مشاعرۀ سنّتی

[peiman_eng]

تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

سزد اگر همه دلبران دهندت باج

 

[بارانی]

جز این قدر نتوان گفت در جمال تو عیبکه

وضع مهر و وفا نیست روی زیبا را

 

[peiman_eng]

از بس که چشم مست در این شهر دیده ام

حقا که می نمی خورم اکنون و سر خوشم

 

[محـسن ز]

ما را نه غم دوزخ و نه حرص بهشت است
بردار زرخ پرده که مشتاق نگاهیم

 

[بارانی]

من از آن حسن روز افزون که یوسف داشت

دانستمکه عشق از پرده عصمت برون آرد زلیخا را

 

[peiman_eng]

آنرا که بوی عنبر زلف تو آرزوست

چون عود گو بر آتش سودا بسوز و بساز

 

[محـسن ز]

ز آن یار دلنوازم شکریست با شکایت
گر نکته دان عشقی بشنو تو این حکایت

 

[بارانی]

تا دم از شام سر زلف تو هر جا نزنند
با صبا گفت و شنیدم سحری نیست که نیست

 

[Sharif_]

تواضع کن ان را که دانشور است
به دانش ز تو قدر او برتر است
جامی

 

[بارانی]

تو گر خواهی که جاویدان جهان یکسر بیارایی


صبا را گو که بردارد زمانی برقع از رویت

 

[Sharif_]

تا به جایی رساندت که یکی
از جهان و جهانیان بینی

با یکی عشق ورز از دل و جان
تا به عین الیقین عیان بینی

که یکی هست و هیچ نیست جز او
وحده لااله الا هو
هاتف اصفهانی

 

[محـسن ز]

واعظ شهر چو مهر ملک و شحنه گزید
من اگر مهر نگاری بگزینم چه شود

 

[بارانی]

درد ما را نیست درمان الغیاث


هجر ما را نیست پایان الغیاث

 

[Sharif_]

دل میرود ز دستم صاحبدلان خدا را
دردا که راز پنهان خواهد شد اشکارا

 

[بارانی]

از لبت شیر روان بود که من می گفتم
این شکر گرد نمکدان تو بی چیزی نیست

 

[abfa]

تلقین و درس اهل نظر یک اشارت است
گفتم کنایتیّ و مکرر نمی کنم

 

[بارانی]

مژده دادند که بر ما گذری خواهی کرد
نیت خیر مگردان که مبارک فالیست

 

[abfa]

مژده دادند که بر ما گذری خواهی کرد
نیت خیر مگردان که مبارک فالیست

تا مگر همچو صبا باز به کوی تو رسم
حاصلم دوش بجز ناله شبگیر نبود

 

[بارانی]

دل دادمش به مژده و خجلت همی برم


زین نقد قلب خویش که کردم نثار دوست

 

[abfa]

تا چند همچو شمع زبان آوری کنی
پروانه ی مراد رسید ای محبّ خموش

 

[بارانی]

شکر خدا که از مدد بخت کارساز
بر حسب آرزوست همه کار و بار دوست

 

[abfa]

توبه کردم که نبوسم لب ساقی و کنون
می گزم لب که چرا گوش به نادان کردم

 

[بارانی]

مرا به کار جهان هرگز التفات نبود
رخ تو در نظر من چنین خوشش آراست

 

[abfa]

تا کی اندر دام وصل آرم تذروی خوش خرام
در کمینم و انتظار وقت فرصت می کنم

 

[بارانی]

مژدگانی بده ای دل که دگر مطرب عشق

راه مستانه زد و چاره مخموری کرد

 

[محـسن ز]

در ره عشق نشد کس به یقین محرم راز
هر کسی بر حسب فکر گمانی دارد

 

[phalagh]

در عشق توام نصيحت و پند چه سود
زهرآب چشيده‌ام مرا قند چه سود
گويند مرا كه بند بر پاش نهيد
ديوانه دل است پام بر بند چه سود​

 

[محـسن ز]

دلا از دست تنهایی به جونوم
به آه و ناله خود در فغونوم
شبون تار ازدست جدایی
گره فریاد مغز استخونوم

 

[گلابتون]

من نگويم كه به درد دل من گوش كنيد
بهتر آنست كه اين قصه فراموش كنيد

عاشقان را بگذاريد بنالند همه
مصلحت نيست كه اين زمزمه خاموش كنيد

 

[محـسن ز]

در همه دیر مغان نیست چو من شیدایی
خرقه جایی گرو باده و دفتر جایی