مشاعرۀ سنّتی

[کافر خداپرست]

مست است خبر از تو و يا خود خبري
خيره است نظر در تو و با تو نظري

در هم شده خانه‌ي دل از حور و پري
و ز ديده تو از گو شگکي مي‌نگري

 

[industrial-eng]

یکدم کنار دوست نشستن گناه نیست
بنشین مرو حکایت "وقت دگر" مگو
شاید نماند فرصت دیدار دیگری...

 

[کافر خداپرست]

ياران موافق همه از دست شدند
در پاي اجل يکان يکان پست شدند

خورديم ز يک شراب در مجلس عمر
دوري دو سه پيش‌تر ز ما مست شدند

(خيام)

 

[industrial-eng]

دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی ارزد
به می بفروش دلق ما کزین بهتر نمی ارزد

 

[باران بهاری]

دل به فرمانت نگارا!چون غلام و برده بود
جسم و جان لبریز شوق از مهر تو آکنده بود

پاسخت با گریه های من طنین خنده بود
شور فرهادم به پرسش سر به زیر افکنده بود

ای لب شیرین!جواب تلخ سر بالا چرا؟

 

[امیر Amir]

دل به فرمانت نگارا!چون غلام و برده بود
جسم و جان لبریز شوق از مهر تو آکنده بود

پاسخت با گریه های من طنین خنده بود
شور فرهادم به پرسش سر به زیر افکنده بود

ای لب شیرین!جواب تلخ سر بالا چرا؟

ای وای من از این جان من...

ای وای من از این جانان من...
ای وای من از این ارام من...

 

[گلابتون]

نقد بازار جهان بنگر و آزار جهان
گرشما را نه بس اين سود و زيان مارا بس

يار با ماست چه حاجت كه زيادت طلبيم
دولت صحبت آن مونس جان مارا بس

( بچه ها قبل از ازدواجم يه تفال به حافظ زدم اين شعر از حافظ اومد )

 

[باران بهاری]

ستاره ای ندرخشیده،ماه مجلس شد
ولی پرنده شد از نیمه راه از دیشب

 

[يامين]

بر چرخ فلک هيچ کسی چير نشد
وز خوردن آدمی زمين سير نشد

 

[باران بهاری]

در این مدار که هم ماه جز غریبی نیست
غریبی من و تو قصه ی عجیبی نیست

 

[سرمد حیدری]

دیریست که دلدار پیامی نفرستاد
ننوشت سلامی و کلامی نفرستاد
صد نامه فرستادم و آن شاه سواران
پیکی ندئانیدو سلامی نفرستاد

 

[aloosha]

در جستجوی قطره آبی شتافتند
اما نیافتند
زیرا که اشک ابر به پایان رسیده بود
زیرا که آفتاب زمین را مکیده بود!

 

[باران بهاری]

دیشب که تا گرداب راندم ساحلم گم بود
وز ورطه تا ورطه تلاطم در تلاطم بود

 

[يامين]

در آخرین دقیقه ی
علاقه و اقاقی
شاید از واژه ای که درونم زاده شده
می ترسم
با آن که می دانم
قد همان صبح جمعه ی آخر دی ماه
دوستم داری!

 

[باران بهاری]

یا وفا خود نبود در عالم
یا کسی اندرین زمانه نکرد

 

[Fairy]

در دام تو یک شب دلم از ناله نیاسود
آسودگی از مرغ گرفتار گریزد
از دشمن و از دوست گریزیم و عجب نیست
سرگشته نسیم از گل و از خار گریزد

 

[سرمد حیدری]

nدر شگفتم که در این مدت ایام فراق
بر گرفتی زحریفان دل و دل میدادت
برسان بندگی دختر رزگو بدرآی
که دم و همت ما کرد ز بند آزادت

 

[aloosha]

تو گلی گل بهار جاودان من
زین سبب مرا هوای چیدن تو نیست!

 

[باران بهاری]

تو نای باش که مسعود سعد می مانم
برای این من آواره از وطن امروز

زمانه کنده تو را چون کتیبه ای بر من
تراش داده مرا دست کوهکن امروز

 

[zarnaz_a]

تو نای باش که مسعود سعد می مانم
برای این من آواره از وطن امروز

زمانه کنده تو را چون کتیبه ای بر من
تراش داده مرا دست کوهکن امروز

زدرد عشق تو با کس حکایتی که نکردم
چرا جفای تو کم شد ؟ شکایتی که نکردم
چه شد که پای دلم را ز دام خویش رهاندی
از آن اسیر بلکش حمایتی که نکردم
.........................................
سلام دوستان... امیدوارم امشب بتونم بمونم و با هم مشاعره ی خوبی داشته باشیم

 

[ویدا]

زدرد عشق تو با کس حکایتی که نکردم
چرا جفای تو کم شد ؟ شکایتی که نکردم
چه شد که پای دلم را ز دام خویش رهاندی
از آن اسیر بلکش حمایتی که نکردم
.........................................
سلام دوستان... امیدوارم امشب بتونم بمونم و با هم مشاعره ی خوبی داشته باشیم

مژده ای دل که مسیحا نفسی می آید
که ز انفاس خوشش بوی کسی می آید

 

[ویدا]

داشتم دلقی و صد عیب مرا می پوشید
خرقه ره می و مطرب شد و زنار بماند

سلام یامین جان

دل می رود ز دستم صاحبدلان خدا را
دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

کشتی شکستگانیم ای باد شرطه برخیز
باشد که باز بینیم دیدار آشنا را

 

[باران بهاری]

ای صاحب کرامت شکرانه ی سلامت
روزی تفقدی کن درویش بینوا را

 

[cute]

از راه مرگ آمد و از راه زندگی
گاهی به مرگ می نگرم گاه زندگی

 

[ویدا]

یاری اندر کس نمی بینیم یاران را چه شد؟؟؟
دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد؟؟؟

 

[باران بهاری]

دیریست که دلدار پیامی نفرستاد
ننوشت کلامی و سلامی نفرستاد

 

[zarnaz_a]

داغ حسرت سوخت جان آرزومند مرا
آسمان با اشک غم آمیخت لبخند مرا
در هوای دوستداران دشمن خویشم رهی
در همه عالم نخواهی یافت مانند مرا

 

[باران بهاری]

این غزل ها همه جانپاره ی دنیای منند
لیک با این همه از بهر تو می خواهمشان

سلام زر ناز جان

 

[ویدا]

نبود نقش دو عالم که رنگ الفت بود
زمانه طرح محبت نه این زمان انداخت

 

[باران بهاری]

تو ماه روزی و خورشید شب،من اقیانوس
نبند راه به امواج مثل سد فردا