پرندگان راسته آبچلیک سانان

[ni_rosa_ce]

این راسته، پرندگان کنار آبزی ، در اندازه و اشکال متنوع، با ویژگی زیستی متفاوت، را در بر می گیرد.

تیره ی سلیم خرچنگ خواریان
پرندگانی هستند که با آب شور دریاها و مصب ها سازگاری پیدا کرده اند.

تیره ی صدف خواریان
تنها یک گونه از این تیره در ایران یافت می شود.

تیره نوک خنجریان

تیره ی چاخ لقیان
دو گونه از این تیره در ایران یافت می شود.

تیره ی گلاریولیان

تیره سلیمیان
این تیره، پرندگان بسیاری را در بر می گیرد.

تیره ی آبچلیکان
این تیره، شامل پرندگانی با پاهای نسبتا بلند، بال های نوک تیز و زاویه دار و منقار دراز و باریک است.نر و ماده ی همشکل اند واغلب به صورت گروهی به سر برده و از مواد مختلف حیوانی و گاهی اوقات نیز از مواد گیاهی تغذیه می کنند.

تیره ی پاشلک زیباییان

تیره ی کاکایی اقیانوسیان

تیره ی کاکاییان
کاکایی ها با منقار درشت و سخت، جثه ی بزرگ و توپر دیده می شود. به صورت گروهی به سر برده و دریازی اند و پاهایشان پرده دار است، البته برخی از گونه های آن در خشکی نیز دیده می شوند کاکایی های بالغ عموما با زیر تنه ی سفید، روتنه ی خاکستری تا تیره و پاهای زرد صورتی و قرمز دیده می شوند. به ندرت در آب شیرجه می روند و اغلب آنها آشغال خوار یا مرده خوارند.

تیره ی پرستو دریاییان این پرندگان با اندازه ی نسبتا متوسط تا کوچک، منقار عموما نوک تیز و بال های دراز و کشیده و دم دو شاخه می باشند. عموما روتنه خاکستری تا سیاه، زیر تنه سفید ، منقار زرد، سیاه و قرمز و پاها قرمز یا سیاه دیده می شوند. مسافت های طولانی را در هنگام مهاجرت طی می کنند. غالبا بال ها هنگام پرواز به صورت خمیده اند و پیش از شیرجه در آب اغلب کمی در جا بال زنی دارند. از ماهی تغذیه کرده و به ندرت شنا می کنند. غالبا به صورت دستجات( کلنی ) در سواحل و جزایر شنی دیده می شوند.


منبع

 

[ni_rosa_ce]

تیره ی آب شکافیان

آب شکاف آبچلیک آواز خوان آبچلیک پا سبز آبچلیک پاسرخ آبچلیک تالابی آبچلیک تک زی آبچلیک خالدار آبچلیک دودی آبچلیک شکیل آبچلیک نوک سر بالا ابیا پاشلک بزرگ پاشلک تک زی پاشلک دم باریک پاشلک زیبا پاشلک معمولی پاشلک کوچک پرستو دریای ساندرز ( پرستو دریایی خلیج فارس ) پرستو دریایی بال سفید پرستو دریایی پشت دودی پرستو دریایی پشت سیاه پرستو دریایی تک زرد ( پرستو دریایی بد صدا) پرستو دریایی تیره ( پرستو دریایی گونه سفید ) پرستو دریایی خزر پرستو دریایی سیاه پرستو دریایی گونه سفید پرستو دریایی معمولی پرستو دریایی نوک کاکایی ( پرستو دریایی نو ک کلفت ) پرستو دریایی کاکلی بزرگ ( پرستو دریایی کاکلی) پرستو دریایی کاکلی کوچک پرستو دریایی کوچک تلیله ی بزرگ تلیله ی بلوطی تلیله ی حنایی ( تلیله ی سینه حنایی) تلیله ی دم سفید تلیله ی سفید تلیله ی شکم سیاه تلیله ی نوک پهن تلیله ی کوچک چاخ لق چاق لق هندی چوب پا خروس کولی خروس کولی اجتماعی (خروس کولی دشتی) خروس کولی دم سفید خروس کولی سینه سیاه (خروس کولی بال سفید) دودوک دیدومک سلیم خاکستری سلیم خرچنگ خوار سلیم سینه بلوطی سلیم شنی سلیم شنی کوچک سلیم طلایی سلیم طلایی خاوری سلیم طوقی سلیم طوقی کوچک سلیم کوچک سلیم کوهی سنگ گردان شناگر بلوطی (فالاروپ بلوطی) شناگر گردن سرخ (فالاروپ گردن سرخ) صدف خوار گلاریول بال سرخ گلاریول بال سیاه گلاریول کوچک گیلانشاه ( گیلانشاه بزرگ) گیلانشاه ابرو سفید گیلانشاه حنایی گیلانشاه خالدار ( گیلانشاه نو ک باریک) گیلانشاه خاوری ( گیلانشاه شرقی) گیلانشاه دم سیاه ( گیلانشاه بال سفید) نوک خنجری ( آووست ) کاکایی ارمنی کاکایی اقیانوسی بزرگ کاکایی اقیانوسی دم پیچ (اسکوای دم پیچ) کاکایی اقیانوسی دم دراز (اسکواس دم دراز) کاکایی اقیانوسی قطبی ( اسکوای قطبی ) کاکایی بزرگ (کاکایی سر سیاه بزرگ) کاکایی پا زرد کاکایی پاسیاه کاکایی پشت سیاه (کاکایی پشت سیاه کوچک) کاکایی پشت سیاه بزرگ کاکایی چشم سفید کاکایی دودی کاکایی سر سیاه کاکایی سر قهوه ای کاکایی سیبری کاکایی صورتی کاکایی مدیترانه ای کاکایی نوک سبز کاکایی کوچک

 

[ni_rosa_ce]

آب شکاف

آب شکاف

نام علمی : Rynchops Albicollis
نام انگلیسی: Indian Skimmer
نام فارسی: آب شکاف

مشخصات : طول بدن 42 سانتیمتر، با سر سیاه، پس سر، پیشانی و گلوی سفید دیده می شود. روتنه سیاه، لبه بال سفید وخط سیاهی از وسط دمگاه تا انتهای دم سفیدش وجود دارد. زیرتنه خاکستری و منقار قرمز است. تنها پرنده ای است که نمی توک پایین بزرگتر از نیم نوک بالاست. پرنده ی جوان دارای روتنه ی قهوه ای تیره و منقار قهوه ای تیره است.

زیستگاه: دریازی است و به ندرت در سواحل دیده می شود. در ایران در خلیج فارس و دریای عمان آماری قدیمی از مشاهده اش وجود دارد.

حفاظت: در ابتدا ضروری است. وضیعت پراکندگی اش مورد بررسی قرار گیرد تا نسبت به چگونگی حفاظتش اقدام لازم صورت پذیرد.

