مشاعرۀ سنّتی

[محـسن ز]

ملک عشق است که آزادی مطلق آنجاست
بندگان ناز فرو شند به شاهی گاهی

 

[kachal63]

یا صید را ز بند رها ساز و شاد کن
یا یکدم از اسیر دل آرزده یاد کن

 

[محـسن ز]

نیاز مند به فردوس و حور و غلمان نیست
کسی که صحبت یاران نیک خو دارد

 

[kachal63]

دلی آگاه ز من داری و سنگست آن هم
چون دهان تو دلی دارم و تنگست آن هم

 

[محـسن ز]

مائیم و دلی گمشده در خاطره ای سرخ
یک کوله ی فریاد ولی در گره ای سرخ

 

[kachal63]

خویش را گم کرده ام در سنگلاخ زندگی
هرچه میگردم نمیدانم کجا افتاده ام

 

[snazari]

من بی می ناب زیستن نتوانم

بی باده کشید بار تن نتوانم

 

[kachal63]

مردمان در من و حیرانی من حیرانند
من در آنکس که تو را بیند و حیران نشود

 

[snazari]

دوستت میدارم و بیهوده پنهان میکنم

خلق میدانند و من انکار ایشان میکنم

 

[kachal63]

من که میبینم تفاوت از زمین تا آسمان
چون کنم نسبت بروی یار مهر و ماه را؟

 

[naghmeirani]

ای شمع که با شعله دل غرقه به اشکی

یارب توچه آتش که بشویند به آبت

 

[kachal63]

تو تا ز شرم فکندی به چهره زلف سیاه
فغان ز خلق برآمد که آفتاب گرفت

 

[at_gh]

تا تو نگاه ميكني كار من آه كردن است
اي به فداي چشم تو اين چه نگاه كردن است

 

[*setareh66*]

تا نماني صفر و سرگردان چو چرخ
تا نسوزي تو ز بي‌مغزي چو مرخ

 

[Farasystem]

تا نماني صفر و سرگردان چو چرخ
تا نسوزي تو ز بي‌مغزي چو مرخ

خم فلک که چون مه و مهرش پیاله هاست
خود جرعه نوش گردش پیمانه ی تو بود

پیر خرد که منع جوانان کند زمی
تا بود خود سبو کش می خانه ی تو بود​

 

[chemeng6363]

من پاکباز عاشقم از عاشقان تو
با مرگم آزمای
با مرگ
اگر که شیوه ی تو آزمودنی است

 

[at_gh]

توانا بود هركه دانا بود
ز دانش دل پير برنا بود

 

[naghmeirani]

در خرابات طریقت ما به هم منزل شویم

کاین چنین رفته‌ست در عهد ازل تقدیر ما

 

[گلابتون]

اگر نه باده غم دل زياد ما ببرد
نهيب حادثه بنياد ما ز جا ببرد

 

[noosh_l]

اگر نه باده غم دل زياد ما ببرد
نهيب حادثه بنياد ما ز جا ببرد

دردم از يار است و درمان نيز هم
دل فداي او شد و جان نيز هم

 

[strange]

اگر نه باده غم دل زياد ما ببرد
نهيب حادثه بنياد ما ز جا ببرد

دارایی من در این جهان غاری است
کز مال و منال این جهان خالی است

بی پولی و فقر را ملالی نبود
بی جام می و بدون تو زاری است

 

[MOON.LIGHT]

دردم از يار است و درمان نيز هم
دل فداي او شد و جان نيز هم

من اگر خوبم و گر بد تو برو خود را باش
كه گناه دگران بر تو نخواهند نوشت

 

[strange]

دردم از يار است و درمان نيز هم
دل فداي او شد و جان نيز هم

مهربانا من ز رویت چشم یاری داشتم
در دلت بزر محبت کاشتم

لیک افسوس از این بخت بدم
مهر را در قلب سنگی کاشتم

 

[lonely girl]

ما زنده به آنیم که آرام نگیریم
موجیم که آسودگی ما عدم ماست

 

[محـسن ز]

تو آگهی که چه نیمه شبها چو نیل و جیحون فشانده ام خون
زبیم آنکه به خواب نوشین قضا نگردد نماز صبحم

 

[HASTI28]

تو آگهی که چه نیمه شبها چو نیل و جیحون فشانده ام خون
زبیم آنکه به خواب نوشین قضا نگردد نماز صبحم

من همان به که ازو نیک نگه دارم دل

که بد و نیک ندیدست و ندارد نگهش

 

[Farasystem]

من همان به که ازو نیک نگه دارم دل

که بد و نیک ندیدست و ندارد نگهش

شب به بالین من خسته به غیر از غم دوست
زاشنایان کهن یار و پرستاری نیست​

 

[snazari]

تویی بهانه ی ان ابرها که می گریند
بیا تا صاف شود این هوای بارانی

 

[HASTI28]

تویی بهانه ی ان ابرها که می گریند
بیا تا صاف شود این هوای بارانی

يك نظر ديدن آن يار در اين حال بس است
بلبلان را در قفس ، يک لحظه بوي گل بس است
هوس نوش نداريم از آن چشم سياه
گوشه چشمي هم مرا در اوج تنهايي بس است

 

[Farasystem]

تویی بهانه ی ان ابرها که می گریند
بیا تا صاف شود این هوای بارانی

یا رب این کعبه مقصود تماشاگه کیست
که مغیلان طریقش گل و نسرین من است​