مشاعرۀ سنّتی

[sara60]

ياد باد آنکه چو ياقوت قدح خنده زدی
در ميان من و لعل تو حکايتها بود

 

[cute]

دوستی با هر که کردم خصم مادرزاد شد
آشیان هر جا که ساختم لانه صیاد شد

 

[anathema]

ديروز بهل جانا ، با تو همه از فردا
يک سينه سخن دارم ، اينبار که مي آيم

 

[cute]

من به مهمانی دنیا رفتم
من به دشت اندوه
من به باغ عرفان
من به ایوان چراغانی دانش رفتم

 

[anathema]

مرد بقال از من پرسيد :
چند من خربزه می خواهی ؟
من از او پرسيدم :
دل خوش سيری چند ؟

 

[sara60]

دل من به دور رويت ز چمن فراغ دارد
که چو سرو پای بند است و چو لاله داغ دارد

 

[anathema]

در انتظار رويت ، ما و اميد روزی
در عشوه وصالت ما و خيال خوابی

 

[sara60]

ياد باد آنکه خرابات نشين بودم و مست
وانچه در مسجدم امروز کم است آنجا بود

 

[farnaz_sh]

دوش ديوانه شدم عشق مرا ديد و بگفت​

آمدم نعره مزن جامه مدر هيچ مگو

 

[hami_life]

و عشق
صدای فلصله هاست
صدای فاصله هایی که غرق ابهامند

 

[JU JU]

در این بیابان
بیابانی از سراب
کسی هست دست هایم را بگیرد؟!
به اوج آسمان ها پرواز کنیم
و دگر سرابی نباشد

 

[atish_baran]

در چشم من شمشیر در مشت
​

یعنی کسی را می توان کشت

 

[نامی]

تاتوانی رفع غم از چهره غمناک کن در جهان گریاندن اسان است اشکی پاک کن

 

[ie student]

نی،رفیق هر که از یاری برید

پرده هایش پرده های ما درید

 

[gh_engineer]

دانم سر آرد غصه را رنگین بر آرد قصه را
این آه خون افشان که من هر صبح و شامی میزنم

 

[2sadaf2]

مي زنم دم ز علم دار رشيد حرم عشق
شه باكرم عشق، مه محترم عشق

 

[gh_engineer]

قد تو تا بشد از جویبار دیده من
بجای سرو جز آب روان نمی بینم

 

[2sadaf2]

من، همچنان صبور
با عشق، شوق، شور
انبوه خفتگان را
آواز مي دهم.

 

[JU JU]

من دی این سرای غم
تنهای تنها
دستانم رها شدست
دستانم را بگیر
تنهایم نگذار

 

[2sadaf2]

روزي ز سر سنگ عقابي به هوا خواست
ون در طلب طعمه پر و بال بياراست

 

[sara60]

تا شدم حلقه به گوش در ميخانه عشق
هر دم آيد غمی از نو به مبارک بادم

 

[zarnaz_a]

معاشران ز حریف شبانه یاد ارید
حقوق بندگی مخلصانه یاد ارید

 

[mmbidhendi]

دو عاقل را نباشد کین و پیکار
نه دانایی ستیزد با سبکسار
گلستان

 

[2sadaf2]

روي در روي سياهي ايستاده ، راست
يكه و تنها، تمام شب
در كلامش، نور
بر زبان،آتش

 

[sara60]

شيرين تر از آنی به شکر خنده که گويم
ای خسرو خوبان که تو شيرين زمانی

 

[2sadaf2]

يار مرا، غار مرا، عشق جگر خوار مرا
يار تويي، غار تويي، خواجه نگه دار مرا

 

[hamid_61]

آن که نهاده در دلم حسرت یک نظاره را

بر لب من کجا نهد لعل شرابخواره را

"فروغی بسطامی"

 

[mmbidhendi]

آنکس که توانگرت نمیگرداند
او مصلحت تو از تو بهتر داند

گلستان
پ.ن. هرچی این گلستان و میخونم باز یه چیز جدید توش داره دنیای معرفته

 

[کالیگولا]

در آن دریای خون در رقص خورشید/ غروب آفتاب خویشتن دید
به پشت پرده شب دیده پنهان/ زنی چون آفتاب عالم افروز
اسیر دست غولان گشته فردا/ چو مهر آید برون پرده روز

 

[2sadaf2]

هان اي شب بي ستاره فردايي نيست؟
خورشيد بلند عالم آرايي نيست؟