 

[ni_rosa_ce]

آبچلیک آواز خوان

نام علمی : Actitis Hypoleucos
نام انگلیسی: Common Sandpiper
نام فارسی: آبچلیک آواز خوان

مشخصات ظاهری: این پرنده، 20 سانتیمتر طول دارد و جثه اش کوچک است و به رنگ قهوه ای خاکستری با پاهای کوچک و زرد دیده می شود. روتنه قهوه ای با نوار بالی سفید وپهن و انتهای شاهپرهای اولیه و ثانویه اش راه راه های تیره، زیر تنه سفید، دمگاه قهوه ای و دم راه راه سیاه است. پروازش نزدیک به سطح زمین و آب ، با بال زدن های سخت و یکنواخت انجام می گیرد. در پرنده ی جوان، پرهای پوششی با رگه های نخودی و تیره دیده می شود.

صدا: صدای این پرنده در پرواز ویژگی خاصی داشته و از یک سری صدا شبیه«هی ی- دی – دی» با نوت های کوتاه و بلند تشکیل شده است.

زیستگاه: این پرنده اغلب در حاشیه ی رودخانه های جاری، آب های جاری سواحل به سر برده و به ندرت در سواحل صاف و باز دیده شده و در مناطق حاشیه ی رودخانه های جاری و دریاچه های کوهستانی آشیانه ساخته و تولدی مل می کند. در ایران، به تعداد نسبتا فراوان تولید مثل کرده و زمستان ها، به صورت مهاجر عبوری، در اغلب مناطق و سواحل بلوچستان به تعداد اندک، دیده می شود.

حفاظت: علاوه بر کنترل شکار این پرنده، باید مناطق تولید مثل آن ، بخصوص در سواحل بندر گواتر، خورهای هرمزگان وبوشهر ، تحت حفاظت کامل قرار گیرد.

 

[ni_rosa_ce]

آبچلیک پا سبز

آبچلیک پا سبز

نام علمی : Tringa Nebularia
نام انگلیسی: Greenshank
نام فارسی: آبچلیک پا سبز

مشخصات ظاهری : این پرنده، 32 سانتیمتر طول دارد و از آبچلیک پا سرخ بزرگتر است. پاها بلند و سبز (گاهی زرد مایل به سبز) ، منقار بلند واندکی سر بالا به رنگ سیاه، روتنه قهوه ای خاکستری، دم راه راه سیاه وسفید دمگاه و قسمتی از دم و پشت به شکل لوزی و سفید سینه لکه لکه و شکم و زیر تنه سفید است. در پرواز پاها بیرون ار دم قرار می گیرد. فاقد نوار ابرویی است و در پرو بال تابستانی، روتنه تیره یا نقطه نقطه های قهوه ای زیتونی و پهلوها و سینه نقطه نقطه ای دیده می شود. پرنده ی جوان، به طور یکنواخت با روتنه ی خاکستری قهوه ای ، زیرتنه سفید وسر و سینه ی خاکستری دیده می شود. اغلب در آب های کم عمق برای شکار ماهی های کوچک ، در حالی که به سرعت در حال دویدن است، دیده می شود.

صدا: صدای این پرنده، در پرواز، کشدار و شبیه «دجی یو- دجی یو- دجی یو» شنیده می شود.

زیستگاه: این پرنده در مناطق باتلاقی، حاشیه ی رودخانه های آب شور و شیرین و آب های باز و زمستان ها در سواحل پناه دار دریا، سواحل گلی با پوشش گیاهی کم به سر می برد. در ایران، زمستان ها به صورت مهاجر عبوری، فراوان است.

حفاظت: حفاظت از محل های تولید مثل این پرنده، خصوصا در سواحل جنوب دریاچه ی ارومیه و سواحل خلیج فارس، ضرورت تام دارد.

 

[ni_rosa_ce]

آبچلیک پاسرخ

آبچلیک پاسرخ

نام علمی : Tringa Totanus
نام انگلیسی: Redshank
نام فارسی: آبچلیک پاسرخ

مشخصات ظاهری: این پرنده، 28 سانتیمتر طول دارد. کنار آب چر خاکستری رنگ با پاهایی به رنگ قرمز روشن بوده و در پرواز رگه های عرضی سفیدی درحاشیه ی بیرونی شاهپرهای ثانویه اش به چشم می خورد و دمگاهش سفید ومثلثی شکل است. در پرو بال پرنده ی بالغ؛ هنگام تولید مثل، لکه های سیاهی دیده شده و قاعده ی منقارش قرمز رنگ است. در پرو بال زمستانی، روتنه یکدست خاکستری و زیرتنه خاکستری کمرنگ با لکه های کمرنگ تری در سینه، دیده می شود. ویژگی آشکار پرنده ی جوان، پاهای قرمز است.

صدا: صدای این پرنده، در پرواز، شبیه «دجو-دو- » وهنگام هشدار، با تکیه بر کلمات به صورت«ته جو- ته جو- ته جو» و در هنگام نمایش های جنسی، به آرامی، مانند «دووو-دووو-دووو» شنیده می شود.

زیستگاه: این پرنده در اغلب مناطق ساحلی، گلی- شنی، باتلاق ها و حاشیه ی دریاچه های شور و شیرین به سر برده و روی زمین آشیانه می سازد. زمستان ها، اغلب در نواحی ساحلی پناه دار و محل هایی که پوشش گیاهی کمتری دارد، دیده می شود. در ایران به تعداد نسبتا فراوان تولید مثل کرده و زمستان ها، در اغلب مناطق دیده می شود.

حفاظت: حفاظت از محل های تولید مثل این پرنده، ضرورت تام دارد.

 

[ni_rosa_ce]

آبچلیک تالابی

آبچلیک تالابی

نام علمی : Tringa Stagnatilis
نام انگلیسی: Marsh Sandpiper
نام فارسی: آبچلیک تالابی

مشخصات ظاهری: این پرنده، 23 سانتیمتر طول دارد و کوچکتر از آبچلیک پا سرخ است. پاها به نسبت بلند، منقار مستقیم و باریک، گردن لاغرتر از آبچلیک پا سرخ چهره، در حالت کلی، روشن است و نوار ابرویی سفید مشخصی دارد.تابستان ها، روتنه خاکستری نخودیبا لکه های صلیب مانند زیرتنه خاکستری سینه و گلو با لکه های صلیب مانند پاها سبز تیره و دمگاه سفید مثلثی شکل است. که رآس آن تا نیمه ی پشت امتداد دارد. زمستان ها، پرو بال ، در حالت کلی، خاکستری روشن، پاها تیره، سینه و شکم کاملا سفید دیده می شود. در پرواز، پاها از دم قرار می گیرد.

صدا: صدای این پرنده در جهش، ناگهانی برای پرواز، شدید و شبیه «جیف – جیف- » شنیده می شود.

