مشاعرۀ سنّتی

[eghlimaa]

رفتی و مثل هر غزلم .ناتمام ماند
عشقی که تازه داشت .سرانجام می گرفت

تا نگردی آشنا زین پرده رمزی نشنوی
پوش نامحرم نباشد جای پیغام سروش

 

[F A R Z A N E]

رفتی و مثل هر غزلم .ناتمام ماند
عشقی که تازه داشت .سرانجام می گرفت

تقصیر عشق بود که خون کرد بیشمار
باید به بی گناهی دل اعتراف کرد

 

[Shahab]

تقصیر عشق بود که خون کرد بیشمار
باید به بی گناهی دل اعتراف کرد

داني كه چرا سر نهان با تو نگويم
طوطي صفتي طاقت اسرار نداري

 

[mani24]

داني كه چرا سر نهان با تو نگويم
طوطي صفتي طاقت اسرار نداري

یک لحظه نشد خیالم آزاد از تو
یک روز نگشت خاطرم شاد از تو
دانی که ز عشق تو چه شد حاصل من
یک جان و هزار گونه فریاد از تو​

 

[mohandes soror]

وای ز دردی که درمان ندارد
فتادم به راهی که پایان ندارد

 

[eghlimaa]

وای ز دردی که درمان ندارد
فتادم به راهی که پایان ندارد

دلا مشتاق دیدارم،غریب و عاشق و مستم
کنون عزم لقا دارم من اینک رخت بر بستم

 

[مهرانه م]

دلا مشتاق دیدارم،غریب و عاشق و مستم
کنون عزم لقا دارم من اینک رخت بر بستم

می جویم اما نسیتی در هیچ جا امشب
می دانم اری نیستی اما نمی دانم
بیهوده می گردم بدنبالت ‚ چرا امشب ؟
هر شب تو را بی جستجو می یافتم اما

 

[samira93]

می جویم اما نسیتی در هیچ جا امشب
می دانم اری نیستی اما نمی دانم
بیهوده می گردم بدنبالت ‚ چرا امشب ؟
هر شب تو را بی جستجو می یافتم اما

​

آه کز طعنه بد خواه ندیدم رویت ​

نیست چون آینه ام روی ز آهن چه کنم​

 

[مهرانه م]

آه کز طعنه بد خواه ندیدم رویت
نیست چون آینه ام روی ز آهن چه کنم​

می نویسم با نور

در هوایی از مهر

کاغذی از پر گلهای سپید

نه به یک بار و به ده بار،

​

 

[sonia_001]

می نویسم با نور

در هوایی از مهر

کاغذی از پر گلهای سپید

نه به یک بار و به ده بار،

​

راز را هر چند که می خواهم پنهانش کنم
سینه میگوید که من تنگ امدم فریاد کن

 

[Shahab]

راز را هر چند که می خواهم پنهانش کنم
سینه میگوید که من تنگ امدم فریاد کن

نيست بر لوح دلم جز الف قامت دوست
چه كنم حرف دگر ياد نداد استادم

 

[seabride]

دل گر چه در این بادیه بسیار شتافت
یک موی ندانست ولی موی شکافت

وندر دل من هزار خورشید بتافت
واخر به کمال ذره ای راه نیافت

 

[Shahab]

دل گر چه در این بادیه بسیار شتافت
یک موی ندانست ولی موی شکافت

وندر دل من هزار خورشید بتافت
واخر به کمال ذره ای راه نیافت

تو كمان كشيده و تو در كمين كه زني به تيرم و من غمين
همه غمم بود از همين كه خدا نكرده خطا كني

 

[seabride]

تو كمان كشيده و تو در كمين كه زني به تيرم و من غمين
همه غمم بود از همين كه خدا نكرده خطا كني

یار اگر ننشست با ما نیست جای اعتراض
پادشاهی کامران بود از گدایان عار داشت

 

[Shahab]

یار اگر ننشست با ما نیست جای اعتراض
پادشاهی کامران بود از گدایان عار داشت

تا كي به تمناي وصال تو يگانه
اشكم شود از هر مژه چون سيل روانه

 

[seabride]

تا كي به تمناي وصال تو يگانه
اشكم شود از هر مژه چون سيل روانه

هم در ره معرفت بسی تاخته ام
هم در صف عالمان سرانداخته ام
چون پرده ز پیش خویش برداشته ام
بشناخته ام که هیچ نشناخته ام.

