مشاعرۀ سنّتی

[sisah]

یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبیم
دولت صحبت آن مونس جان ما را بس

از در خویش خدا را به بهشتم مفرست
که سر کوی تو از کون و مکان ما را بس

 

[elnaz66]

سبک مغزی کز اسباب جهان بر خویش می بالد

چو حمالی است کز بار گران بر خویش می بالد

صائب

 

[@r@$]

دلا بسوز که سوز تو کارها کند
که آه نیمه شبی رفع صد بلا کند

 

[elnaz66]

دل چو شد غافل ز حق فرمان پذیر تن بود

می برد هر جا که خواهد اسب خواب آلود را

صائب

 

[sisah]

از وی همه مستی و غرور است و تکبر
وز ما همه بیچارگی و عجز و نیاز است

رازی که بر غیر نگفتیم و نگوییم
با دوست بگوییم که او محرم راز است

 

[الهه_م]

تشنه ی نغمه های اوست جهان
بلبل ما اگرچه در قفسی ست
سایه بس کن که دردمند ونژند
چون تو در بند روزگار بسی ست ​

 

[sisah]

تا گنج غمت در دل ویرانه مقیم است
همواره مرا کوی خرابات مقام است

از ننگ چه گویی که مرا نام ز ننگ است
وز نام چه پرسی که مرا ننگ ز نام است

 

[elnaz66]

تا فکندم به سر کوی وفا رخت اقامت

عمر بی دوست ندامت شد و با دوست غرامت

سر و جان و زر و جاهم همه گو ، رو به سلامت

{ عشق و درویشی و انگشت نمایی و ملامت

همه سهل است ، تحمل نکنم بار جدایی }

شهریار

 

[ie student]

یوسف گمگشته باز آید به کنعان غم مخور

کلبه ی احزان شود روزی گلستان،غم مخور

 

[باران بهاری]

راهم شراب لعل زد ای میر عاشقان!
خون مرا به چاه زنخدان یار بخش

"حافظ"

 

[phalagh]

شب است و باز چراغِ اتاق می‌سوزد
دلم در آتش آن اتّفاق می‌سوزد
در این یکی دو شبه حال من عوض شده است
و طرز زندگی‌ام کاملاً عوض شده است
صدای کوچه و بازار را نمی‌شنوم
و مدتی‌ست که اخبار را نمی‌شنوم

 

[گلابتون]

مگو شعر تو سرتا پا گنه بود
از اين ننگ و گنه پيمانه اي ده

بهشت و حور و آب كوثر از تو
مرا در قعر دوزخ خانه اي ده

 

[2sadaf2]

هرانکس عاشق است از جان نترسد
یقین از کند و از زندان نترسد

 

[niusha*]

هرانکس عاشق است از جان نترسد
یقین از کند و از زندان نترسد

دلربایی همه آن نیست که عاشق بکشند
خواجه آن است که باشد غم خدمتگارش

 

[2sadaf2]

شبی کان نازنیم در برآیو
گذشته عمرم از نو برسرآیو
همه شو دیده ی مو تا سحرگاه
بره باشد که یارم از درآیو

 

[niusha*]

وفا وعهد نکو باشد ار بیاموزی
وگرنه هر که که توبینی،ستمگری داند!

 

[باران بهاری]

داروی مشتاق چیست؟زهر ز دست نگار
مرهم عشاق چیست؟زخم ز بازوی دوست

گر شب هجران مرا،تاختن آرد اجل
روز قیامت زنم،خیمه به پهلوی دوست

"سعدی"

 

[phalagh]

تو رفته ای که بی من ، تنها سفر کنی
من مانده ام که بی تو ، شبها سحر کنم
تو رفته ای که عشق من از سر به در کنی
من مانده ام که عشق تو را تاج سر کنم
-----------------------
این تاپیک یه زمانی اینقد سریع ست میخورد که پستا قاطی میشدن.
چی شده حالا؟؟؟!!!!

 

[atish_baran]

من مهربانی را ستودم​

من با بدی پیکار کردم

 

[phalagh]

مرو مرو که نلرزدستاره در دل شب
مرو که اشک غم از اسمان نچکد
جدا مشو زمن اي پاي تا سر همه نوشين
مرو که از غزل مرغ شب فغان نچکد

 

[Setayesh]

ما زیاران چشم یاری داشتیم
خود غلط بود انچه می پنداشتیم


دردم از یار است درمان نیز هم
دل فدای او شدو جان نیز هم
-------------------
فلق جون فکر کنم شعرا ته کشیده!!!

 

[niusha*]

من ترک عشقبازی و ساغر نمیکنم
صد بار توبه کردم و دیگر نمیکنم

 

[کافر خداپرست]

مطرب کجاست تا همه محصول زهد و علم
در کار بانگ بربط و آواز ني کنم

از قال و قيل مدرسه حالي دلم گرفت
يک چند نيز خدمت معشوق و مي کنم

"حافظ"

 

[phalagh]

مي خواهي از اين کلبه تارم بروي
اين گونه غريب از کنارم بروي
يک لقمه نان هست که با هم بخوريم
امشب به خدا نمي گذارم بروي ​

 

[ghisoo_tala]

یک بحر... سرشک بودم و عمری... سوز​

افسرده و پیر می شدم روز به روز​

با خیل گرسنگان چو هم رزم شدم ​

سوزم همه، ساز گشت و شامم همه، روز​

 

[gh_engineer]

زلفت هزار دل به یکی تار مو ببست
راه هزار چاره گر از چار سو ببست
​

 

[sisah]

تو شمع انجمنی یک زبان و یک دل شو
خیال و کوشش پروانه بین و خندان باش

کمال دلبری و حسن در نظربازیست
به شیوه نظر از نادران دوران باش

 

[gh_engineer]

شیدا از آن شدم که نگارم چو ماه نو
ابرو نمود و جلوه گری کرد و رو ببست

 

[sisah]

تو خفته‌ای و نشد عشق را کرانه پدید
تبارک الله از این ره که نیست پایانش

جمال کعبه مگر عذر ره روان خواهد
که جان زنده دلان سوخت در بیابانش

 

[gh_engineer]

شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت
روی مه پیکر او سیر ندیدیم و برفت