زیستگاه: این پرنده در مناطق باتلاقی با آب شیرین، مناطق جزر و مدی و دشت های سیلابی به سر می برد. در ایران، به صورت مهاجر عبوری، فراوان است و زمستان ها، به تعداد نسبتا فراوان، در خوزستان و سواحل جنوبی دیده می شود.

حفاظت: حفاظت از محل های تولید مثل این پرنده، ضرورت تام دارد.

 

[ni_rosa_ce]

آبچلیک تک زی

آبچلیک تک زی

نام علمی : Tringa Ochropus
نام انگلیسی: Green Sandpiper
نام فارسی: آبچلیک تک زی

مشخصات ظاهری: این پرنده، 23 سانتیمتر طول دارد و به آسانی از صدا و رنگ سیاه و سفید ش در هنگام پرواز و سطح زیرین بال ها که سیاه است، شناخته می شود. پرنده ای خجالتی بوده و اغلب خود را مخفی می سازد . روتنه سیاه با نقطه نقطه های سفید کمرنگ، زیر تنه نخودی خاکستری، سینه و پهلوها با رگه های قهوه ای، سر سیاه،خط چشمی در جلو چشم سیاه با نوار آبرویی نخودی، دمگاه سفید، دم راه راه ،زیر دم سفید و پاها سبز خاکستری است. اغلب سر و دمش را بالا و پایین برده و پرواز سریع و نامرتبی دارد.

صدا: در پرواز، صدایی تند و آهنگین،شبیه «دلو-ای ی د-ویت-ویت» دارد.

زیستگاه: این پرنده در سواحل رودخانه های گلی ، حاشیه ی دشت های سیلابی، کنار باتلاق ها و سواحل پناه دار دریاچه های لب شور به سر می برد و ایران به صورت مهاجر عبوری به تعداد نسبتا فراوان و زمستان گذر دیده می شود.

 

[ni_rosa_ce]

آبچلیک خالدار

آبچلیک خالدار

نام علمی : Tringa Erythropus
نام انگلیسی: Spotted Redshank
نام فارسی: آبچلیک خالدار

مشخصات ظاهری: این پرنده، 30 سانتیمتر طو ل دارد. بدنش کشیده و پر و بال زمستانی، پاهایش قرمز است. شبیه آبچلیک پاسرخ بوده، با این تفاوت که اندکی بزرگتر است. روتنه خاکستری، زیر تنه سفید و منقارش بلند وباریک است. در پرو بال تولید مثل، کاملا سیاه با خال های کوچک سفید در پشت دیده می شود. همچنین پاها و منقار سیاه مایل به قرمز و حلقه ی سفید چشمی دیده می شود. دمگاه سفید و مثلثی شکل، که رأس آن تا پشت ادامه دراد. و دم با رگه های عرضی قهوه ای یا سیاه دیده می شود. پاها در پرواز بیرون از دم قرار می گیرد. پرنده ی جوان، شبیه آبچلیک پاسرخ جوان است.

صدا: صدای این پرنده در هنگام پرواز شبیه «ت جو ایت» شنیده می شود.

زیستگاه: این پرنده در باتلاق ها، سواحل دریاچه ها، به ندرت مصب ها به سر می برد. در ایران، زمستانها نسبتا فراوان و به صورت مهاجر عبوری در زیستگاه های مناسب دیده می شود.

حفاظت: توجه دقیق به وضیعت جمعیت، شکار و مناطق تولید مثل این پرنده، ضرورت تام دارد.

 

[ni_rosa_ce]

ابیا

ابیا

نام علمی : Scolopax Rusticola
نام انگلیسی: Woodcock
نام فارسی: ابیا

مشخصات ظاهری: این پرنده، 44 سانتیمتر طول دارد و جنگل زی است. رنگ بدن قهوهای دارچینی ، بزرگتر از پاشلک ها، عمدتا سازگار با مناطق جنگلی و تک زی است. اغلب هنگام پرواز دیده می شود. با لها پهن است. و بی صدا از زمین برمی خیزد و خود را تا بالاترین حد درختان رسانده و با عبور از ردیف درختان به سرعت در میان بوته ها فرود می آید. منقار بلند و زرد مایل به قهوه ای، سر قهو های کمرنگ ، تارک با خطوط عرضی تیره ، پیشانی برجسته گردن کوتاه و حدفاصل چشم و منقار سیاه است. چشم ها درشت و در بالای سر قرار دارد، به همین سبب امکان دیدکامل را به این پرنده، در لابلای درختان، می دهد . روتنه قهوه ای دارچینی با لکه های سفید و قهوه ای تیره، سینه و شکم نخودی تیره با راه راه عرضی قهوه ای تیره؛ که تا زیر دم ادامه می یابد، دیده می شود. پاها قهوه ای کمرنگ و در مقایسه با اغلب در کنار آب چرها، کوتاه است.

زیستگاه: این پرنده در مناطق پردرخت که خاک آنها مرطوب است، و مناطق حاشیه ی تالاب ها با پوشش گیاهی درختی و بوته ای انبوه به سر می برد، در ایران، به تعداد نسبتا فراوان در شمال، بخصوص جنگل های پست و همچنین خوزستان، فارس و سسیسان و بلوچستان دیده می شود.

حفاظت: کنترل دقیق شکار این پرنده ضروری است.

 

[ni_rosa_ce]

آبچلیک دودی

آبچلیک دودی

نام علمی : Tringa Glareola
نام انگلیسی: Wood Sandpiper
نام فارسی: آبچلیک دودی

مشخصات ظاهری: این پرنده ، 20 سانتیمتر طول دارد. در پرواز شبیه آبچلیک تک زی است، با این تفاوت که سطح پشتی کمرنگ تر است. پاها زرد مایل به سبز، زیر تنه خالدار، روتنه با خال های سیاه صلیب مانند و منقارش سیاه است. تفاوت عمده ی این پرنده از ابچلیک تک زی، زیر بال های روشن وصدای آن است. نوار ابرویی روشن مشخصی دارد و درحالت کلی پرو بال قهوه ای تیره و زیر بدنش روشن تر است. پرنده ی جوان با روتنه نخودی خالدار شبیه پرنده ی جوان آبچلیک پا سرخ است، با این تفاوت که پاها زرد یا سبز، دمگاه سفید و دم راه راه است.

صدا: صدای این پرنده هنگام برخاستن تکرار بلند «جیف- جیف- جیف» است.

زیستگاه: این پرنده در مناطق باتلاقی آب شیرین، حاشیه های گلی و گاهی نیز در باتلاق های شور به سر می برد. در ایران به صورت مهاجر عبوری نسبتا فراوان و به تعداد اندک، زمستان ها در جنوب غربی دیده می شود.

حفاظت: برای حفاظت از این پرنده، همانند آبچلیک پا سبز رفتار شود.