 

[Shahab]

هم در ره معرفت بسی تاخته ام
هم در صف عالمان سرانداخته ام
چون پرده ز پیش خویش برداشته ام
بشناخته ام که هیچ نشناخته ام.

من مست و تو ديوانه ما را كه برد خانه
صد بار تو را گفتم كم خور دو سه پيمانه

 

[seabride]

من مست و تو ديوانه ما را كه برد خانه
صد بار تو را گفتم كم خور دو سه پيمانه

هان ، ای طبیب عاشقان ، دستی فروکش بر بَرم
تا بخت و رخت و تخت خود بر عرش و کرسی بربرم
بر گردن و بر دست من بر بند آن زنجیر را
افسون مخوان ، زافسون تو هر روز دیوانه ترم

 

[Mythical]

هان ، ای طبیب عاشقان ، دستی فروکش بر بَرم
تا بخت و رخت و تخت خود بر عرش و کرسی بربرم
بر گردن و بر دست من بر بند آن زنجیر را
افسون مخوان ، زافسون تو هر روز دیوانه ترم

مرا میبینی و هر دم زیادت می کنی دردم/تو را میبینم و میلم زیادت میشود هر دم

 

[Shahab]

مرا میبینی و هر دم زیادت می کنی دردم/تو را میبینم و میلم زیادت میشود هر دم

مرا در منزل جانان چو امن عيش چون هر دم
جرس فرياد ميدارد كه بربنديد محمل ها

 

[Mythical]

مرا در منزل جانان چو امن عيش چون هر دم
جرس فرياد ميدارد كه بربنديد محمل ها

الا یا ایهالساقی/ادر کاسا و ناولها
که عشق آسان نمود اول/ولی افتاد مشکلها

 

[Shahab]

الا یا ایهالساقی/ادر کاسا و ناولها
که عشق آسان نمود اول/ولی افتاد مشکلها

انان كه خاك را به نظر كيميا كنند
ايا بود كه گوشه چشمي نظر به ما كنند

 

[seabride]

انان كه خاك را به نظر كيميا كنند
ايا بود كه گوشه چشمي نظر به ما كنند

در آن شهری که مردانش عصا از کور می دزدند
من از نا باوری آنجا محبت آرزو کردم

 

[Shahab]

در آن شهری که مردانش عصا از کور می دزدند
من از نا باوری آنجا محبت آرزو کردم

ما ز ياران چشم ياري داشتيم
خود غلط بود انچه ميپنداشتيم

 

[seabride]

ما ز ياران چشم ياري داشتيم
خود غلط بود انچه ميپنداشتيم

منم چون شاخ تشنه در بهاران
تویی همچون هوای ابر و باران

 

[Shahab]

منم چون شاخ تشنه در بهاران
تویی همچون هوای ابر و باران

نازنينا ما به ناز تو جواني داده ايم
ديگر اكنون با جوانان ناز كن با ما چرا

 

[seabride]

نازنينا ما به ناز تو جواني داده ايم
ديگر اكنون با جوانان ناز كن با ما چرا

اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را

 

[Shahab]

اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را

اي مرغ سحر عشق ز پروانه بياموز
كان سوخته را جان شد و اواز نيامد

 

[seabride]

اي مرغ سحر عشق ز پروانه بياموز
كان سوخته را جان شد و اواز نيامد

در دلم بود که بی دوست نباشم هرگز
چه توان کرد که سعی من و دل باطل بود

 

[Shahab]

در دلم بود که بی دوست نباشم هرگز
چه توان کرد که سعی من و دل باطل بود

داني كه چرا سر نهان با تو نگويم
طوطي صفتي طاقت اسرار نداري