مشاعرۀ سنّتی

[سارا بلا]

دل سراپرده محبت اوست
دیده آیینه دار طلعت اوست

 

[persian_kb سبز]

دل سراپرده محبت اوست
دیده آیینه دار طلعت اوست

تویی بهانه ی آن ابرها که می گریند
بیا که صاف شود این هوای بارانی

 

[محـسن ز]

یاری اندر کس نمی بینم یاران را چه شد
دوستی کی آخرآمد دوست داران را چه شد

 

[cute]

دوستان عیب کنندم که چرا دل به تو بستم
باید اول به تو گفتن که چنین خوب چرایی؟

 

[russell]

ياد باد آن که نهانت نظري با ما بود
رقم مهر تو بر چهره ما پيدا بود

 

[sisah]

در عهد تو ای نگار دلبند
بس عهد که بشکنند و سوگند

دیگر نرود به هیچ مطلوب
خاطر که گرفت با تو پیوند

 

[russell]

در عاشقی گریز نباشد ز ساز و سوز
استاده ام چو شمع مترسان ز آتشم

 

[sisah]

ما با می و مینا، سر تقوی داریم
دنیا طلبیم و میل عقبی داریم

کی دنیی ودین به یکدگر جمع شوند
این است که نه دین و نه دنیا داریم

 

[gh_engineer]

مگر نسیم خطت صبح در چمن بگذشت
که گل به بوی تو بر تن چو صبح جامه درید
​

 

[aloosha]

در آنجا در خم آن کوچه ی دور
نگاهم ا نگاهش آشنا شد

به یکدم آنچه در دل بود گفتیم
سپس چشمان ما از هم جدا شد

 

[Setayesh]

دوستان عیب کنندم که چرا دل به تو دادم
باید اول به تو گفتن که چنین خوب چرایی؟؟

 

[mmg11]

اي مه من اي بت چين اي صنم

لاله رخ و زهره جبين اي صنم

تا به تو دادم دل و دين اي صنم

بر همه کس گشته يقين اي صنم

من ز تو دوري نتوانم ديگر

از تو صبوري نتوانم ديگر

بيا حبيبم بيا طبيبم

هر که تورا ديده ز خود دل بريد

رفته ز خود تا که رخت را بديد

تير غمت چون به دل من رسيد

همچو بگفتم که همه کس شنيد

من ز تو دوري نتوانم ديگر

از تو صبوري نتوانم ديگر

اي نفس قدس تو احياي من

چون تويي امروزه مسيحاي من

حالت جمعي تو پريشان کني

واي به حال دل شيداي من

من ز تو دوري...

 

[سارا بلا]

یارب این نو گل خندان که سپردی به منش
میسپارم به تو از چشم حسودچمنش

 

[industrial-eng]

شور شیرینم به پرسش سر به زیر افکنده بود
ای لب شیرین جواب تلخ سر بالا چرا؟

ای شب هجران که یک دم در تو چشم من نخفت
اینقدر با بخت خواب الود من لالا چرا؟

شهریار

 

[E.M]

اشک من است در هوس موی و روی تو
هر شبنمی که در شب مهتاب می چکد

 

[industrial-eng]

دلی که با سر زلفین او قراری داد/گمان مبر که بدان دل قرار باز اید

 

[E.M]

در ماهتاب دوش خرامان همی شدی
ماهت بدید و چادر شب پیش رو گرفت

 

[Baran*]

تا هستم اي رفيق نداني که کيستم
روزي سراغ وقت من آئي که نيستم

شهریار

 

[محـسن ز]

منم آن شمع دل افروخته یارب مددی
که دگر باره شب آشفته شدو بادگرفت

 

[hekayatevafa]

ت

ت

ترســـــــــيدن ما چــــون كه هم از بيــــــــم بلا بود
اكــــنون ز چه ترســــيم كه در عيـــن بلاييـــم؟

 

[neda_eng]

مرا عشقیست از جانان که تا جان در بدن دارم
هوا داران کویش را چو جان خویشتن دارم

 

[hekayatevafa]

مرا چون تا قیامت یار اینست, خراب و مست باشم کار اینست

 

[gh_engineer]

تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج
سزد اگر همه دلبران دهندت باج
​

 

[باران بهاری]

جهان فانی و باقی فدای شاهد و ساقی
که سلطانی عالم را طفیل عشق می بینم

 

[سارا بلا]

مستم کن آنچنان که ندانم زبیخودی
در عرصه خیال که آمد کدام رفت

 

[sisah]

تا منزل آدمی سرای دنیاست
کارش همه جرم و کار حق، لطف و عطاست

خوش باش که آن سرا چنین خواهد بود
سالی که نکوست، از بهارش پیداست

 

[محـسن ز]

ترسم این قوم که بر دردکشان میخندند
درسرکارخرابات کنندایمان را

 

[hekayatevafa]

اي كه مهار مي كشي، صبر كن و سبك مرو
كز طرفي تو مي كشي، وز طرفي سلاسلم

 

[باران بهاری]

من هر چه دیده ام ز دل و دیده دیده ام
گاهی ز دل بنالم و گاهی ز دیده ام

 

[Baran*]

جز اين قدر نتوان گفت در جمال تو عيب
که وضع مهر و وفا نيست روي زيبا را

حافظ