*** آرشیو اخبار تاریخ گذشته ***

[ZEUS83]

بیانیه آزمایشگاه هسته‌ای اروپا در مورد کشف بوزون هیگز به زبان فارسی

پس از کنفرانس اضطراری سرن (آزمایشگاه هسته‌ای اروپا) در 14 تیر که به اعلام مشاهده ذره‌ای شبیه به بوزون هیگز با جرم 125.3 گیگاالکترون‌ولت، بیانیه‌ای رسمی از طرف مسوولان آزمایش سی.ام.اس منتشر شد.


این بیانیه که در نسخه‌های مختلف و به زبان‌های کشورهای مشارکت‌کننده در آزمایش سی.ام.اس منتشرشده، خلاصه‌ای از فعالیت‌ها، مشاهدات و تحلیل نتایج رخدادهای دیده‌شده در چند ماه اخیر را بازگو کرده است. نسخه فارسی این بیانیه را که در قالب پی.دی.اف آماده شده، می‌توانید از اینجا دریافت کنید.
برای کسب توضیحات بیشتر در مورد بوزون هیگز، تاریخچه آن و اهمیت این کشف می‌توانید پرونده خبرآنلاین را با عنوان «و اینک ... هیگز» مطالعه کنید.

 

[ZEUS83]

[h=2]پس از كشف ردپاي «بوزون هيگز»
[/h]
[h=1] برخورد دهنده بزرگ هادروني به شكار «ماده تاريك» مي رود
[/h]







محققان مركز تحقيقات هسته‌يي اروپا (سرن)، پس از كشف شواهد قوي از وجود ذره گريز پاي «بوزون هيگز» اعلام كرده اند كه قصد دارند دور جديد تحقيقات خود را بر روي «ماده تاريك» متمركز كنند.


به گزارش سرويس فناوري خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، با تأييد نهايي اعضاي سرن، برخورد دهنده بزرگ هادروني (LHC) تا پايان سال جاري ميلادي براي انجام بروز رساني و ارتقاي قدرت دستگاه به مدت دو سال خاموش خواهد شد.


محققان اميدوارند بتوانند از طريق ابر برخورد دهنده بزرگ هادرني (super-LHC) موفق به كشف ذرات بسيار نادر در كائنات شوند.
بر اساس اعلام سرن، هزينه ارتقاء قدرت برخورد دهنده LHC بالغ بر 1.85 ميليارد دلار خواهد بود و دانشمندان اميدوارند با افزايش 10 برابري قدرت پرتوهاي ذرات كه درون تونل هاي مركز سرن به طول 27 كيلومتر با يكديگر برخورد داده مي شوند، امكان توليد و كشف ماده تاريك فراهم شود.

فيزيكدانان معتقدند، ماده تاريك (Dark Matter) عامل پيوستگي كائنات به يكديگر است و در همه جا وجود دارد، اما به دليل عدم توليد نور يا بازتاب تاكنون مشاهده نشده است.


«فيليپ آلپورت» از محققان دانشگاه ليورپول و سرپرست آشكار ساز ATLAS مركز سرن تأكيد مي كند: افزايش قدرت برخورد دهنده LHC باعث ارتقاي سطح تحقيقات فيزيك مدرن و همچنين فراهم شدن بستر انجام محاسبات از جمله جست‌وجو براي ماده تاريك مي شود.
اين درحالي است كه هفته گذشته دستاورد بزرگ محققان مركز سرن در كشف شواهد قطعي از وجود ذره «بوزون هيگز» باعث شگفتي دانشمندان سراسر جهان شد.


محققان سرن نگران اين مساله هستند كه اعلام اين نتايج به معناي تكميل تحقيقات در خصوص ذره «بوزن هيگز» پنداشته شود، درصورتي كه اين دستاورد نخستين گام در كشف اين ذره محسوب مي شود.
برخورد دهنده بزرگ هادروني(LHC) با هزينه سنگين 10 ميليارد دلاري طراحي شده و ذرات زير اتمي پروتون درون آن با يكديگر برخورد داده مي شوند كه مي تواند دمايي در حدود چهار تريليون درجه، معادل 250 هزار برابر مركز خورشيد را در زمان چند ميلياردم ثانيه توليد كند.

 

[ZEUS83]

[h=3] آیا ذره خدا پرده از رازهای ماده تاریک بر خواهد داشت؟
[/h]

* به گفته ی فیزیکدانان، کشف یک ذره ی زیراتمی تازه که احتمال دارد همان بوزون گریزان هیگز باشد -- ذره ای که پنداشته می شود به مواد دیگر جرم می دهد -- می تواند گامی ارزشمند به سوی یافتن چیزی نادیدنی باشد که بیشترین جرم کیهان ما را می سازد.​

طی خبری که دیروز (4 ژوییه) از سوی بزرگ ترین برخورددهنده ی اتم جهان - برخورددهنده ی بزرگ هادرون (LHC) در سوییس- اعلام و بارها و بارها تکرار شد، دانشمندان شواهدی از یافتن یک ذره ی "بوزون-مانند" با جرم تقریبی 125 برابر جرم پروتون را گزارش دادند.


این پژوهشگران با اطمینان بالایی ادعا کردند که ذره ی تازه همان بوزون هیگز (ذره ی خدا) است که دیرزمانی به دنبالش بودند، و گمان می‌رود پاسخ این پرسش را بدهد که چگونه همه ی مواد "جرم" دارند. ذره ی هیگزی که پس از مدت ها انتظار یافته شده، حلقه ی گمشده در نظریه ی رایج فیزیک ذرات به نام "مدل استاندارد" است، ولی پیدا شدنش مفهومی از این هم گسترده تر خواهد داشت: دری به آن سوی مدل استاندارد برای توضیح وجود ماده ی تاریک خواهد گشود، ماده ی اسرارآمیزی که به گونه ای فراگیر پنداشته می شود 83 درصد همه ی ماده ی موجود در کیهان از آن ساخته شده. [توضیح "بوزون هیگز" به زبان کارتون]

این ردها نمونه ای از داده های شبیه سازی و مدلسازی شده برای آشکارساز اطلس (ATLAS) در برخورددهنده ی بزگ هادرون در سرن می باشد. بوزون هیگز در برخورد دو پرتون تولید شد و به سرعت هم به چهار میون (muon- گونه ای الکترون سنگین که جذب آشکارساز نمی شود) واپاشید. رد میون ها به رنگ زرد نشان داده شده.​

ماده ی تاریک تاکنون به طور مستقیم دیده نشده؛ بلکه کشش گرانشی آنست که وجودش را آشکار می کند. تایید ویژگی های ذره ی نویافته ی بوزون-مانند می تواند توضیحی بر ماده ی تاریک باشد.


مدل استاندارد وجود ماده ی تاریک را توضیح نمی دهد ولی نشانه های وجود این ماده ی رازگونه (بر پایه ی اثرهای گرانشیش) را هم به دشواری می توان نادیده گرفت. چنانچه هاروی نیومن، یک استاد فیزیک در بنیاد فناوری کالیفرنیا می گوید، این می تواند بدان معنا باشد که مدل استاندارد تنها بخشی از یک چارچوب گسترده تر برای توصیف کیهان است.


نیومن از سازمان پژوهش های هسته ای اروپا یا "سرن" در ژنو به SPACE.com گفت: «ما واقعن نمی توانیم وجود ماده ی تاریک را انکار کنیم. ذره ی هیگزی که ما یافتیم به هیچ وجه ما را از این باز نمی دارد که به دنبال ذرات دیگری هم در ورای مدل استاندارد بگردیم. ما هنوز نیاز به یک نامزد برای ماده ی تاریک داریم.»


اگر ذره ی نویافته با مدل استاندارد سازگار باشد، فیزیکدانان شاید بتوانند از این دستاوردها جهت ساختن تصویری فراگیرتر از کیهان بهره ببرند. ماریا اسپیروپولو، یکی دیگر از استادان فیزیک کلتک (Caltech)، که در میان حاضران مراسم آگاهی رسانی 4 ژوییه در سوییس بود در ایمیلی به SPACE.com گفت: «می توانید چنین بیندیشید که آنچه ما یافتیم، بخش کلیدی نقشه ی ژنتیک کیهان است. آن چیزی را به یاد بیاورید که در سال 2000 اعلام شد و فهمیدیم که چگونه ژنوم ما را به جاهای تازه تر خواهد رساند. از نظر تغییر در درک و شناخت ما، این یک همسانی خوب در راهی که می رویم است.»


به گفته ی نیومن، آزمایش های بیشتر می تواند نشان دهد که ساختار ماده ی تاریک به توضیحی بنیادین تر از مدل استاندارد نیاز دارد: «حتی اگر ما - با بالاترین توان اندازه گیریمان - دریافتیم که این به راستی همان بوزون هیگز مدل استاندارد است، باز هم پرسش های دیگری هست که بی پاسخ می ماند. یکی از نخستین پرسش ها اینست: ماده ی تاریک کیهان از چه چیز ساخته شده؟ در مدل استاندارد کیهان، جایی برای ساخته شدن ماده ی تاریک وجود ندارد، پس ما باید به سراغ نامزدهای جایگزین دیگری برویم.»


یکی از چنین جایگزین هایی به نام "ابرتقارن" یا SUSY شناخته می شود، که گسترش و بسط مدل استاندارد است. بر پایه ی ابرتقارنی، هر ذره ی بنیادی شناخته شده ای یک همتا دارد که از همه نظر با آن یکسان است و تنها در اسپین با آن فرق می کند. برای نمونه، همتای فوتون ها، "فوتینو ها" هستند و بوزون های الکتروضعیف هم "الکتروضعیف-ینو" (electroweak-ino) خواهند داشت.»


اسپیروپولو می گوید: «اینک یک جزء هیگزگونه در SUSY بسیار غنی شده. ما مجموعه ای از "هیگز-ینو"ها به عنوان همتا داریم. این که نامزد ماده ی تاریک چگونه رفتار می کند بستگی به این دارد که چگونه با الکتروضیف-ینوها و هیگز-ینوها همراهی کند. پس ذرات سنگین با برهم کنش (بسیار، بسیار) ضعیف در ابرتقارن که مناسب ساختار ماده ی تاریک کیهان باشند، به وجود برخی ذرات هیگز و همتاهای ابرتقارنیشان بستگی دارد.»


