مشاعرۀ سنّتی

[محـسن ز]

واي عشقـــا چه آفــــتي كه ز تــــــو ............ هيـــچ عــــــاشق همــــي نيابد داد
با بـــلاهاي تـــــو و با غـــم تــــــــو ............ تـــــــــن ز كــُــه بايد و دل از فـــــولاد​

در هوس خيال او همچو خيال گشته ام
وز سر رشك نام او نام رخ قمر برم

 

[naghmeirani]

در هوس خيال او همچو خيال گشته ام
وز سر رشك نام او نام رخ قمر برم

مرا بی بال و پر کردی سیه چشم
به غربت دربدر کردی سیه چشم
​

 

[محـسن ز]

مرا بی بال و پر کردی سیه چشم
به غربت دربدر کردی سیه چشم
​

مقصود من از كعبه بتخانه تويي تو
مقصود تويي كعبه و بتخانه بهانه
اي تير غمت را دل عشاق نشانه
جمعي به تو مشغول و تو غايب زميانه

 

[naghmeirani]

مقصود من از كعبه بتخانه تويي تو
مقصود تويي كعبه و بتخانه بهانه
اي تير غمت را دل عشاق نشانه
جمعي به تو مشغول و تو غايب زميانه

هم لبان می​فروشت باده را ارزان کند
هم دو چشم شوخ مستت رطل را گردان کند

​

 

[afsaneh_k]

درد تاریکی است درد خواستن
رفتن و بیــهوده خود را کاستن

 

[naghmeirani]

درد تاریکی است درد خواستن
رفتن و بیــهوده خود را کاستن

درجواني به طرب كوش كه اين موي سياه شب تار است به افسانه به سر بايد برد

 

[بسیجی]

درجواني به طرب كوش كه اين موي سياه شب تار است به افسانه به سر بايد برد

درد عشقی کشیده ام که مپرس
زهر هجری چشیده ام که مپرس

 

[araz_heidari]

درد عشقی کشیده ام که مپرس
زهر هجری چشیده ام که مپرس

سر آن دارم امشب که بر آرم آفتابی
چه خیالها گذر کرد و گذر نکرد خوابی
​

 

[sheyda_star]

يك رنگي و بوي تازه از عشق بگير
پرسوزترين گدازه از عشق بگير...

 

[@ RESPINA @]

يك رنگي و بوي تازه از عشق بگير
پرسوزترين گدازه از عشق بگير...

روز ها گر رفت گو رو باک نیست
تو بمان ای آن که چون تو پاک نیست​

 

[tired_poet]

يك رنگي و بوي تازه از عشق بگير
پرسوزترين گدازه از عشق بگير...

راه پر خار و سفر دشوار است
آنچه پیش است همه دیوار است

 

[@ RESPINA @]

راه پر خار و سفر دشوار است
آنچه پیش است همه دیوار است

تخم وفا و مهر در اين كهنه كشتزار / آنگه عيان شود كه بود موسم درو

 

[nooshafarin]

تخم وفا و مهر در اين كهنه كشتزار / آنگه عيان شود كه بود موسم درو

وقت نشاط است و جام
خواب کنون شد حرام
اصل طربها بزاد
شیره فشاران رسید

 

[naghmeirani]

وقت نشاط است و جام
خواب کنون شد حرام
اصل طربها بزاد
شیره فشاران رسید

در كويم آن ماه سر مست آمد سر زلف بر دست
بنشاند و بنشست و برخاست گفتي كه آخر زمان شد​

 

[danymar]

در كويم آن ماه سر مست آمد سر زلف بر دست
بنشاند و بنشست و برخاست گفتي كه آخر زمان شد​

در سکوت لبم ناله پیچید
شعله ی شمع مستانه لرزید
چشم من از دل تیرگی ها
قطره اشکی در ان چشم ها دید

 

[tired_poet]

در سکوت لبم ناله پیچید
شعله ی شمع مستانه لرزید
چشم من از دل تیرگی ها
قطره اشکی در ان چشم ها دید

دیوانه برو.. ورنه چنان سخت ببوسم
لبهای شر انگیز تو را، کز نمک افتد

 

[naghmeirani]

دیوانه برو.. ورنه چنان سخت ببوسم
لبهای شر انگیز تو را، کز نمک افتد

دل بيمار شد از دست،رفيقان مددي!
تا طبيبش به سر اريم و دوايى بكنيم!