 

[ni_rosa_ce]

آبچلیک شکیل

آبچلیک شکیل

نام علمی : Philomachus Pugnax
نام انگلیسی: Ruff
نام فارسی: آبچلیک شکیل

مشخصات ظاهری : پرنده ی نر، 28 سانتیمتر طول و پرنده ماده 22 سانتیمتر طول دارد. پرنده ی نر، تابستان ها، با پرهای گرد« گلو و گوشپرها، که از ترکیب رنگ های وناگون سفید، سیاه، بلوطی، نخودی و رگه های سیاه تشکیل شده است، حالت شنل مانندی پیدا کرده که به آسانی تشخیص داده می شود. در پرواز نیز این حالت به صورت گردن پف کرده دیده می شود. پاها به رنگ سبز مایل به زرد یا قرمز گوشتی است. پرنده ی ماده به صورت مخسوسی از پرنده ی نر کوچکتر است و منقارش همانند پرنده ی جوان زرد مایل به سبز تیره و گاهی به رنگ قهوه ای پا قرمز تیره با طرح فلس مانند پر و بال دیده می شود. زمستان ها، روتنه قهوه ای فلس مانند، زیر تنه و شکم سفید، که در پرنده ی نر، زیر تنه و شکم سفید خاکستری، بدون لکه های مشخص دیده می شود. دو خط سفید بالی و دمگاه سیاه دارد که در دو طرف دم، دو لکه ی سفید مشخص با نوار پهن سیاهی در انتها، دیده می شود. این پرنده معمولا ساکت است.

زیستگاه: این پرنده در مناطق آبی داخلی خشکی، سواحل دریاچه ها و گاهی نیز در خورها به سر می برد. در ایران، به صورت مهاجر عبوری، به تعداد فراوان دیده شده و تعداد اندکی نیز در جنوب غربی، زمستان گذرانی می کنند.

حفاظت: برای حفاظت از این پرنده برنامه ریزی دقیق و جدی حفاظتی ضروری به نظر می رسد.

 

[ni_rosa_ce]

آبچلیک نوک سر بالا

آبچلیک نوک سر بالا

نام علمی : Xenus Cinereus
نام انگلیسی: Terek Sandpiper
نام فارسی: آبچلیک نوک سر بالا

مشخصات ظاهری: این پرنده 23 سانتیمتر طول دارد. هنگامی که نشسته است. به واسطه ی سر خاکستری، روتنه، که مرز شانه هایش در آن مشخص است. و منقار تیره با قاعده ی زرد که اندکی سر بالاست، شناخته می شود. روتنه خاکستری تیره، زیر تنه سفید با رگه های کمرنگ در گردن و سینه، پاها زرد کوتاه ، نوار ابرو کمرنگ و دمگاه تیره است. زمستان ها، تارک و سطح پشتی قهوه ای کمرنگ است که درتابستان ها قهوه ای تر می شود. در پرنده ی جوان رگه های نخودی رنگی در پشت دیده می شود. در هنگام تغذیه ، پرنده ای پر جنب و جوش است.

صدا: صدای این پرنده در پرواز روشن و شبیه «ته جی- ته جی» یا «دوویت- دوویت» و اندکی آرامتر از سنگ گردان شنیده می شود.

زیستگاه: این پرنده در سواحل رودخانه های وسیع، شوره زارها و اراضی پست ساحلی به سر می برد. در یاران، زمستان ها درسواحل جنوبی فراوان و در سایر نقاط به صورت مهاجر عبوری دیده می شود.

حفاظت: علاوه بر کنترل شکار این پرنده، مناطق احتمالی تولید مثلش در سواحل جنوبی حاشیه ی نای بند و خور خوران باید تحت حفاظت کامل قرار گیرد.

 

[ni_rosa_ce]

پاشلک بزرگ

پاشلک بزرگ

نام علمی : Gallinago Media
نام انگلیسی: Great Snipe
نام فارسی: پاشلک بزرگ

مشخصات ظاهری: این پرنده؛ 28 سانتیمتر طول دارد و منقارش حدود 6 سانتیمتر است. از پاشلک معمولی اندکی بزرگتر، پرجثه تر و منقارش کوتاهتر است. هنگام پرواز اندکی ارتفاع گرفته و سپس فاصله ی کوتاهی را مستقیم و بدون چرخش بدن طی کرده و به سرعت فرود می آید. پروازی سنگین و بال زدنی آهسته دارد. روی بال هایش دو نوار سفید بالی و د پشت بال ها پرهای پر نقش و نگار قهوه ای و نخودی، دمگاه قهوه ای بلوطی، که پرهای دو طرف دم سفیدی بیشتری دارد. دیده می شود. سرقهوه ای با رگه های نخودی طولی در تارک و رگه های ظریف و فشرده ی قهوه ای ونخودی در پشت سر، زیر تنه نخودی با رگه های طولی قهوه ای در سینه، شکم و پهلوها، که در سطح شکمی کمرنگ تر است، دیده می شود.پاها کوتاه و قهوه ای ، زیر دم سفید نخودی و منقار قهوه ای تیره با قاعده ی کمرنگ تر است.

صدا: صدای این پرنده ، هنگام برخاستن، ناگهانی و شبیه «اررک» شنیده می شود.

زیستگاه: این پرنده اغلب در کشتزار های درو شده، علفزارهای با بوته ی سرخس، مناطق خشک تر ا زمنطقه ی زیست پاشلک معمولی، و کناره ی باتلاق ها به سر می برد. در ایران؛ به صورت مهاجر عبوری در شمال وغرب دیده می شود.

حفاظت: شناخت مناطق پراکنش این پرنده و کنترل شکار آن به توجه بیشتری نیاز دارد.

 

[ni_rosa_ce]

پاشلک تک زی

پاشلک تک زی

نام علمی : Gallinago Solitaria
نام انگلیسی: Solitary Snipe
نام فارسی: پاشلک تک زی

مشخصات ظاهری : این پرنده 30 سانتیمتر طول دارد و از تمام پاشلک ها بزرگتر و پرو بالش کمرنگ تر است. روتنه، قهوهای با نقش و نگار فراوان نخودی و سفید در پشت، سر، قهوه ای با خطوط طولی قهوه ای تیره در تارک و پیشانی، گردن و سینه نخودی قهوه ای ؛ شکم و زیر تنه نخودی سفید با رگه های کمرنگ قهوه ای در پهلوها، پاهای قهوه ای مایل به زرد و نوک قهوه ای تیره و بلند سات. اطراف چشم ها حلقه ی نسبتا سیاهی دیده می شود و خط چشم تا منقار قهوه ای تیره است. شیوه ی پرواز و ویژگی آن، همانند ابیا و پاشلک بزرگ است. با این تفاوت که پاهیش بلندتر است. دمگاه، خاکستری – قهوه ای است.

صدا: صدای این پرنده، هنگام برخاستن، ناگهانی و شبیه «وآآک » شنیده می شود .

