Sarp
مدیر بازنشسته
لابد خبر پرتاب موفقیت آمیز ماهواره امید را با پرتابه سفير شنيدين و ديگه اين مطلب حداقل اين روزها تكراري شده هرچند هنوز هم در برخي روزنامه هاي خارجي تفاسير اين موفقيت رو درج ميكنن. حتي توي ويكيپديا هم اسم ماهواره اميد سريعا درج شده است (Omid Satellite). ولی قصد من انعکاس این خبر نیست!
گلایه من از برخی هموطنان عزیز ایرانی هستش. شما تصور کنید که اگه ایران این پرتاب رو انجام نداده بود و کشورهای اطراف ما مثل افغانستان و امارات متحده و یا یکی از این کشورهای عربی زودتر از ما ماهواره به فضا فرستاده بودند. اونوقت سیل پیامکها و ایمیلها و بیانیه انجمنها بود که بر سر مردم ما ریخته می شد که مثلا "خاک بر سر ما که در گیر تورم و بازار هستیم که فلان کشور ماهواره به فضا فرستاده و ما تماشاچی هستیم" و یا اینکه "برای ایران و ایرانی اظهار تاسف میکردیم که فلان کشور مسلمان یا عرب ماهواره هوا کرده و ما هنوز افسوس کوروش و داریوش رو می خوریم"
خداییش قبول دارین که اینطوری بود. حالا شاید بپرسید که چه ربطی به الان داره، مگه چی شده؟؟ میدونید چی شده؟ از این دارم می سوزم که ما یه زمانی پرتاب ماهواره ای مثل آپولو را سخت ترین کار میدونستیم و اصطلاح آپولو هوا کردن را ضرب المثل کارهای دشوار کردیم ولی الان که خودمون ماهواره هوا کردیم - فارغ از هیاهو های تبلیغاتی سیاسی له یا علیه اون- و راه به راه پیامکها و ایمیلهای مسخره کننده و جوک برای هم می فرستیم که مثلا "ماهواره امید کشف کرده که زمین گرد است!"، "ماهواره امید خبر از کشف یک امامزاده بین زهره و مریخ داده" یا صد تا از این جوکهای مسخره که بیشتر از اینکه آدم خنده اش بگیره به حال این ملت گریه اش میگیره که داره توانمندیهای جوانان دانشمندشون رو به باد مسخره میگیرن.
بابا برین توی وبلاگ های انگلیسی و عرب زبانان ببینید که این همسایه های ما چقدر دارن حسرت میخورن و حسودی میکنن و در ضمن خیلی هاشون به ایرانیها به خاطر این کار تبریک میگن. اونوقت ما داریم خودمونُ خودمون رو مسخره میکنیم.
برای اینه که ما هنوز خودمون باورمون نشده که فارغ از ایرانی بودن و مسلمان بودن، هر انسانی هر آرزویی داشته باشه میتونه بهش برسه.
ما پدید آورنده شرایطیم نه برآمده از پدیده ها!
منبع: سایت لطیفه های ایرانی
گلایه من از برخی هموطنان عزیز ایرانی هستش. شما تصور کنید که اگه ایران این پرتاب رو انجام نداده بود و کشورهای اطراف ما مثل افغانستان و امارات متحده و یا یکی از این کشورهای عربی زودتر از ما ماهواره به فضا فرستاده بودند. اونوقت سیل پیامکها و ایمیلها و بیانیه انجمنها بود که بر سر مردم ما ریخته می شد که مثلا "خاک بر سر ما که در گیر تورم و بازار هستیم که فلان کشور ماهواره به فضا فرستاده و ما تماشاچی هستیم" و یا اینکه "برای ایران و ایرانی اظهار تاسف میکردیم که فلان کشور مسلمان یا عرب ماهواره هوا کرده و ما هنوز افسوس کوروش و داریوش رو می خوریم"
خداییش قبول دارین که اینطوری بود. حالا شاید بپرسید که چه ربطی به الان داره، مگه چی شده؟؟ میدونید چی شده؟ از این دارم می سوزم که ما یه زمانی پرتاب ماهواره ای مثل آپولو را سخت ترین کار میدونستیم و اصطلاح آپولو هوا کردن را ضرب المثل کارهای دشوار کردیم ولی الان که خودمون ماهواره هوا کردیم - فارغ از هیاهو های تبلیغاتی سیاسی له یا علیه اون- و راه به راه پیامکها و ایمیلهای مسخره کننده و جوک برای هم می فرستیم که مثلا "ماهواره امید کشف کرده که زمین گرد است!"، "ماهواره امید خبر از کشف یک امامزاده بین زهره و مریخ داده" یا صد تا از این جوکهای مسخره که بیشتر از اینکه آدم خنده اش بگیره به حال این ملت گریه اش میگیره که داره توانمندیهای جوانان دانشمندشون رو به باد مسخره میگیرن.
بابا برین توی وبلاگ های انگلیسی و عرب زبانان ببینید که این همسایه های ما چقدر دارن حسرت میخورن و حسودی میکنن و در ضمن خیلی هاشون به ایرانیها به خاطر این کار تبریک میگن. اونوقت ما داریم خودمونُ خودمون رو مسخره میکنیم.
برای اینه که ما هنوز خودمون باورمون نشده که فارغ از ایرانی بودن و مسلمان بودن، هر انسانی هر آرزویی داشته باشه میتونه بهش برسه.
ما پدید آورنده شرایطیم نه برآمده از پدیده ها!
منبع: سایت لطیفه های ایرانی
اونی که گفتی امامزاده کشف کردن!!!!!!!!
اینو خوب اومدی