روند تایید این ذره ی تازه به زمان نیاز دارد تا فیزیکدانان آزمایش های بیشتر انجام دهند و مجموعه های گسترده تری از داده ها را مورد بررسی قرار دهند و اطمینان یابند که آنچه دیده اند پدیده هایی فراعادی نبوده. به هر حال زمان کنونی برای جهان دانش، زمانی هیجان انگیز است.


نیومن می گوید: «هر چه شود، مدل استاندارد یا غیر از آن، ما در آستانه ی نسلی از اکتشاف های شگرفیم. یا اشتباهات مدل استاندارد را در خواهیم یافت، یا به عقب برخواهیم گشت تا چیزهای بنیادی تری بیرون از این مدل، و روش توضیح آن ها را بیابیم.»


منبع: SPACE.com
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان

 

[puorya1368]

بچه ها آخراشه ها
27-8 روز دیگه رفته تو جوااااااااااااااااااااااااا


بشتابید بشتابید

 

[black banner]

آقا متن رو كسي نوشته ؟؟؟

من بنويسم / شما ويرايش كنيد

يك تر جمه كنه
و ديگري ارسال كنه

 

[puorya1368]

بیایییییییییییییییییییییییییییییییییییییییید دیگه

همینایین؟

کمیمااااااااااااااااااااااااااا

برم چنتام افغانی بیارم
اقلن لیست اسما به 50 تا برسه

بابا ناسا به ریشمون خنده میکند( قرمزه رو با لهجه افغانی بازخونی کنید)


نه جدی میگم!!!!!!!
یه کاری بکنین دیگههههههههههههه
خیلی کمیم

 

[ZEUS83]

[h=1] «بوزون هيگز» در كانون ترديد!

[/h]






هفته گذشته علائم كشف شده از برخورددهنده بزرگ هادروني به عنوان يك شاهد قوي از ذره گريزان بوزون هيگز عنوان شد كه دانشمندان براي حدود پنج دهه به دنبال آن بودند اما پس از گذشت يك هفته از اين كشف، دانشمندان دانشگاه كورنل ترديدهايي را در مورد واقعي بودن آن مطرح كرده‌اند.
به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، ايان لو، ژوزف ليكن و گابه شاوگنسي از كورنل در مقاله‌اي به انتشار ترديدهاي خود در مورد آنچه دقيقا در برخورددهنده هادروني كشف شده، پرداخته‌اند.
به گفته دانشمندان، رزونانس جديد كشف شده توسط گروههاي اطلس و CMS در برخورددهنده بزرگ هادروني مركز سرن مي‌تواند ذره بوزون هيگز مدل استاندارد باشد كه از سالها پيش محققان در جستجوي آن هستند.
اما محققان كورنل در پژوهش خود ابراز عقيده كرده‌اند كه هيگز بودن اين ذره كه از دهه‌ها پيش براي پر كردن شكافهاي مدل فيزيك مورد استفاده امروزي براي توضيح جهان مورد جست‌وجو بوده، بسيار دور از قطعيت است.
اين محققان در مقاله خود اظهار كرده‌اند: ما نشان داده‌ايم كه داده‌هاي كنوني برخورددهنده هادروني، هر دو وانمودكننده واحد ديلاتوني و غيرديلاتوني را بي‌اعتبار مي‌كنند. به عبارت ديگر، يك دوگانه كلي هيگز و يك وانمودكننده سه‌گانه به ارائه تناسب خوبي با ميزانهاي رويداد سنجيده شده تشديد نرده‌اي جديدا مشاهده شده مي‌پردازد.
اين محققان احتياط بيشتر را توصيه كرده و اظهار كرده‌اند كه در حال حاضر ترديدها در اين كميت‌ها بسيار بزرگتر از آن است كه بتوان يك بیانیه قطعی صادر كرد.
دانشمندان سرن نيز در حال بررسي بيشتر اطلاعات براي انطباق كشف خود با بوزون هيگز مدل استاندارد يا به يك منبع اسرارآميز ديگر هستند.
يكي از دلايل اين احتياط در سرن اين است كه در حالي كه ذره جديد تاكنون رفتاري شبيه به بوزون هيگز گريزان داشته، اما سبكتر از وزن مورد انتظار است.
اين امر مي‌تواند به گشايش احتمالات بيشتر در مورد وجود بيش از يك بوزون هيگز پرداخته و به يك درك جديد از ماده تاريك كه تصور مي‌شود يك چهارم جهان را تشكيل داده، منجر شود.

پرفسور پيتر هيگز در حال پاك كردن اشك شوق پس از اعلام كشف بوزون هيگز

 

[puorya1368]

موقعیت curiosity ساعت 7:30 دیروز 11/07/2012

 

[jimmi]

دمت گرم پویا خان، خیلی دلم هوای کاوشگرمو کرده بود، آخه یجورایی فامیلیم
با این عکس آخری هم خیلی حال کردم

ببینم.. حالا به کی میخوای نامه بزنی؟؟!!
متنش چی شد بالاخره؟!
لیستمون چی؟ منم اومدم تکمیلیم دیگه، آقا در عقبو ببند را بیفتیم! آهان نامه ست!
لیستو زود رد کنید دیگه.. آخرش باز دیر میشه سفینه میرسه به مریخ، بعد رامون نمیدناااا!

 

[puorya1368]

دمت گرم پویا خان، خیلی دلم هوای کاوشگرمو کرده بود، آخه یجورایی فامیلیم
با این عکس آخری هم خیلی حال کردم

ببینم.. حالا به کی میخوای نامه بزنی؟؟!!
متنش چی شد بالاخره؟!
لیستمون چی؟ منم اومدم تکمیلیم دیگه، آقا در عقبو ببند را بیفتیم! آهان نامه ست!
لیستو زود رد کنید دیگه.. آخرش باز دیر میشه سفینه میرسه به مریخ، بعد رامون نمیدناااا!

من خودم یه متنی ردیف کردم

حالا شما هام هر چی به نظرتون میرسه بنویسین برسیش میکنیم


ببین راهبرد من اینجوریه که

چون اولش میخواستم فقط خودم بفرستم بعد دیدم بذار اسم بچه ها رم بگیم که بدونن مام اهل حالیم

الانم اولش خودمو معرفی میکنم
بعد تبریک
بعدم میگم دوستامم هستن که تو کف برنامه هاتونن

اسمشونو میندازم تنگ نامه

البته یه 40 نفری از اینجان

یه 20-25 نفریم از سایت hammihan اسم دادن

من فک کنم کمیم

میتونی اطلاع رسانی کن بازم بیان بچه ها


بعدشم حالا حالاها وخت هست اینو نگا

http://www.nasa.gov/mission_pages/msl/index.html

 

[ZEUS83]

[h=1] موسيقي «بوزون هيگز» ساخته شد!

[/h]






داده‌ "به صوت تبديل شده" (Sonified) حاصل از آزمايشات انجام شده در برخورددهنده بزرگ هادروني در سوئيس، شنيدن صداي ذره احتمالي بوزون هيگز را امكان‌پذير مي‌كند.



به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، نتيجه حاصل موسيقي‌ اي است كه به ريتم سبك رقص دو ضربي كوبا شباهت دارد. اين رقص كوبايي در اوايل قرن نوزدهم در اسپانيا از محبوبيت خاصي برخوردار بوده است.


دومنيكو ويسينانزا و همكارانش از دانشگاه كمبريج انگلستان به محض اعلام كشف احتمالي اين ذره، مطالعه خود بر روي فرايند تبديل شدن اين داده آزمايشي به صدا (sonification) آغاز كردند.


به گفته آن‌‌ها، تبديل داده به صوت با اتصال يك نت موسيقي به هر داده خلق شد، بنابراين هنگام گوش دادن به ملودي حاصله در واقع فرد به داده گوش مي‌دهد.
اين محققان فواصل بين مقادير مجموعه داده اصلي و فواصل بين نت‌هاي ملودي را ترسيم كردند و مقادير عددي را با يك نت موسيقي مرتبط كردند. با افزايش يا كاهش مقادير، زير و بمي صداي نت‌ها(pitch) نيز به همان ترتيب افزايش يا كاهش يافت.


استفاده از فرايند «تبديل داده به صوت» به دانشمندان در اطلاع‌رساني عمومي درباره اين ذره گريزپا كمك خواهد كرد

 

[ZEUS83]

فردا سیاره مشتری و اقمار آن در پس ماه پنهان می شود

فردا سیاره مشتری و اقمار آن در پس ماه پنهان می شود

فردا سیاره مشتری و اقمار آن در پس ماه پنهان می شود

پدیده اختفای سیاره مشتری در پس ماه بامداد فردا یکشنبه 25 تیرماه رخ خواهد داد.

به گزارش خبرنگار مهر، در بامداد فردا یکشنبه 25 تیرماه پدیده اختفای سیاره مشتری و اقمار آن در پس ماه رخ خواهد داد. پدیده اختفا پدیده ای است که در آن یک جسم آسمانی توسط جسم دیگر پوشانده می شود. در این پدیده که در ساعت 5:48 دقیقه بامداد فردا 25 تیرماه رخ خواهد داد در یک پدیده زیبای نجومی سیاره مشتری و اقمار آن در پشت ماه پنهان خواهند شد. موقعیت سیاره مشتری و ماه در پدیده اختفای فردا 25 تیرماه​ ​ سیاره مشتری بزرگترین سیاره منظورمه خورشیدی است و از نظر فاصله از خورشید، مشتری پنجمین سیاره بعد از تیر و ناهید و زمین و بهرام است. این سیاره دارای 63 قمر است که 16 قمر آن قطری بیش از 10 کیلومتر دارند. 4 قمر بزرگ این سیاره شامل "آیو"، "اروپا"، "گانیمد" و "کالیستو" است که به آنها اقمار گالیله ای می گویند؛ زیرا ستاره شناس ایتالیایی گالیله آنها را در سال 1610 به وسیله اولین تلسکوپ کشف کرد. قسمتی از پدیده اختفای سیاره مشتری و اقمار آن در پشت ماه به دلیل نزدیکی به طلوع خورشید در روشنایی روز خواهد بود.

