مشاعرۀ سنّتی

[nasimkhordad]

با درود

مردم نه عجب صورت عشقم که بدانند

بی‌عشق نشستن عجب از مردم دانا

هر لحظه زبان فاش کند سر دل من

پیوسته ز دست تو برنجیم، زبانا
​

اوحدی​

ای تو جان همه تنها دل و جان زار تو نیست
کس ندانم که در این شهر گرفتار تو نیست
​

 

[saeed99]

ای تو جان همه تنها دل و جان زار تو نیست

کس ندانم که در این شهر گرفتار تو نیست​

با درود

ترا جان گفتم ای دلبر تو دانی

که من این از زبان گفتم؟ نگفتم !
​

دهلوی​

​

​

 

[naghmeirani]

با درود

ترا جان گفتم ای دلبر تو دانی ​

که من این از زبان گفتم؟ نگفتم !​

دهلوی​

من درد تو را ز دست آسان ندهم
دل بر نکنم ز دوست تا جان ندهم
از دوست به یادگار دردی دارم
کان درد به صد هزار درمان ندهم
"مولوی"
​

 

[saeed99]

من درد تو را ز دست آسان ندهم

دل بر نکنم ز دوست تا جان ندهم
از دوست به یادگار دردی دارم
کان درد به صد هزار درمان ندهم
"مولوی"​

با درود

مستی او مایه‌ هشیاریش

خفته همه خلق ز بیداریش ​

 

[nasimkhordad]

با درود

مستی او مایه‌ هشیاریش

خفته همه خلق ز بیداریش ​

شاد است که رفت و به سراغم نفرستاد
بر پرسش حالم بجز از غم نفرستاد

 

[saeed99]

شاد است که رفت و به سراغم نفرستاد
بر پرسش حالم بجز از غم نفرستاد

با درود

دوستان گر به دوستان نرسند
اندرین روزگار معذورند ​

انوري

 

[mahsa1984]

با درود

دوستان گر به دوستان نرسند
اندرین روزگار معذورند ​

انوري

دل چو پرگار به هر سو دورانی میکرد
وندر آن دایره سرگشته پابرجا بود

 

[naghmeirani]

دل چو پرگار به هر سو دورانی میکرد
وندر آن دایره سرگشته پابرجا بود

در اين شب سياهم گم گشت راه مقصود
از گوشه‌اي برون آي اي كوكب هدايت
​

 

[nasimkhordad]

در اين شب سياهم گم گشت راه مقصود
از گوشه‌اي برون آي اي كوكب هدايت
​

ترسم که کند محنت و جور تو هلاکم
جایی که تو هرگز نبری راه به خاکم

 

[naghmeirani]

ترسم که کند محنت و جور تو هلاکم
جایی که تو هرگز نبری راه به خاکم

مرا در منزلِ جانان چه جاي عيش چون هر دم
جرس فرياد مي‌دارد، كه بربنديد محمل‌ها

 

[saeed99]

مرا در منزلِ جانان چه جاي عيش چون هر دم
جرس فرياد مي‌دارد، كه بربنديد محمل‌ها

با درود

اگر هر دو جهان بر من بشورند
ز شور عشق کم نکنم زمانی
مرا جانا از آن خویشتن خوان
توانی دید خود را تا توانی ​

 

[m2002k]

یکی درد و یکی درمان پسندد

یک وصل و یکی هجران پسندد

من از درمان و درد و وصل و هجران

پسندم آنچه را جانان پسندد

 

[احسان عباسي]

دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند
سر تاس کچلی را فر شش ماهه زدند

 

[gh_engineer]

دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند
سر تاس کچلی را فر شش ماهه زدند

دلا غافل ز سبحانی چه حاصل

مطیع نفس و شیطانی چه حاصل

 

[naghmeirani]

دلا غافل ز سبحانی چه حاصل

مطیع نفس و شیطانی چه حاصل

لب بسته ای ز گفتنِ رازِ نهان رهی
غا فل که از زبانِ تو گویا تر است اشک

 

[مجید]

کی پست شود آنکه بلندش تو کنی
شادان بود آنجا که نژندش تو کنی
گردون سرافراشته صد بوسه زند
هر روز بر آن پای که بندش تو کنی

مولوی،دیوان شمس،رباعیات

 

[بارانی]

یک قصه بیش نیست غم عشق وین عجب
کز هر زبان که می‌شنوم نامکرر است

 

[naghmeirani]

یک قصه بیش نیست غم عشق وین عجب
کز هر زبان که می‌شنوم نامکرر است

تو دیدی هیچ عاشق را که سیری بو از این سودا
تو دیدی هیچ ماهی را که او شد سیر از این دریا

 

[بارانی]

از عدالت نبود دور گرش پرسد حال
پادشاهی که به همسایه گدایی دارد

 

[naghmeirani]

از عدالت نبود دور گرش پرسد حال
پادشاهی که به همسایه گدایی دارد

در این دام و در این دانه مجو جز عشق جانانه


مگو از چرخ وز خانه تو دیده گیر بامی را

 

[بارانی]

احوال گنج قارون کایام داد بر باد

در گوش دل فروخوان تا زر نهان ندارد

 

[محـسن ز]

دل در سر زلف دلستانش بستم
وز نرگس چشم پر خمارش مستم

 

[shanli]

در عشق نوا جزو زند آنگه کل
در باغ نخست غوره است آنگه مل

​

اینست دلا قاعده در فصل بهار
در بانگ شود گربه و آنگه بلبل

 

[بارانی]

مقام اصلی ما گوشه خرابات است


خداش خیر دهاد آن که این عمارت کرد

 

[magsod]

در دل چگونه ياد تو می میرد
ياد تو ياد عشق نخستين است
ياد تو آن خزان دل انگيزيست
كاو را هزار جلوه رنگين است


ليك چشمان تو با فرياد خاموشش
راه ها را در نگاهم تار می سازد
همچنان در ظلمت رازش
گرد من ديوار می سازد

 

[shanli]

تا این فلک آینه‌گون بر کار است
اندریم عشق موج خون در کار است

​

روزی آید برون و روزی ناید
اما شب و روز اندرون در کار است

 

[گلابتون]

تن تو مطلع تابان روشنايي هاست
اگر روان تو زيباست از تن زيباست

شگفت حادثه اي نادر است معجز طبع
كه در سراچه تركيب چون تويي آراست

 

[بارانی]

تو کز سرای طبیعت نمی‌روی بیرون
کجا به کوی طریقت گذر توانی کرد

 

[magsod]

رهرو ان نیست گهی تند گهی خسته رود
رهرو ان است که اهسته و پیوسته رود

 

[shanli]

دلتنگم و دیدار تو درمان منست
بیرنگ رخت زمانه زندان منست

​

بر هیچ دلی مباد و بر هیچ تنی
آنچ از غم هجران تو بر جان منست