مشاعرۀ سنّتی

[vahm]

سلام

سلام

در این بهار که هر نو گلی دلی ببرد
نشد که این دل افسرده را گلی ببرد

 

[sanaz950]

در ازل پرتو حسنت ز تجلي دم زد
عشق پيدا شد و آتش به همه عالم زد

 

[سرمد حیدری]

درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد ... نهال دشمنی برکن که رنج بیشمار آرد

 

[محـسن ز]

در این سرای بی کسی کسی بدر نمی زند
به دشت پر ملال ما پرنده پر نمیزند

 

[E.M]

در شب مهتاب ، دیو و دلبران یکرنگ تر
زین سبب ، در نیمه شب ، عاشق کشی پر رنگ تر

 

[sina1]

روزها فکر من اینست و همه شب سخنم

که چرا غافل از احوال دل خویشتنم

از کجا آمده ام آمدنم بهر چه بود
به کجا میروم آخر ننمایی وطنم


مانده ام سخت عجب کز چه سبب ساخت مرا
یا چه بوده است مراد وی از این ساختنم

 

[باران بهاری]

مرغ باغ ملکوتم،نیم از عالم خاک
چند روزی قفسی ساخته اند از بدنم
.
.
من به خود نامدم این جا که به خود باز روم
آن که آورد مرا باز برد در وطنم

 

[E.M]

من نه هرگز شکوه ای از روزگارم کرده ام
نه شکایت از دو رنگی های یارم کرده ام

 

[sina1]

من نیستم چون دیگران بازیچه بازیگران

اول به دام آرم تورا وانگه گرفتارت شوم ​

 

[محـسن ز]

می کنند از روضه انسم ندا
می دهند از عالم قدسم پیام

 

[valkano سبز]

من اگر كامروا گشتم و خوشدل چه عجب
مستحق بودم و اينها به زكاتم دادند

 

[محـسن ز]

در گلستان ارم دوش چواز لطف هوا
زلف سنبل بنسیم سحری می آشفت

 

[ویدا]

تو اگر در تپش باغ خدا را دیدی همت کن و بگو ماهی ها حوضشان بی آب است
باد می رفت به سروقت چنار
من به سروقت خدا می رفتم...

 

[cute]

من امده ام که عشق بپاشی به صورتم
بی حرف بی سوال فقط باورم کنی

 

[محـسن ز]

یاری اندر کس نمی بینم یاران را چه شد
دوستی کی آخر امد دوستداران را چه شد

 

[russell]

دردیست غیر مردن کان را دوا نباشد

پس من چگونه گویم این درد را دوا کن

 

[ویدا]

دایم گل این بستان شاداب نمی ماند
دریاب ضعیفان را در وقت توانایی

 

[russell]

یار باماست چه حاجت كه زیادت طلبیم
دولت صحبت آن مونس جان ما رابس
ازدرخویش خدارا به بهشتم مفرست
كه سركوی تو از كون و مكان ما رابس

 

[Aseman Etemaad]

سحر با باد می گفتم حدیث آرزومندی
خطاب آمد که واثق شو به الطاف خداوندی

 

[محـسن ز]

یار مفروش به دنیا که بسی سود نکرد
آنچه یوسف به زر ناصحه بفروخته بود

 

[russell]

در بيابان گر به شوق كعبه خواهي زد قدم
سرزنشها گر كند خار مغيلان غم مخور

گرچه منزل بس خطرناك است و مقصد بس بعيد
هيچ راهي نيست كانرا را نيست غم مخور

حال ما در فرقت جانان و ابرام رقيب
جمله مي داند خداي حال گردان غم مخور

 

[محـسن ز]

رود بخواب وچشم از خیال تو هیهات
بود صبور دل اندر فراق تو حا شاک

 

[ویدا]

رو سر بنه به بالین تنها مرا رها کن
ترک من خراب شبگرد مبتلا کن

 

[cerulean.del]

روا مدار خدایاکه در حریم وصال
رقیب محرم وحرمان نصیب من باشد

 

[cute]

کاش اگر گاه کمی لطف به هم می کردیم
مختصر بود ولی ساده وپنهانی بود

...
شرمنده من تنکسم غیرفعاله

 

[cerulean.del]

اشتباه شد........

 

[russell]

حالا با چی بیام؟

 

[محـسن ز]

د....بده

 

[محـسن ز]

کاش اگر گاه کمی لطف به هم می کردیم
مختصر بود ولی ساده وپنهانی بود

...
شرمنده من تنکسم غیرفعاله

سلام معلوم میشه شما تشکرها تون بیشتره

 

[russell]

در این دنیا که مردانش عصا از کور می دزدند
من از خوش باوری هایم محبت جست وجو کردم