 

[ZEUS83]

ریسمان های اسرارآمیز کیهانی

ریسمان های اسرارآمیز کیهانی

ریسمان های اسرارآمیز کیهانی


در ميان تمامي پديده‌هاي عجيب و غريب و شگفت‌انگيز موجود در پهنه كائنات بدون شك ريسمان‌هاي كيهاني (1) جايگاهي ويژه دارند، ريسمان‌هايي از انرژي خالص كه از اين سوي كيهان تا آن سوي آن امتداد دارند! اين ريسمان‌ها علي‌رغم طول بسيار زياد خود - كه به چندین ميليارد سال نوري هم مي‌رسد - بسيار باريكند و ضخامتي كمتر از يك پروتون دارند! ريسمان‌هاي كيهاني چگالي خارق‌العاده‌اي دارند به‌طوري كه فقط يك متر از آنها از كل يك قاره سنگين‌تر است. اگر يكي از اين ريسمان‌ها از ميان كره زمين عبور كند، كل سياره ما را در چشم بر هم زدني همانند پشم حلاجي شده متلاشي مي‌كند.

احتمال وجود ريسمان‌هاي كيهاني براي نخستين‌بار در دهه 1980 توسط كيهان‌شناسان مطرح شد. بر اساس مدل‌هاي كيهان‌شناسي، ريسمان‌هاي كيهاني بايد بر اثر انرژي آزاد شده در لحظه آفرينش جهان در پهنه كيهان پديدآمده و شروع به ارتعاش كرده باشند، ارتعاشي كه هنوز هم ادامه دارد. هرچند چنين ريسمان‌هايي هنوز به‌طور رصدي در پهنه كيهان مشاهده نشده‌اند اما محاسبات صورت گرفته نشان مي‌دهد كه اين ريسمان‌ها بايد جايي در گستره جهان وجود داشته باشند. آنها با سرعتي نزديك به سرعت نور در پهنه كيهان در حال حركتند و با حركت و ارتعاشات خود، فضا و زمان را به لرزه درمي‌آورند.

اما از همه اينها عجيب‌تر آنكه ريسمان‌هاي كيهاني در حالت‌هاي خاصي حتي مي‌توانند نقش ماشين زمان را ايفا كنند. فيزيكداني به نام ريچارد گات (2) از دانشگاه پرينستون آمريكا با استفاده از معادلات نسبيت عام اينشتين نشان داده است كه اگر دو ريسمان كيهاني با سرعت زيادي در حال رد شدن از كنار همديگر باشند، حلقه‌هاي بسته‌اي در بُعد زمان در پيرامون خود ايجاد خواهند كرد به‌طوري كه يك سفينه فضايي با دور زدن حول اين دو ريسمان مي‌تواند به زماني در گذشته‌هاي دور بازگردد!

 

[ZEUS83]

همپوشانی سیاره مشتری با ماه

همپوشانی ( اختفا ) دیدنی سیاره مشتری صبحگاه روز یکشنبه 15 تیرماه 1391 در بسیاری از مناطق ایران به جز جنوب شرق ( به صورت همپوشی خراشان ) دیده می شود. خود را برای رصد این رویداد نادر آماده کنید. کمتر از 40 روز پس از بدرود با گذر تاریخی سیاره زهره در 17 خرداد 1391 خورشیدی، آسمان میزبان بزمی با شکوه با حضور زیباترین و درخشان ترین ساکنان خویش خواهد بود. 25 تیر ماه، ساکنان ایران زمین پس از گذشت 14 سال شاهد پنهان شدن سیاره مشتری در پشت ماه خواهند بود. پس از سوم اردیبهشت 1377 خورشیدی این نخستین باری است که مشتری از دیدگاه ما خود را در پشت ماه پنهان می کند. سیاره زهره پس از گذر تاریخی اش، خود را به سرعت به آسمان صبحگاه می رساند تا در این جشن با شکوه شرکت کند. در این بزم به یادماندنی خوشه پروین و ستاره الدبران نیز به جمع دیگر ساکنان آسمان می پیوندند تا تماشاگر پنهان شدن مشتری در پشت ماه باشند. این همپوشانی که از زیباترین و نادر ترین پدیده های آسمان است تا 7 سال دیگر یعنی هفتم آذر 1398 در ایران تکرار نخواهد شد. باید اعتراف کنیم که همپوشانیی 25 تیر ماه سیاره مشتری از زیباترین همپوشانیهای این سیاره در دهه های پیشین و آینده است. چرا که کل مراحل همپوشانیی این سیاره در سال 1377 و 1398 در پهنه ایران به هنگام روز بوده و خواهد بود؛ بنابراین دیدن آن با چشم غیر مسلح تقریبا غیر ممکن است. درنتیجه باید تا سوم آبان 1413 خورشیدی در انتظار بود تا در شب شاهد پنهان شدن مشتری در پشت ماه باشیم. همچنین همپوشانیی امسال اجتماعی بزرگ با شرکت پر نور ترین و نامدارترین اجرام آسمانی است و همانطور که اشاره شد، پروین، الدبران،هلال صبحگاهی شعبان، ناهید و مشتری از مهمترین شرکت کنندگان در این میهمانی هستند. وضعیت همپوشانی در سراسر جهان ​ اگر با ابزارهای رصدی مناسب که قمرهای سیاره مشتری در آن دیده می شود دقت رصدی خود را بالاتر ببرید می توانید همپوشانی قمرهای سیاره مشتری را نیز در کارنامه خود ثبت کنید. ​ ساعت 5 و 40 دقیقه و 58 ثانیه قمر اروپا نخستین قمر از سیاره مشتری است که در پشت ماه مخفی می شود. کمی پس از آن، ساعت 5 و 44 دقیقه قمر آیو نیز در پس ماه مخفی می شود.خود سیاره مشتری سومین همپوشانی گروهی این جمع است که بسیار ارزشمند است. در این همپوشانی دیدنی، قرص سیاره مشتری و ماه چهار تماس را بوجود می آورد که دیدن دو مرحله اول آن ( تا پیش از طلوع خورشید ) بسیار ارزشمند است. تماس اول ساعت 5 و 46 دقیقه و 34 دقیقه به وقت تهران روی می دهد. در این زمان ماه به قرص سیاره مشتری خواهد رسید. تماس دوم در ساعت 5 و 48 دقیقه و 10 ثانیه روی خواهد داد. بنابراین در این فرصت کوتاه تمام سعی خود را در ثبت زمان همچوشانی و عکاسی و یا حتی طراحی آن از دست ندهید. پس از همپوشانی کامل سیاره مشتری ماه به سراغ دو قمر دیگر این سیاره خواهد رفت. ساعت 5 و 55 دقیقه و 40 ثانیه قمر گانیمد نیز به این جمع خواهد پیوست. آخرین همپوشانی این جمع ساعت 6 و 1 دقیقه و 34 ثانیه با قمر کالیستو است. اما در این همپوشانی هرچه به غرب ایران نیزدیکتر شوید وضعیت مناسبتری برای دیدن آن خواهید داشت. خورشید در این روز ساعت 6 و 2 ثانیه به وقت تهران طلوع می کند و این نشان می دهد که شهرهای غربی برای دیدن این رویداد از موقعیت مناسبتری برخودار هستند. ​ پهنه ایران موقعیتی ویژه برای رصد این پدیده است، چراکه مسیر وقوع همپوشانی خراشان از جنوب شرقی ایران می گذرد و در مناطق مختلف ایران این پدیده به شکل های مختلف قابل رویت خواهد بود. تصویر زیر وضعیت رویت پذیری این پدیده را در ایران نشان می دهد. خطی که می بینید مسیر وقوع همپوشانی خراشان است؛ به طوری که در بالای این خط همپوشانی کامل رخ می دهد و در زیر خط این پدده به صورت مقارنه نزدیک قابل مشاهده است. به امید رصد این همپوشانی دیدنی... پخش زنده همپوشانی سیاره مشتری با ماه پایگاه خبری آسمان شب ایران در نظر دارد که همپوشانی سیاره مشتری با ماه را به صورت زنده و تصاویر پشت سر هم برای علاقه مندان به نمایش در آورد. بر این اساس شما می توانید برای دیدن عکس های این همپوشانی به آدرس زیر مراجعه کنید و یا عکسهای خود را در همان لحظه به آدرس ایمیل info@nightsky.ir ارسال نمایید. http://www.nightsky.ir/live ​

 

[ZEUS83]

شواهد مهم دانشمندان از منشأ اصلي آب زمين

شواهد مهم دانشمندان از منشأ اصلي آب زمين

[h=1] شواهد مهم دانشمندان از منشأ اصلي آب زمين

[/h]






تحقيقات جديد دانشمندان نشان مي‌دهد سيارك‌هاي واقع در ناحيه دروني منظومه شمسي، محتمل‌ترين منشا بخش اعظم آب زمين هستند.

به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اين شواهد مهم، فرضيه‌هاي پيشين مبني بر اين كه منبع قسمت اعظم آب سياره ما خارج از منظومه شمسي است را رد مي‌كند.



طبق اين تئوري‌ها، اين منبع توسط ستاره‌هاي دنباله‌دار يا سيارك‌هايي كه در آن سوي مدار مشتري در هم آميخته‌ و سپس به درون منظومه شمسي منتقل شده‌اند، به زمين تحويل داده شدند.

به گفته كونل الكساندر از موسسه كارنيج واشنگتن، تحقيقات جديد شواهد مهمي را پيرامون منشا مواد فرار در درون منظومه شمسي شامل زمين مطرح مي‌كند.




اين يافته‌ها همچنين اهميت شاياني براي مدل‌هاي كنوني شكل‌گيري و تكامل سيارات اشيا كوچك‌تر واقع در منظومه شمسي دارد.

الكساندر و همكارانش نمونه‌‌هاي 86 شهاب‌سنگ كندريتي را تحليل كردند. تصور مي‌شود اين اشيا منشا كليدي عناصر فرار اوليه زمين از قبيل هيدروژن و نيتروژن باشند.




اين تيم تحقيقاتي، فراواني ايزوتوپ‌هاي مختلف هيدروژن، نيتروژن و كربن را در نمونه‌هاي مزبور اندازه گرفتند. ايزوتوپ‌ها نسخه‌هاي يك عنصر‌ هستند كه تعداد مختلفي نوترون، در هسته‌ اتمي‌شان دارند.



ميزان دتريوم موجود در آب يخ زده اشيا آسماني ديدگاه‌هايي را پيرامون اشيا شكل‌گرفته در روزهاي آغازين منظومه شمسي پيش روي دانشمندان مي‌گذارد. در حالت كلي اشيايي كه در فواصل دورتري از خورشيد شكل گرفته‌اند، داراي تركم‌هاي بالاتر دتريوم هستند.

