combustion and Flareing

john zink

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
برای مثال عراق

برای مثال عراق

IRAQ





 

john zink

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
باورنکردنیه !اینجا چقدر راکدمونده خدا!!!!!!!!!!!
 

john zink

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
سلام
باتشکرفراوان
آرزوی موفقیت دوچندان را برای شما ازخداوند منان خواستارم .
حق نگهدارشما باشد.
 

john zink

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
بی زحمت مدیر محترم تالارهای مهندسی این تاپیک رو به قسمت مهندسی شیمی بفرستید یادرکنار تاپیک های متخصص قرار دهید.
باتشکر
جان
 

mahdi.mozaffari

عضو جدید
salam
be yek seri maghalat raje be keyword haye zir ehtiyaj dashtam. shoma mitunid komakam konid
gel
gel propulsion
gel propellant
combustion of gel
atomization of gel
gel rocket engine
 

basafa

عضو جدید
سلام............وقت به خیر..........
من دنبال Solution manual کتاب Convection Heat Transfer By: Bejan می گردم، دارید اون رو به من بدین؟
لطفا در صورت امکان با ایمیل من به آدرس : CFD_Safaiy@yahoo.com تماس بگیرید

با تشکر
صفائی​
 

john zink

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
احتراق :
يكي از شناخته شده ترين واكنشهاي شيميايي،احتراق سوختهاي هيدرو كربني است . فرمول عمومي سوختهاي هيدرو كربني به شكل CnHmOx مي باشد.فرآينداحتراق دربرگيرنده اكسيدشدن اجزايي از سوخت است كه توسط معادله زير بيان ميشود:
گرما + محصولات احتراق ( 3.76 N2 + O2)اكسيد كننده + سوخت
همان طور كه مشخص است در فرآيند احتراق سه عامل حياتي دارد: سوخت، گرما ، اكسيژن

 

john zink

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
عوامل ديگر زمان ، دما و تلاطم نقش مهمي در تشكيل يك احتراق مناسب دارد.
شرايط احتراق مطلوب سوختهاي مختلف :
- مخلوط سوخت و هوا بايد سريعا قابل اشتعال باشند.
- شعله حاصله بايد تحت تمامي شرايط ديگ پايدار باشد.
- شعله بايد كاملا در محدوده داخلي كوره باشد.
- احتراق كامل با حداقل هواي اضافي صورت گيرد.
- محدوده مشخصي جهت انتشار گازها و ذرات سوخته مشخص گردد.
سوخت : هر ماده اي كه درتركيب با اكسيژن و گرما ايجاد نور و حرارت كند ، سوخت ناميده مي شود.
سوخت ها تركيباتي از هيدروژن ( H) ، كربن (C) ومقدار كمي گوگرد (S) مي باشند كه وقتي محترق مي شوند هيدروژن سريعتر و با دماي كمتري از كربن مي سوزد.هيدروژن با رنگ آبي مي سوزد و رنگ زرد شعله مربوط به سوختن كربن مي باشد.علت سوختن سريع هيدروژن نسبت به كربن تركيب سريع آن با اكسيژن هواست .ذرات نيمه جامد كربن در حالي كامل مي سوزند كه مقدار اكسيژن لازم را ازمحيط اطراف جذب نمايند. چنانچه سوخت كامل بسوزد مواد حاصله از احتراق نسبتا بي زيان بوده و عبارتست از دي اكسيد كربن و بخار آب .
گرما :
براي اينكه سوختن انجام پذيرد بايد ماده سوختني به دماي اشتعال خود رسيده باشد.گرما بايد دماي سوخت را به بالاتر از نقطه احتراق برساند.
گرما بايد دماي سوخت را به بالاتر از نقطه احتراق برساند.


