خودتو با یه شعر وصف کن...!

[ne_sh67]

من گمان میکردم دوستی همچون سروی سرسبز
چهار فصلش همه آراستگی است.
من نمیدانستم
سبزه یخ میزند از سردی دی
سبزه می پژمرد از بی آبی
من نمیدانستم دل آدم ها دل نیست
قلب ها ز آهن و سنگ
قلب ها بی خبر از عاطفه اند.

 

[yamaha R6]

[FONT=&quot]میخوام برم پا ندارم[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]میخوام نرم جا مدارم[/FONT][FONT=&quot]

[/FONT][FONT=&quot]گریه کنم دل ندارم[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]داد بزنم نا ندارم[/FONT]

[FONT=&quot][/FONT]​

 

[عبید]

دلی دارم خریدار محبت

کزو گرم ست بازار محبت

لباسی بافتم بر قامت دل

زپود محنت و تار محبت

دلا غافل ز سبحانی چه حاصل

مطیع نفس و شیطانی چه حاصل

بود قدر تو افزون از ملاءک

تو قدر خود نمی دانی چه حاصل

 

[Alone_Queen]

من به آیینه شبیه ترم تا تو.
تو به هیچکدام شبیه تر نیستی حتی خودت.
این را من می دانم و تو.
و آیینه ها ندانسته تکرار می کنند.

 

[PATRIOT]

اگه عاشقت نبودم، اگه بی تو زنده بودم، تو بمون که بی تو غصه می خورم

اگه دل به تو نبستم ، اگه این منم که خستم، ولی از هوای گریه ات پـُـرم

اگه شِـکوه دارم از تو ، اگه بی قرارم از تو ، تو بمون که آشیانه ام تویی

به هوایت ای ستاره ، به تو می رسم دوباره، اگه عاشقم بهانه ام تویی

دل کـَـنده بودم از هم زبونی ات، پنهون نکردی از من نشونی ات

من پا کشیدم از عهد بسته ام ، تو پا فشردی بر مهربونی ات

اگه هم زبون نبودم، اگه مهربون نبودم، چه کنم دل این دل شکسته رو؟؟

اگه سرد و مرده بودم ، اگه پر نمی گشودم، به تو بستم این دو بال خسته رو

 

[russell]

​

اینجا آبی نسیت مگر صخره زاری​

صخره زاری و آبی نیست مگر شنراهه ای​

راهی که فرا می پیچد در حصار کوهساری​

کوهی که جز صخره نیست ​

آب نیست...

 

[Alone_Queen]

یک شاهنامه درد پنهان است
من در انزوای تحمل
باغبان هرزه علفهایی شده ام
که ماندگاریشان
جز به نابودی "من " نیست
باید گوش سایه ام را بکشم!
وقتی پشت به آفتاب میشوم
از من پیش می افتد
تاریخ "من"
به بی نزاکتی این لنگ دراز
خو کرده است
اما میدانم
"نجابت" رد پاییست از جنس سکوت...http://www.www.iran-eng.ir/images/smilies/new/53.gifhttp://www.www.iran-eng.ir/images/smilies/new/53.gif

 

[رنگ خدا]

عاقبت خط جاده پایان یافت
من رسیدم زره غبار الود
تشنه بر چشمه ره نبرد و دریغ
شهر من گور ارزو هایم بود

 

[arghavan.z]

بندباز

بندباز

تکیه داده ام به باد
با عصای استوایی ام
روی ریسمان اسمان ایستاده ام
بر لب دو پرتگاه ناگهان
ناگهانی از صدا
ناگهانی از سکوت
زیر پای من
دهان دره سقوط باز مانده است
ناگزیر با صدایی از سکوت
تا همیشه
روی برزخ دو پرتگاه
راه میروم
سرنوشت من سرودن است

قیصر امین پور

 

[Aseman Etemaad]

خیلی صبورم که هنوز هم
می نشینم و از ته آیینه برایت انار می چینم
اما دیگر نه انار و علاقه
نه علاقه و اقاقی
نه پنج شنبه قد کشیده به سمت چراغ
نه روز به خیر و خداحافظ !
خاموشت کرده ام
نام من پرنده شد و پرید
و نام تو ، ستاره ی سبز من!
با خاکستر کبوتران سوخته آهسته وزید.........!
****
من آلوده بودم
آلوده ی جزر ومد صدایت
و تو برای دست کشیدن به پوست من
انگشت هایت را
گم کرده بودی
****
با هر چه بود و نبود این گنبد کبود ، بدرود !