زیستگاه: این پرنده، در نواحی آلپی و زی رآلپی با ارتفاع بیش از 2000 متر، یعنی بالاترین حد جنگل های مرطوب، به سر می برد. زمستان ها، د رنواحی پایین دست تر، شالیزارهای مرتفع، حاشیه ی بوته زارهای کوهستانی و مرطوب ، کنار چشمه ها و بستر پراز شن و ریگ جویبار های کوهستانی به سر برده و روی زمین آشیانه می سازد . د رایران، به تعداد اندک در زمستان ها، به صورت عبوری و در نواحی شرقی دیده شده و احتمالا در کوه های شمال شرقی خراسان تولید مثل می کند

حفاظت: ابتدا، بررسی دقیق از جمعیت و پراکندگی این پرنده ضروری است. تا معلوم شود که آیا د رایران تولید مثل می کند یا نه و پس از آن باید برای حفاظتش برنامه ریزی کرد.

 

[ni_rosa_ce]

پاشلک دم باریک

پاشلک دم باریک

نام علمی : Gallinago Stenura
نام انگلیسی: Pintail Snip
نام فارسی: پاشلک دم باریک

مشخصات ظاهری: این پرنده 26 سانتیمتر طول دارد. بسیار شبیه پاشلک معمولی است ولی در پرواز بخاطر کمی تیره تر بودن بخوبی می شود. از پاشلک معمولی آنرا متمایز کرد. در وسط پرهای پوششی اندکی خاکستری کمرنگ متمایل به خاکستری دارد فاقد خط سفید حاشیه پرهای ثانویه است. بالها بیشت رگرد و در زیر بال کاملا خط خطی است. برروی زمین انتهای منقار بنظر پهن می آید. ماده روشن تر با گردن و سینه نخودی است. در نمایشات جنسی ماده صدای «اووک» در می آورد. و پاها را در پرواز آویزان نگه می دارد.

زیستگاه: در مناطق با پوشش گیاهی فراوان و مرطوب بیشتر در مناطق خشک تر و در حاشیه ی آنها دیده می شود و در مناطق جنوبی خلیج فارس و عمان، پهن و بخشهائی از آسیا و در شرق ایران بصورت سرگردان دیده شده است.

حفاظت: نیاز به بررسی در مورد حضور این پرنده در ایران است.

 

[ni_rosa_ce]

پاشلک زیبا

پاشلک زیبا

نام علمی : Rostratula Benghalensis
نام انگلیسی: Painted Snipe
نام فارسی: پاشلک زیبا

مشخصات ظاهری: این پرتده، 25 سانتیمتر طول دارد و پرنده ای خجالتی است. در پرواز شبیه یلوه ها پاها را آویزان نگه می دارد. دم کوتاه و بال ها نسبتا گرد و بلنداست. منقار از سایر پاشلک ها کوتاهتر و در انتها کمی خمیده است. پهلوها و دمگاه سفید است. پرنده ی نر حلقه ی چشمی نخودی رنگی دارد که کمی تا پشت چشم ادامه می یابد. تارک قهوه ای خاکستری و نخودی دارد. در پرنده ی نر بال ها قهوه ای خاکستری با خال های طلایی است که در پرواز سینه و گلو بلوطی برنزه با دو خط نخودی که تا دمگاه ادامه دار. دیده می شود.

صدا: غالبا شب ها در قلمرو به صورت«سی یا سی –ای» است و هنگام ترس یا سی ای» دارد.

زیستگاه: این پرنده، در باتلاق ها با پوشش گیاهی زیاد و نیزارها به سر می برد، به صورت سرگردان در جنوب ایران، دیده شده است.

 

[ni_rosa_ce]

پاشلک معمولی

پاشلک معمولی

نام علمی : Gallinago Gallinago
نام انگلیسی: Common Snipe
نام فارسی: پاشلک معمولی

مشخصات ظاهری: این پرنده، 26 سانتیمتر و منقارش 7 سانتیمتر طول دارد و پرنده ای کنار آب چر است. جثه ای متوسط دارد و پر و بالش قهوه ای با خطوط طولی زرد رنگ در سر و روتنه دیده می شود. سینه با خطوط افقی تیره، پهلوها راه راه تیره، شکم و زیرتنه سفید و منقار بسیار بلند و تیره است که د رهنگام پرواز آن را پایین نگه می دارد. نوار ابرویی سفید نخودی، خط چشمی نخودی و دو خط بالی سفید در روتنه و زیر بال هایش دیده می شود. اغلب در مناطق باتلاقی پنهان شده و دیده نمی شود، مگر اینکه ا زفاصله ی 10 تا 15 متری به طور ناگهانی به پرواز در آید. پروازش سریع بوده و به صورت پیچ و خم دار اوج گرفته و مسافتی طولانی را طی می کند. که در پرواز، حاشیه ی شاهپرهای بال هایش ، سفیدی مشاهده می شود. روی زمین به دشواری می توان آن را از پاشلک بزرگ تمیز داد.

صدا: از این پرنده ، در هنگام پروازهای طولانی صدای شبیه «آررنج» شنیده می شود.

زیستگاه: این پرنده در مرداب های، چمنزارهای مرطوب و باتلاقی به سر می برد، درایران، زمستان ها درزیستگاه های مناسب به تعداد اندک دیده می شود.

حفاظت: شناخت انی پرنده و کنترل شکار آن به توجه بیشتری نیاز دارد.

 

[ni_rosa_ce]

پاشلک کوچک

پاشلک کوچک

نام علمی : Lymnocryptes Minimus
نام انگلیسی: Jack Snipe
نام فارسی: پاشلک کوچک

مشخصات ظاهری: این پرنده، 18 سانتیمتر طول دارد. و منقارش 4 سانتیمتر و از سایر پاشلک ها کوچکتر است. در پنهان کردن خود مهارتی کامل دارد و به آسانی دیده نمی شود و به سبب همین ویژگی،کمتر پرواز می کند. به آرامی بال زده و در ارتفاع یک متری از سطح زمین برخاسته و بهسرعت روی زمین می نشیند. منقار کوتاه، روتنه قهوه ای تیره با دونوار سفید و دم کوتاه که انتهای آن باریک است، دیده می شود. پاها کوتاه به رنگ سبز تیره، و فاقد نوارهای روی سر است. زیر تنه سفید، با لکه های فراوان در سینه و گلو که در پهلوها تعداد لکه ها کمتر است.

صدا: این پرنده، اغلب ساکت بوده و به ندرت صدایی آرام، شبیه «گاه» شنیده می شود.

زیستگاه : این پرنده در مناطق مرطول، علفزارهای خیس و حاشیه ی تالاب ها به سر می برد. در ایران؛ زمستان ها در زیستگاه های مناسب فراوان دیده می شود.

حفاظت: شناخت این پرنده و کنترل شکار آن به توجه بیشتری نیاز دارد.

