به نفر قبلیتون یه شعر هدیه بدین

[comudf]

دل غم پر شد از غم از غم من، سراپا سوخت غم از ماتم من
از آن روزی که غم سوزد برایم، غم غم هم فزون شد بر غم من

 

[صهبا]

يزدان چو گل وجود ما مي آراست /دانست ز فعل ما چه بر خواهد خاست
بي حكمش نيست هر گناهي كه مراست /پس سوختن قيامت از بهر چه خواست

 

[secret_f]

تا با غم عشق تو مرا كار افتاد /بیچاره دلم در غم بسیار افتاد
بسیار فتاده بود اندر غم عشق /اما نه چنین زار كه اینبار افتاد

 

[باران بهاری]

خون می خوری و لب به شکایت نگشایی
همدرد من ای غنچه ی خاموش!تویی،تو

 

[baran-bahari]

سفر دانه به گل / سفر پيچك اين خانه به آن خانه/ سفر ماه به حوض/ فوران گل حسرت از خاك/ ريزش تاك جوان از
ديوار/ بارش شبنم روي پل خواب/ پرش شادي از خندق مرگ/ گذر حادثه از پشت كلام.

 

[comudf]

رحمت حق آب بود جز به پستی نرود
خاکی و محروم شوم تا بر رحمان برسم
حضرت مولانا
و تو چه دانی از حال با حال دیگران
جز آنکه خوانی ظاهر نوشته کلام

 

[Zargham]

شب سردي است، و من افسرده.

راه دوري است، و پايي خسته.

تيرگي هست و چراغي مرده.



مي كنم، تنها، از جاده عبور:

دور ماندند زمن آدم ها.

سايه اي از سر ديوار گذشت،

غمي افزود مرا بر غم ها.



فكر تاريكي و اين ويراني

بي خبر آمد تا با دل من

قصه ها ساز كند پنهاني.



نيست رنگي كه بگويد با من

اندكي صبر، سحر نزديك است.

هر دم اين بانگ برآرم از دل:

واي، اين شب چقدر تاريك است!



خنده اي كو كه به دل انگيزم؟

قطره اي كو كه به دريا ريزم؟

صخره اي كو كه بدان آويزم؟



مثل اين است كه شب نمناك است.

ديگران را هم غم هست به دل،

غم من، ليك، غمي غمناك است.

 

[secret_f]

تو برگ به آب انداز کوچک مشمار آن را

شاید که نجات افتد زنبور غریقی را

 

[eterno]

در آ که در دل خسته توان در آید باز
بیا که در تن مرده روان در آید باز
بیا که فرقت تو چشم من چنان در بست
که فتح باب وصالت مگر گشاید باز

 

[baran-bahari]

این شعر زیبا تقدیم میکنم به secret-f.صهبا.باران بهاری.nice girl.comudf
من مسلمانم/ قبله ام يك گل سرخ،جانمازم چشمه،مهرم نور/ دشت سجاده من/من وضو با تپش پنجره ها مي گيرم/
در نمازم جريان دارد ماه/سنگ از پشت نمازم پيداست/ همه ذرات نمازم متبلور شده است.
من نمازم را وقتي مي خوانم / كه اذانش را باد/ گفته باشد سر گلدسته سرو/ من نمازم را/ پي تكبيرة الاحرام علف مي خوانم/
پي قد مامت موج/ كعبه ام بر لب آب/ كعبه ام زير اقاقي هاست/ كعبه ام مثل نسيم/ مي رود باغ به باغ/ مي رود شهر به شهر/
حجرالاسود من روشني باغچه است.

 

[eterno]

به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم
بیا کز چشم بیمارت هزاران درد برچینم
الا ای همنشین دل که یارانت برفت از یاد
مرا روزی مباد آندم که بی یاد تو بنشینم

 

[paras2]

جهان پير است و بيبنياد ازين فرهادکش فرياد/ که کرد افسون و نيرنگ ملول از جان شيرينم.

 

[ghisoo_tala]

اگرچه نازنینان را وفا نیست ، گلستانی چون باغ آشنا نیست ،
اگر بر چرخ هفتم پا گذارم ، دلم یک لحظه از یادت جدا نیست .

