تک بیتی های ناب وپرمعنا

[eksir]

هرکسی را بهـر کاری سـاختند
میل آنرا در دلـش انداختند»
​

 

[eksir]

چون زخود رستی همه برهان شدی
چون که گفتی بنده‌ام سلطان شدي

 

[شبگرد23]

هيچ می گويی اسيری داشتی حالش چه شد، خسته ی من نيمه جانی داشت احوالش چه شد.

 

[شبگرد23]

خواجه شعيب :

از هر چه غير اوست، چرا نگذري؟
كافر براي خاطرِ بت، از خدا گذشت

 

[naghmeirani]

فروغی بسطامی

فروغی بسطامی

داني كه چيست حاصل انجام عاشقي؟

جانـــانه را ببيــني و جـــان را فدا كني​

 

[شبگرد23]

صائب تبريزي :

از هستي ِ دوباره به تنگ‌اند عارفان
تو ساده‌لوح، طالبِ عمر دوباره‌اي

 

[شبگرد23]

طالب آملي :

افروختن و، سوختن و، جامه‌دريدن
پروانه ز من، شمع ز من، گُل ز من آموخت

 

[شبگرد23]

اميد وصل تو نگذاشت، تا دهم جان را

وگر نه روزِ فراق تو، مردن آسان بود

 

[naghmeirani]

هاتف اصفهاني

هاتف اصفهاني

هر شب از افغان من بيدار خلق اما چه سـود

آن كـه بــايد نــالـه مـن بشنود بيــدار نيست​

 

[شبگرد23]

اي سوخته‌ي سوخته‌ي، سوختني

عشق آمدني بُود، نه آموختني

 

[شبگرد23]

اين عالَم بي‌وفا كه من مي‌بينم
نه ناز تو، نه نيازِ من مي‌ماند

 

[rf_niloofar]

به قدر زندگی یک حباب با من باش
فقط تو را به خدا بی نقاب با من باش

 

[شبگرد23]

با شمع گفتم: از چه سرت مي‌دهي به باد؟

گفت: آن سري كه سجده ندارد چنين خوش است

 

[شبگرد23]

عماد خراساني :

بر ما گذشت نيك و بد، اما تو روزگار
فكري به حال خويش كن، اين روزگار نيست

 

[شبگرد23]

خوشم كه عشق نكرد امتحان پروازم
شكسته بالي من در قفس نهان گرديد

 

[eksir]

ماییم و آستانه عشق و سر نیاز
تا خواب خوش که را برد اندر کنار دوست

​

 

[محـسن ز]

قفسم را به يكي گوشه صحرا ببريد
ترسم از سوز دل من ، چمن آتش گيرد

 

[شبگرد23]

بگذاشتیم ،اما غم تو نگذاشت مرا

حقا که غمت از تو وفا دار تر است

 

[naghmeirani]

صائب تبریزی

صائب تبریزی

به چشم ظاهر اگر رخصت تماشا نیست

نبسته است کسی شاهراه دلها را

 

[سحر اسدی]

ضربان قلبم منظم نیست
دکتر نمیدانددردم چیست

 

[naghmeirani]

صائب تبریزی

صائب تبریزی

دیدن گل از قفس، بارست بر مرغ چمن

رخنهٔ زندان کند دلگیرتر محبوس را

 

[شبگرد23]

می نویسم به امیدی که تو خوانی



آن کس راکه تو میجویی
کی خیال تو به سر دارد
بس کن این ناله و زاری را
بس کن او یار دگر دارد

 

[naghmeirani]

صائب تبریزی

صائب تبریزی

از همان راهی که آمد گل، مسافر می‌شود

باغبان بیهوده می‌بندد در گلزار را

 

[naghmeirani]

صائب تبریزی

صائب تبریزی

ریشهٔ نخل کهنسال از جوان افزونترست

بیشتر دلبستگی باشد به دنیا پیر را

 

[eksir]

صـورت زیبا نمــی آید به کار
حرفی از معنی اگر داری بیار
​

 

[primrose]

اسیر بند بلا را چه جای سرزنش است

گرت معاونتی دست میدهد دریاب
​

 

[شبگرد23]

رها ز چون و چرا و برون از اين من و ما

كسي نشسته در آن سوي ماجرا كه تويي

 

[eksir]

موی بشکافی به‌عیب دیگران
چو به‌عیب خود رسی کوری از آن
​

 

[primrose]

به جد و جهد چو کاری نمی رود از پیش

به گردگار رها کرده به مصالح خویش
​

 

[won-a-pa-lei]

از ننگ چه گویی که مرا نام ز ننگ است
وز نام چه پرسی که مرا ننگ ز نام است