امیرحسین دولتی
عضو جدید
کاملا موافقم. حرفایی هم که زدیم برای شوخی بود
گپ و گفتگوی خودمانی مهندسین مواد و متالورژی
- شروع کننده موضوع Nimitzo
- تاریخ شروع
کاملا موافقم. حرفایی هم که زدیم برای شوخی بود
متوجه شدم!منم كلي گفتم
امیرحسین دولتی
عضو جدید
ما محتاجیم به دعا اما چشم
ممنونم خيلي لطف مي كنيد
امیرحسین دولتی
عضو جدید
انجام وظیفه است
ho3in.s
عضو جدید
انشاالله مشکلتون برطرف بشه
magnet
عضو جدید
یه متن همین جوری !!!
یه متن همین جوری !!!
این روزها کسی به خودش زحمت نمی دهد
یک نفر را کشف کند،
زیبایی هایش را بیرون بکشد ...
تلخی هایش را صبر کند...
اندکی او را تحمل کند.....
آدم های امروز دوستی های کنسروی می خواهند؛
یک کنسرو که فقط درش را باز کنند..
بعد یک نفر شیرین و مهربان از تویش بپرد بیرون
و هی لبخند بزند و بگوید حق با توست!
یه متن همین جوری !!!
این روزها کسی به خودش زحمت نمی دهد
یک نفر را کشف کند،
زیبایی هایش را بیرون بکشد ...
تلخی هایش را صبر کند...
اندکی او را تحمل کند.....
آدم های امروز دوستی های کنسروی می خواهند؛
یک کنسرو که فقط درش را باز کنند..
بعد یک نفر شیرین و مهربان از تویش بپرد بیرون
و هی لبخند بزند و بگوید حق با توست!
امیرحسین دولتی
عضو جدید
اینجا کاری دارن ایشون؟؟؟بابککککککککککککک
تالار مدیرا کمه اینجا هم اسپم ؟؟؟؟؟؟
شما که نیاز نداری
ملت میشناسنت
همه ازت یکی یه اخطار خوشگل گرفتن
پ.ن : ایشون بابک هستن 2 ساله از تبریز
داداش بزرگه ی بنده
اینم نقاشیشه
http://www.mehrhouse.com/fa/wp-content/uploads/2010/03/paint5.jpg
امیرحسین دولتی
عضو جدید
بابککککککککککککک
تالار مدیرا کمه اینجا هم اسپم ؟؟؟؟؟؟
شما که نیاز نداری
ملت میشناسنت
همه ازت یکی یه اخطار خوشگل گرفتن
پ.ن : ایشون بابک هستن 2 ساله از تبریز
داداش بزرگه ی بنده
اینم نقاشیشه
http://www.mehrhouse.com/fa/wp-content/uploads/2010/03/paint5.jpg
نقاشیش خیلی باحال بود.
شما هم از ایشون اخطار گرفتین ؟!!!!!1
بابک خدا بگم چیکارت نکنه
ایشون مهمان اومدن تالار ما
abandoned
عضو جدید
مفهوم خوبی داشت
ولی بهتر بود میگفتی ادم های دیروز....
چون ادم امروزی انقدر سرش شلوغ هست که اول نیاز داره خودش رو بشناسه
Sarp
مدیر بازنشسته
عکس خودمو هم بذاربابککککککککککککک
تالار مدیرا کمه اینجا هم اسپم ؟؟؟؟؟؟
شما که نیاز نداری
ملت میشناسنت
همه ازت یکی یه اخطار خوشگل گرفتن
پ.ن : ایشون بابک هستن 2 ساله از تبریز
داداش بزرگه ی بنده
اینم نقاشیشه
http://www.mehrhouse.com/fa/wp-content/uploads/2010/03/paint5.jpg
اونجا دیگه حال نمیده واسه اسپم
تو هم که نیستی
شما مشکلی دارید احیانا ؟
لطف دارین امیرحسین جان
هرکس خلاف قوانین عمل کنه اخطار میگیرهشما هم از ایشون اخطار گرفتین ؟!!!!!1
بابک خدا بگم چیکارت نکنه
ایشون مهمان اومدن تالار ما
حتی ادمین
[
هرکس خلاف قوانین عمل کنه اخطار میگیره
حتی ادمین[/QUOTE]
یا باید خلاف کنه یا مخالف شما نظر بده که اخطار بگیره
هرکس خلاف قوانین عمل کنه اخطار میگیره
حتی ادمین
[/QUOTE]یا باید خلاف کنه یا مخالف شما نظر بده که اخطار بگیره
