مشاعرۀ سنّتی

[cute]

تابی به گیسویت بده چرخی بزن نترس
امشب دوباره هرچه بخواهی همان شود


....
آقا یاسر سلام...بسم الله...

 

[zarnaz_a]

دردا که بهار عیش ما آخر شد
دوران گل از باد فنا آخر شد
شب طی شد و رفت صبحی از محفل ما
افسانه افسانه سرا آخر شد
..............................
آقا یاسر رفتن متاسفانه...

 

[باران بهاری]

دردی ست درد عشق که هیچش طبیب نیست
گر دردمند عشق بنالد غریب نیست

 

[aloosha]

تو به من گفتی از این عشق حذر کن
لحظه ای چند بر این آب نظر کن
آب آیینه عشق گذران است تو که امروز نگاهت به نگاهی گذران است
باش فردا که دلت با دگران است

 

[myparsa]

تو محشری و بشر زنو نان گیرد​

حرمان نکند که عاقبت آن گیرد​

​

امشب دل ما هوای انسان دارد​

ره باز ولی سرمه به ایمان دارد...​

 

[باران بهاری]

داشتم دلقی و صد عیب مرا می پوشید
خرقه رهن می و مطرب شد و زنار بماند



(بچه ها جون!واقعا" شرمنده تونم)

 

[cute]

دوست دارم بروم سربه سرم نگذارید
گریه ام را به حساب سفرم نگذارید

....
دشمنت شرمنده

 

[zarnaz_a]

دوست دارم بروم سربه سرم نگذارید
گریه ام را به حساب سفرم نگذارید

در دل و جان خانه کردی عاقبت
هر دو را دیوانه کردی عاقبت

 

[cute]

تو فقط پلک بزن کار تو جاری شدن است
بغض اگر هست فشرده است گلوگاه مرا

....

زرناز جان...باران...آلوشا...شب خوش

 

[zarnaz_a]

تو فقط پلک بزن کار تو جاری شدن است
بغض اگر هست فشرده است گلوگاه مرا

....

زرناز جان...باران...آلوشا...شب خوش

شب خوش... موفق باشید

 

[sisah]

آن کیست که دل نهاد و فارغ بنشست
پنداشت که مهلتی و تأخیری هست
گو میخ مزن که خیمه می‌باید کند
گو رخت منه که بار می‌باید بست

 

[باران بهاری]

تو رفتی و من تنها به انتهای زمین
رسیدم و همه ی شهر مرد با دیروز

وَ من غریب ترین مرد این جهان یک عمر
اگر تمام جهان می شد آشنا دیروز..

 

[industrial-eng]

زیر بارند درختان که تعلق دارند
ای خوشا سرو که از بار غم ازاد امد

 

[سرمد حیدری]

در ره عشق از آن سوی فنه صد خطر است
تا نگویی که چو عمرم بسرآمد رستم
بعد از اینم چه غم از تیر کج انداز حسود
چون به محجوب کمان ابروی خود پیوستم

 

[mim-shimi]

مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند
که اعتراض بر اسرار علم غیب کند

 

[Aseman Etemaad]

در این زمانه ی بی های و هوی لال پرست
خوشا به حال کلاغان قیل و قال پرست...
محمد علی بهمنی

 

[mim-shimi]

تا صدهزار خار نمی روید از زمین
از گلبنی گلی به گلستان نمی رسد

 

[Aseman Etemaad]

دوش می گفت که فردا بدهم کام دلت
سببی ساز خدایا که پشیمان نشود
حافظ

 

[mim-shimi]

دلی کو عاشق رویت نباشد
همیشه غرق در خون جگر باد

 

[باران بهاری]

دیدم و آن چشم دل سیه که تو داری
جانب هیچ آشنا نگاه ندارد

 

[mim-shimi]

دل رمیده ما را که پیش می گیرد
خبر دهید به مجنون خسته از زنجیر

 

[sisah]

روی خود را زعفرانی کن به بیداری شب
تا به روز حشر روی ارغوانی باشدت
گر به ترک عالم فانی بگویی مردوار
عالم باقی و ذوق جاودانی باشدت

 

[mim-shimi]

تا مگر همچو صبا باز به زلف تو رسم
حاصلم دوش به جز ناله شبگیر نبود

 

[googooli]

دشمن به جان خود شدي ، کز عشق او لرزان شدي
زيرا که عشقي اينچنين ، سوداي هر بازار نيست

 

[mim-shimi]

تخت زرین زده است گل به چمن
می چون لعل آتشین دریاب

 

[googooli]

با عشوه گرداني سخن ، هم فتنه در عالم کني
بي پرده مي گويم تو را ، اين خود مگر آزار نيست؟

 

[mim-shimi]

تا جمالت عاشقان را زد به وصل خود صلا
جان و دل افتاده اند از زلف و خالت در بلا

 

[googooli]

از بوسه هاي آتشين ، وز خنده هاي دلنشين
صد شعله در جانش زنم ، صد فتنه در کارش کنم

 

[sisah]

مسرور عیش او را این عیش عادتی غم
بیمار هجر او را این مرگ صورتی تب
نقشی نگاشت خطش از مشک سوده بر گل
دامن فکند زلفش بر روز روشن از شب

 

[googooli]

بر من پسندي گر منم ، دل را نسازم غرق غم
باشد شفا بخش دلم ، کز عشق بيمارم کني