اكسيژن :
عمل احتراق به اكسيژن نياز دارد كه اين اكسيژن را مي توان از هواي اطراف به صورت طبيعي يا بصورت مصنوعي فراهم نمود.
هرماده سوختني براي سوختن به مقدار معيني هوانياز دارد كه اين مقدار را هواي مورد نياز مي گويند.
براي اينكه عمل سوختن در هر حال كامل انجام شودبايد هواي بيشتري به آن داده شود اين مقدار در احتراق 10 تا 40 درصد مي باشد.اين هواي اضافه كه با n نمايش داده مي شود.



هواي اضافي = هواي مورد نياز تئوري / هواي مورد نياز واقعي
 
آخرین ویرایش:

john zink

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
احتراق كامل و ناقص :
سوختها عمدتا از هيدروكربنها تشكيل شده اند كه شامل دو عنصر هيدروژن و كربن مي باشد.هنگام سوختن هيدروژن با اكسيژن هوا توليد آب كرده و كربن با اكسيژن در احتراق كامل توليد دي اكسيد كربن مي نمايد.وقتي كه اكسيژن به مقدار كافي براي احتراق فراهم نگردد احتراق ناقص صورت مي گيرد.كه موارد حاصل از اين نوع احتراق دي اكسيد كربن ، بخار آب و مونوكسيد كربن و پاره اي مواد سمي و بدبو خواهد بود.
بنابراين احتراق ناقص از دو جهت زيان آور خواهد بود . يكي عدم استفاده كامل از انرژي سوخت و ديگري توليد گازهاي خطرناك كه تنفس آنها زيان آور است.
با تغيير ميزان هواي ورودي به مشعل ميزان مونوكسيد كربن و دي اكسيد كربن موجود در دود خروجي تغيير مي كند .اگر مقدار هوا كمتر از حد لازم باشد مونوكسيدكربن زياد شده و دود تا حد زيادي تيره به نظر مي رسد.اگر مقدار هوازياد باشد مونوكسيد كربن كم شده و دي اكسيد كربن بالا رفته و از حد مجاز 11 تا 12 در صد بيشتر مي شود.
بنابراين با تنظيم هواي ورودي به مشعل بايد به حد مطلوب دي اكسيد و مونوكسيد كربن دست يافت تا احتراق از آلودگي كمتر و راندمان بهتري برخوردار شود.
ميزان خروجيهاي حاصل از هر احتراق توسط دستگاههاي آناليز گازهاي حاصل از احتراق مشخص مي گردد.
 

john zink

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
سيستم هاي كنترل مشعل :
در ارتباط با انتخاب نوع مشعل ملاحظاتي بايد مورد توجه قرارگيرد.ساده ترين كنترل (ON-OFF) به معني آن است كه يا مشعل به ميزان كامل در حال آتش است يا اينكه خاموش است.عيب عمده اين روش كنترل اين است كه ديگ در معرض شوكهاي بزرگ و اغلب مكرر است.بنابراين استفاده از اين روش محدود به ديگ هاي خيلي كوچك تا 300KW(260000 Kcal/hr) مي باشد.
سيستم كنترل پيچيده تر سيستم (High-Low-Off) مي باشد كه مشعل داراي دو بار مي باشد .مشعل ابتدا در درجه آتش پايين تر عمل مي كند و بعد با بار كامل مورد نياز تغيير وضعيت مي دهد به اين ترتيب شوك گرمايي كمتري ايجاد مي گردد و مشعل مي تواند با كاهش بار حرارتي مصرفي ديگ به حالت Low تغيير وضعيت داده و توليد گرما را متناسب گرداند. اين شيوه كنترل براي ظرفيتهاي
تا (1200 KW(1040000 Kcal/hr) مورد استفاده قرارمي گيرد.
براي بويلرها و مشعل هاي بزرگتر از شيوه كنترلي (Modulation) استفاده مي گرد كه در اين روش شعله و ميزان گرمادهي مشعل متناسب با بار حرارتي مورد نياز ديگ تنظيم و كنترل مي گردد همچنين در اين روش ميزان و نسبت سوخت و هوا در سراسر طول شعله و ديگ كنترل مي گردد و راندمان حرارتي تا حد قابل توجهي افزايش مي يابد.
در تطبيق يك مشعل و يم سيستم كنترل با يك ديگ بايد سه عامل مد نظر قرار گيرد:
1- ماكزيمم حرارت مورد نياز
2- ثابت يا متغير بودن بار حرارتي مورد نياز
3- نوع سوخت
 