محتواي دتريوم 86 نمونه مطالعه شده كه اين تيم از رس‌ها (بقاياي آب يخ زده‌) گردآوري كرده بودند، حاكي از آن است كه اشيا والد شهاب‌سنگ‌ها در فاصله نزديك به خورشيد و شايد در كمربند اصلي سيارك‌هاي بين مشتري و مريخ، شكل گرفتند.

در مقايسه، ستاره‌هاي دنباله‌دار، داراي نسبت‌هاي بزرگ‌تري از دتريوم هستند و دانشمندان معتقدند كه اكثر آن‌ها در نواحي بسيار سرد بيروني‌تر متولد شدند.

به گفته آن‌ها، به نظر مي‌‍رسد تركيب ايزوتوپي توده زمين بيشتر با شهاب‌سنگ‌ها همخواني داشته باشد تا با ستاره‌هاي دنباله‌دار.

انواع مختلف كندريت وجود دارند و هيچ گروه منفردي به طور كامل به يكديگر شباهت ندارند. بنابراين سياره ما به احتمال فراوان آب و ساير مواد فرار خود رااز تنوع سيارك‌هاي والد كندريتي به دست آورده است.

نتايج اين تحقيق در مجله Science انتشار يافت.

 

[ZEUS83]

كشف نشانه‌هاي حيات باستاني در مريخ، شايد ماه آگوست

كشف نشانه‌هاي حيات باستاني در مريخ، شايد ماه آگوست

[h=1] كشف نشانه‌هاي حيات باستاني در مريخ، شايد ماه آگوست

[/h]






مطالعات جديد نشان مي‌دهد نشانه‌هاي حيات باستاني بر روي مريخ كه ممكن است در اعماق سطحي‌تر و در بخش زيرين سطح اين سياره قابل شناسايي باشد، ممكن است زودتر از آن‌چه تصور مي‌شد، كشف شوند.

به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اين امر شانس جديدترين كاوشگر ناسا براي كنكاش مريخ كه طبق برنامه در ماه آگوست بر روي سطح اين سياره فرود مي‌آيد را افزايش مي‌دهد.



اين تحقيق نشان مي‌دهد كه مولكول‌هاي زنده ساده مانند يك مولكول منفرد فرمالدئيد مي‌تواند در فقط دو تا چهار اينچي زير سطح مريخ قرار داشته باشد. در حالي كه سطح تشعشع در چنين اعماقي هنوز شديد است، بلوك‌هاي سازنده ساده حيات و در مورد دهانه‌هاي آتشفشاني جوان شايد حتي بلوك‌هاي سازنده پيچيده، مي‌توانند به بقاي خود ادامه دهند.



اين مطالعه عمق‌ها و مكان‌هاي ايده‌آل براي كنكاش مولكول‌هاي زنده را نشان داده و مي‌تواند يك نقشه جاده‌يي براي كاوشگر Curiosity به شمار آيد كه قرار است در تاريخ پنج آگوست سطح مريخ را لمس كند.



هنگام فرود اين كاوشگر كه مجري ماموريت «لابراتوار علمي مريخ ناسا» است، انتظار مي‌رود كه صخره‌هاي مريخ را با هدف يافتن علائم حيات حفاري و بررسي كند.



به گفته الكساندر پاولوف رهبر تيم تحقيقاتي از مركز پرواز فضايي گودارد ناسا در گرينبلت، چالش كنوني اين است كه مريخ‌نوران قبلي هيچ گونه ماده ارگانيك نيافته‌اند. دانشمندان مي‌دانند كه مولكول‌هاي ارگانيك بايد آن جا باشند اما تاكنون هيچ يك از آن‌ها را در خاك پيدا نكرده‌اند.



بنا بر گزارش آن‌ها، شانس يافتن مولكول‌هاي آلي در 0.8 اينچي زير سطح مريخ نزديك به صفر بوده زيرا سطح اين سياره در يك ميليارد سال گذشته به حدي تشعشع كيهاني را جذب كرده كه تمامي مواد آلي نابود شده‌اند.




كاوشگران پيشين فقط خاك شل را از بالاترين لايه سطح مريخ جمع‌آوري و تحليل كرده‌اند.



با اين حال در اينچ‌هاي عميق‌تر كه در تيررس Curiosity است ، مولكول‌هاي مزبور مي‌توانند هنوز هم وجود داشته باشند.



اين محققان مدعي‌اند كه حتي در صورت كشف چنين مولكول‌ها‌يي توسط كاوشگر جديد، اين موفقيت لزوماً به معناي وجود حيات بر روي سياره سرخ در زمان‌هاي باستان نيست. زيرا اين مولكول‌‌ها مي‌توانند از ساير منابع از قبيل شهاب‌سنگ‌ها يا ذرات گرد و غبار بين سياره‌يي ناشي شده باشند.



مولكول‌هاي آلي پيچيده از جمله آن‌هايي كه از 10 يا تعداد بالاتري اتم‌هاي كربن تشكيل شده‌اند، نشان‌گرهاي قابل اعتمادتري از حيات گذشته بر روي مريخ هستند زيرا به طور قابل توجهي مشابه بلوك‌هاي سازنده حيات زميني هستند. با اين حال، يافتن اين سازه‌ها به مراتب دشوارتر بوده و در مقابل تشعشعي كه با بي‌رحمي مريخ را بمباران مي‌كنند، آسيب‌پذيرترند.

تحقيقات سابق بر عمق بيشينه‌يي كه تشعشع كيهاني مي‌تواند به آن‌جا نفوذ كند، تمركز كرده بودند زيرا مولكول‌هاي آلي در زير چنين نقطه‌يي (تقريباً پنج اينچ) مي‌توانند ميلياردها سال بدون آسيب به بقاي خود ادامه دهند. اما حفاري چنين عمقي با استفاده از فناوري كاوشگر كنوني امكان‌پذير نيست.



بر اساس مطالعه جديد، شواهد وجود حيات، (در صورت وجود چنين حياتي) مي‌تواند در اعماق سطحي‌تر در زير سطح سياره در مقايسه با آن‌چه تصور مي‌شد، قابل كشف‌اند. اين امر شانس جديدترين كاوشگر ناسا براي نائل آمدن به چنين افتخاري را فزوني مي‌بخشد.



دانشمندان در اين تحقيق طيفي از اعماق قابل دستيابي‌تر را مورد مطالعه قرار دادند و انباشت تشعشع پرتو كيهاني و اثرات آن بر روي مولكول‌هاي آلي را مدلبندي كردند. براي دستيابي به چنين نتايجي، آن‌ها تركيبات خاكي و صخره‌يي موجود بر روي مريخ، تغييرات در تراكم جوي سياره را طي زمان و همچنين سطوح مختلف انرژي پرتوهاي كيهاني را بررسي كردند.



آن‌ها دريافتند كه دهانه‌هاي آتشفشاني "تازه" كه بيش از 10 ميليون سال از عمرشان نمي‌گذرد، مكان‌هايي مناسب براي كاوش Curiosity است زيرا سطوح تشعشع در سطح اين دهانه‌‌هاي جوان ممكن است داراي سطوح تشعشع پايين‌تر باشند. در صورت صحت اين امر، مولكول‌هاي پيچيده‌تر از قبيل اسيدهاي آمينو مي‌توانند دست‌نخورده بمانند.




پاولوف و همكارانش اميدوارند تحقيقات آن‌ها به مديران اين ماموريت در تصميم‌گيري مبني بر مكان حفاري اين كاوشگر 2.5 ميليارد دلاري به هنگام فرود كمك كند.

مطابق برنامه اعلام شده، كاوشگر اعزامي در دهانه آتشفشاني 3.5 ميليارد ساله Gale فرود خواهد آمد.

نتايج اين مطالعه در مجله Geophysical Research Letters انتشار يافت.

 

[ZEUS83]

گفتگوی مهر با سخنگوی سرن؛

هیجان انگیزترین احتمالات پس از بوزون هیگز/ گام بعدی ماده تاریک

سخنگوی سازمان تحقیقات هسته ای اروپا (سرن) به دنبال خبر مشاهده بوزون هیگز که عامل جرم دادن به ماده است و در عرصه فیزیک ذرات از اهمیت قابل توجهی برخوردار است در گفتگوی مشروحی با مهر به تبیین اهمیت این کشف و گام بعدی فیزیکدانان پرداخت.

