تو که بارون و ندیدی
گل ابرا رو نچیدی
گله از خیسی جاده های غربت میکنی
تو که خوابی تو که بیدار
تو که مستی تو که هشیار
لحظه های شب و
با ستاره قسمت میکنی
منو بشناس که همیشه
نقش غصه ام روی شیشه
منه خشکیده درخته
توی بطن باغ و بیشه
جاده های بی سوار و
سالهخشک و بی بها رو
تو ندیدی به پشیزی
نگرفتی دل ما رو
گل ابرا رو نچیدی
گله از خیسی جاده های غربت میکنی
تو که خوابی تو که بیدار
تو که مستی تو که هشیار
لحظه های شب و
با ستاره قسمت میکنی
منو بشناس که همیشه
نقش غصه ام روی شیشه
منه خشکیده درخته
توی بطن باغ و بیشه
جاده های بی سوار و
سالهخشک و بی بها رو
تو ندیدی به پشیزی
نگرفتی دل ما رو