مشاعرۀ سنّتی

[d_vasegh]

من اگر ما نشوم تنهایم
تو اگر ما نشوی خویشتنی

 

[secret_f]

یار آن بود كه صبر كند بر جفای یار
ترك رضای خویش كند در رضای یار

 

[seeemesooo]

رقصيدن سرو و حالت گل
بی صوت هزار خوش نباشد
با يار شکرلب گل اندام
بی بوس و کنار خوش نباشد

 

[shabnam777]

در باغ درآ با گل اگر خار نه‌اي
پيش آر موافقت گر اغيار نه‌اي

چون زهر مدار روي اگر مار نه‌اي
اين نقش بخوان چو نقش ديوار نه‌اي

 

[gh_engineer]

یار آن بود که صبر کند بر جفای یار


ترک رضای خویش کند در رضای یار
​

 

[gh_engineer]

روزگاریست که سودازده روی توام

خوابگه نیست مگر خاک سر کوی توام
​

 

[سارا بلاااا]

من نگویم که کنون با که نشین و چه بنوش
که تو خود دانی اگر زیرک و عاقل باشی...

 

[seeemesooo]

يک دل بنما که در ره او
بر چهره نه خال حيرت آمد
نه وصل بماند و نه واصل
آن جا که خيال حيرت آمد

 

[باران بهاری]

در غریبی و فراق و غم دل پیر شدم
ساغر می ز کف تازه جوانی به من آر

 

[shabnam777]

ره نین و خوش بزی روزی چند
زآن پیش که سبزه بر دمد از خاک

 

[Sharif_]

کرامت کن درونی دردپرور
دلی در وی درون درد و برون درد

 

[gh_engineer]

دوست دارم که بپوشی رخ همچون قمرت
تا چو خورشید نبینند به هر بام و درت
​

 

[shabnam777]

تو همواره چه خرسندی
و این از تو نگیرند باز ;
که دو یار داری بی تشویش ;
جام شراب و آن دفتر اشعار .

گوته

 

[seeemesooo]

راه طریقت شده این ،جز دو سه دم ،هیچ مبین
دی شد و مآل محال ،دربیاب یک ،چند همین
***my own***

 

[gh_engineer]

ناچار هر که صاحب روی نکو بود
هر جا که بگذرد همه چشمی در او بود

 

[shabnam777]

درمانده ام که از تو شکایت کجا برم؟
هم با تو گر ز دست تو دارم شکایتی

 

[shabnam777]

یارم چو قدح به دست گیرد
بازار بتان شکست گیرد

 

[gh_engineer]

دلبرا پیش وجودت همه خوبان عدمند
سروران بر در سودای تو خاک قدمند

 

[باران بهاری]

دوست را گر سر پرسیدن بیمار غم است
گو بران خوش که هنوزش نفسی می آید

 

[سارا بلاااا]

دلا زرنج حسودان مرنج و واثق باش
که بد بخاطر امیدوار ما نرسد...

 

[gh_engineer]

در چمن سرو ستادست و صنوبر خاموش
که اگر قامت زیبا ننمایی بچمند
​

 

[سارا بلاااا]

در ره منزل لیلی که خطر هاست در آن
شرط اول قدم آن است که مجنون باشی...

 

[seeemesooo]

ياران همنشين همه از هم جدا شدند
ماييم و آستانه دولت پناه تو
حافظ طمع مبر ز عنايت که عاقبت
آتش زند به خرمن غم دود آه تو
***مولانا***

 

[رنگ خدا]

وای این خلقه که در چهره اوست
حلقه بندگی و بردگی است

 

[tired_poet]

دیشب غزلی سرود، عاشق شده بود
انگار خودش نبود، عاشق شده بود
افتاد و شکست، زیر باران پوسید
آدم که نکشته بود، عاشق شده بود!

 

[سارا بلاااا]

دردا که از آن آهوی مشکین سیه چشم
چون نافه بسی خون دلم در جگر افتاد...

 

[tired_poet]

دردا که از آن آهوی مشکین سیه چشم
چون نافه بسی خون دلم در جگر افتاد...

در کوچه های خاکی کوبا گریستیم..
ما در سکوت با چه گوارا گریستیم..
در طول رودخانه بابل به شاخه ها..
آویختیم بربطمان را، گریستیم..
جغرافیای درد جهان زیر پایمان..
هرجا کسی گریست، همانجا گریستیم..

 

[گلابتون]

در کوچه ‌باغ گل تيره و تلخ اندوه،
در کوچه‌هاي چه شب‌ها که اکنون همه کور.
آن‌جا بگو تا کدامين ستاره‌ست
که شب‌فروز تو خورشيد پاره‌ست

 

[گلابتون]

میان پرده و پروا
یکی کن راه فردا را
که فردا را چو دیروزت نمیخواهم​

 

[صهبا]

من در اينجاي همين صورت بيجانم و بس
دلم آنجاست كه آن دلبر عيار آنجاست

تنم اينجاست سقيم و دلم آنجاست عقيم
فلك اينجاست ولي كوكب سيار آنجاست