به گزارش خبرنگار مهر، دکتر جیمز جیلیز (James Gillies) رئیس بخش ارتباطات و سخنگوی سازمان تحقیقات هسته ای اروپا (سرن) است. وی دکترای فیزیک خود را از دانشگاه آکسفورد گرفته و تحقیقات خود را در اواسط دهه 1980 در سرن آغاز کرد. در سال 1993 وی تحقیقات را رها کرد تا به عنوان رئیس بخش علم شورای بریتانیا در پاریس فعالیت کند اما پس از دو سال وی در سال 1995 به عنوان یک نویسنده علمی به سرن بازگشت. از سال 2003 تاکنون وی به عنوان رئیس بخش ارتباطات سرن فعالیت می کند. دانشمندان سازمان تحقیقات هسته ای اروپا (سرن) روز 4 ژوئیه (14 تیرماه) خبر وجود بوزون هیگز و مشاهده آن را به عنوان یک ذره زیر اتمی اعلام کردند، ذره ای که آنها اعتقاد دارند به سایر ذرات جرم داده است. وجود این ذره برای درک تکامل اولیه جهان ضروری است. بر این اساس سخنگوی سرن در گفتگو با خبرنگار مهر به تشریح اهمیت این ذره و تحقیقات آتی در این سازمان پرداخته است. *خبرگزاری مهر: چرا وجود و مشاهده بوزون هیگز از چنین اهمیتی برخوردار است؟ - جیمز جیلیز (James Gillies) : طی نیم قرن گذشته فیزیکدانها یک نظریه قدرتمند ارائه کردند که از آن مدل استاندارد یاد می شود، این مدل ذرات بنیادینی جهان مرئی را تشکیل می دهد و نیروهایی که بین آنها عمل می کند را توصیف می کند. بوزون هیگز آخرین قطعه از مدل استاندارد است که صحت آن به لحاظ تجربی آزمایش می شود. این امر به مکانیسمی نسبت داده می شود که به ذرات بنیادین جرم می دهد. * تاکنون اعلام شده است که این بوزون مشاهده شده و کشف نشده است، آیا سرن به زودی کشف قطعی بوزون هیگز را اعلام می کند تا مشخص شود بوزون همان بوزون هیگز بوده است؟ - به طور قطع سرن یک بیانیه مطبوعاتی در این زمینه صادر می کند و زمانی که ذره جدید به طور مثبت شناسایی شد، یک سمینار در سرن برگزار خواهد شد. *آیا مشاهده بوزون هیگز بر درک ما از هستی تأثیرگذار خواهد بود؟ - بله، تأثیر این ذره در کمترین حالت خود مدل استاندارد فیزیک را تکمیل می کند، اما احتمالهای هیجان انگیزتر از این نیز وجود دارد. وقتی که ما ویژگیهای این ذره جدید را اندازه گیری کنیم، می توانم بگویم که آیا این ذره ما را فراتر از مدل استاندارد می برد یا خیر. این امر بسیار هیجان انگیز است، چرا که به نظر می رسد جهان مرئی تنها 4 درصد از کل جهان را تشکیل می دهد و مدل استاندارد هرچقدر هم کامل باشد، هنوز با تصویر کلی جهان فاصله بسیاری دارد. * با توجه به این حقیقت که وجود بوزون هیگز مدل استاندارد فیزیک را کامل می کند، درباره گام بعدی دانشمندان توضیحاتی ارائه کنید؟ - گام بعدی دانشمندان بستگی به مواردی دارد که ما با مطالعه ویژگیها و خصوصیات این ذره جدید به دست می آوریم، اما شاخه های بسیاری از تحقیقات نیز درحال حاضر در برخورد دهنده بزرگ هادرون (LHC) در جریان است. برای مثال می توان به جستجوهای مستقیم برای ذراتی اشاره کرد که ماده تاریک را تشکیل می دهند و یا تلاش برای درک اینکه چرا طبیعت ماده را به ضدماده ترجیح می دهد. * آیا اثبات وجود بوزون هیگز می تواند نظریه ای را رد کند و آیا نظریاتی هم در این عرصه هستند که وجود بوزون هیگز آن را تقویت کند؟ نظریات دیگری هستند که توصیفی برای جرم ذرات بنیادین محسوب می شوند که اگر ذره جدید به عنوان هیگز اعلام شود، این نظریات رد می شوند. نظریاتی که قرار است بوزون هیگز در آینده اثبات کند، دقیقا به نوع و ویژگیهای آن باز می گردد یعنی زمانی که ما تمام ویژگیهای آن را مورد مطالعه قرار دهیم، می توانیم در این رابطه اظهار نظر کنیم. * گفته شده است که مقر برخورد دهنده بزرگ هادرون به روی عموم گشوده می شود، آیا این اقدام در زمانی صورت می گیرد که برخورد دهنده خاموش شده است؟ - این اولین باری نیست که برخورد دهنده در معرض بازید عمومی قرار می گیرد. ما در سال 2008 نیز چنین برنامه ای ترتیب دادیم و این امر قرار است در سال 2013 نیز تکرار شود. * توضیحاتی درباره به روز شدن و ارتقای برخورد دهنده بزرگ هادرون ارائه کنید، چه تغییراتی قرار است طی این فرآیند صورت بگیرد؟ - وقتی که برخورد دهنده بزرگ در 2013- 2014 خاموش می شود، ما اتصالات میانی الکترونیکی آن را میان مغناطیسهایی که جریانهای بالایی دارند و برای ایجاد میدانهای مغناطیسی در برخورد دهنده بزرگ هادرون استفاده می شوند ارتقا می دهیم. طراحی این اتصالات میانی نشان می دهد که این ماشین می تواند با تمام انرژی خود به کارش ادامه دهد تا زمان آن فرا رسد که برای این اتصالات یک جایگزین در نظر بگیرم. در حال حاضر برخورد دهنده با انرژی 4 تراالکترون ولت (4TeV) برای هر پرتو کار می کند. پس از این دوره خاموشی طولانی، این دستگاه کار خود را با 6.5 تراالکترون ولت (6.5TeV) برای هر پرتو از سر می گیرد. * خبرهایی درباره جایگزین برخورد دهنده بزرگ هادرون منتشر شده است، آیا این اخبار صحت دارند و سرن جایگزینی برای آن درنظر گرفته است؟ - هنوز برای اظهار نظر کردن در این رابطه زود است اما با توجه به دوره بلند مدت فعالیت فیزیک ذرات، کار توسعه و تحقیق در آینده درجریان خواهد بود. برای مثال تحقیق و توسعه در زمینه مغناطیسهای برخورددهنده بزرگ هادرون در دهه 1980 آغاز شد، حتی پیش از آنکه برخورد دهنده بزرگ الکترون پوزیترون کار خود را آغاز کند. ................ گفتگو از مریم صفایی

 

[ZEUS83]

[h=3]سیارک ها "آب" را به زمین آوردند نه دنباله دارها [/h]

میزان دوتریوم درون شهابسنگ های کندریتی بسیار کمتر از دنباله دارهاست. این نشان می دهد جایی که
این کندریت ها از آن آمده اند، نسبت به دنباله دارها به خورشید نزدیک تر است.
​

دیرزمانیست بر سر این که آیا سیارک ها آب را به زمین آوردند یا دنباله دارها بحث و گفتگو در جریانست. اینک یک بررسی بر روی ساختار ترکیبی شهاب سنگ ها نشان می دهد که آب [آب روی زمین] از فضای بیرونی منظومه ی خورشیدی سرچشمه نگرفته. این یافته، کفه را به سود سیارک ها به عنوان وسیله های رساندن آب به زمین سنگین می کند.

سطح مقطع یک شهابسنگ کندریتی

در منطقه ای از منظومه ی خورشیدی به نام کمربند سیارک ها، که نواری گسترده از فضای میان مدار بهرام (مریخ) و مشتری را در بر می گیرد، هم سیارک یافته می‌شود و هم دنباله دار. ولی دنباله دارها با دُم های یخیشان می بایست در منطقه‌ای سردتر، جایی در فضای میان کیوان و مشتری به دنیا آمده و سپس به کمربند سیارک ها کوچیده باشند.


برای این که بدانیم آیا دنباله دارها مادرِ کندریت های کربن دار - شهابسنگ های کمیابی که آب و عناصر فراری مانند نیتروژن، کربن، و هیدروژن را به زمین آوردند - هستند یا سیارک ها، گروهی به رهبری کانل الکساندر از بنیاد کارنگی واشینگتن در واشینگتن دی سی میزان دوتریوم - یک ایزوتوپ سنگین هیدروژن - در 86 نمونه ی کندریت که روی زمین یافته شده را اندازه گرفتند.



هر چه جسمی دورتر از خورشید پدید آمده باشد، دوتریوم آن نیز بیشتر خواهد بود. کندریت هایی که الکساندر آزمود، نسبت به دنباله دارها دوترویم بسیار کمتری داشتند که نشان می داد جایی که این کندریت ها از آن آمده اند با جایی که دنباله دارها از آن آمده اند فرق می کند. وی می گوید: «پس این کندریت ها احتمالن در جایی نزدیک تر به خورشید شکل گرفته اند، به احتمال بسیار، در خود کمربند سیارک ها.»


به گفته ی فرد سیسلا، پژوهشگری در دانشگاه شیکاگوی ایلینویز، که مدل شکل گیری سیاره ها را طراحی می کند، با وجود این یافته، این که کندریت ها دقیقن کجا شکل گرفته اند هنوز هم به عنوان یک پرسش باقی می ماند؛ پرسشی که یافتن پاسخ برای آن به ویژه دشوار است: «نمی شود دقیقن گفت جسمی در یک مکان پدید آمده و 4.5 میلیارد سال هم همان جا مانده. اجسام همواره در حال جابجاییند.»

 

[jimmi]

دستت درد نکنه همشهری
ولی مگه میخوایم حمله کنیم مریخو فتح کنیم که میگی کمیم؟!
نگفتی به کجا میخوای بمیلی..

اون سایته که میگه فقط 37کیلومتر دیگه مونده!!! ... نه! فقط 37هزار ...
نه... 37میلیووون کیلومتر!!! پس حالا حالاها وقت داریم.. اما زود باش! هی داره کم میشه!!

 

[puorya1368]

دستت درد نکنه همشهری
ولی مگه میخوایم حمله کنیم مریخو فتح کنیم که میگی کمیم؟!
نگفتی به کجا میخوای بمیلی..

اون سایته که میگه فقط 37کیلومتر دیگه مونده!!! ... نه! فقط 37هزار ...
نه... 37میلیووون کیلومتر!!! پس حالا حالاها وقت داریم.. اما زود باش! هی داره کم میشه!!

تو چرا حرص میخوری انقد
پیر میشی میمیریا

20 روز دیگه داریم

تازشم باید ببینیم سالم میره تو جو یانه

چه حالی میده قاطی کنه کجکی بره تو جو داغون شه
جووووووووووووون ضایه شن یکم بخندیم حال کنیم با روحیه مضاعف سال تحصیلیه جدیدو شرو کنیم


نه بابا ایشاالله که سالم میشینه رو مریخ
البته اونا مثه ما که نیستن بگن یا علی مشد فرتی پرتش کنن
کارشون درسته

من تاییدشون میکنم
خوبه؟(یکی منوتایید کنه)

 

[*** s.mahdi ***]

100 سال آینده بیگانگان فضایی به زمین می آیند

100 سال آینده بیگانگان فضایی به زمین می آیند

100 سال آینده بیگانگان فضایی به زمین می آیند

بر اساس یک پیش بینی علمی در کمتر از صد سال دیگر بیگانگان فضایی به زمین می آیند.

