین، غارتِ خیام؛
و فا، فتنه زمان.
امانِ قاف این قبیله را بریده است...
اِ.
آقا اجازه هست!
چرا شما، گریه می‌کنید؟
و بغض معلم، امان نداد بگوید برای بچه‌ها.
کاف کربِ والبلا، حکایتی‌ست که لام تا کام آن برای هر کسی شنیدنی‌ست...
ولی اندکی بعد؛
بلند و بی‌دریغ گفت:
تو بشین، درس را ادامه می‌دهیم.
بچه‌ها، به یاد می‌آورید، داستان درس میم منتظر تا کجا ادامه داشت؟
مبحث من الغریب تا، الی الحبیب روزگار؟
یکی گفت:
تا سر نزاع نونِِ جان و نان و مال و دشمن و وطن!
دیگری ادامه داد:
واوِ وای؛ وای مردم به خواب رفته را، حسرت گذشته را و آه پای تخته را هم اشاره کرده‌اید.
سومی دست بالا گرفت و گفت:
و آخر کلاس که شد، فرد منتظر از خودش سوال کرد:
چرا وَ چرا ظلمی و مُحَرمی و غفلتی؟
و چرا خالی است، حرف حجتی؟
و در غربت است، هـ مثل هادی هدایتِ امتی؟
معلم تشکر نمود و گفت:
بعد ازاین، منتظر ادامه داد راه را با ندای:
یاءِ ، یا حسین، یا فارس الحجاز!
مکث کرد و ادامه داد:
...خوب بچه‌ها؛
تمام شد درس شما.
به آخر، زمان الفبا، رسیده‌ایم.
اما...
گچ پژِ اصیل آب و خاکمان رنگ کربلا نگشته است!!!
راه حل چیست؟
و سکوت پر تلاطم کلاس، در پی جواب، اشاره کرد به من، که می‌خواستم بگویم:
آب، بیت اول محرم است.
و گفت: غذای روضه با تو است که شور را شروع نموده‌ای.
حال؛ شیرین، تمام کن!
و گفتم:
گ ،گِلِ محبت وجودتان.
چ ،چای و قند روضه تان.
پ، پلو وَ قیمه‌ی ظهرتان.
ژ، ژرفنای نگاهتان.
و تمام کرد این ضیافت قشنگِ آب و شعر و روضه را!



​

فاطمه حجازی​

 

[secret_f]

با اشک هاش دفتر خود را نمور کرد​

در خود تمام مرثیه ها را مرور کرد​

ذهنش ز روضه ها ی مجسم عبور کرد​

شاعر بساط سینه زدن را که جور کرد​

احساس کرد از همه عالم جدا شده است​

در بیت هاش مجلس ماتم به پا شده است​

در اوج روضه ، خوب دلش را که غم گرفت​

وقتی که میز و دفتر و خودکار دم گرفت​

وقتش رسیده بود به دستش قلم گرفت​

مثل همیشه رخصتی از محتشم گرفت​

باز این چه شورش است که در جان واژه ها ست​

شاعر شکست خورده طوفان واژه هاست​

بی اختیار شد قلمش را رها گذاشت​

دستی ز غیب قافیه را کربلا گذاشت​

یک بیت بعد ، واژه ی لب تشنه را گذاشت​

تن را جدا گذاشت و سر را جدا گذاشت​

حس کرد پا به پاش جهان گریه می کند​

دارد غروب فرشچیان گریه می کند​

با این زبان چگونه بگویم چه ها کشید​

بر روی خاک و خون بدنی را رها کشید​

او را چنان فنای خدا بی ریا کشید​

حتی براش جای کفن بوریا کشید​

در خون کشید قافیه ها را ، حروف را​

از بس که گریه کرد تمام لهوف را​

اما در اوج روضه کم آورد و رنگ باخت​

بالا گرفت کار و سپس آسمان گداخت​

این بند را جدای همه روی نیزه ساخت​

"خورشید سر بریده غروبی نمی شناخت​

بر اوج نیزه گرم طلوعی دوباره بود"​

اوکهکشان روشن هفده ستاره بود​

خون جای واژه بر لبش آورد و بعد از آن . . .​

پیشانی اش پر از عرق سرد و بعد از آن . . .​

خود را میان معرکه حس کرد و بعد از آن . . .​

شاعر برید و تاب نیاورد و بعد از آن . . .​

در خلصه ای عمیق خودش بود و هیچکس​

شاعر کنار دفترش افتاد از نفس​

​

 