 

[comudf]

تا به دامان تو ما دست تولا زده ایم
به تولای تو بر هر دو جهان پا زده ایم
تا نهادیم به کوی تو صنم روی نیاز
پشت پا بر حرم و دیر و کلیسا زده ایم

 

[مهندس مهتاب]

نام تورا آورده ام دارم زیارت میکنم

گرد نگاهت گشته ام دارم عبادت میکنم

 

[سهراب 1364]

همه هستي من آيه تاريكيست
كه ترا در خود تكرار كنان
به سحرگاه شكفتن ها و رستن هاي ابدي خواهد برد
من در اين
آيه ترا آه كشيدم آه

 

[hami_life]

اندک اندک جمع مستان می رسنـــد
اندک اندک می پرستان می رسنـــد

دلنوازان ناز نازان در ره اند
گلعذاران از گلستان می رسنـــد

اندک اندک زين جهان هست و نيست
نيستان رفتند و هستان می رسنـــد

 

[canopus]

نمي‏دانم چرا؟
چرا هر وقت عشق را تصور مي‏كنم ...
تو رامي‏بينم كه در عشق رژه مي‏روي...
آيا تو لشكر عشقي ..

يا سرباز عشق...
يا شايد عشق لشگر تو‏ست..
و با لشگرت بر ديگران پيروز مي‏شوي..!

اما چه زیبا میایی....
آن هم با عشق....!

عشق نگهدارت باد...!

 

[massom11111]

شادی مجلسیان در قدم و مقدم تست
جای غم باد هر آن دل که نخواهد شادت

 

[ghisoo_tala]

گل نيست چنين سركش و رعنا كه تويي
مه نيست بدين گونه فريبا كه تويي
غم برسر غم ريخته آن جا كه منم
دل برسردل ريخته آنجا كه تويی

 

[eterno]

دیدی ای دل که غم عشق دگر بار چه کرد
چون بشد دلبر و با یار وفادار چه کرد
اشک من رنگ شفق یافت ز بیمهری یار
طالع بی شفقت بین که درین کار چه کرد

 

[گلابتون]

مي ترسم از اين نسيم بي پروا
گر با تنم اينچنين در آويزد
ترسم كه ز پيكرم ميان جمع
عطر علف فسرده برخيزد

 

[essyh2003]

دوستان کودک هر لحظه ای اند-------------تا به ایشان غمی ابراز کنم

 

[canopus]

دریا و رقص های پری ماهیان پاک
من ساکتم به گوشه ی نقاشی جدید
می آفرینی از من ساکت دوباره عشق
هی...موج می زند به دلم عاطفه، امید
آن وقت داد می زنم از اوج سرخوشی
"من آمدم به معجزه ی دست تو پدید"

 

[گلابتون]

من به خود آهسته ميگويم
باز هم رويا
آنهم اينسان تيره و درهم
بايداز داروي تلخ خواب
عاقبت بر زخم بيداري نهم مرهم
مي فشارم پلك هاي خسته را برهم
ليك بر ديوار سخت سينه ام با خشم
ناشناسي مشت مي كوبد:

بازكن در.... اوست
بازكن در ... اوست
آسمانها را به دنبال تو گرديده
در ره خود خسته و بي تاب
ياسمن ها را به بوي عشق بوئيده
بالهاي خسته اش را در تلاشي گرم
هر نسيم رهگذر با مهر بوسيده
باز كن در ... اوست
بازكن در ... اوست

 

[delshode]

به خدا حافظی تلخ تو سوگند نشد
که تو رفتی ودلم ثانیه ای بند نشد

لب تو میوه ممنوع ولی لبهایم
هر چه از طعم لب سرخ تو دل کند نشد

 

[canopus]

گفته بودند عشق طوفان ميکند

هرچه مي خواهد دلش آن ميکند

گفته بودند عشق درد بي دواست

علت عاشق ز علتها جداست

آري اکنون آگه از آن ميشوم

زان همه جستن پشيمان ميشوم

چند روزي هست حالم ديدني است

حال من از اين و آن پرسيدني است

 

[arsam313]

ناله ای می آید........ از کنار دیوار
یا که غم می بارد...از صدای گیتار
مرد و گیتار است او
کنج دیوار است او

 

[Zargham]

جهان، آلودة خواب است.

فرو بسته است وحشت در به روي هر تپش، هر بانگ

چنان كه من به روي خويش

در اين خلوت كه نقش دلپذيرش نيست

و ديوارش فرو مي خواندم در گوش:

ميان اين همه انگار

چه پنهان رنگ ها دارد فريب زيست!

 

[گلابتون]

اي شب از روياي تو رنگين شده
سينه از عطر توام سنگين شده
اي به روي چشم من گسترده خويش
شاديم بخشيده از اندوه بيش
همچو باراني كه شويد جسم خاك
هستيم ز آلودگي ها كرده پاك