john zink

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
انتخاب نازل مناسب براي مشعل گازوييل سوز
يكي از مواردي كه هر روزه عده اي از كارشناسان تاسيسات با آن مواجه مي باشند انتخاب نازل براي مشعلهاي گازوئيل سوز مي باشد. (بخصوص با مباحثي كه در حال حاضر در مورد بهينه سازي مصرف سوخت رايج گرديده است.) در اين رابطه بايد سه عامل زير مورد توجه قرار گيرند.
1- مقدار دبي گازوئيل ( عدد گالن تعيين شده روي هر نازل )
2- زاويه پاشش گازوئيل ( زاويه تعيين شده روي هر نازل )
3- شكل پاشش گازوئيل ( حروف B ، H ، S و ... تعيين شده روي هر نازل )
بطور معمول اگر ارزش حرارتي هر ليتر گازوئيل معادل 8500 كيلو كالري در نظر گرفته شود و حجم هر گالن معادل 3.785 ليتر باشد ،بنابر اين ارزش حرارتي يك گالن گازوئيل معادل است با:
Kcal 8500*3.785=32000 Kcal​

مطابق مطلب فوق عدد نازل مورد نياز براي مشعل گازوئيل سوز 220000 kcal ( اصطلاحا مشعل 5 تا 7 ) مي بايد معادل :
Us Gal. 6.8 = 220000 / 32000 باشد در حالي كه اين عدد معمولا براي مشعل فوق Us Gal. 3.5 اعلام مي شود.
همچنين مثلا براي مشعل 600000 kcal ( دو نازله )آيا مجموع عدد نازلها بايد Kcal 600000 / 32000= 18.75 G.P.H باشد؟
در حالي كه هيچ شركت توليد كننده مشعل چنين عددي را براي نازل مشعل فوق پيشنهاد نمي كند و عدد درست معمولا حدود 10 گالن مي باشد ، چرا ؟
براي يافتن پاسخ سئوال فوق بايد به دو نكته توجه شود .
الف) كاهش %4 از راندمان احتراق به ازاء هر 300 متر افزايش ارتفاع از سطح دريا
ب) فشار نرمال 7 بار و فشار ايجادي پمپ گازوئيل هر مشعل
در مورد رديف الف متناسب با افزايش ارتفاع از سطح دريا بدليل كاهش چگالي (غلظت) هوا و طبيعتا كاهش اكسيژن موجود در آن نسبت به شرايط هوا در سطح دريا ، راندمان احتراق كاهش يافته و نتيجتا بايد سوخت كمتري براي مشعل تدارك ديده شود زيرا در غير اينصورت احتراق مشعل همراه با خام سوزي و يا دود زدن انجام خواهد پذيرفت .
بر اين اساس براي شهر تهران كه حدود 1500 متر بالاتر از سطح دريا مي باشد ، راندمان احتراق حدود %20 كاهش مي يابد و اين به معني كاهش %20 از ميزان مصرف سوخت و نيز گرماي توليد شده مي باشد .
در مورد رديف ب ذكر اين توضيح ضروري است كه عدد گالن نوشته شده روي هر نازل بر مبناي فشار نرمال 7 بار مي باشد يعني اوريفيس آن نازل در فشار گازوئيل 7 بار به همان مقدار نوشته شده سوخت عبور مي دهد ولي از آنجا كه فشار ايجادي پمپ گازوئيل مشعلها بيشتر از 7 بار مي باشد ( طبق نمودار پمپها ) و در اين فشار بيشتر ، طبعا اوريفيس نازل حجم گازوئيل بيشتري را از خود عبور مي دهد .
مثلا در مورد مشعل 220000kcal مثال اول معمولا فشار ايجادي پمپ گازوئيل حدود 12 تا 14 بار مي باشد كه لازم است عدد نازل كوچكتري انتخاب گردد.​
 