 

[floe]

دل بيمار شد از دست،رفيقان مددي!
تا طبيبش به سر اريم و دوايى بكنيم!

ما عاشق و رند و مست و عالم سوزیم
با ما منشین وگرنه بدنام شوى​

 

[naghmeirani]

ما عاشق و رند و مست و عالم سوزیم

با ما منشین وگرنه بدنام شوى​

يار با ماست چه حاجت كه زيادت طلبيم
دولت صحبت آن مونس جان ما را بس ​

 

[floe]

يار با ماست چه حاجت كه زيادت طلبيم


دولت صحبت آن مونس جان ما را بس​

سخن کز سوز دل تابی ندارد
چکد گر آب از آن آبی ندارد​

 

[naghmeirani]

سخن کز سوز دل تابی ندارد


چکد گر آب از آن آبی ندارد​

دلا بسوز که سوز تو کارها بکند
نیاز نیم شبی دفع صد بلا بکند​

 

[floe]

دلا بسوز که سوز تو کارها بکند


نیاز نیم شبی دفع صد بلا بکند​

در سنبلش آویختم از روى نیاز
گفتم من سودا زده را كار بساز​

 

[naghmeirani]

در سنبلش آویختم از روى نیاز


گفتم من سودا زده را كار بساز​

زخاک جم وکاخ شاهنشاهان
قدم چون نهی بادگرهمراهان
مباداشوی غره ازخویشتن
که ایران بسی پروردهمچومن
​

 

[floe]

زخاک جم وکاخ شاهنشاهان

قدم چون نهی بادگرهمراهان
مباداشوی غره ازخویشتن
که ایران بسی پروردهمچومن​

نه آن مقدارها چیزیست دل‌کش
که افتد طبع دانا را به آن خوش​

 

[naghmeirani]

نه آن مقدارها چیزیست دل‌کش


که افتد طبع دانا را به آن خوش​

شکوه تاج سلطانی که بيم جان در او درج است
کلاهی دلکش است اما به ترک سر نمی ارزد
​

 

[floe]

شکوه تاج سلطانی که بيم جان در او درج است

کلاهی دلکش است اما به ترک سر نمی ارزد​

دلا اندوه دشمن گر نخواهی
ز درویشی طلب کن پادشاهی​

 

[gh_engineer]

دلا اندوه دشمن گر نخواهی


ز درویشی طلب کن پادشاهی​

یکی را که عادت بود راستی
خطایی کند در گذارند ازو

وگر نامور شد به قول دروغ
دگر راست باور ندارند او

 

[araz_heidari]

یکی را که عادت بود راستی
خطایی کند در گذارند ازو

وگر نامور شد به قول دروغ
دگر راست باور ندارند او

واعظان کاین جلوه در محراب ومنبر می کنند
چون به خلوت می روند آن کار دیگر می کنند
پرسشی دارم زدانشمند مجلس باز پرس
توبه فرمایان چرا خود توبه کمتر می کننند
حافظ
​

 

[naghmeirani]

واعظان کاین جلوه در محراب ومنبر می کنند

چون به خلوت می روند آن کار دیگر می کنند
پرسشی دارم زدانشمند مجلس باز پرس
توبه فرمایان چرا خود توبه کمتر می کننند
حافظ​

دل ميرود زدستم صاحبدلان خدارا
دردا كه راز پنهان خواهد شد آشكارا
​

 

[sanaz950]

ای کاروان آهسته ران کارام جانم می رود
آن دل که با خود داشتم با دل ستانم می رود