به گزارش خبرگزاری مهر، ژوسلین بل برنل در کنفرانس یوروساینس دوبلین گفت: ما نشانه هایی از حیات در دیگر سیاره ها را مشاهده کردیم و احتمال زیادی می دهیم طی قرن بعد با موجودات هوشمند فضایی مواجه شویم. پس از این سخنرانی یکی از حضار از وی سوال کرد: "ما چقدر آمادگی برخورد و مواجه با آنها را داریم؟ باید با آن ها چه کنیم؟ از آن ها در باغ وحش نگهداری کنیم؟" او در پاسخ به این سوال گفت حتی اگر آنها را ببینیم مدت زیادی طول خواهد کشید تا بتوانیم از طریق امواج رادیو یا لیزر با آنها ارتباط برقرار کنیم. به گزارش دیلی میل، بررسی که از بیش از 2 هزار انگلیسی به عمل آمده نشان می دهد 44 درصد آنها به وجود حیات در سایر سیاره ها معتقدند و یک سوم شرکت کنندگان در نظرسنجی گفته بودند ما باید در جستجوی موجودات فضایی باشیم و دنبال راهی برای برقراری ارتباط با آنها باشیم. دانشمندان در این باره به دوگروه تقسیم شده اند، عده ای معتقدند باید حضورمان را به فضایی ها ثابت کنیم و عده ای دیگر معتقدند باید از آن ها پنهان شویم. گروه دوم معتقدند با این کار آدم فضایی ها را نسبت به خودمان تحریک می کنیم و این اقدام احتمال حمله آنها به زمین را قدرت می بخشد. آنها معتقدند همه قدرتهای دفاعی ما در برابر قدرت آنها بی فایده است. استفان هاوکینگ، دانشمند معروف درباره احتمال تسخیر کره زمین توسط بیگانگان با هدف استفاده از منابع زمین هشدار داده است. او می گوید آمدن بیگانگان به زمین مثل کشف قاره آمریکا توسط کریستف کلمب است. این اتفاق قطعا به نفع ما نخواهد بود.

 

[mycobacter]

دجال اینجا...دجال اونجا...دجال همه جا!

 

[alipiroozz]

دجال اینجا...دجال اونجا...دجال همه جا!

دجال اين وسط چي كارس ؟

 

[گلسا2]

واااای چه جالب شد

 

[203_fariba]

مگه اون موقع چیزیم از منابع زمین می مونه؟؟
خودمون ، خودمونو سر منابع زمین تا اون موقع نابود میکنیم..

 

[*** s.mahdi ***]

هشت راز بي‌ پاسخ فضا كه دانشمندان را سردرگم كرده است!

هشت راز بي‌ پاسخ فضا كه دانشمندان را سردرگم كرده است!

هشت راز بي‌ پاسخ فضا كه دانشمندان را سردرگم كرده است!

» سرویس: علمي و فناوري - علمي
کد خبر: 91042716163
سه‌شنبه ۲۷ تیر ۱۳۹۱ -



دانشمندان با تمام تلاش خود براي شناسايي اسرار فضا، همچنان در برابر هشت سؤال بزرگي قرار دارند كه تا كنون بي‌پاسخ مانده‌اند.


به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)،‌ اين سوالات از اسرار ماده تاريك كه 73 درصد جهان را تشكيل داده اما هيچ گاه شناسايي نشده، تا سوالاتي در مورد علت حرارات بسيار زياد خورشيد را در بر مي‌گيرند.


اين سوالات كه توسط سايت معتبر علمي ساينس تنظيم شده، همگي توسط دانشمندان برجسته حوزه‌هاي خود مطرح شده كه هر كدام در مورد آنها مقاله‌هايي ارائه كرده‌اند.


با اين حال در برخي موارد حتي دانشمندان نيز اذعان كرده‌اند كه برخي از اين اسرار هيچگاه حل نخواهند شد.


رابرت كنتز، معاون سردبير اخبار ساينس اظهار كرد: هر راز مطمئنا در صورت وجود راه حل، از طريق رصدهاي نجومي گشوده خواهد شد. در حداقل يكي از موارد، متخصصان در مورد قابل حل بودن يك سوال به نظر ساده ترديد دارند.


يكي از بزرگترين اسرار به ماده تاريك تعلق داشته كه دانشمندان معتقدند هيچگاه حل نخواهد شد.


سيمون وايت، فيزيكدان نجومي موسسه فيزيك نجومي مكس پلانك آلمان اظهار كرد: بخشي از اين راز اين است كه هيچ نشانه‌اي از قابل حل بودن آن در دست نيست.

اما هشت اسرار بزرگ حل نشده جهان به گفته دانشمنداني كه قادر به حل آنها نبوده‌اند، بدين شرح است:


انرژي تاريك چيست؟


در دهه 1920 ادوين هابل دريافت كه جهان ساكن نبوده و در حال انبساط است. در سال 1998 تلسكوپ فضايي هابل كه نام خود را از اين ستاره‌شناس گرفته، به بررسي ابرنواخترهاي دو پرداخته و دريافت كه سرعت انبساط جهاني در گذشته نسبت به اكنون بسيار آهسته‌تر بوده است.


اين كشف بزرگ باعث سردرگمي دانشمندان شد كه از مدتها پيش تصور مي‌كردند كه گرانش ماده بالاخره بصورت تدريجي باعث آهسته‌تر شدن انبساط جهان شده يا حتي آنرا كوچك خواهد كرد.


توضيحات در مورد انبساط فزاينده جهان منجر به مفهوم عجيب و مورد ترديد ماده تاريك شد كه بنظر نيروي مرموز عامل كشش جهاني با يك سرعت فزاينده باشد.


اگرچه تصور مي شود كه انرژي تاريك حدود 73 درصد از جهان را تشكيل داده، اما اين نيرو هنوز ناشناخته باقيمانده و مستقيما كشف نشده است.


ماده تاريك چيست؟

در دهه 1960 و 1970 ستاره‌شناسان اين فرضيه را مطرح كردند كه احتمالا جرم بيشتري نسبت به آنچه ديده مي‌شود، در جهان وجود دارد. ورا روبين، ستاره‌شناس موسسه كارنگي به بررسي سرعت ستار‌ها در مناطق مختلف كهكشان پرداخت.


وي دريافت كه در حقيقت هيچ تفاوتي ميان سرعت ستارگان در مركز كهكشان به نسبت مناطق بيروني وجود ندارد. اين نتايج با فيزيك نيوتوني مربوط به سرعت كمتر ستارگان در دامنه يك كهكشان تضاد داشت.


ستاره‌شناسان به توضيح اين پديده عجيب با يك جرم نامرئي موسوم به ماده تاريك پرداختند. حتي با وجود ناديده بودن آن، ماده تاريك از جرم برخوردار بوده از اين رو محققان حضور اين ماده را بر اساس كشش گرانشي آن بر روي ماده عادي استنباط مي‌كنند.


تصور مي‌شود كه ماده تاريك حدود 23 درصد جهان را تشكيل داده و تنها چهار درصد جهان از ماده عادي مانند ستارگان، سيارات و انسان ساخته شده است.


با وجود اينكه امكان دستيابي به كليد حل اين راز در آينده وجود داشته، اما احتمالا بخشهايي از آن ناشناخته باقي خواهد ماند.


باريون‌هاي گمشده كجا هستند؟


اگر ماده و انرژي تاريك به ساخت 95 درصد جهان پرداخته باشند، تنها پنج درصد باقي مانده از آن ماده عادي خواهد بود. با اين حال هنوز نيمي از اين ماده نيز در حال گم شدن است.


ماده باريوني از ذراتي مانند پروتون و الكترون تشكيل شده كه بيشتر جرم ماده عادي را در جهان بوجود آورده‌اند.


به گفته محققان، با آغاز شمارش باريون‌ها از آغاز جهان تا كنون توسط ستاره‌شناسان، تعداد آنها به شكل اسرارآميزي كاهش يافته است. به تصور محققان احتمالا اين مواد باريوني گمشده در جايي ميان كهكشانها با عنوان رابط ميان كهكشاني گرم و داغ قرار دارند.


مكان يابي باريونهاي گمشده در حوزه ستاره‌شناسي يك اولويت بوده چرا كه اين مشاهدات بايد به دانشمندان در درك بهتر چگونگي تكامل ساختارهاي كيهاني و كهكشانها در طول زمان كمك كند.


چرا ستارگان منفجر مي‌شوند؟


هنگامي كه يك ستاره غول‌پيكر فاقد سوخت شده و مي‌ميرد، يك انفجار خاص موسوم به ابرنواختر در آن شكل گرفته كه براي مدت كوتاهي آنرا از تمام اجسام موجود در جهان درخشانتر مي‌كند.


طي سالها دانشمندان به بررسي ابرنواخترها و بازسازي آنها با استفاده از مدلهاي پيچيده رايانه‌اي پرداخته‌اند اما چگونگي رخداد اين انفجارهاي عظيم هنوز به شكل يك راز باقي مانده است.


چه عاملي باعث يونيزه شدن مجدد جهان شده است؟


نظريه پذیرفته شده منشا و تكامل جهان، مدل مهبانگ بوده كه نشان دهنده آغاز كيهان در يك نقطه بسيار داغ و متراكم در حدود 13.7 ميليارد سال پيش است.


يك مرحله پويا در تاريخچه جهان اوليه در حدود 13 ميليارد سال قبل با عنوان عصر يونيزه شدن مجدد شناخته شده كه طي آن مه گاز هيدروژن در جهان اوليه پاكسازي شده و براي اولين بار در برابر نور فرابنفش شفاف شد.


400 هزار سال بعد از مهبانگ، پروتونها و الكترونها به حد كافي سرد شده تا با هم تعامل برقرار كرده و اتمهاي خنثي هيدروژن را ايجاد كنند. ناگهان فوتونها كه پيش از آن از الكترونها پراكنده مي‌شدند، توانستند آزادانه در جهان حركت كنند. چند ميليون سال بعد، الكترونها مجددا از اتمها بيرون آمدند.


با اين حال اين بار انبساط جهاني باعث پراكنده شدن پروتونها و الكترونها از يكديگر به ميزان كافي شد تا دوباره با هم تركيب نشوند. اين تركيب ماده همچنين به حد كافي رقيق شد تا بيشتر فوتونها بدون تاثير از ميان آنها عبور كنند. از اين رو بيشتر ماده جهان به يك پلاسماي يونيزه شدن منتقل كننده نور تبديل شد كه تا به امروز باقي مانده است.


منبع بيشتر تابشهاي پرانرژي كيهاني چيست؟


منبع تابشهاي كيهاني براي مدت زيادي ستاره‌شناسان را سردرگم كرده كه بيش از يك قرن را به بررسي منشاهاي اين ذرات پرانرژي پرداخته‌اند.


تابشهاي كيهاني به ذرات زيراتمي باردار گفته مي‌شود كه بيشتر از فوتونها، الكترونها و هسته باردار عناصر پايه تشكيل شده و از اعماق فضاي بيروني به درون منظومه شمسي جريان پيدا مي‌كنند.