john zink

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
بر اين اساس براي انتخاب عدد گالن نازل گازوئيل هر مشعل ابتدا :
- ظرفيت گرما دهي مشعل گازوئيل سوز را بر عدد 32000 تقسيم مي كنيم.
- عدد بدست آمده فوق را با توجه به ميزان ارتفاع محل نصب مشعل از سطح دريا تعديل مي كنيم.
مثلا در مورد مشعل 220000kcal مثال اول اگر فرض شود مشعل مذكور در نقطه اي از كشور نصب
مي شود كه از سطح دريا 1200 متر بالا تر باشد ابتدا ( گالن در ساعت ) 6.8 = 220000 / 32000
و سپس با در نظر گرفتن اينكه هر 300 متر ارتفاع از سطح دريا %4 از راندمان احتراق را كم مي كند
بنابر اين :
كاهش سوخت مصرفي m1200/300m=4 » 4*%4=%16
G.P.H 6.87*(%100 - %16)=5.77 G.P.H
- اكنون با مراجعه به نمودار زير از يك طرف روي خط فشار 14 بار بالا مي آييم و از طرف ديگر روي دبي
5.77 گالن بصورت افقي دنبال مي كنيم تا اين دو خط با هم بر خورد كنند آنگاه عدد نازل مورد نياز
3.5 G.P.H بدست مي آيد.
http://www.damatajhiz.com/asp/etelaeeyeha/maghalat_pic/nozel01.jpg
 

john zink

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
در خصوص زاويه پاشش در نازلهاي گازوئيل با توجه به طول ديگ اقدام مي گردد يعني اگر
طول ديگ زياد باشد و يا تعداد پره هاي ديگهاي چدني بيش از 10 عدد باشد از نازلهاي 30 درجه و
اگر طول ديگ كوتاه باشد از نازلهاي 45 درجه استفاده مي شود. از نازلهاي 60 درجه براي
ديگهاي حرارت مركزي بجز در موردي كه سازنده ديگ توصيه كرده با شد استفاده نشود.
شكل پاشش گازوئيل بايد مخروطي و با سطح قائده پر و يكنواخت ( S ) باشد
از انواع H و يا B و ... فقط در مواردي كه سازنده ديگ يا محفظه احتراق هيتر توصيه كرده باشند
مي توان استفاده نمود.
محاسبه نازل مناسب از سايت دانفوس
 

john zink

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
مشعل چیست؟
مشعل وسیله ای است که با فراهم کردن شرایطی کنترل شده امکان تبدیل انرژی سوخت را به انرژی گرمایی به صورت مداوم و ایمن فراهم می کند.
 

