نتایح جستجو

ما در این شهر غریبیم و درین مُلک فقیر بهکمند تو گرفتار و به دام تو اسیر در آفاق گشاده است و لیکن بسته است از سر زلف تو درپای دل من زنجیر من نظر باز گرفتن نتوانم همه عمر از من ای خسروخوبان تو نظر باز نگیر

سلام بسیار جالب و موثر بود .واقعا خسته نباشید. متن و موسیقی بسیار زیبایی هم داشت یادم انداخت که به مادرم بگم که دوسش دارم مرسی

زاندازه بیرون تشنه ام ساقی بیار آن آب را اول مرا سیراب کن وانگه بده اصحاب را من نیز چشم از خواب خوش بر می نکردم پیش ازین روز فراق دوستان شب خوش بگفتم خواب را هر پارسا را کان صنم در پیش مسجد بگذرد چشمش بر ابرو افکند باطل کند محراب را:gol:

آخر نگهی به سوی ماکن دردی به ارادتی دواکن بسیار خلاف عهد کردی آخربه غلط یکی وفا کن مارا تو به خاطری همه روز یک روز تونیز یادماکن

یا رب مباد کز پا جانان من بیفتد درد و بلای او کاش بر جان من بیفتد من چون ز پا بیفتم درمان درد من اوست درد آن بود که از پا درمان من بیفتد یک عمر گریه کردم ای آسمان روا نیست دردانه‌ام ز چشم گریان من بیفتد

یارا بهشت صحبت یاران همدم است دیدار یار نامتناسب جهنم است هر دم که در حضور عزیزی بر آوری دریاب کز حیات جهان حاصل آن دم است:gol:

من گل پژمرده ای هستم دررگ هر برگ لرزانم خزیده عطر بس افسون در شبی تاریک روییدم تشنه لب بر ساحل کارون:gol:

یارب این آتش که در جان منست سرد کن زانسان که کردی بر خلیل من نمی یابم مجال ای دوستان گرچه دارد او جمالی بس جمیل پای ما لنگست و منزل بس دراز دست ما کوتاه و خرما بر نخیل*حافظ*:gol:

وقت را غنیمت دان انقدر که بتوانی حاصل از حیات ای جان این دمست تا دانی کام بخشی گردون عمر در عوض دارد جهد کن که از دولت داد عیش بستانی*حافظ*:gol:

يک روز رسد غمي به اندازه ي کوه يک روز رسد نشاط اندازه ي دشت افسانه ي زندگي چنين است عزيز در سايه ي کوه بايد از دشت گذشت

در نمازم خم ابروی تو در یاد آمد حالتی رفت که محراب به فریاد آمد دیگر از من طمع صبر و دل و هوش مدار کان تحمل که تو دیدی همه بر باد آمد * حافظ*:gol:

دم که می زد ز نیستان می زد ناله می کرد گره رازی داشت شاخه در شاخه هم آغوش نسیم چون شباویز شب آوازی داشت غصه با جام جهان بین می گفت قصه با مست سراندازی داشت

در سکوت لبم ناله پیچید شعله ی شمع مستانه لرزید چشم من از دل تیرگی ها قطره اشکی در ان چشم ها دید