برای تو می نویسم

[hamedinia_m51]

حالا مدتهاست
وقتی که باران می بارد
از رسم آسمان به گریه های زمینی می رسم.
مدتهاست که با ابرها بغض می کنم.
وبا آنها می بارم.
حالا مدتهاست فهمیدم،

زیر هیچ بارانی به اندازه
اشکهای تو خیس نشده ام........​

 

[گلابتون]

[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]خسته از نبودن تو پرم از خاطره هامون[/FONT]​

​

[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]بگو یادته هنوزم قصه هامون زیر بارون[/FONT]​

​

[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]باتو پر بودم از آواز بی تو خالی از ترانه[/FONT]​

​

[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]بیا تا آروم بگیرن گریه های بی بهانه [/FONT]​

​

[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]آخرین عشق همیشه بهترین هم پرسه ی من [/FONT]​

​

[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]کم کن این فاصله هارو بغض دیوارارو بشکن[/FONT]​

​

[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]منو جانزار تو گریه سایه بنداز رو وجودم [/FONT]​

​

[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]من که توی هر دقیقه هرجا بودم با تو بودم[/FONT]​

​

[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]رفتی اما تا همیشه عطر دستای تو اینجاست [/FONT]​

​

[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]اگر بر نگردی بازم عاشقت همیشه تنهاست[/FONT] ​

 

[raheleh-bano]

سلام به همگی .
برای تو مینویسم که نیستی پیشم
برای تو مینویسم که نموندی پیشم.

 

[@spacechild@]

این جا...خاطرات تازه رسیده ورق می خورند؛
آن جا...نمی دانم چه!
این جا...احساس من برانگیخته می شود؛
آن جا...نمی دانم که!
آهای هرکه و هرچه آشنا!
آهای تازه رسیده!
آهای خانه نشین قلب من!
بگذار ترنم نگاهت تمام ترانه هایم را بخواند...
من،خودم را کنار تو،آن جا پپنهان کرده ام!

 

[MEMOL...]

من

پای بر جای آب

نهادم ...

از اینرو بی صدا

آمدم ...

رفتم ...

.

.

.

به همين سادگي ...
​

 

[Sinai]

چشمهات
دو خورشید
که حرارت زندگی ِ من اند

در طوفان رهایم نکن

مرا به چشمهات راه بده
گرمم کن​

 

[mohammad m]

تکرار همه چیز تو دنیا خسته کننده است ٬ اما تو مثل نفسی
تکرارت تضمین زندگی منه . . . دوستت دارم . . .

 

[lili 68]

شبيه شمع كه خيلي نجيب مي سوزد
دلم براي تو گاهي عجيب مي سوزد


[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]دلم براي دل ساده ام كه خواهد خورد[/FONT]
دوباره مثل هميشه فريب مي سوزد

​

نشسته اي به اميد كه؟ گـُر بگير اي عشق
هميشه آتش تو بي لهيب مي سوزد

تو اشتباه نكردي گناه آدم بود ​

اگر هنوز بشر پاي سيب مي سوزد

​

من آشناي تو بودم ولي ندانستم ​

غريبه ها دلشان هم غريب مي سوزد

​

براي من فقط اين دل ز عشق جا مانده است
كه با نگاه شما عن قريب مي سوزد​

 

[lili 68]

عشق من جز غم دلواپسی نیست
آخه قلبم مثه قلب کسی نیست
من پر از احساسم
تو پر از احساسی
وای اگر قلب مرا نشناسی
بیا با عشق و احساس منو دوباره بشناس​

 

[lili 68]

من نه عمری پشت شیشه چون عروسک بودم
نه که خفته بین پنبه ها و پولک بودم
من اگر سردار عشقم یا که پاکباخته ام
سرنوشتم رو با دستای خودم ساخته ام
قصه ها گذشته بر من تا بدونم کیستم
سرگذشتم هر چه بوده من پشیمان نیستم
یه زمان عاشق و گاهی توی آغوش هوس
هر چه بوده همه انتخاب من بوده و بس​

