اين مطلب قبلا تو باشگاه درج شده بود اينم ادرسش :
http://www.www.www.iran-eng.ir/showpost.php?p=131211&postcount=23
جواب درسته.
نوش آفرين جان سوال بعدي رو مطرح كن لطفا .
منــاره
مناره ها بناهایی هستند در قالب برج بلند و باریک که معمولاً در کنار مساجد و بقاع متبرکه برای گفتن اذان ساخته می شوند . در گذشته مناره ها نقش میل راهنما در کنار جاده ها و ابتدای شهرها و در کنار مساجد ، کاروانسرا ها ، مدارس و دارالضیافه ها ( مهمان پذیر ) را ایفا می کردند .
این بناها به بدلیل روشن کردن چراغ و یا آتش برفراز آنها برای راهنمایی مسافرانی که شب هنگام از راه های دور به طرف شهر می آمدند به « مناره » یا محل نور معروف شدند و برخی از منابع به آن میل هم گفته اند .
کلمه منار یا مناره به معنی جای نور و نار (آتش) است و در فرهنگ های لغت نیز به همین معنی آمده است . پلکان های مناره ها از داخل بصورت مارپیچ است و هرچه بطرف رأس منار پیش می رود پهنای پله ها کمتر و باریک تر می شود .
از آثار و علایم مناره ها ی قبل از اسلامکه تعداد کمی از انها برجای مانده اند ، معلوم می شود که مناره ها با هدف کاربری علایم راهنمایی در دوران قبل از اسلام ساخته می شده اند .
قدیمی ترین منار یا برج راهنمای موجود در ایران، میل اژدها مربوط به دوره اشکانی ست که در غرب نور اباد ممسنی قرار دارد این میل 7 متر بلندی دارد و مصالح آن از سنگ های سفید با تراش منظم است ، پلکان های میل اژدها از داخل است و در بالای آن آتشدان سنگی وجود دارد .
از دوره ساسانی نیز ،مناری با خصوصیاتی متفاوت با منار دوره اشکانی موجود است که در شهر باستانی فیروز آباد واقع در فارس به صورت توده بزرگی از سنگ وگچ قرار دارد .
این منار چهارضلعی بوده است و پلکان آن خارج از منار و بر بدنه بیرونی ان احداث شده بود . ارتفاع منار در اصل 33 متر بوده و ابعاد آن در پای منار حدود 11 متر است و هر قدر به طرف بالا می رود از پهنای آن کاسته می شود . ویرانه های این منار هنوز هم دارای عظمت و بزرگی یک بنای حجیم است .
در دوره اسلامی ساختن مناره ها در کنار مسجد و یا مقابر متداول شد اما اولین مناره را متعلق به قرن سوم هجری می دانند که در شهرستان قم واقع است . این منارۀ آجری علاوه بر عملکرد شاخص شهری احتمال به عنوان میل راهنما هم کاربرد داشته و در بالای آن اذان نیز گفته می شد .
این مناره مدور و راه پله آن از درون است ، قسمت های زیادی از آن فروریخته و چندین بار تعمیر شده است . از مناره های قدیم دیگر ، منار تاریخانه دامغان است که از خشت و گل با پایه چهار ضلعی بوده که تخریب شده است و مجدداً منار جدیدتری به جای آن ساخته شده است .
دیگر منارهای فدیمی ، منار مسجد جورجیر اصفهان است که از خشت ساخته شده بود . منار خشتی مسجد جامع فهرج در یزد ( قرن سوم هجری ) مناری ست الحلقی که بعد ها به مسجد اضافه شده است ، این منار نیز از منارهای قدیمی ایران است . یکی دیگر از قدیمی ترین منارهای آجری ایران مربوط به قرن چهارم هجری مناره ایاز کنار مقبره ارسلان جاذب واقع در 36 کیلومتری شهر مشهد است این منار شاید تنها اثر معماری دوره غزنوی در خاک ایران باشد که بصورت منفرد دیده می شود که قبلاً به بنایی دیگر تکیه داشته است .
در ایران تعداد زیادی مناره وجود داشته است که سیاحان و مورخان از آن ها یاد کرده اند ولی به مرور ایام تخریب و منهدم شده اند و امروز اثری از آنها نیست .منارها ابتدا منفرد بودند و مصالح آنها از خشت بود و بعد ها با آجر همراه با تزئینات آجری و کتیبه ساخته شد . منار مسجد علی در اصفهان و منار تاریخانه بعداً به اصل بنا اضافه شده است . در همین زمان منارهای زوجی بویژه در دو طرف ایوانهای گنبد دار متداول گردید که در این حالت به آن ، گلدسته نیز گفته می شود .
قدیمی ترین منارهای دوره سلجوقی که دارای تاریخ هستند عبارتند از :
منار مسجد ساوه که تاریخ آن در پایان کتیبه آجری زیبای بدنه منار ذکر شده است و پس از آن منار مسجد پامنار زواره و سپس منار مسجد جامع کاشان و منارهای دیگر که تاریخ ساخت آنها پس از بناهای ذکر شده می باشد .زیباترین منارهای زوجی ایران در زمان صفویه احداث شده اند که نمونه های زیبای آن منارهای مسجد امام خمینی ( مسجد شاه اصفهان ) و منار های مدرسه چهار باغ ( مادر شاه ) در چهار باغ اصفهان است .
منار سازی در ایران از دوره قاجاریه رو به سقوط و افول نهاد هم چنان که اکثر بناهای سنتی ایران از دوره قاجاریه به بعد شکل های سنتی خود را از دست دادند .
منارها بطور کلی به دو دسته تقسیم می شوند :
1 . میل یا منارهای راهنما
2 . منارها یا گلدسته هایی که برای گفتن اذان و خبررسانی کتربرد داشته و دارند . از این رو ، در دوران اسلامی نام « مأذنه » نیز به خود گرفتند که قبل از وجود بلندگو بر بالای آنها اذان می گفتند .
شکل مأذنه متفاوت است اما در ایران تقریباً تمامی گلدسته ها یا مأذنه ها شبیه هم هستند ، بدنه یا ساق همه آنها در ایران مدور است و در گشور های بیشتر از طرح های چهار ضلعی ، شش و هشت ضلعی استفاده کرده اند . بدنه مأذنه در این کشور ها از مأذنه های ایران باریکتر است .
هر گلدسته یا مأذنه شامل قسمت های زسر است :
1 . پایه 2 . بدنه یا ساقه 3 . محل گفتن اذان (مأذنه ) 4 . تاج یا کلاهک
تا قبل از صفویه مصالح بیشتر گلدسته از آجر بود لیکن از این دوره ساقه گلدسته ها یکپارچه از جنس کاشی فیروزه ای که در متن آن از حروف معقلی ( حروف بنایی ) زرد رنگ با اسامی مختلف پروردگار و پیامبر اسلام (ص) و حضرت علی (ع) به صورت های گوناگون پدیدار شده است .