az matne ghashanget mamnoon.kheili zibast
moshkel nadaram mosabeghe dashtam
Sarp
مدیر بازنشسته
لطف دارین
مفتخر شدیم
یا باید خلاف کنه یا مخالف شما نظر بده که اخطار بگیره[
هرکس خلاف قوانین عمل کنه اخطار میگیره
حتی ادمین
[/QUOTE]بله دقیقا
مشکلی هم داری تو دفتر الار مطرح کن تا جوابتو بدم
اینجا جای این حرفا نیست
اومدیم مثلا چن تا اسپم بپراکنیم اینجا
لطف دارین
مفتخر شدیم
یا باید خلاف کنه یا مخالف شما نظر بده که اخطار بگیره
بله دقیقا
مشکلی هم داری تو دفتر الار مطرح کن تا جوابتو بدم
اینجا جای این حرفا نیست
اومدیم مثلا چن تا اسپم بپراکنیم اینجا[/QUOTE]
من هیچچچچ مشکلی ندارم
لطف دارین
مفتخر شدیم
یا باید خلاف کنه یا مخالف شما نظر بده که اخطار بگیره
بله دقیقا
مشکلی هم داری تو دفتر الار مطرح کن تا جوابتو بدم
اینجا جای این حرفا نیست
اومدیم مثلا چن تا اسپم بپراکنیم اینجا[/QUOTE]
میدونستی هر کی تو این تاپیک اسپم کنه اخطار میگیره سرتققققققق ؟
هر چن که نمی تونم بهت اخطار بدم داداش بزرگه
ho3in.s
عضو جدید
به هر حال موفق باشید
ho3in.s
عضو جدید
زندگی من گل زردی است که از فراق تو می خشکد...
با اینکه هوا گرم بود اما قدم زدن ، شبها توی پادگان خیلی لذت بخش بود البته از نظر بعضی ها ترسناک ! ساعت و نگاه کردم حدود ۱ بود و نگهبانها ی پست دوم تازه رفته بودند سر پستا شون .
شبهایی که من منشی افسر شب بودم راننده وحتی پاسبخش راحت بودند . بهشون میگفتم بخوابند چون خودم دوست داشتم تنهایی با پای پیاده به پستها سربزنم .
همیشه سعی میکردم از دورترین پست شروع کنم یعنی ذاغه مهمات که البته مهمتر بود.
حدود بیست دقیقه طول کشید تارسیدم نگاهی به لوحه نگهبا نها کردم نگهبان اون پست و شناختم هر مز .... بچه شهرستان بود . پسر آرام و شوخ طبعی بود اما خیلی سر به هوا ! چند وقت پیش شعله پوش اسلحه اش و گم کرده بود و کلی همه رو تو درد سر انداخته بود .
به سمت ذاغه رفتم هیچ سر وصدایی نبود یک شب تاریک وسیاه . کمی تعجب کردم بالای دکل رو نگاهی کردم چیزی پیدا نبود آرو م صدا زدم ( نگهبان ) طبیعتا نمی بایست روی دکل باشه و نبود !
یکی دو دقیقه ایستادم خبری نبود به سمت تیر چراغ برق که ۴۰ ۵۰ متری فاصله داشت راه افتادم ، کمی که جلوتر رفتم از دور دیدمش نشسته بود روی جدول زیر نور و انگار داشت با یه چیزی روی زمین می نوشت .
برای اینکه متوجه نشه دور زدم تا از پشت سرش در بیام ، سعی کردم خیلی آروم بهش نزدیک بشم ممکن بود حول بشه و به سمتم تیر اندازی کنه ولی اصلن انگار تو یه عالم دیگه بود و همچنان مشغول . اسلحه رو هم با فاصله یکی دو متری کنارش گذاشته بود .
تاوقتی که سایه ام کاملن روی سرش نیفتاد متوجه نشد تا خواست تکون بخوره اسلحه رو گذاشتم پشت سرش ولی اصلن نترسید می دونست آشناست .
در عوض من یه لحظه جا خوردم دو تا عقرب سیاه و بزرگ جلوش بود دو تا تکه چوب هم توی دستش که داشت با عقربها بازی میکرد! اسلحه رو بر داشتم گفتم این چه کاری ؟
یه نیشخند زد برگشت وگفت : از بیکاری جناب سروا ن !
گفتم : اول اینکه ترک پست کردی دوم اینکه اسلحه دستت نیست سوم اینکه چرا زیر نور نشستی چهارم اینکه آخه عقرب ...