 

[محـسن ز]

تا که هستم باده خواری می کنم
با دل دیوانه یاری می کنم
در میان جمع شبگردان عشق
با حریفان میگساری می کنم
نیمه شب آندم که عالم خفته است
مستی و شب زنده داری می کنم

 

[ra121]

ما شبی دست برآریم و دعایی بکنیم
غم هجران تو را چاره ز جایی بکنیم

دل دیوانه شد از دست خدا را مددی
که طبیبش به سر آریم و دوایی بکنیم

 

[متالیک]

من در کمرکش کوه خوشحال می دویدم
ناگاه از دل کوه صدای پا شنیدم
وقتی که ایستادم دیگر صدا نیامد
همراه زوزه‌ی باد، صدای پا نیامد
بقیه‌اش هم یادم نیست

 

[ra121]

یکی را دوست می دارم ولی افسوس او هرگز نمی داند...................

 

[متالیک]

خط می کشم رو دیوار همیشه روزی یک بار
تو هم شبیه من باش حسابتو نگه دار
ببین که چند تا قرنه تن به اسیری دادی
دنیات شده شبیه سلول انفرادی

 

[russell]

خاموش شديم و چيزي نگفتيم

مردم سكوت ما را عيب دانستند

سخن گفتيم ليك گفتند

بسيار سخن مي گوييد

باز خاموش شديم و چيزي نگفتيم

گفتند: با سكوت مي فريبند

سخن گفتيم و پنداشتند

ما نيرنگ داريم

 

[رنگ خدا]

ما بی غمان مست دل از دست داده ایم
همسر عشق وهمنفس جام باده ایم
بر ما بسی کمان ملامت کشیده اند
تا کار خود ز ابرو جانان گشاده ایم
ای گل تو دوش داغ صبوحی کشیده ائی
ما ان شقایقیم که با داغ زاده ایم

 

[Alone_Queen]

گفتی: غزل بگو! چه بگویم؟ مجال کو؟
شیرین من، برای غزل شور و حال کو؟

پر می‌زند دلم به هوای غزل، ولی
گیرم هوای پر زدنم هست، بال کو؟

گیرم به فال نیک بگیرم بهار را
چشم و دلی برای تماشا و فال کو؟

تقویم چارفصل دلم را ورق زدم
آن برگ‌های سبزِِ سرآغاز سال کو؟

رفتیم و پرسش دل ما بی‌جواب ماند
حال سؤال و حوصله‌‌ی قیل و قال کو؟

 

[yamaha R6]

[FONT=&quot]من و با تنهاییام تنها بگذار[/FONT][FONT=&quot][/FONT]​

[FONT=&quot]بگذار یادم بره رنگ خنده هات[/FONT][FONT=&quot][/FONT]​

[FONT=&quot]بگذار تو گذشته زندگی کنم[/FONT][FONT=&quot][/FONT]​

[FONT=&quot]بگذار گم بشم تو شهر خاطرات[/FONT][FONT=&quot][/FONT]​

 

[کافر خداپرست]

انسان زاده شدن تجسد وظيفه بود:
توان دوست داشتن و دوست‌داشته شدن
توان شنفتن
توان ديدن و گفتن
توان انده‌گين و شادمان شدن
توان خنديدن به وسعت دل، توان گريستن از سويداي جان
توان گردن به غرور برافراشتن در ارتفاع شکوه‌ناک فروتني
توان جليل به دوش بردن بار امانت
و توان غم‌ناک تحمل تنهايي
تنهايي
تنهايي
تنهايي‌ي عريان.

انسان دشواري وظيفه است.

 

[canopus]

دل من

دل من تنها بود
دل من هرزه نبود
دل من عادت داشت
که بماند یک جا
به کجا؟
معلوم است
به در خانه ی تو
دل من عادت داشت
که بماند آن جا
پشت یک پرده تور
که تو هر روز آن را
به کناری بزنی
دل من ساکن دیوارو دری
که تو هر روز از آن می گذری
دل من ساکن دستان تو بود
دل من گوشه یک باغچه بود
که تو هر روز به آن می نگری
دل من رادیدی؟
ساکن کفش تو بود
یادت هست؟

 

[sara_dadyar]

من كيم بيگانه اي دير آشنا
من كيم ديوانه اي عاقل نما

 

[رنگ خدا]

دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت
بشکست عهد و زغم ما هیچ غم نداشت
یارب مگیرش ارچهدل چون کبوترم
افکندوکشت عزت صید حرم نداشت

 

[*mahdi_joker*]