john zink

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
انواع مشعل براساس نحوه اختلاط سوخت و هوا
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]مشعلها براساس نحوه اختلاط سوخت و هوا به چهار قسمت تقسيم مي گردد:[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]1- مشعل هاي انتشاري و يا تشعشعي :[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]به مشعل هايي گفته مي شود كه در آنها سوخت مستقلا وارد محفظه احتراق مي گردد و درناحيه احتراق با هوا تركيب مي شود. ( شعله شمع )مهمترين ويژگي اين مشعلهاشعله درخشان آنها مي باشد.اين تشعشع در اثر شكستن كربن داخل هيدروكربنهاي سوخت مي باشد كه در حرارتهاي بالا داراي ضريب تشعشع قابل رويتي مي باشد.مشعلهاي انتشاري به دو دسته تقسيم بندي مي شوند:[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]الف - مشعلهاي انتشاري صنعتي [/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]ب - مشعلهاي انتشاري تجاري :[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif] مشعلهاي تجاري مايع سوز ، گازطبيعي سوز و گازشهرسوز[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif] [/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]پنج خصوصيت عمده اين مشعلها:[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]- مقدار حرارت فقط با شير سوخت تنظيم مي شود.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]- درجه حرارت شعله تشكيل شده بسيار كمتر از ساير مشعلهاست.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]- عدم وجود پس زدگي شعله .[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]- طول شعله بسيار بلند.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]- صداي بسيار كم اين مشعلها.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]2- مشعل هاي اتمسفريك :[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]دراين مشعلها سوخت به سرعت از نازل خارج مي شوددراين هنگام با ايجاد خلا در اطراف خود هواي مورد نياز احتراق را فراهم مي كند.اين مشعلها در اواع دستگاههاي حرارتي تجاري قابل مشاهده است.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]3- مشعل هاي دمشي :[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]هواي مورد نياز احتراق اين مشعلها بوسيله دمنده تامين مي شود.انواع اين مشعلهارا مي توان در بويلرها مشاهده كرد.اين مشعلها به دو دسته تقسيم مي شوند.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]الف- مشعلهاي پيش مخلوط دمشي :premix air blast burners [/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]دراين مشعلها هوا با سرعت از نازل خارج شده و گاز را از اطراف نازل خود كه خلا مي باشد به داخل مي كشد.خلا موجود اطراف نازل را دستگاهي به نام zero-governer تامين مي كند.اين مشعلها از جهت كلي با مشعلهاي اتمسفريك قابل مقايسه بوده با اين تفاوت كه هوا به سرعت از نازل خارج مي گردد.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]مزاياي اين مشعلها :[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]- ورودي حرارت بوسيله يك شير هوا قابل كنترل مي باشد.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]- كنترل نسبت گاز به هوا بسيار آسان و دقيق خواهد بود.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]- به سادگي مي توان مشعل را از سوختي به سوخت ديگر تبديل كرد.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]- بدليل مخلوط خوب سوخت و هوا طول شعله كوتاه بوده و نيازي به محفظه احتراق بزرگ نمي باشد.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]- بدليل فشاربالاي مخلوط امكان داشتن محصولات احتراق باسرعت زياد كه موجب يكنواختي حرارت در دستگاه مي باشد وجوددارد.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]- رسيدن به نقطه استوكيومتري در اين مشعلها آسان مي باشد.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]- كنترل نسبت گاز و هوا دقيق و آسان مي باشد.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]- چنانچه فشار گاز برابر فشار اتمسفر يا برابر فشار محفظه احتراق باشد نسبت هوابه سوخت خودبخود كنترل مي شود.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]ب – مشعلهاي مخلوط سرنازل : nozzle-mixing burner [/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]دراين مشعلها مخلوط سوخت و هواي احتراق بطور همزمان درسر دهانه مشعل صورت مي گيرد.چنانچه اين مخلوط داخل تونلي كه از آجر نسوز ساخته شده شكل بگيرد به آن مشعل مخلوط تونلي گفته مي شود.نقاطي در سراين مشعل پيدا مي شودكه مخلوط آنها بيشترين سرعت سوختن راداردواين عاملي است كه موجب پايداري شعله مي گردد.براي حصول احتراق كامل دراين مشعلها لازم است هواو سوخت به سرعت وخوب مخلوط شوندو مي بايستي سطوح تماس بين سوخت و هوا افزايش يابد.مشعلهاي پكيج كه جهت ديگهاي آبگرم يا بخار توليد مي شوند ازاين نوع مشعلها مي باشند.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]مزاياي اين مشعلها:[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]- پايداري در مقابل پرش شعله افزايش يافته و مشعل مي تواند با هواي اضافي هم كاركند.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]- اين مشعلها قادر به كار با نواع سوختها مي باشند.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]- فشار هواي مشعل مي تواند كم باشد.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]- امكان استفاده از هواي پيشگرم با حرارتهاي بالا وجوددارد.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]- توكشيدگي شعله دراين مشعلها وجودندارد.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]4- مشعلهاي مخلوط تبخيري يا پاتيلي :[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]اين مشعلها كاربرد زيادي در صنعت بعنوان استفاده در بويلرها و كوره هاراندارند.طرز كار آنها عموما بدين ترتيب است كه گازوييل در پايين گرم و براي احتراق آماده مي شود سوخت تبخير شده بالا آمده و روي پاتيل شعله ور مي شود.[/FONT]
 