پسر مگه دیوانه ای ؟ بلند شد چوبهاش و انداخت و خودش و تکوند بعد اسلحه رو برداشت عقربها هم به سرعت به سمت جاده راه افتادند ، زیر نور خیلی بزرگتر به نظر میرسیدند سریع روی یکیشون پا گذاشتم و فشار دادم وقتی زیر پوتینم له میشد صدای چندش آوری داشت و اینقدر بزرگ بود که له شدنش رو حس میکردم و یه لحظه ترسیدم نیشش بتونه پوتین و سوراخ کنه و به پام برسه ولی کاملن له شد، دومی رو هم خودش له کرد ..!گفتم این چه کاری ؟ این پادگان تقریبن مرزی و هزار و یک نوع خطر داره مگه قضیه هفته پیش یادت رفته !؟مشکل داری نمی تونی پست بدی خب بگو ! چیزی نمی گفت فقط یه لبخند زد .راه افتادیم به سمت ذاغه چند قدمی نرفته بودیم که گفت جناب سروان دفترم ...سریع برگشت با یه دفتر چه توی دستش گفتم این چیه گفت دفتر شعر اومده بودم زیر نور چراغ یه شعر به ذهنم رسید داشتم مینوشتم که اون دو تا عقربهای مرحوم مزاحم شدن! .
گفتم : ببین ما به امید کی می خوایم بخوابیم ! خب شعر هم که میگی؟
گفت : ای... بعضی وقتها مرتکب میشیم ازاین ( مرتکب میشیمش ) خوشم اومد گفتم : خب حالا از ارتکابیه هات یه چیزی بخون ببینیم فقط زود باش که باید برم .
گفت جناب سروان می دونم شما هم شعر میگید حتی از کارا تون چند تا رو خوند م خیلی دوست دارم راهنماییم کنی .گفتم : ای بابا شعر کجا بود منم یه چیزایی مرتکب میشم .!!
ـ بخون ، دفتر مچاله شده اش رو باز کرد خیلی تاریک بود حالا دیگه از چراغ خیلی دور بودیم دفتر رو بالا تر آورد و برگ زد گفت آخرین شعرمه ولی ناقصه و بعد شروع به خوندن کرد آخر ش به دلم نشست ...
..... زندگی من گلی زرد است
که از فراق تو می خشکد .
یه قطعه ادبی ساده بود . گفتم قشنگ بود دفتر ت رو بعد به من بده بخونم گفت : قابل شما رو نداره ولی این دفتر چک نویسم سر فرصت دفترم رو براتون می یارم به شرطی که ر ا هنمایی کنید . گفتم باشه پس حواست جمع باشه تواین بیابون ممکنه فرصت دیگه ای پیدا نکنی !
هنوز تو فکر اون بند آخرش بودم بی مقدمه گفتم : هرمز عاشقی ؟خندید بعد یه بیت شعری که فکر کنم از حافظ بودو تو اون یه کلمه عاشق بود رو ،خوند .بعد گفت آره فکر میکنم عاشقم ! و فردا عروسی عشقمه !خندیدم گفتم : عشقت مسخره میکنی ؟قضیه داشت جالب میشد خیلی مشتاق بودم حرفهاش و بشنوم . گفت باور کن فردا پنجشنبه عروسیشه نگاهی به ساعت کردم یک و نیم بود گفتم فردا نه امروز.
حالا کی ؟ چی ؟ کجا ؟ گفت دختر داییم ، هزار تا آرزو داشتم ولی خب نشد دیگه یه چند ماهی کم آوردم ! درست منظورش و نفهمیدم ،گفتم اونم تو رو دوست داشت گفت : چشماش که اینطور میگفت تا سه ما پیش هم همه چیز خوب بود ولی... ؟ نمی دونم !
اصلن دوست نداشتم تو اون موقعیت نصیحتش کنم بلد بودم چی باید بگم ولی نگفتم !چند لحظه ای سکوت کردیم بعد گفت : فقط دلم میخواد برم عروسیش . این حرف ویه جوری زد گفتم: چطور مگه : انتظار داشتم بگه دعوا راه میندازم... عروسی رو به هم میزنم و ...
گفت : چون نمی خوام فکر کنه ازش ناراحتم
به محض اینکه صبح بشه مرخصی میگیرم میرم اتفاقن میخوام تو عروسیش بیشتر از همه برقصم و شاد باشم ! داماد شنیدم وضع مالیش خیلی خوبه !