 

[ni_rosa_ce]

پرستو دریای ساندرز ( پرستو دریایی خلیج فارس )

پرستو دریای ساندرز ( پرستو دریایی خلیج فارس )

نام علمی : Sterna Saundersi
نام انگلیسی: Saunders's Tern
نام فارسی: پرستو دریای ساندرز ( پرستو دریایی خلیج فارس )

مشخصات ظاهری: این پرنده، 22 سانتیمتر طول دارد، تشخیص آن از پرستو دریایی کوچک بسیار دشوار است. خصوصا اگر در پر و بال غیر تولید مثل و در خلیج فارس باشد. روتنه اش کمرنگ تر و اندکی کوچکتر ا زپرستو دریایی کوچک به نظر می آید. تابستان ها، پاها قهوه ای تیره است. و به واسطه ی سیاهی بیشتر شاهپرهای سوم و چهارم نخستین( اولیه) تشخیص داده می شود. رفتار، صدا و زیستگاهش شبیه پرستو دریایی کوچک، با این تفاوت که منحصرا دریازی است. در ایران، زمستان ها دیده می شود.

حفاظت: بررسی بیشتر مناطق پراکندگی این پرنده در ایران، اهمیت بسزایی در برنامه ریزی حفاظتی آن دارد.

 

[ni_rosa_ce]

پرستو دریایی بال سفید

پرستو دریایی بال سفید

نام علمی : Childonias Leucopterus
نام انگلیسی: White winged Black Tern
نام فارسی: پرستو دریایی بال سفید

مشخصات ظاهری: این پرنده22 سانتیمتر طول دارد و ا زپرستو دریایی تیره کوچکتر و منقارش به صورت آشکاری ظریف تر و کوتاهتر است و بسیار راحت تر پرواز می کند. پرنده ی بالغ؛ تابستان ها، از سیاهی رنگ بدن و زیر بال ها، که در تضاد با رنگ خاکستری سفید پرهای پروازش قرار دارد وهمچنین از سفیدی دم دو شاخه و روی بال هایش، از پرستو دریایی سیاه متمایز می شود (زیر بال های پرستو دریای سیاه، به طور یکنواختی خاکستری کم رنگ و روی بال ها و دمش خاکستری است). زمستان ها، زیر تنه ی سفید، روتنه خاکستری کمرنگ است و به آسانی از پرستو دریایی سیاه، که در دو طرف سینه اش لکه ی سیاهی دارد، تشخیص داده می شود. همچنین دم و دمگاه سفیدش از پرستو دریایی سیاه، که به رنگ خاکستری تیره است متمایز می شود. در پرنده ی جوان، روتنه و پهلوها تیره تر و روی بالها کمرنگ تر از پرستو دریایی سیاه جوان است. دراواخر پاییز پرهای جبه و رو تنه به رنگ خاکستری تیره تغییر پیدا می کند.
صدا: صدای این پرنده خشن و خشک؛ شبیه «که ش » یا «که روک»شنیده می شود.
زیستگاه: این پرنده در آب های داخلی به سر بدره و به صورت عبور، در سواحل دریا دیده می شود و به صورت گروهی، روی گیاهان شناور در در یاچه ها و باتلاق های آشیانه ساخته و تولید مثل می کند. در ایران؛ نسبتا فراوان است و در شمال غرب تولید مثل می کند.
حفاظت: برای حفاظت از این پرنده، باید همانند پرستوهای دیگر رفتار کرد.

 

[ni_rosa_ce]

پرستو دریایی پشت دودی

پرستو دریایی پشت دودی

نام علمی : Sterna Anaethetus
نام انگلیسی: Bridled Tern
نام فارسی: پرستو دریایی پشت دودی

مشخصات ظاهری: این پرنده، 37 سانتیمتر طول دارد. اندازه اش متوسط واندکی بزرگتر از پرستو دریایی گونه ی سفید است. روتنه خاکستری قهوه ای ( که گاهی سیاه به نظر می رسد) دم، بال ها و پاها سیاه، پیشانی سفید نوار مانند، که تا پشت خط چشمی امتداد دارد.و تارک سیاه است. که در تضاد با طوق پس گردن خاکستری کمرنگ ( که غالبا در پرواز به دشواری دیده می شود) قرار دارد. دم دو شاخه و بلند با حاشیه ی سفید زیرتنه و زیر بال ها سفید و پیش بال ها با حاشیه ی سفید دیده می شود. پرنده ی جوان فاقد خط چشمی بوده و پشت پرهای پوششی بال ها خاکستری مایل به قهوه ای کمرنگ با حاشیه ی نخودی دیده می شود. پرورش بسیار شبیه چلچله هاست و بال هایش نازک تر از پرستو دریایی دودی است . طعمه را در سطح آب شکار کرده و به داخل آب شیرجه نمی رود.
صدا: صدای این پرنده بلند و شبیه «کی ی –یارر،یل پی نگ ، وپ – وپ » یا خشن به صورت «کاررر» شنیده می شود.
زیستگاه: این پرنده در سواحل دریاها و جزایر داخل دریا به سر برده و به صورت گروهی و در زیر بوته ها دالان هایی ساخته و روی زمین آشیانه درست می کند. در ایران تابستان هائر سواحل خلیج فارس و دریای عمان دیده شده و درجزایر داخل دریا ازجمله جزیره ی شیدور تولید مثل می کند.
حفاظت: برای حفاظت از این پرنده ، باید باجدیت از جمع آوری تخم های آن در هنگام تولید مثل جلوگیری شود.

 

[ni_rosa_ce]

پرستو دریایی پشت سیاه

پرستو دریایی پشت سیاه

نام علمی : Sterna Fuscata
نام انگلیسی: Sooty Tern
نام فارسی: پرستو دریایی پشت سیاه

مشخصات ظاهری: این پرنده با طول بدن 44 سانتیمتر از پرستوی دریایی پشت دودی پرجثه تر و روتنه یکدست سیاه است. پیشانی سفید است ولی از پرستو دریایی پشت دودی باریک تر است و سفیدی تا پشت چشم ها نیست. زیر تنه سفید، و منقار و پاها سیاه است. پرنده ی جوان به رنگ قهوه ای تیره با گلو و سینه ی سیاه دیده می شود.
صدا: بلند و شیهه مانند و کوتاه شبیه «کرک» است.
زیستگاه: دریازی است و به صورت اجتماعی در صخره های شنی، سنگ های سواحل جزایر که دارای پوشش گیاهی است تولید مثل می کند. در ایران به صورت سرگردان در جزایر جنوب خلیج فارس گزارش شده است.