با جريان يافتن اين تابش‌ها به درون منظومه شمسي از مناطق ديگر كهكشان، مسير آنها با ميدانهاي مغناطيسي خورشيد و زمين خم مي‌شود.


قوي‌ترين تابشهاي كيهاني بسيار قدرتمند بوده و انرژي آن 100 ميليون برابر ذرات برخورددهنده‌هاي ساخت دست بشر است. با اين حال هنوز منشا اين ذرات قدرتمند به شكل يك راز باقي مانده است.


چرا منظومه شمسي اين قدر عجيب است؟


با كشف سيارات بيگانه در اطراف ستاره‌هاي ديگر توسط ستاره‌شناسان، محققان اشتياق بيشتري براي درك ويژگي‌هاي منحصربفرد منظومه شمسي يافته‌اند.


براي مثال با وجود تفاوتهاي بسيار، چهار سياره داخلي منظومه شمسي از پوسته بيروني صخره‌اي و هسته فلزي برخوردارند. چهار سياره خارجي كاملا ممتفاوت بوده و هر كدام از ويژگي‌هاي قابل شناسايي خود برخوردارند. دانشمندان به بررسي فرايند شكل‌گيري سياره‌اي با اميد به كشف چگونگي ايجاد منظومه شمسي پرداخته‌اند اما پاسخهاي آن ساده نبوده است.


چرا تاج خورشيد تا اين حد داغ است؟


جو خارجي فوق داغ خورشيد «تاج خورشيدي» ناميده شده و حرارت آن معمولا در حدود 900 هزار تا 10.8 ميليون درجه فارنهايت است.


براي مدتها فيزيكدانان خورشيدي به بررسي چگونگي قابليت خورشيد در داغ كردن مجدد تاج خود پرداخته و پاسخي براي آن پيدا نكرده‌اند.


محققان به محدود كردن عوامل انرژي زير سطح مرئي و به پردازش ميدان مغناطيسي خورشيد پرداخته‌اند. اما مكانيزم دقيق حرارت اين بخش هنوز ناشناخته باقي مانده است.

 

[*** s.mahdi ***]

ديدار انسان با موجودات فضايي در قرن حاضر ؟!

ديدار انسان با موجودات فضايي در قرن حاضر ؟!

ديدار انسان با موجودات فضايي در قرن حاضر ؟!

» سرویس: علمي و فناوري - علمي
کد خبر: 91042716448
سه‌شنبه ۲۷ تیر ۱۳۹۱ -


دانشمندان مدعي‌اند در قرن حاضر امكان رويارويي انسان با موجودات فضايي احتمالي وجود دارد.

به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، جوسلين بل برنل، متخصص فيزيك نجومي در دانشگاه آكسفورد كه كاشف نخستين تپ‌اخترهاي راديويي نيز هست، طي سخنراني در انجمن باز علوم اروپا (Euroscience Open Forum) در دوبلين پيش‌بيني كرد كه انسان در قرن جاري به نشانه‌هايي از حيات و حتي زندگي هوشمند در جاهاي ديگر دست خواهد يافت.

وي خاطرنشان كرد: يافتن حيات در سيارات صخره‌يي داراي دي‌اكسيد كربن و لايه ازن در جو آن‌ها محتمل است و البته در صورت يافتن علائم حيات بيگانه، برقراري ارتباط با آن‌ها از زمين و از طريق راديو يا ليزر دهه‌ها به طول خواهد انجاميد.

به گفته اين دانشمند، هيچ چيز سريع‌تر از نور حركت نمي‌كند بنابراين مي‌توان به عنوان يك شيوه‌ از مكالماتي سخن به ميان آورد كه 50 يا 100 سال زمان خواهند برد.

نتايج يك نظرسنجي به عمل آمده از بالغ بر دو هزار مرد و زن در انگلستان حاكي از آن است كه 44 درصد آن‌ها به وجود حيات فرازميني باور داشته و بيش از يك سوم اين افراد نيز بر جست‌وجوي جدي براي يافتن چنين حياتي و تلاش براي برقراري تماس با تمدن‌هاي بيگانه تاكيد دارند.

آرتور سي كلارك، نويسنده داستان‌هاي علمي تخيلي نيز معتقد بود كه پيدا نكردن جزئي‌ترين علائم حيات فراتر از زمين وي را به هيچ وجه متعجب يا نااميد نكرده است.


به ادعاي وي، شايد فناوري‌هاي كنوني براي صورت دادن اين امر ابتدايي باشند.

لرد مارتين ريز منجم و استاد كيهان‌شناسي و فيزيك نجومي در دانشگاه كمبريج معتقد است كه وجود حيات فرازميني شايد فراتر از درك انسان است.

به گفته وي، شايد موجودات فضايي با ما روبرو شوند و ما حتي آن‌‌ها را نشناسيم زيرا انسان در جستجوي موجوداتي شبيه به خود است.

وي اظهار مي‌دارد كه حيات و هوش در خارج از زمين مي‌تواند در اشكالي وجود داشته باشد كه ما قادر به درك آن‌ها نيستيم، درست مانند اين كه يك شامپانزه قادر به درك تئوري كوانتوم نيست، امكان دارد جنبه‌هايي از واقعيت در فضاي خارج موجود باشند كه فراتر از توانايي مغز انسان باشد.

وي در ادامهافزود: انسان‌ها حد و مرز پيچيدگي تكاملي نيستند و ممكن است موجودات پساانساني ارگانيك يا سيليكون محور نيز وجود داشته باشند.

در عين حال، فرانك دارك موسس انستيتو علمي SETI معتقد است كه تلويزيون‌هاي ماهواره‌يي و انقلاب ديجيتالي با برش مخابره سيگنال‌هاي تلويزيوني و راديويي به درون فضا انسان را براي موجودات فضايي نامرئي كرده‌اند. زمين هم‌اكنون توسط پوسته اي با عرض 50 سال نوري متشكل از تشعشع مخابرات تلويزيوني، راديويي و راداري محاصره شده است و اين سيگنال‌هاي تلويزيوني براي موجودات فضايي نظاره‌گر همچون صداي سفيد به نظر مي‌رسند.

ميلان سيركوويچ از رصدخانه ستاره‌شناسي بلگراد نيز اشاره مي‌كند كه عمر متوسط سيارت فرازميني در كهكشان راه شيري حدود 1.8 گيگاسال (يك ميليارد سال) بوده كه اين رقم بزرگ‌تر از عمر زمين و منظومه شمسي است.

اين بدين معناست كه به همان ميزان عمر متوسط تمدن‌هاي تكنولوژيكي نيز بايد بزرگ‌تر از عمر تمدن‌هاي انساني باشد. وسيع بودن اين فاصله نشان مي‌دهد كه يك يا چند فرايند مرئي بودن جوامع فرازميني را سركوب مي‌كند.

 

[*** s.mahdi ***]

زندگي و مرگ ستاره‌ها در فضاي آشفته!

زندگي و مرگ ستاره‌ها در فضاي آشفته!

زندگي و مرگ ستاره‌ها در فضاي آشفته!

» سرویس: علمي و فناوري - علمي
کد خبر: 91042716660
سه‌شنبه ۲۷ تیر ۱۳۹۱ -


امواج نابساماني در شکل گيري ستاره‌ها در يک محدوده کوچک پر تلاطم گرد و غبار و گاز و رشته‌هاي نازک آتشين موثر هستند.

به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)_منطقه خراسان دانشمندان پديده جالبي بين تاثير متقابل جاذبه زمين و هواي توفاني كشف کرده‌اند که در شکل گيري ستاره‌ها موثر است.

عکس‌هاي منتشر شده از اين پديده توسط محققان آژانس فضايي، شامل جزئيات زيادي از ساختار رشته‌هاي نازک به نام سي وي اي است که در آن مجموعه‌اي از ستاره‌هاي متشكل از گرد وغبار به نام وي اي ال سي وجود دارند و ستاره‌هاي كوچك در طول آتشين شدن توده‌هاي متراكم ستاره‌ها و خورشيد، مراحل متفاوتي را طي مي‌کنند.


جاذبه گرد و غبار و گاز نيز به شکل توده‌هاي عظيمي از مواد به پشته‌هاي آتشين فشار مي‌آورند.

طبق تحقيقات دانشمندان بر اساس عکس‌هاي گرفته شده درخشان‌ترين ستاره‌ها در اين توده‌هاي متراكم به وجود مي آيند. حرکت‌هاي تصادفي و تلاطم هوا در اين ابرها رشته‌هاي نازکي به وجود مي آورد كه در طول اين زمان ستاره‌هاي کوچک نيز شكل مي گيرند.

نقطه‌هاي سفيدي متشکل از توده‌هاي گداخته هسته‌هايي قبل از تشكيل ستاره هستند كه ممکن است ستاره‌هاي جديد را نيز شعله‌ور كنند.

 

[asghar rahmati]

آیا براستی موجودات فضایی وجود دارند؟

آیا براستی موجودات فضایی وجود دارند؟

آیا براستی موجودات فضایی وجود دارند؟

بله. کافی است تا نگاهی دقیق تر به اطراف خود بیاندازید. آنها را خواهید دید. شما یکی از آنها هستید... بالغ بر میلیون ها گونه مختلف جانوری و ارگانیسم زنده بر رویزمین وجود دارد. اینها موجوداتی هستند بر سیاره کوچکی به نام زمین، و در گوشه ای از کیهان. اینها همان موجودات فضایی هستند. پس اگر به دنبال بیگانگان فضایی خارج از زمین می گردید شاید بهتر باشد تا سوال اول را به گونه بهتری بیان نماییم." آیا حیات در خارج از زمین وجود دارد؟" با اینکه هنوز مدارک عینی اثبات این موضوع وجود ندارد اما جواب این سوال هم آنقدرها سخت نیست: " اینطور به نظر می رسد".
استفن هاوکینگ، دانشمند بسیار پرآوازه ومشهور فیزیک نجومی در سال 2010 به طور رسمی اعلام نمود که موجودات فضایی به طور حتم وجود دارند. او به سخنانش در این حد بسنده نکرد وهمچنین اخطار داد که ارتباط با آنها می تواند ایده بسیار بدی باشد. اما چطور ممکن است؟ از کجا می دانیم که موجودات فضایی ممکن است وجود داشته باشند و بر چه اساسی ارتباط با آنها خطرناک است؟

هاوکینگ در برنامه ای که از کانال دیسکاوری پخش گردید، اعلام کرد که وجود زندگی هوشمند فرازمینی کاملاً منطقی و ممکن است. این خبر در بسیاری از رسانه های معتبر جهان انتشار یافت به طوری که واکنش های گسترده ای نیز در بر داشت. هاوکینگ هشدار داد که در صورت شناسایی زمین توسط موجودات فضایی، این امکان وجود دارد که آنها در جهت استفاده از منابع و اقامت در زمین، ما را مورد حمله قرار دهند. همچنین در ادمه بیان می کند که چالش اصلی ما این است که دریابیم این بیگانگان فرازمینی چگونه خواهند بود.