john zink

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
نازل مشعل
اجزاء تشكيل دهنده نازل:
1: روزنه يا اوريفس
2: محفظه چرخش
3: گرده روزنه (گرده اوريفس)
4: بدنه
5: شيار مماسي
6: سوخت پخش كن
7: نگهدارنده
8: صافي
سوخت مايع با فشار 2kg/cm 7 psi) 100) وارد نازل ميشود و در آنجا با گزر از يك دسته شيار مماسي، فشار را در محفظه چرخش به انرژي جنبشي تبديل ميكند. نيروي گريز از مركز در محفظه چرخش، گازوئيل را روي ديواره هاي محفظه حركت مي دهد و هسته اي از هوا در مركز آن به وجود مي آيد. اين هسته هوايي سبب خروج سوخت به صورت افشانه اي مخروطي از روزنه نوك نازل مي شود.
افشانه مخروطي دو الگوي اساسي دارد:
مخروط تو خالي پهن كم نفوذ،يا پهن افشان
مخروط تو پر تيز پر نفوذ
هر كدام از اين دو الگو،بسته به كاربرد ،مزايايي دارند.
اجزای یک نازل:

نحوه پاشش سوخت پودر شده از نازل ها:

 

john zink

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
دودکش ( قسمت اول )
مشخصات دودكش
- در صورت امكان سطح مقطع دودكش دايره يا مربع انتخاب شود.
- داخل دودكش صاف و صيقلي باشد .
- دودكش مستقيم و عمودي اجرا شود ودر صورت نياز به انحراف ، از 30 درجه تجاوزنكند .
- محل دهانه خروجي دودكش در هواي آزاد و در جريان باد بوده و در پناه ساختمان ديگر نباشد.
- دريچه اي بمنظور بازديد در محل مناسب ودر قسمت انتهايي پايين دودكش براي پاك كردن دوده پيش بيني شود.
- داراي كلاهك مخصوص براي جلوگيري از ورود آب و باران باشد.
- مواقعي كه درجه حرارت دود خيلي زياد است بايد دودكش از مصالح نسوز ساخته شود.
- در قسمت پاييني دودكش مخصوصا در مواقعي كه ارتفاع دودكش زياد است فوندانسيون مخصوص دودكش در ساختمان پيش بيني و ساخته شود.
- حداقل قطر دودكش براي سيستم حرارت مركزي 20سانتيمتر و براي آبگرمكن و دستگاههاي مشابه 15سانتيمتر است .
 

john zink

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
دودکش ( قسمت دوم )
دودكش :
دودكش مجرايي است كه دود و گازهاي حاصل از احتراق را به هواي آزاد منتقل مي كند و قسمت اصلي آن عموما عمودي مي باشد.
مي دانيم كه وزن مخصوص گازها در اثر حرارت كم مي شود و حجم مخصوص آنها اضافه مي گردد، در نتيجه وزنشان از هواي خارج سبكتر شده و به طرف بالا حركت مي نمايند.
مكشي كه در دودكش بوجود مي آيد به عوامل زير بستگي دارد :
- ارتفاع دودكش
- سطح مقطع دودكش
- درجه حرارت دود و گازهاي حاصل از احتراق و هواي خارج
- جنس جداره دودكش
هرچه ارتفاع دودكش بيشتر باشد قدرت كشش آن بيشتر مي شود ودر نتيجه سطح مقطع آنرا مي توان كمتر اتخاذ نمود.معمولا ارتفاع دودكش را حداقل 5 متر در نظر مي گيرند ، شكل مقطع نيز در اين رابطه مهم مي باشد.اختلاف درجه حرارت دود و هواي خارج در مكش دودكش موثر بوده و با زياد شدن اختلاف درجه حرارت ، كشش دودكش نيز زياد مي شود.
عامل مهم ديگر ، جنس جداره دودكش است كه هرچه صاف تر و صيقلي تر باشد اصطكاك كمتري را ايجاد نموده و در نتيجه كشش بيشتري خواهيم داشت .
درجه حرارت و حجم دود و گازهاي حاصل از احتراق به نوع سوخت بستگي دارد .
مقدار حجم دود به ازاي هر 1000كيلوكالري حرارت با توجه به انواع سوخت به قرار زير است :
چوب 4.3 مترمكعب درساعت
زغال سنگ 3.3 مترمكعب در ساعت
نفت و گازوييل 2.1 مترمكعب در ساعت

