R o o z b e h
عضو جدید
من میگم واسه اینه که اکثر دختر پسرا (دانشجوها) تو یه سنی هستن که وقتی باهم رابطه شون صمیمی تر میشه یکی از طرفین معمولا طرف مقابل رو بعنوان گزینه ازدواج در نظر میگیره (چون بلاخره یه چیزایی تو وجود طرف مقابل بوده که جذبش شده!) و وقتی که احساسش رو به طرف مقابل میگه ممکنه جواب درستی رو دریافت نکنه و حتی دوستیشون هم بهم بخوره.
به نظر من چون تکلیفمون با این دوستی ها مشخص نیست همچین اشتباهاتی هم برداشت میشه و هیچ کاریشم نمیشه کرد.
چون دوستان تجربه هاشون رو گفتن منم بگم!
من با دوتا از دخترای دانشگاه صمیمی شدم (نه دوست صمیمی!! اشتباه نگیرید!ارتباطم با اونا نسبت به بقیه دخترا بیشتر بود)
من فقط بعنوان یه همکلاسی با اونا ارتباط داشتم ولی اونا فک میکردن که من قصد ازدواج باهاشون دارم!!
تا متوجه این قضیه شدم جدی بهشون گفتم همچین قصدی ندارم و بهتره که باهم نباشیم چون ممکنه یک نفر دیگه شمارو واسه ازدواج درنظر داشته باشه و خوب نیست که ما باهم باشیم.
چون این قضیه واسه خودم پیش اومد که یه دختری رو دوست داشتم یه مدت رفتارش رو زیر نظر داشتم همینکه میخواستم پیشنهاد بهش بدم دیدم که با یکی از دوستام دوست شده و دیگه بیخیالش شدم البته هنوزم همکلاسیم هست!.
پس اگه میخواید این تجربه رو نداشته باشید باید قصدتون از دوست شدن رو بدونید!!
به نظر من چون تکلیفمون با این دوستی ها مشخص نیست همچین اشتباهاتی هم برداشت میشه و هیچ کاریشم نمیشه کرد.
چون دوستان تجربه هاشون رو گفتن منم بگم!
من با دوتا از دخترای دانشگاه صمیمی شدم (نه دوست صمیمی!! اشتباه نگیرید!ارتباطم با اونا نسبت به بقیه دخترا بیشتر بود)
من فقط بعنوان یه همکلاسی با اونا ارتباط داشتم ولی اونا فک میکردن که من قصد ازدواج باهاشون دارم!!
تا متوجه این قضیه شدم جدی بهشون گفتم همچین قصدی ندارم و بهتره که باهم نباشیم چون ممکنه یک نفر دیگه شمارو واسه ازدواج درنظر داشته باشه و خوب نیست که ما باهم باشیم.
چون این قضیه واسه خودم پیش اومد که یه دختری رو دوست داشتم یه مدت رفتارش رو زیر نظر داشتم همینکه میخواستم پیشنهاد بهش بدم دیدم که با یکی از دوستام دوست شده و دیگه بیخیالش شدم البته هنوزم همکلاسیم هست!.
پس اگه میخواید این تجربه رو نداشته باشید باید قصدتون از دوست شدن رو بدونید!!