وقتی که تنگ غروب بارون به شیشه میزنه
همه غصه های دنیا توی سینه منه

توی قطره های بارون میشکنه بقز صدایم
دیگه غیر از یه دونه پنجره هیچی نمی خوام

بعضی وقتها که میای سر روی شونم میزاری
همه غصه ها رو از رو شونم بر میداری

اما این فقط یه خوابه ,خوابه پشت پنجره
وقت بیداری بازم غم میشینه تو هنجره

 

[Alone_Queen]

امروز زمان سكوت پاييزيست
امروز ميخواهم سكوت اختيار كنم
امروز من در اوج فرياد ها
سكوت تلخي خواهم كرد
شب و سراي سياهش مرا ميخواند
و من دستان سرد خود را ميبينم
كه براي به اغوش كشيدنش
ز هم باز ميشود
زمان سكوت من نيز فرا رسيده
همه جا تاريك است همه جا تاريك است
ليك از خود ميپرسم
چه شد ان همه نور ؟
كجا خفت فريادهايم ؟

 

[fandak]

[FONT=times new roman, times, serif]من از این دنیا چی میخوام دو تا صندلی چوبی[/FONT]​

[FONT=times new roman, times, serif]که منو تو رو بشونن واسه گفتن خوبی [/FONT]​

[FONT=times new roman, times, serif]من از این دنیا چی میخوام یه وجب زمین خالی[/FONT]​

[FONT=times new roman, times, serif]همونقدر که یک اطاقک بشه خونه خیالی[/FONT]​

[FONT=times new roman, times, serif]من از این دنیا چی میخوام یه جعبه مداد رنگی[/FONT]​

[FONT=times new roman, times, serif]بکشم رو تنه دنیا رنگه خوبیو قشنگی[/FONT]​

[FONT=times new roman, times, serif]آدمهای دستو دلباز از توی قلک طاقچه[/FONT]​

[FONT=times new roman, times, serif]بردارن بذر محبت واسه بارداری باغچه[/FONT]​

[FONT=times new roman, times, serif]من از این دنیا چی میخوام دو تا صندلی چوبی[/FONT]​

[FONT=times new roman, times, serif]که منو تو رو بشونن واسه گفتن خوبی [/FONT]​

[FONT=times new roman, times, serif]من از این دنیا چی میخوام دو تا بال برای پرواز[/FONT]​

[FONT=times new roman, times, serif]برم تا روز تولد برسم به فصله آغاز[/FONT]​

[FONT=times new roman, times, serif]برم پیشه بچه هایی که یه لقمه نون ندارن[/FONT]​

[FONT=times new roman, times, serif]که یک شب با یک دل سیر چشاشونو هم بذارن[/FONT]​

[FONT=times new roman, times, serif]بگم غصه ها سر اومد گریه بس که بهتر اومد [/FONT]​

[FONT=times new roman, times, serif]من از این دنیا چی میخوام دو تا صندلی چوبی[/FONT]​

[FONT=times new roman, times, serif]که منو تو رو بشونن واسه گفتن خوبی[/FONT]​

 

[yamaha R6]

تشکر از بالایی

 

[رنگ خدا]

من بی می ناب زیستن نتوانم
بی باده کشیده بار تن نتوانم
من بنده ان دمم که ساقی گوید
یک جام دگر بگیر و من نتوانم

 

[Aseman Etemaad]

نه اینکه حوصله ای نیست از تو دلگیرم​

دگر ز دلهره ، تردید ، عاشقی، سیرم!​

*​

تمام شهر پر است از هجوم شایعه ها​

عجیب شایعه ای اینکه بی تو میمیرم!!!​

*​

گناه از تو و من نیست زندگی این بود​

نوشته است جدایی به برگ تقدیرم!​

*​

در ازدحام خیابان تو گم شدی و هنوز​

در ایستگاه همین لحظه ها به زنجیرم!​

*​

تو رفتی و چمدانت دوباره جا ماندست​

خدا کند که بیایی وگرنه می میرم!​

​

 

[baroonearamesh]

از تنگنای محبس تاریکی

از منجلاب تیره این دنیا

بانگ پر از نیاز مرا بشنو

آه ای خدای قادر بی همتا

تنها تو آگهی و تو می دانی

اسرار آن خطای نخستین را

تنها تو قادری که ببخشایی

بر روح من صفای نخستین را

آه ای خدا چگونه تو را گویم ک

کز جسم خویش خسته و بیزارم

هرشب بر آستان جلال تو

گویی امید جسم دگر دارم

از دیدگان روشن من بستان

شوق به سوی غیر دویدن را

لطفی کن ای خدا و بیاموزش

از برق چشم غیر رمیدن را

عشقی به من بده که مرا سازد

همچون فرشتگان بهشت تو

یاری به من بده که در او بینم

یک گوشه از صفای سرشت تو