[industrial66]

 

[*** s.mahdi ***]

اللهم صل علي محمد و آل محمد و عجل في فرج مولانا صاحب الزّمان (عج)

 

[*** s.mahdi ***]

اهميت صلوات بر پيامبر

مروری بر اهمیت و فضیلت صلوات و آثار و برکات:

معنا و مفهوم صلوات
واژه صلاه ، صلوه و جمع آن صلوات به معنی نماز خواندن و درود و تحیت است. صلی الله علیه یعنی خداوند بر او درود فرستاد، در معجم الوسیط هم صلاه به معنای دعا است.
صاحب المیزان در مورد کلمه صلوه می گوید:«کلمه صلوه در اصل به معنای انعطاف بوده، و صلاه خدا بر پیغمبر به معنای انعطاف او به وی است، به وسیله رحمتش، البته، انعطافی مطلق، چون در آیه شریفه صلات را مقید به قیدی نکرده، و همچنین صلاه ملائکه او بر آن جناب، انعطاف ایشان است بر وی، به اینکه او را تزکیه نموده و برایش استغفار کنند، و صلات مومنین بر او انعطاف ایشان است به وسیله درخواست رحمت برای او.»(المیزان/ 61/705)

راغب اصفهانی نیز در معنی صلوه معتقد است:«صلوات رسول الله و نماز مسلمانان، تزکیه ایشان است. همچنین دعا و استغفار فرشتگان مثل مردم است و صلاه که عبادت مخصوص است اصلش دعا است. و این عبادت خاص به این کلمه نامیده شده است.» (مفردات/ 392)

در تفسیر جوان نیز آمده است که «چنانچه صلوات به خدا نسبت داده شود به معنی فرستادن رحمت است و هرگاه به فرشتگان و مومنان منسوب گردد به معنی طلب رحمت می باشد.»(تفسیر جوان/71/ 623)
صلوات در آینه قرآن و کلام معصوم

در سوره احزاب آیه 65 خداوند با تاکید می فرماید: «خدا و فرشتگان او بر پیامبر اسلام درود می فرستند، شما هم ای کسانی که ایمان آورده اید بر او صلوات بفرستید، و آن طور که باید، تسلیم شوید.»
خداوند در این آیه تاکید می کند که ابتدا من و ملائکه بر پیامبر

صلوات می فرستیم و به پیروی از ما شما انسانها بر ایشان و آلش سلام و درود بفرستید.

در حکمت 163 نهج البلاغه آمده است «اذا کانت لک الی الله سبحانه حاجه فابدا بمساله الصلاه علی رسوله ثم سل حاجتک فان الله اکرم من ان یسال حاجتین فیقضی احدا هما و یمنع الاخری».
«هرگاه از خدای سبحان درخواستی داری، بر پیامبر اسلام

درود بفرست سپس حاجت خود را بخوان، زیرا خداوند بزرگوارتر از آن است که از دو حاجت درخواست شده، یکی را برآورده و دیگری را بازدارد.»

تمام دعاهای صحیفه سجادیه نیز با صلوات آغاز می شود و یا پایان می یابد. در برخی از دعاها نیز در اواسط دعا، صلوات فرستاده شده است زیرا ائمه معتقدند صلوات، ذکر برآورده شدن حاجت است و در هر دعایی که صلوات فرستاده شود اجابت آن از سوی خدا حتمی است.
ایشان در دعای 44 به کرات صلوات را تکرار کرده و دعا برای حفظ توحید، رسیدن به منزلت بالا در نماز، شناخت حرمت خدا را از خداوند مسالت می کند.

در قسمتی از این دعا می فرمایند:«اللهم صل علی محمد و اله، فی کل اوان وقت و کل و علی کل حال عدد ماصلیت علیه، و افعان ذلک کله بالاضعاف التی لا یحصیها غیرک، انک فعال لما ترید «بار خدایا بر محمد و آل محمد درود فرست، به شمار درودهایی که بر هر کس نثار فرموده ای و چندین برابر آن به چندین برابر که هیچ کس جز تو شمار آن نداند، که تو هر چه خواهی کنی.»

