مشاعرۀ سنّتی

[سارا بلا]

در سینه دلش ز نازکی بتوان دید
مانند سنگ خاره در آب زلال

 

[industrial-eng]

لب لعل و خط مشکین چو انش هست و اینش نیز
بنازم دلبر خود را که حسنش ان و این دارد

 

[gh_engineer]

در سر زلف ندانم که چه سودا داری
که بهم برزده یی گیسوی مشک افشان را

​

 

[سرمد حیدری]

اگر چه خرمن عمرم غم تو داد به باد
بخاک پای عزیزت که عهد نشکستم
چو ذره گر چه حقیرم بدولت عشق
که در هوای رخت چو بمهر پیوستم

 

[gh_engineer]

مست بگذشتی و از خلوتیان ملکوت
بتماشای تو آشوب قیامت بر خاست

 

[محـسن ز]

توی این دنیای ویرونه
ادم چندروزی مهمونه
اگه مثل یه زندونه
برایه هیچ کس نمونده نمیمونه

 

[gh_engineer]

هر سر موی مرا با تو هزاران کار است
ما کجاییم و. ملامتگر بی کار کجاست

 

[سارا بلا]

تا مگر همچو صبا باز به کوی تو رسم
حاصلم دوش بجز ناله شبگیر نبود

 

[سارا بلا]

تکیه بر جای بزرگان نتوان زد به گزاف
مگر اسباب بزرگی همه آماده کنی

 

[محـسن ز]

دراین درگه که گه گه که که که که شودناگه
مشو غره که از فردای خود نهی آگه
اعراب مصرع اول را خودتان بگذارید

 

[محـسن ز]

یارب این شهر چه شهریست که صد یوسف دل
به کلامی بفروشیم وخریداری نیست

 

[E.M]

دلی بستم به آن عهدی که بستی
تو آخر هر دو را با هم شکستی

 

[sisah]

تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست
دل سودازده از غصه دو نیم افتادست

چشم جادوی تو خود عین سواد سحر است
لیکن این هست که این نسخه سقیم افتادست

 

[persian_kb سبز]

تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست
دل سودازده از غصه دو نیم افتادست

چشم جادوی تو خود عین سواد سحر است
لیکن این هست که این نسخه سقیم افتادست

تن ز جان و جان ز تن مستور نیست
لیک کس را دید جان دستور نیست

 

[ie student]

توسنی کردم ندانستم همی

کز کشیدن تنگ تر گردد کمند

 

[باران بهاری]

دوش سودای رخش گفتم ز سر بیرون کنم
گفت کو زنجیر تا تدبیر این مجنون کنم

قامتش را سرو گفتم سر کشید از من به خشم
دوستان!از راست می رنجد نگارم چون کنم

 

[افشـین]

من ندانم به نگاه تو چه رازی است نهان
که من آن راز، توان دیدن و گفتن نتوان

 

[باران بهاری]

نبود نقش دو عالم که رنگ الفت بود
زمانه طرح محبت نه این زمان انداخت

 

[محـسن ز]

یارب آن نوگل خندان که سپردی بمنش
می سپارم به توازدست حسودچمنش

 

[سارا بلا]

شکر خدا که هر چه طلب کردم از خدا
بر منت های همت خود کامران شدم

 

[russell]

مژدگانی بده ای دل که دگر مطرب عشق
راه مستانه زد و چاره مخموری کرد

 

[کافر خداپرست]

نبود نقش دو عالم که رنگ الفت بود
زمانه طرح محبت نه این زمان انداخت

تنها نه من به قيد تو درمانده‌ام اسير
کز هر طرف، شکسته‌دلي مبتلاي توست

قومي هواي نعمت دنيا همي پزند
قومي هواي عقبي و، ما را هواي توست!

 

[سارا بلا]

تو را آن به که روی خود ز مشتاقان بپوشانی
که شادی جهانگیری غم لشکر نمی ارزد

 

[russell]

دلم جز مهر مه رویان طریقی بر نمی گیرد

ز هر در میدهم پندش ولیکن در نمی گیرد

 

[سارا بلا]

در خلاف آمد عادت به طلب کام که من
کسب جمعیت از آن زلف پریشان کردم

 

[cute]

دارند سادگی مرا داد می زنند
تصویر تار آیینه های برابرم

 

[سارا بلا]

مرا میبینی و هر دم زیادت میکنی دردم
تو را میبینم و میلم ز یادت میشود هر دم

 

[محـسن ز]

توئی ان گوهر پاکیزه که درعالم قدس
حاصل ذکرخیرتوبودتسبیح ملک
گفته بودی که شوم مست دو بوست بدهم
وعده ازحدبشدومانه دودیدیم ونه یک

 

[cute]

کاش در دهکده ی عشق فراوانی بود
توی بازار صداقت کمی ارزانی بود

 

[russell]

دل به امید وصل تو همدم جان نمی شود

جان به هوای کوی تو خدمت تن نمی کند