 

[Sinai]

هرچيز را هم
که تقصير من بيندازی
عاشق شدن من
تقصير توست​

 

[hamedinia_m51]

در دل شب دعای من گریه بی صدایه من
بانگ خدا خدایه من بخاطر تو بود و بس
پاکی لحظه های من گریه های هایه من
گوهر اشکهای من به خاطر تو بود و بس
اینهمه بی پناهیم اینهمه سر به راهیم
اینهمه بی گناهیم غصه به جان خریدنم
از همه کس بریدنم زخم زبون شنیدنم
به خاطر تو بود و بس به خاطر تو بود وبس
رو به خدا نشسته ام نذر و دخیل بسته ام
سوز منو گداز من اشک منو نیاز من
به خاطر تو بود و بس به خاطر تو بود وبس ...

 

[Sinai]

راستش، اگر زنده‌ام هنوز، اگر گه‌گاه به نظر می‌رسد که حتا پُرم از جنبشِ حيات، فقط و فقط مال بی‌جربزهگی‌ست. می‌دانم کسی که تا اين سن خودش را نکشته بعد از اين هم نخواهد کشت. به همين قناعت خواهد کرد که، برای بقاء، به طور روزمره نابود کند خود را: با افراط در سيگار؛ با بی‌نظمی در خواب و خوراک؛ با هر چيز که بکشد اما در درازای ايام؛ در مرگ بی‌صدا



​

وردي كه بره ها مي‌خوانند/ رضا قاسمی​

 

[hamedinia_m51]

صفای مهرتان را با سروپای وجودم
با تمام تار و پودم
می پذیرم می برم با خویش
مرا تا جاودان سر مست خواهد کرد
بیش از پیش
صفای مهرتان همواره بر من می فشاند نور
اگر از جان من یک ذره ماند در جهان
در کهکشانی دور...

 

[mohammad m]

ام اس عاشقانه جدید~*~*~*~*~*~*~​

در مرام ما هرگز نیست ترک دوست ، چون که با او عهد بستیم جان ما همراه اوست

 

[mohammad m]

اشک من طوفان غم آرد به دل ، خنده بر لب می زنم تا کس نداند راز دل .

-_-_-_-_-_-_-_-_-_بیا تو لاو دات کام_-_-_-_-_-_-_-_-_- ​

 

[meh_61]

اين عشق ماندني​

اين شعر بودني​

اين لحظه هاي با تو نشستن​

سرودني ست



اين شعر خواندني​

اين عشق ماندني​

اين شور بودني ست ​

​

اين لحظه هاي پر شور​

اين لحظه هاي ناب​

اين لحظه هاي با تو نشستن​

- سرودني ست​

 

[گلابتون]

تــو هـــواي پاک خونه​

دستاي تو سايه بونه​

توي قلب عاشق من​

عشق تــو قـد جنونه​

 

[Sinai]

تلخ ماندم ، تلخ
مثل زهری که چکیده از شب ظلمانی شهر
مثل اندوه تو
مثل گل سرخ
که به دست طوفان
پرپر شد
تلخ ماندم ، تلخ
مثل عصری غمگین
که تو را بر حاشیه اش پیدا کردم
و زمین را
توپ گردان
پرت کردم به دل ظلمت
تلخ ماندم ، تلخ
دیوار از پنجره سر بیرون کرد
از دهانش
بوی خون می آمد
خسرو گلسرخی

 

[mohammad m]

تو مرا فرياد کن اي هم نفس …


اين منم آواره ي فرياد تو …


اين فضا با بوي تو آغشته است …

آسمانم پر شده از ياد تو...​

 

[lili 68]

اینجا برای از تو نوشتن هوا كم است
دنیا برای از تو نوشتن مرا كم است
اكسیر من نهاینكه مرا شعر تازه نیست
من از تو می نویسم و این كیمیا كم است
دریا و من چه قدر شبیهیم گرچه باز
من سخت بیقرارم و او بیقرار نیست
با او چه خوب می شود از حال خویش گفت
دریا كه از اهالی این روزگارنیست
امشب ولی هوای جنون موج میزند
دریا سرش به هیچ سری سازگار نیست
ای كاش از تو هیچ نمی گفتمش ببین
دریا هم اینچنین كه منم بردبار نیست

