واقعا متاسفم که اینهمه جوونه دسته گل مردم شدن مثه چند ماه پیش من.اما من خودمو کشیدم بیرون از اون باطلاق تنهایی که داشت قرقم میکرد.
به نظر من
1.یه کاری واسه خودتون دستو پا کنین.طوری که وقت کم بیارین
2.از فکر کردن به چیزی که الان شرایطشو ندارین بیاین بیرون
3.تمام انرجیتونو بزارین تو همون راستایی که لازمه و یا دوست دارین داشته باشین
4.زحمت بکشین.هیچی مفت به دست نمیاد
5.فکر 1ماه یا 6سال قبلو نندازین دور.بایگانی کنین که به موقع پرونده رو 2 باره باز کنین
6.هرجایی که حس میکنی داری نفس میکشی مطمئن باش مورد لطف خدا هستس و نا امید نشو که بدش میاد.دوستش داشته باش که دوستت داره و نامردیه که به عشقش جواب ندی.رهات نمیکنه و نکرده.شک نکن.2دستی بچسب بهش که نمیشه چیزی بخوای پا فشاری کنی و نده.
7.بیکار نشین
8.همه رو دوست ببینین.کسی مرض نداره که الکی اذیتتون کنه
9.یه دور خودتو بزار جای دیگران و به خودت نگاه کن.چیزی هست که جذبت کنه یا بدت بیاد؟edit کن خودتو
10.فکر کن اما به اینکه چجوری شاد کنی خودتو.به ایجاد اسایش واسه خودت.چون مهمترین قسمت دنیا تویی و از تو مهمتر دل و وجدانته که نمیتونی سرشونو کلاه بزاری
من نه مشاورم نه علامه نه سواد درست درمونی دارم.اما کار من به جاهای وخیم کشید.بماند چی.با این کار ها خودمو نجات دادم که همش از ذهن خودم بود.تنهای تنها بودم.هیچ وقت هم نمیگفتم میخوام کلمو بزنم به دیوار.بلکه میزدم.دیوونه زنجیری
خداییشو بخواین یه درصدی هم دست خودمونه.کمتر برین تو فاز غم و غصه.شاید با شادی یه چیزی بهمون بدن اما با غصه هیچی.
عاشق شدن باید پله صعود بشه نه دره نزول.
کوچیکه همتونم.ببخشین که وراجی کردم