 

[ni_rosa_ce]

پرستو دریایی تک زرد ( پرستو دریایی بد صدا) 

پرستو دریایی تک زرد ( پرستو دریایی بد صدا) 

نام علمی : Sterna Sandvicensis
نام انگلیسی: Sandwich Tern
نام فارسی: پرستو دریایی تک زرد ( پرستو دریایی بد صدا)

مشخصات ظاهری: این پرنده، 41 سانتیمتر طول دارد و اندازه اش متوسط است. رو تنه و بال ها خاکستری بسیار کمرنگ؛ منقار بلند و ظریف به رنگ سیاه با تک زرد بال های بلند و باریک، دم با شکاف دو شاخه ی کوتاه، گردن نسبتا بلند در هنگام پرواز و بال زد ن های قوی مشخص، دیده می شود. تابستان ها، تارک سیاه تا پس گردن محدود شده و سیاهی تا چشم ها نیز می رسد ( شبیه پرستو دریایی کاکلی کوچک). در پرنده ی جوان ،عموما منقار سیاه،جبه و پوشش پیش بال ها تیره، بدون نوار پهن تیره ی داخل بال، که در پرنده ی جوان پرستو دریایی کاکلی کوچک وجود دارد، دیده می شود. در اولین زمستان، روتنه و نوار ابرویی خاکستری تیره و حالت سر شبیه پرنده ی بالغ است.
صدا: صدای این پرنده بلند و شبیه «که رر- ری ک» یا «ک- ریل» شنیده می شود.
زیستگاه: این پرنده تقریبا همیشه در دریا به سر برده و به صورت گروه های بزرگ در سواحل شنی، ماسه ای و جزایر سنگی و گاهی نیز درساحل آب های داخلی آشیانه می سازد. در ایران، زمستان ها به وفور، در سواحل جنوبی و تابستان ها؛ به صورت مهاجر عبوری و تولید مثل کننده در سواحل شرقی دریای خزر و دریاچه ی ارومیه فراوان است.
حفاظت : حفاظت از محلهای تولید مثل این پرنده، ضرورت تام دارد.

 

[ni_rosa_ce]

پرستو دریایی تیره ( پرستو دریایی گونه سفید ) 

پرستو دریایی تیره ( پرستو دریایی گونه سفید ) 

نام علمی : Chlidonias Hybridas
نام انگلیسی: Whiskered Tern
نام فارسی: پرستو دریایی تیره ( پرستو دریایی گونه سفید )

مشخصات ظاهری: این پرنده 25 سانتیمتر طول دارد و اندکی بزرگتر از پرستو دریایی بال سفید است. زیرتنه خاکستری، تارک سیاه، چانه سفید، منقار قرمزو زیر بال ها و دم دو شاخه اش سفید است. پرنده ای پر جنب و جوش که برای به دست آوردن غذا، شیرجه رفته و آن را می قاپد. پرنده ی بالغ، تابستان ها با روتنه ی خاکستری یکدست( شامل دمگاه و دم) و زیر تنه ی خاکستری دودی، که در تضاد با نوار سفید چانه و زیر بال های سفید قرار دارد، دیده می شود. زمستان ها، هنگامی که زیر بدنش سفید است، به واسطه ی منقار سخت تر و باریکتر و حاشیه ی سفید و مشخص تارکش، از سایر پرستوهای شبیه خودش متمایز می شود. پرنده ی جوان، از بال های سفید مایل به خاکستری، حالت سر و گردن، روتنه ی قهوه ای تیره و دم دو شاخه اش مشخص می شود.
صدا: صدای این پرنده بلند، خشن و کوتاه شبیه«که رک» شنیده می شود.
زیستگاه: این پرنده عموما در آب های داخلی به سر برده و گاهی نیز زمستان ها به صورت عبوری، در سواحل دریا دیده می شود و روی علف های شناور روی آب در تالاب ها، به صورت گروهی، آشیانه می سازد. در ایران، در اغلب مناطق به تعداد فراوان دیده شده و تولید مثل می کند.
حفاظت: محل های تولید مثل این پرنده باید تحت حفاظت قرار گیرد.

 

[ni_rosa_ce]

پرستو دریایی خزر

پرستو دریایی خزر

نام علمی : Sterna Caspia
نام انگلیسی: Caspian Tern
نام فارسی: پرستو دریایی خزر

مشخصات ظاهری: این پرنده، 53 سانتیمتر طول دارد و بزرگترین پرستو دریایی و هم اندازه ی کاکایی نقره ای است. به واسطه ی منقار درشت و قرمز رنگش، که از فاصله ی دور دیده می شود، و پروازش، شبیه کاکایی ها که با بال زدن های آرام پیوسته همراه است. شناخته می شود. بال ها و پشت (روتنه) خاکستری کمرنگ؛ زیرتنه سفید و زیر شاهپرها تیره دیده می شود. در پرنده ی جوان،منقار بسیار نارنجی، نازک سیاه، که تا پشت چشم ها امتداد دارد. پیش بال ها اندکی تیره تر از پرنده ی بالغ و پرهای پرواز در زیر و رو تیره رنگ است. پاهای پرنده ی بالغ سیاه کدر است.
صدا: صدای این پرنده ی بلند و خشن شبیه «کرآآ-جک» شنیده می شود.
زیستگاه: این پرنده ساحل زی است که در کنار رودخانه ها و دریاچه ها نیزبه سر می برد و به صورت گروهی، در سواحل شنی دریا و به صورت انفرادی در کنار آب های داخلی آشیانه می سازد. در ایران، زمستان ها فراوان بوده و تولیدمثل نیز می کند. و ضمن مهاجرت به طور منظور در ناحیه ی دریای خزر دیده می شود.
حفاظت: حفاظت از مناطق تولید مثل این پرنده ضرورت تام دارد.

 

[ni_rosa_ce]

پرستو دریایی سیاه

پرستو دریایی سیاه

نام علمی : Childonias Niger
نام انگلیسی: Black Tern
نام فارسی: پرستو دریایی سیاه

مشخصات ظاهری: این پرنده، 23 سانتیمتر طول دارد. اندازه و شیئه ی پروازش شبیه پرستو دریایی بال سفید است. در پرنده ی بالغ، زیر بال ها خاکستری کمرنگ پوشش زیر دم سفید، زیرتنه خاکستری دودی، که در ناحیه سر تیره شده، روی بال ها خاکستری و دم و دمگاه خاکستری کمرنگ است. زمستان ها ، زیر تنه سفید یا خال های تیره د ردوطرف سینه دیده می شود که در جوان ها بسیار آشکارتر است. پیشانی و طوق پس گردن سفید و روتنه خاکستری است. در پرنده ی جوان ، پیش جثه و پرهای پوششی پیش بال تیره، انتهای خط بال سفید، کناره های دمگاه سفید و بقیه ی آن و دم خاکستری کمرنگ است. گوشپرهای سیاه است که در ناحیه ی پشت به سمت بالا امتداد دارد. این پرستوها بیشتر در تالاب ها تولید مثل کرده و برای گردن طعمه خود را به آب می زنند.
صدا: صدای این پرنده ، کوتاه و تیز، شبیه تکرار«کی ت » شنیده می شود.
زیستگاه: این پرنده در آب های داخلی به سر برده و به صورت عبوری در سواحل دریا نیز دیده می شود و روی گیاهان شناور در تالاب های کم عمق آشیانه می سازد. در ایران به صورت مهاجر عبوری در شمال وغرب نسبتا فراوان است.
حفاظت: حفاظت از مناطق تولید مثل این پرنده اهمیت حیاتی دارد.

