مشاعرۀ سنّتی

[hami_life]

یارب ان نوگل خندان که سپردی به منش
می سپارم به تو از چشم حسود چمنش
گر چه از کوی وفا گشته به صد مرحله دور
دور باد افت دور فلک از جان وتنش

 

[ie student]

شد خزان گلشن آشنايي

بازم آتش به جان زد جدايي

 

[2sadaf2]

یکی بود یکی نبود
زیر گنبد کبود
3 پری نشسته بود


استاد شاملو!

 

[d_vasegh]

دس زدم به شونشون
که کنم روونشون

 

[leanthinker]

دس زدم به شونشون
که کنم روونشون

ناز ار كني به ناز تو ماراست اشتياق... معشوق نازكش كه بود غير من تو را
ما با تو ايم گر تو زما ميروي به قهر.... باز آ هر آنچه هستي بر آشٍتي گراي...

اشاره به حديث قدسي(خداوند علي اعلاء مي فرمايند: اگر بندگانم مي دانستند كه چه اشتياقي براي دوستي با آنها دارم، هر آينه از اين شوق جان ميسپرند.)
ياعلي

 

[seeemesooo]

یکی بود یکی نبود
زیر گنبد کبود
3 پری نشسته بود


استاد شاملو!

شور و شوق شادي بود
به دور از آتش و دود
همشون غرق سرود
***my own***

 

[seeemesooo]

ناز ار كني به ناز تو ماراست اشتياق... معشوق نازكش كه بود غير من تو را
ما با تو ايم گر تو زما ميروي به قهر.... باز آ هر آنچه هستي بر آشٍتي گراي...

اشاره به حديث قدسي(خداوند علي اعلاء مي فرمايند: اگر بندگانم مي دانستند كه چه اشتياقي براي دوستي با آنها دارم، هر آينه از اين شوق جان ميسپرند.)
ياعلي

یاد از یاد برفتی خوشتر
شعبده اسرارنسفتی بهتر
آنی که گذشت زو نمانده اثري
خوشترنشوی ز آه او خاکستر

***my own***

 

[رنگ خدا]

روزی ز سر سنگ عقابی به هوا خاست
از بهر طمع بال و پر خویش بیاراست

 

[sina1]

تنگ غروب آنروز وقتی که می رفتی

تو گریه می کردی آهسته آهسته

 

[mehran_petro]

هان ای دل عبرت بین از دیده عبر کن هان
ایوان مداین را آیینه عبرت کن

 

[shabnam777]

نه تو می مانی نه اندوه
ونه هیچ یک از مردم این آبادی
به حباب نگران لب یک رود قسم
وبه کوتاهی آن لحظه ی شاد گذران
غصه هم خواهد رفت
و از آن خاطره ای خواهد ماند
به تن خاطره ها غصه مپوشان هرگز

 

[کافر خداپرست]

زان يار دلنوازم شکري است با شکايت
گر نکته‌دان عشقي، بشنو تو اين حکايت

بي‌مزد بود و منت، هر خدمتي که کردم
يا رب مباد کس را مخدوم بي عنايت

 

[shabnam777]

تو اگر باز کنی پنجره را
من نشان خواهم داد
به تو زيبايی را.
بگذر از زيور و آراستگی
من تو رابا خود تا خانه خود خواهم برد
که در آن شوکت پيراستگی
چه صفايی دارد
آری از سادگيش
چون تراويدن مهتاب به شب
مهر از ان ميبارد....

 

[mehran_petro]

زروی دوست دل دشمنان چه دریابد
چراغ مرده کجا شمع افتاب کجا

 

[mehran_petro]

دلبرا دل به تو دادم که مرا یار شوی
نه دلم را بشکنی عاشق هر یار شوی

 

[shabnam777]

اگرچه دوست به چیزی نمی خرد ما را ..... به عالمی نفروشیم مویی از سر دوست .....

 

[shabnam777]

یکی آید به پیش
یکی آید زپس
پس بباید با شتاب و چابک و بی ترس و لرز
گام برداری در این راه حیات ...
در میان این ره پرپیچ و خم ،
گه از رفتن باز مانی ، ناتوان در هر قدم ;
در شگفت از آن همه گلهای خوش ،
آرزو داری که هر یک را ببویی ،
پس نباید پر غضب خود را ملامت کنی

گوته

 

[Ebram]

تقدیم به ستاره هشتم امامت , سالار طوس و جلوه رحمت در ایران زمین :
ای آنکه تو را جلوه ی هستی یکجاست ------------- وز بارگهت اینهمه مستی پیداست

خورشید شب آن گنبد زیبای تو است ------------- هر دل شده ای محو تماشای تو است

 

[russell]

تا همه خلوتيان جام صبوحی گيرند
چنگ صبحی به در پير مناجات بريم

 

[باران بهاری]

من نیستم ار کسی دگر هست
از دوست به "یاد دوست"خرسند

این جور که می بریم،تا کی؟
وین صبر که می کنیم تا چند؟

"ترجیع بند سعدی"

 

[Ebram]

یا رب انگار که شعرم سخن باطل بود --- هرچه خواندم باز از حال دلم غافل بود

شب و روزم پی رخسار چو ماهش بگذشت --- چونکه دریای من آشفته و او ساحل بود

گر که عمری گذرد باز همین است همین --- خرده شعری که سرودم همه اش از دل بود

 

[seeemesooo]

در مجمع ياران دانه دانه چو رگبار چو باران
همه جوينده جويند به رودي به دريا بي پايان
***my own***

 

[Sharif_]

نازنین تر ز قدت در چمن ناز نرست
خوش تر از نقش تو در عالم تصویر نبود

 

[d_vasegh]

دل بسی خون به کف آورد ولی دیده بریخت
الله الله که تلف کرد و که اندوخته بود

 

[Sharif_]

دي از تو چنان بدم که گل از بستان
امروز چنانم و چنان‌تر ز چنان

من چون نزنم دست که پابند مني
چون پاي نکوبم که تويي دست‌زنان
«دزدی از کافر»

 

[sina1]

نگفتمت حذر از راه عاشقی؟
رفتی بسوز این همه آتش سزای توست

 

[seeemesooo]

تا زهره و مه در آسمان گشت پديد
بهتر ز مي ناب کسي هيچ نديد
من در عجبم ز ميفروشان کايشان
به زانکه فروشند چه خواهند خريد

 

[mehran_petro]

تا کی به تمنای وصال تو یگانه
اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه

 

[mehran_petro]

دل که رنجید از کسی خورسند کردن مشکل است
شیشه بشکسته را پیوند دادن مشکل است
بار حمالان به دوش خود کشیدن ننگ نیست
زیر بار منت نامرد رفتن مشکل است

 

[هستی فرهادی]

...

...

تا مگر همچو صبا باز به کوی تو رسم
حاصلم دوش به جز ناله شبگیر نبود