امام صادق

نیز در باب اهمیت صلوات می فرمایند:«کسی که شهادت بدهد خدایی جز خدایی یگانه نیست و اگر شهادت دهد که حضرت محمد

رسول خداست، ده هزار حسنه برای او نوشته می شود.» (ثواب الاعمال/ 32)

 

[*** s.mahdi ***]

کیفیت صلوات بر پیامبر اکرم

در مورد کیفیت صلوات، روایات فراوانی است که درود و سلام بر پیامبر

را همراه با آلش مقبول می دانند.

این نوع کیفیت صلوات از منابع شیعه و سنی قابل اثبات است، چنانکه در صحیح مسلم، سن ابن داود ترمذی، نسانی، موطا مالک، مسند احمد و سنن دارمی، از ابومسعود انصاری روایت کنند که گفت:
«رسول خدا

آمد و با ما در مجلس سعد بن عباده نشست «بشیربن سعده ابونعمان بن بشیر به او گفت: ای رسول خدا

خداوند ما را فرمان داده تا بر شما صلوات فرستیم، چگونه بر شما صلوات فرستیم؟ راوی گوید: رسول خدا

(به گونه ای) ساکت شد که ما آرزو کردیم ای کاش او چنین سوالی نکرده بود سپس فرمود بگویید خداوندا بر محمد و آل محمد صلوات فرست، همان گونه که بر ابراهیم صلوات فرستادی، و بر محمد آل محمد فزونی بخش، همان گونه که بر ابراهیم در جهانیان فزونی دادی.

در کنزالعمال نیز از عایشه روایتی است که همین مضامین روایت قبل را دارد.
از حضرت علی

نیز روایت است که ایشان فرمودند «اصحاب گفتند ای رسول خدا چگونه بر شما صلوات فرستیم که فرمود «بگویید: خداوندا بر محمد و آل محمد صلوات فرست، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم صلوات فرستادی، راستی که تو ستوده و والایی، و بر محمد و آل محمد فزونی بخش، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم فزونی دادی، براستی که تو پسندیده و عظمایی» (کنزالعمال)

برکات و ثواب صلوات
در باب ثواب صلوات روایات فراوانی است که تاکید می کند ده هزار بار حسنه دارد، رحمت و برکت و لطف و کرامت خدا را به همراه دارد، معادل با پاداش و ثواب تسبیح و تکبیر خداست، ارتقاء درجه به همراه دارد، معادل سبحان الله و الحمدالله و لا اله الا الله و الله اکبر است.
صلوات برکات فراوانی را برای شخص بدنبال دارد که برکات صلوات را می توان به برکتهای دنیوی و اخروی تقسیم کرد.

در دنیا صلوات باعث برآورده شدن حاجت، ازدیاد مال، رفع فقر، بخشش گناهان، ادای قرض، خوشبو شدن، درمان فراموشی، رفع نفاق، نجات از سختی، تندرستی، خواب مقصود دیدن و درک امام قائم می شود.
برای اثبات برخی از موارد ذکر شده به کلام ائمه استناد می کنیم.

حضرت رسول اکرم

می فرمایند «صلوات فرستادن، فقر ر ابرطرف می کند»

امام صادق

می فرمایند: هر کس بعد از نماز صبح و نماز ظهر بگوید:«اللهم صل علی محمد و آل محمد وعجل فرجهم » (خدایا بر محمد و آلش درود بفرست و به فرجشان سرعت بخش) نخواهد مرد تا آن که امام قائم از خاندان پیغمبر

را درک و به ملاقاتش نایل آید.»

از دیگر برکات حائز اهمیت صلوات از بین رفتن گناهان است، چنانکه امام رضا به نقل از رسول خدا می فرمایند:«الصلاه علی و علی اهل بیتی تذهب بالنفاق» «صلوات و درود بر من و خاندان من نفاق را از بین می برد».

و اما برکات اخروی صلوات را می توان به پنج مرحله تقسیم کرد. 1- عالم برزخ 2- قیامت 3- پل صراط 4- جهنم 5- بهشت.

 

[*** s.mahdi ***]

مهدی جان!
تا نیایی گره از کار بشر وا نشود درد ما جز با ظهور تو مداوا نشود

اللهم صل علي محمد و آل محمد و عجل فرجهم و سهل مخرجهم واهلک اعدائهم

اللهم عجل لولیک الفرج