 

[ni_rosa_ce]

پرستو دریایی گونه سفید 

پرستو دریایی گونه سفید 

نام علمی : Sterna Repressa
نام انگلیسی: White cheeked Tern
نام فارسی: پرستو دریایی گونه سفید

مشخصات ظاهری: این پرنده، 33 سانتیمتر طول دار و به طور محسوسی از پرستو دریایی معمولی خاکستری تر و اندکی کوچکتر اما منقارش بزرگتر است. پرنده ی بالغ، تابستان ها، خاکستری یکدست با زیر تنه ی تیره تر، سر و تارک سیاه که در حاشیه ی آن نوار سفیدی تا منقار دیده می شود. منقار قرمز تیره و پاها قرمز است. د رپرنده ی جوان، زیر تنه سفید، روتنه خاکستری، پیش بال ها خاکستری مایل به قهوه ای، منقار سیاه و پاها قرمز است. در پرنده ی بالغ ، زمستان ها، زیر تنه و پیشانی سفید، پاها سیاه، منقار سیاه و دم بلند دو شاخه اش سفید نقره ای است.
صدا: صدای این پرنده خشن و شبیه «کی –ارر» یا «که –ریت » شنیده می شود.
زیستگاه: این پرنده در مناطق ساحلی و جزایر داخل دریا به سر برده و در کناره های شنی ساحل آشیانه می سازد. در ایران، در نواحی جنوبی، خصوصا در جزیره ی شیدور تولید مثل می کند.
حفاظت: برای حفاظت از این پرنده، باید با جدیت ازجمع آوری تخم های آن در هنگام تولید مثل جلوگیری شود.

 

[ni_rosa_ce]

پرستو دریایی معمولی

پرستو دریایی معمولی

نام علمی : Sterna Hirundo
نام انگلیسی: Common Tern
نام فارسی: پرستو دریایی معمولی

مشخصات ظاهری: این پرنده، 35 سانتیمتر طول دارد و معمول ترین و بیشترین پراکنش را در میان پرستوها داراست. بسیار شبیه پرستو دریایی قطبی است با این تفاوت که بال ها اندکی پهن تر، دم کوتاهتر منقار و گردن بلندتر، پیشانی صافتر، پاها اندکی بلندتر و بال زدن هایش بسیار محکم است. شاهپرهای اولیه در انتها تیره رنگ و به سمت داخل پرها خاکستری کمرنگ است ( در پرستو دریایی قطبی، بال ها به صورت یکنواختی خاکستری روشن است). در زیر بال ها ، د رحاشیه ی جنوبی، نوار تیره رنگی وجود دارد که با رنگ خاکستری شفاف انتهای شاهپرها آمیخته شده است. پاها و منقار به رنگ قرمز نارنجی، نوک منقار، پیشانی ، تارک و پس گردن سیاه و چانه ، گردن، سینه ، شکم و دم دو شاخه کاملا سفید است. پرنده ی جوان به واسطه ی رنگ خاکستری تیره ی روی شاهپرهای ثانویه بال ها( که در پرستو دریایی قطبی سفید است.) بال های پهن تر و نوار پیش بال تیره تر از پرنده ی جوان پرست. دریایی قطبی متمایز می شود، این پرنده در پرو بال زمستانی، از پرستو دریایی گونه سفید تشخیص داده نمی شود. با شیرجه ی آرام به داخل آب، روی طعمه فرود آمده و مجددا برای شکاری دیگر به داخل آب شیرجه می رود.
صدا: صدای این پرنده، کوتاه، شبیه «کی ت» و «کی رری-کی رری-کی رری» و یا «کری ی – آه » شنیده می شود.
زیستگاه: این پرنده د رسواحل دریاها، دریاچه های شیرین، رودخانه های بزرگ و تالاب های وسیع، به صورت گروهی، به سر برده و در سواحل، میان تپه های شنی، تولید مثل می کند. در ایران، تابستان ها نسبتا فراوان و به صورت مهاجر عبوری، د راغلب مناطق زیستگاهی مناسب دیده می شود.
حفاظت: چنین به نظر می رسد که این پرنده، در حال حاضر، نیازی به برنامه ی ویژه ی حفاظتی ندارد.

 

[ni_rosa_ce]

پرستو دریایی نوک کاکایی ( پرستو دریایی نو ک کلفت )

پرستو دریایی نوک کاکایی ( پرستو دریایی نو ک کلفت )

نام علمی : Sterna Nilotica
نام انگلیسی: Gull billed Tern
نام فارسی: پرستو دریایی نوک کاکایی ( پرستو دریایی نو ک کلفت )

مشخصات ظاهری: این پرنده 38 سانتیمتر طول دارد و شبیه پرستو دریایی تک زرد است، با این تفاوت که منقارش کوچکتر و ضخیم تر و شبیه منقار کاکایی ها و به رنگ سیاه یکدست است. در پرنده ی بالغ، عمق شکاف دم کمتر و فاقد تاج کوتاه ، همانند پرستو دریایی تک زرد است، اما، دم و دمگاهش سفید مایل به خاکستری و حاشیه ی شاهپرها تیره رنگ است. زمستان ها، فاقد تارک سیاه اند، اما به صورت متغیری، در پشت چشم هایشان لکه ی سیاهی دیده می شود. در پرنده ی جوان، خال های روی خط بالی و پوشش داخلی بال، کمتر از پرستو دریایی تک زرد بوده و تاج سفید و لکه ی سیاه چشمی در آن دیده می شود. راحت تر از پرستو دریایی تک زرد پرواز کرده و در این حالت، گردنش کوتاهتر دیده می شود. در حالت نشسته، پاهای سیاهش بلندتر از پرستوی تک زرد است و در فصل تولید مثل، حشرات را در هوا شکار می کند.
صدا: صدای این پرنده شبیه «گر- وک» و در پرنده ی جوان با نرمی به صورت «پری ی یپ» شنیده می شود.
زیستگاه: این پرندگان در باتلاق های شور، سواحل شنی و آب های داخلی به سر برده و در سواحل شنی و جزایر حاشیه ی آب های شور، به صورت گروهی آشیانه می سازند. درایران، عمدتا تابستان ها، در شمال به تعداد فراوان دیده شده و تعداد اندکی از آنان د رجنوب شرقی دریای خزر و همچنین خلیج فارس زمستانی گذرانی می کنند.
حفاظت: حفاظت از مناطق تولید مثل این پرنده اهمیت حیاتی دارد.