انشاا..خوشبخت بشن .
نگاهش کردم به سمت دیگه ای خیره شده بود با اینکه تاریک بود برق اشک از نیمرخ صورتش پیدابود .
***
دقیقا یادمه یکشنبه صبح بود از در دژبانی داشتیم داخل میرفتیم معمولا بورد دژبانی رو یه نگاهی مینداختم یه برگه ترحیم نظرم و جلب کرد هرچقدر دقت میکردم ومیخوندم بیشتر خشکم میزد
.......... سرباز رشید ..... هرمز ....... که در سانحه رانندگی .......به همین مناسبت ........ در روز ............
یه لحظه بدنم یخ کرد . یکی از دژبا نها که متوجه من شده بود نزدیک تر اومد گفت : بنده خدا این و دیروز بعد از ظهر داییش آورد ! هرمز .... همون پسر لاغره بچه .... بود پنج شنبه صبح اومد پیش سرگرد چون پنج شنبه جمعه نیرو نداشتیم سرگرد قبول نمیکرد از ساعت ۷ تا ۱۱ التماس میکرد تا اینکه سر گرد راضی شد میگفت عروسی داریم با عجله میره ترمینال یه پژو دربست میکنه و میره وسط راه ... راننده هم فوت ... ماشین له ... دیده بودیش ؟ ... همون پسر لاغره ... بچه ... حرفهاش و دیگه درست نمیشنیدم چهره اش جلو چشام بود واین شعر :
....... زندگی من گلی زرد است
که از فراق تو می خشکد ...
...........................................................................................................
دوستان عزیز من اصلا نویسنده نیستم و چیزی هم که نوشتم داستان نیست ولی نمیدونم چرا این چند روز با اینکه دو سه سالی از دوران سربازی میگذره نا خود آگاه یاد این جریان افتاده بودم نمی دونم اسمش و هر چی میخواید بزارید داستان واقعه حادثه خاطره ... ولی برای شادی روح اون و همه رفتگان فاتحه یادتون نره...
این خاطره تلخ برای یکی از دوستانم اتفاق افتاده و زحمت نگارشش هم با ایشون بوده...
با اینکه هوا گرم بود اما قدم زدن ، شبها توی پادگان خیلی لذت بخش بود البته از نظر بعضی ها ترسناک ! ساعت و نگاه کردم حدود ۱ بود و نگهبانها ی پست دوم تازه رفته بودند سر پستا شون .
شبهایی که من منشی افسر شب بودم راننده وحتی پاسبخش راحت بودند . بهشون میگفتم بخوابند چون خودم دوست داشتم تنهایی با پای پیاده به پستها سربزنم .
همیشه سعی میکردم از دورترین پست شروع کنم یعنی ذاغه مهمات که البته مهمتر بود.
حدود بیست دقیقه طول کشید تارسیدم نگاهی به لوحه نگهبا نها کردم نگهبان اون پست و شناختم هر مز .... بچه شهرستان بود . پسر آرام و شوخ طبعی بود اما خیلی سر به هوا ! چند وقت پیش شعله پوش اسلحه اش و گم کرده بود و کلی همه رو تو درد سر انداخته بود .
به سمت ذاغه رفتم هیچ سر وصدایی نبود یک شب تاریک وسیاه . کمی تعجب کردم بالای دکل رو نگاهی کردم چیزی پیدا نبود آرو م صدا زدم ( نگهبان ) طبیعتا نمی بایست روی دکل باشه و نبود !
یکی دو دقیقه ایستادم خبری نبود به سمت تیر چراغ برق که ۴۰ ۵۰ متری فاصله داشت راه افتادم ، کمی که جلوتر رفتم از دور دیدمش نشسته بود روی جدول زیر نور و انگار داشت با یه چیزی روی زمین می نوشت .
برای اینکه متوجه نشه دور زدم تا از پشت سرش در بیام ، سعی کردم خیلی آروم بهش نزدیک بشم ممکن بود حول بشه و به سمتم تیر اندازی کنه ولی اصلن انگار تو یه عالم دیگه بود و همچنان مشغول . اسلحه رو هم با فاصله یکی دو متری کنارش گذاشته بود .
تاوقتی که سایه ام کاملن روی سرش نیفتاد متوجه نشد تا خواست تکون بخوره اسلحه رو گذاشتم پشت سرش ولی اصلن نترسید می دونست آشناست .