 

[lili 68]

خوش به حال من ودریا و غروب و خورشید
و چه بی ذوق جهانی كه مرا با تو ندید
رشته ای جنس همان رشته كه بر گردن توست
چه سروقت مرا هم به سر وعده كشید
به كف و ماسه كه نایابترین مرجان ها
تپش تبزده نبض مرا می فهمید
آسمان روشنی اش را همه بر چشم تو داد
مثل خورشید كه خود را به دل من بخشید
ما به اندازه هم سهم ز دریا بردیم
هیچكس مثل تو ومن به تفاهم نرسید
خواستی شعر بخوانم دهنم شیرین شد
ماه طعم غزلم را ز نگاه تو چشید
منكه حتی پی پژواك خودم می گردم
آخرین زمزمه ام را همه شهر شنید

 

[lili 68]

در دیگران می جویی ام اما بدان ای دوست
اینسان نمی یابی ز من حتی نشان ای دوست
من در تو گشتم مرا در خود صدا می زن
تا پاسخم را بشنوی پژواك سان ای دوست
در آتش تو زاده شد ققنوس شعر من
سردی مكن با این چنین آتش به جان ای دوست
گفتی بخوان خواندم اگر چه گوش نسپردی
حالا لالم خواستی پس خود بخوان ای دوست
من قانعم آن بخت جاویدان نمی خواهم
گر می توانی یك نفس با من بمان ای دوست
یا نه تو هم با هر بهانه شانه خالی كن
از من من این برشانه ها بار گران ای دوست
نامهربانی را هم از تو دوست خواهم داشت
بیهوده می كوشی بمانی مهربان ای دوست
انسان كه می خواهد دلت با من بگو آری
من دوست دارم حرف دل را بر زبان ای دوست
محمد علی بهمنی

 

[گلابتون]

تو بارون رسیدی با چشمای خیست
با دستای گرمِ ستاره نویست
تو بارون رسیدی، ترانه رها شُد
شبِ کهنه کوچید، جهان مالِ ما شُد
من از تو شکفتم، من از تو رسیدم
یه دنیای تازه، تو چشم تو دیدم

تو بارون که رفتی، شبم زیرُ رو شُد!
یه بغضِ شکسته رفیقِ گلو شد!
تو بارون که رفتی، دلِ باغ چه پژمرد!
تمامِ وجودم تو آیینه خط خورد!

هنوز وقتی بارون تو کوچه می باره
دلم غصه داره، دلم بی قراره
نه شب عاشقانه س، نه رؤیا قشنگه
دلم بی تو خونه، دلم بی تو تنگه
یه فانوسِ مُرده تو برقِ چشامه
بدونِ تو حسرت همیشه باهامه

تو بارون که رفتی، شبم زیرُ رو شُد!
یه بغضِ شکسته رفیقِ گلو شد!
تو بارون که رفتی، دلِ باغ چه پژمرد!
تمامِ وجودم تو آیینه خط خورد
هنوز وقتی بارون تو کوچه می باره
دلم غصه داره، دلم بی قراره
نه شب عاشقانه س، نه رؤیا قشنگه
دلم بی تو خونه، دلم بی تو تنگه
یه فانوسِ مُرده تو برقِ چشامه
بدونِ تو حسرت همیشه باهامه

تو بارون که رفتی، شبم زیرُ رو شُد!
یه بغضِ شکسته رفیقِ گلو شد!
تو بارون که رفتی، دلِ باغ چه پژمرد!
تمامِ وجودم تو آیینه خط خورد

 

[hilari]

همه ی بغض من تقدیم غرور نازنینت باد , غروری که لذت دریا رو به چشمات حرام کرد!