- شكل مقطع دودكش :
دودكش را در مقاطع مختلف دايره مربع و مستعطيل مي سازند . مقطع دايره بهترين شكل براي دودكش مي باشد.زيرا دود در آن بصورت مارپيچ حركت مي كند . در مقطع مربع شكل بعلت وجود آشفتگي در گوشه هاي دود كش ،مكش آن نسبت به مقطع دايره اي كمتر مي باشد .مقطع مستعطيل زياد مناسب نبوده و كشش آن از مقطع مربع كمتر مي باشد .قابل ذكر است هرچه نسبت طول به عرض بيشتر باشد مكش كمتر مي شود.
دراندازه هاي كوچك عموما مقطع دودكش را دايره اي شكل در نظر مي گيرند و قطعات آن نيز پيش ساخته و آماده مي باشد .درابعاد و اندازه هاي بزرگ چون دودكش آماده به شكل دايره وجود ندارد و همچنين بليل اينكه مقطع دايره اي فضاي بيشتري را مي گيرد ، دودكش را با مقطع مستعطيل و يا دايره بوسيله مصالح ساختماني مي سازند .درمواردي كه عرض فضاي عبود دودكش كم باشد آنرا به شكل مستعطيل طرح مي نمايند.
- محاسبه سطح مقطع دودكش :
لازمست سطح مقطع دودكش طوري انتخاب شود كه دود براحتي از آن تخليه گردد.
اگرسطح مقطع كم انتخاب شود،سرعت دود در آن زياد بوده و توليد صدا خواهد كرد و احتمالا كشش آن نيز مناسب نمي باشد.
چنانچه سطح مقطع زياد محاسبه گردد سرعت دودكم شده و درجه حرارت پايين آمده ودر نتيجه از كشش دودكش مي كاهد .
براي محاسبه سطح مقطع از رابطه زير استفاده مي شود :
براي سوخت مايع : A = 0.02 Q / ÖH
براي سوخت جامد :A = 0.04 Q / ÖH
كه در آن :
A = سطح مقطع دودكش برحسب سانتيمترمربع
Q = ظرفيت حرارتي ديگ برحسب كيلوكالري برساعت
H = ارتفاع معادل دودكش برحسب متر
ارتفاع معادل دودكش برابر است با طول قسنت عمودي به آضافه نصف طول قسمت افقي :
بعد از محاسبه سطح مقطع با انتخاب شكل مقطع دودكش بصورت دايره ، مربع و يا مستعطيل ، ابعاد آن نيز تعيين مي شود.
قطر دودكش چنانچه مقطع آن دايره انتخاب شود برابر است با :

D = 2 Ö A/p p = 3.14159
و چنانچه سطح مقطع مربع در نظر گرفته شود :
طول هر ضلع برابر است با ÖA

اگر دودكش با سطع مقطع مستعطيل انتخاب شود نسبت طول به عرض آن معمولا 1.5 فرض مي شود
b / a = 1.5 نسبت طول به عرض
 
بالا