در عوض من یه لحظه جا خوردم دو تا عقرب سیاه و بزرگ جلوش بود دو تا تکه چوب هم توی دستش که داشت با عقربها بازی میکرد! اسلحه رو بر داشتم گفتم این چه کاری ؟
یه نیشخند زد برگشت وگفت : از بیکاری جناب سروا ن !
گفتم : اول اینکه ترک پست کردی دوم اینکه اسلحه دستت نیست سوم اینکه چرا زیر نور نشستی چهارم اینکه آخه عقرب ...
پسر مگه دیوانه ای ؟ بلند شد چوبهاش و انداخت و خودش و تکوند بعد اسلحه رو برداشت عقربها هم به سرعت به سمت جاده راه افتادند ، زیر نور خیلی بزرگتر به نظر میرسیدند سریع روی یکیشون پا گذاشتم و فشار دادم وقتی زیر پوتینم له میشد صدای چندش آوری داشت و اینقدر بزرگ بود که له شدنش رو حس میکردم و یه لحظه ترسیدم نیشش بتونه پوتین و سوراخ کنه و به پام برسه ولی کاملن له شد، دومی رو هم خودش له کرد ..!گفتم این چه کاری ؟ این پادگان تقریبن مرزی و هزار و یک نوع خطر داره مگه قضیه هفته پیش یادت رفته !؟مشکل داری نمی تونی پست بدی خب بگو ! چیزی نمی گفت فقط یه لبخند زد .راه افتادیم به سمت ذاغه چند قدمی نرفته بودیم که گفت جناب سروان دفترم ...سریع برگشت با یه دفتر چه توی دستش گفتم این چیه گفت دفتر شعر اومده بودم زیر نور چراغ یه شعر به ذهنم رسید داشتم مینوشتم که اون دو تا عقربهای مرحوم مزاحم شدن! .
گفتم : ببین ما به امید کی می خوایم بخوابیم ! خب شعر هم که میگی؟
گفت : ای... بعضی وقتها مرتکب میشیم ازاین ( مرتکب میشیمش ) خوشم اومد گفتم : خب حالا از ارتکابیه هات یه چیزی بخون ببینیم فقط زود باش که باید برم .
گفت جناب سروان می دونم شما هم شعر میگید حتی از کارا تون چند تا رو خوند م خیلی دوست دارم راهنماییم کنی .گفتم : ای بابا شعر کجا بود منم یه چیزایی مرتکب میشم .!!
ـ بخون ، دفتر مچاله شده اش رو باز کرد خیلی تاریک بود حالا دیگه از چراغ خیلی دور بودیم دفتر رو بالا تر آورد و برگ زد گفت آخرین شعرمه ولی ناقصه و بعد شروع به خوندن کرد آخر ش به دلم نشست ...
..... زندگی من گلی زرد است
که از فراق تو می خشکد .
یه قطعه ادبی ساده بود . گفتم قشنگ بود دفتر ت رو بعد به من بده بخونم گفت : قابل شما رو نداره ولی این دفتر چک نویسم سر فرصت دفترم رو براتون می یارم به شرطی که ر ا هنمایی کنید . گفتم باشه پس حواست جمع باشه تواین بیابون ممکنه فرصت دیگه ای پیدا نکنی !
هنوز تو فکر اون بند آخرش بودم بی مقدمه گفتم : هرمز عاشقی ؟خندید بعد یه بیت شعری که فکر کنم از حافظ بودو تو اون یه کلمه عاشق بود رو ،خوند .بعد گفت آره فکر میکنم عاشقم ! و فردا عروسی عشقمه !خندیدم گفتم : عشقت مسخره میکنی ؟قضیه داشت جالب میشد خیلی مشتاق بودم حرفهاش و بشنوم . گفت باور کن فردا پنجشنبه عروسیشه نگاهی به ساعت کردم یک و نیم بود گفتم فردا نه امروز.
حالا کی ؟ چی ؟ کجا ؟ گفت دختر داییم ، هزار تا آرزو داشتم ولی خب نشد دیگه یه چند ماهی کم آوردم ! درست منظورش و نفهمیدم ،گفتم اونم تو رو دوست داشت گفت : چشماش که اینطور میگفت تا سه ما پیش هم همه چیز خوب بود ولی... ؟ نمی دونم !
اصلن دوست نداشتم تو اون موقعیت نصیحتش کنم بلد بودم چی باید بگم ولی نگفتم !چند لحظه ای سکوت کردیم بعد گفت : فقط دلم میخواد برم عروسیش . این حرف ویه جوری زد گفتم: چطور مگه : انتظار داشتم بگه دعوا راه میندازم... عروسی رو به هم میزنم و ...