 

[Sinai]

​

میان گریه‏هایم
راهى براى عبور توست
مى‏دانم
عادت كرده‏اى
رهگذر لحظه‏هاى بارانى‏ام باشى
این بار هم بگذر
و چشم‏هایت را به پنجره‏اى بده
كه شب و روز
مرا نگاه مى‏كند ...

طوبى ابراهیمى

 

[mohammad m]

به تو عادت دارم ، مثل پروانه به آتش ، مثل عابد به عبادت ، و تو هر لحظه که از من دوری ، من به ویرانگری فاصله می اندیشم ، در کتاب احساس واژه ی فاصله یک فاجعه معنا شده است ، تو توانایی آن را دارای که به این فاجعه پایان بخشی .

 

[tools]

تو به من خندیدی
و نمی دانستی
من به چه دلهره از باغچه همسایه
سیب را دزدیدم
باغبان از پی من تند دوید
سیب را دست تو دید
غضب آلوده به من کرد نگاه
سیب دندان زده از دست تو افتاد به خاک
و تو رفتی و هنوز
سالهاست که در گوش من آرام آرام
خش خش گام تو تکرار کنان
می دهد آزارم
و من اندیشه کنان غرق این پندارم
که چرا
خانه کوچک ما سیب نداشت

 

[Sinai]

از مرگ ‚ من سخن گفتم

چندان که هیاهوی سبز بهاری دیگر
از فرا سوی هفته ها به گوش آمد،
با برف کهنه
که می رفت
از مرگ
من
سخن گفتم.
و چندان که قافله در رسید و بار افکند
و به هر کجا
بر دشت
از گیلاس بنان
آتشی عطر افشان بر افروخت،
با آتشدان باغ
از مرگ
من
سخن گفتم.
***
غبار آلود و خسته
از راه دراز خویش
تابستان پیر
چون فراز آمد
در سایه گاه دیوار
به سنگینی
یله داد
و کودکان
شادی کنان
گرد بر گردش ایستادند
تا به رسم دیرین
خورجین کهنه را
گره بگشاید
و جیب دامن ایشان را همه
از گوجه سبز و
سیب سرخ و
گردوی تازه بیا کند.
پس
من مرگ خویشتن را رازی کردم و
او را
محرم رازی؛
و با او
از مرگ
من
سخن گفتم.

و با پیچک
که بهار خواب هر خانه را
استادانه
تجیری کرده بود،
و با عطش
که چهره هر آبشار کوچک
از آن
با چاه
سخن گفتم،

و با ماهیان خرد کاریز
که گفت و شنود جاودانه شان را
آوازی نیست،

و با زنبور زرینی
که جنگل را به تاراج می برد
و عسلفروش پیر را
می پنداشت
که باز گشت او را
انتظاری می کشید.

و از آ ن با برگ آخرین سخن گفتم
که پنجه خشکش
نو امیدانه
دستاویزی می جست
در فضائی
که بی رحمانه
تهی بود.
***
و چندان که خش خش سپید زمستانی دیگر
از فرا سوی هفته های نزدیک
به گوش آمد
و سمور و قمری
آسیه سر
از لانه و آشیانه خویش
سر کشیدند،
با آخرین پروانه باغ
از مرگ
من
سخن گفتم.
***
من مرگ خوشتن را
با فصلها در میان نهاده ام و
با فصلی که در می گذشت؛
من مرگ خویشتن را
با برفها در میان نهادم و
با برفی که می نشست؛

با پرنده ها و
با هر پرنده که در برف
در جست و جوی
چینه ئی بود.

با کاریز
و با ماهیان خاموشی.
من مرگ خویشتن را با دیواری در میان نهادم
که صدای مرا
به جانب من
باز پس نمی فرستاد.
چرا که می بایست
تا مرگ خویشتن را
من
نیز
از خود نهان کنم

 

[@spacechild@]

برای تو می نویسم
برای تو ای نخستین!
برای تو که...

...
نمی توانم!
انگار پیش نگاهت
چه نزدیک باشد و چه دور...
انگار کم می آورم!
انگار...
نمی توانم!