گفت : چون نمی خوام فکر کنه ازش ناراحتم
به محض اینکه صبح بشه مرخصی میگیرم میرم اتفاقن میخوام تو عروسیش بیشتر از همه برقصم و شاد باشم ! داماد شنیدم وضع مالیش خیلی خوبه !
انشاا..خوشبخت بشن .
نگاهش کردم به سمت دیگه ای خیره شده بود با اینکه تاریک بود برق اشک از نیمرخ صورتش پیدابود .
***
دقیقا یادمه یکشنبه صبح بود از در دژبانی داشتیم داخل میرفتیم معمولا بورد دژبانی رو یه نگاهی مینداختم یه برگه ترحیم نظرم و جلب کرد هرچقدر دقت میکردم ومیخوندم بیشتر خشکم میزد
.......... سرباز رشید ..... هرمز ....... که در سانحه رانندگی .......به همین مناسبت ........ در روز ............
یه لحظه بدنم یخ کرد . یکی از دژبا نها که متوجه من شده بود نزدیک تر اومد گفت : بنده خدا این و دیروز بعد از ظهر داییش آورد ! هرمز .... همون پسر لاغره بچه .... بود پنج شنبه صبح اومد پیش سرگرد چون پنج شنبه جمعه نیرو نداشتیم سرگرد قبول نمیکرد از ساعت ۷ تا ۱۱ التماس میکرد تا اینکه سر گرد راضی شد میگفت عروسی داریم با عجله میره ترمینال یه پژو دربست میکنه و میره وسط راه ... راننده هم فوت ... ماشین له ... دیده بودیش ؟ ... همون پسر لاغره ... بچه ... حرفهاش و دیگه درست نمیشنیدم چهره اش جلو چشام بود واین شعر :
....... زندگی من گلی زرد است
که از فراق تو می خشکد ...
...........................................................................................................
دوستان عزیز من اصلا نویسنده نیستم و چیزی هم که نوشتم داستان نیست ولی نمیدونم چرا این چند روز با اینکه دو سه سالی از دوران سربازی میگذره نا خود آگاه یاد این جریان افتاده بودم نمی دونم اسمش و هر چی میخواید بزارید داستان واقعه حادثه خاطره ... ولی برای شادی روح اون و همه رفتگان فاتحه یادتون نره...
این خاطره تلخ برای یکی از دوستانم اتفاق افتاده و زحمت نگارشش هم با ایشون بوده...
به هر حال موفق باشید
mamnoonam dooste khoobam
Sarp
مدیر بازنشسته
میدونستی هر کی تو این تاپیک اسپم کنه اخطار میگیره سرتققققققق ؟
هر چن که نمی تونم بهت اخطار بدم داداش بزرگه
اگه بتونی بهم اخطار بدی 1000 امتیاز میدم بهت
وااااااااااااااااااااااااااااااينگران نباشید زمان برگزاری نمایشگاه کتاب نزدیکه!
كسپر ميخاي كتاب بدي؟
من نفر اولما
ho3in.s
عضو جدید
مرسی ولی من این متنو ننوشتم... زحمت دوستمه
abandoned
عضو جدید
قدرت داشتن خوبه؟اگه بتونی بهم اخطار بدی 1000 امتیاز میدم بهت
الان دارین لذت میبرین؟
ho3in.s
عضو جدید
دوستان اگه ناراحت شدید عذر میخوام... چنین قصدی نداشتم
نمیدونم چرا امروز بعد از 2-3 سال دوباره یاد این خاطره دوستم افتادم و توی تاپیک گذاشتمش؟!
خودم واسه اولین بار که این متنو میخوندم به شدت دپرس شدم... ولی چه میشه کرد، زندگی همینه!
به قول اخوان؛
زندگی می گوید اما باز باید زیست... باید زیست... باید زیست...
نمیدونم چرا امروز بعد از 2-3 سال دوباره یاد این خاطره دوستم افتادم و توی تاپیک گذاشتمش؟!
خودم واسه اولین بار که این متنو میخوندم به شدت دپرس شدم... ولی چه میشه کرد، زندگی همینه!
به قول اخوان؛
زندگی می گوید اما باز باید زیست... باید زیست... باید زیست...
آخرین ویرایش:
Similar threads
Similar threads
-
-
اتاق اندیشه و بحث و نتیجه گیری علمی برای پیشرفت مهندسین مواد!!!- شروع شده توسط Hamid_MadNess
- پاسخ ها: 65
-
-
-