(تصویر گرافیکی و تخیلی از شکل دیگری از حیات در خارج از زمین)
​

در واقع بخش عمده استدلال هاوکینگ و فرضیه وجود موجودات فضایی بر پایه محاسبات ریاضی می باشد. تاکنون هیچ مدرکی دال بر وجود "زندگی" در هر سیاره دیگری به غیر از زمین یافت نشده است. اما با این حال ، این امر امکان وجود حیات فرازمینی بر سایر سیارات ناشناخته را از بین نمی برد. در واقع اثبات عدم وجود موجودات فضایی غیرممکن است. بنابراین در ادامه این مقاله با علل، دیدگاه ها و جنبه های مرتبط با وجود حیات در سایر سیارات آشنا خواهید شد. هم اکنون و بر اساس یافته های فعلی، شاید تنها پاسخ به واقع درست برای این سوال همان گزینه " بله ، به نظر می رسد که وجود دارند " باشد.اما هنوز نمی دانیم و برای اثبات نهایی این فرضیات، نیاز است تا آنها را بیابیم، و یا منتظر باشیم تا با زمین ارتباط برقرار نمایند.

(انسان برای کشف بیگانگان فضایی بسیار کنجکاو است؟ اما آیا ممکن است در پایان، این کنجکاوی به نابودی زمین و مرگ ما بی انجامد؟ و اگر آنها وجود دارند، آیا جهان آماده رویارویی با آنها می باشد؟)

​

حیات فرازمینی:

(مطالبی که در ادامه می خوانید بر اساس دیدگاه ها و نظریات محققین و اخترشناسان مختلف در رابطه با احتمال وجود حیات فرازمینی می باشد. )
- اول آنکه، زمانی که می گوییم " موجودات فضایی" منظور آن دسته از تمدن های پیشرفته فضایی موجود در فیلم های علمی-تخیلی نیست. اگرچه احتمال وجود چنین تمدن هایی نیز وجود دارد، اما تاکنون هیچگونه مدرکی دال بر اثبات آن یافت نشده و فعلاً در محدوده فیلم های علمی-تخیلی باقی خواهند ماند. پس آنچه که مد نظر ما می باشد، به مبحث کلی "حیات خارج از زمین" اشاره دارد. بر همین اساس اینگونه به نظر می رسد که عدم وجود حیات فرازمینی غیر ممکن می باشد. مهم نیست اگر تاکنون با آن روبرو نشده ایم، احتمالات چنین بیان می کنند که این حیات وجود دارد. به این اعداد نگاهی بیاندازید و لحضه ای به آن بی اندیشید:

آیا یک هوش فرازمینی پیشرفته، برای تجاوز بر زمین از یک کرم چاله استفاده خواهد نمود. چه کسی می داند؟ (Discovery channel)

فقط در کهکشان راه شیری در حدود 300 میلیارد ستاره وجود دارد. (هر ستاره می تواند دارای صدها و هزاران جرم آسمانی، سیاره و قمر در منظومه خود باشد. به عنوان مثال کل منظومه شمسی ما و اجرام آن را فقط در محدوده یکی از این ستارگان/یعنی خورشید در نظر بگیرید) انتظار می رود که بخش وسیعی از این ستارگان دارای سیاراتی باشند که قادر به میزبانی حیات است. حال در نظر بگیرید که عدد گفته شده تنها در یک کهکشان بود. در حدود 100 تا 300 میلیارد کهکشان در کیهان شناخته شده، وجود دارد. هر کهکشان شامل میلیاردها و برخی شامل تریلیون ها ستاره است. به راستی چطور می توانید باور کنید که هیچ شانسی برای رویداد زندگی در هیچ یک از این ترلیون ها ترلیون سیاره که به دور این ستارگان در حال گردشند وجود ندارد؟ حتی اگر بر این باور باشید که خداوند حیات را مستقیماً بر زمین آفریده، باور آفرینش کیهانی با این اندازه تنها برای ما، تاحدی غیرمنطقی و متکبرانه به نظر می رسد.


-پاسخ مثبت است. چه از لحاظ علمی، و چه از لحاظ فلسفی، تنها با نگاهی به عظمت آفرینش،عدم وجود حیات فرازمینی امری غیرممکن به نظر می رسد. اگرچه "بیگانگان فضایی" که از زمان پس از جنگ جهانی دوم با عنوان UFOدر بین مردم شناخته می شوند، یک مبحث پیچیده جداگانه است.( اگر از علاقه مندان به این مبحث هستید میتوانید با مطالعه موضوعات پیرامون UFOها (اجسام پرنده ناشناخته) نوشته دکتر Jacques Valleeو دکتر Allen Hynekاطلاعات ارزشمندی در این رابطه بدست آورید.)

کهکشان قرمزی که در وسط این عکس دیده می شود، SXDF-NB1006-2نامیده شده و دوردست ترین کهکشانی است که تا به امروز شناسایی شده است.این کهکشان در فاصله 12.91 میلیارد سال نوری دورتر از زمین قرار دارد. بخش سمت چپ تصویر یه کلوزاپ از آن را نمایش می دهد. (این عکس توسط فضاپیمای XMM-newtonگرفته شده است. / کپی رایت تصویر : NAOJ)

- می دانیم که نور با سرعتی در حدود 300هزار کیلومتر بر ثانیه (دقیقاً 299 792 458 m / s) در کیهان در حال حرکت می باشند. حال با چند ضرب ساده به نتایج جالبی می رسیم. به این اعداد دقت کنید. نور در 1 دقیقه مسافتی معادل با 18 میلیون کیلومتر را می پیماید. در یک ساعت مسافتی در حدود 1 میلیارد و 80 میلیون کیلومتر را می پیماید. در یک روز مسافتی در حدود 25 تریلیون و 920 میلیارد کیلومتر را می پیماید. عدد بدست آمده را در 365 ضرب نمایید. این فاصله عجیب و غریب مسافتی است که نور در یک سال می پیماید! در واقع این همان "یک سال نوری" است.

اما نکته اینجاست. بر اساس آخرین یافته ها، خوشه کهکشانی در فاصله 12.91 میلیارد سال نوری دورتر از زمین شناسایی شده است. آیا می توانید وسعت کیهان را تصور کنید؟ یعنی اگر روزگاری انسان به تکنولوژی فوق پیشرفته ای دست یابد که بواسطه آن بتواند با سرعت نور (یعنی حد نهایی سرعت در کیهان) حرکت نماید، باز هم زمانی نزدیک به 13 میلیارد سال طول خواهد کشید تا به این کهکشان برسیم. آیا براستی فکر می کنید که در کیهانی با این عظمت، زمین تنها نقطه حیات است؟!
-امکان وجود موجودات فرازمینی وجود دارد. شمار بی نهایتی از سیارات، منظومه های خورشیدی و شاید کائنات وجود دارد که بایستی میزبان هوش فرازمینی باشد. اگرچه هنوز مدرکی دال بر وجود (و البته عدم وجود) آنها نداریم. همچنین من معتقدم ممکن است آنها دارای نوعی برتری به ما باشند. اگر آنها قادر به مسافرت میلیون ها سال نوری و پیدا کردن ما باشند، بدون شک بایستی از تکنولوژی برتری نسبت به ما برخوردار باشند. اما شاید بر اساس خودپسندی و نادانی انسان، بسیاری از ما چنین حیاتی را پست تر از خود بدانیم. فراموش نکنید، همانگونه که ما حیات فرازمینی را با عنوان "بیگانگان فضایی" می خوانیم، آنها نیز ما را اینگونه خواهند خواند. البته برخی انسان ها آنقدر هوشمند خواهند بود تا حیات فرازمینی را نیز به عنوان یک موجودیت طبیعی، متفکر و زنده بدانند. چه کسی می داند؟ ممکن است کاملاً شبیه به ما باشند. و یا شاید شبیه به همان موجودات ترسناکی که از داستان های علمی-تخیلی می شناسیم. هیچ کس هنوز چنین حقایقی را نمی داند، اما حداقل این احتمال بسیار بسیار قوی وجود دارد که اشکال دیگری از زندگی نیز در جهان هستی است.

(تا امروز. هیچ چیز (Ian O'Neill))
​

- استدلال معمول پیرامون عدم وجود موجودات فضایی از آنجا سرچشمه می گیرد که تاکنون هیچیک از آنها، آشکارا و به طور مستقیم، با ما بر روی زمین تماسی برقرار نکرده است. تمدن های پیشرفته فضایی شاید دلایل خوبی برای انجام این کار داشته باشند. و یا شاید همانطور که می تواند برای ما اتفاق بی افتد، به نقطه ای رسیده باشند که از اکشافات فضایی نا امید گشته اند. اگر اینگونه باشد، آنگاه که ستاره مادر منظومه آنها درچرخه تکاملی خود به سوی مرگ می رود (زنجیره اصلی اکثر ستارگان) منجر به نابودی و توقف حیات آنها خواهد شد. در چنین شرایطی، بسته به جرم اولیه سیاره شان، آنها نیز به ستاره کوتوله سفید، ستاره غول قرمز و یا ابرنواختر تبدیل خواهند گشت.

- بدون توجه به اظهارات شاهدان عینی UFOها، هیچی مدرک مسلم و قطعی که زمین توسط بیگانگان هوشمند فرازمینی ملاقات گشته است (چه در حال و چه در گذشته) وجود ندارد. این موضوع معمولاً در داستانهای علمی-تخیلی آمده است، چراکه زندگی در هرجای دیگر از جهان هستی به شدت محتمل است.

آیا ممکن است بیگانگان فضایی ما را تنها به چشم آلودگی که باعث ویرانی زمین گشته و بایستی از آن پاک گردد ببینند؟ (ناسا)

- به احتمال بسیار زیاد گونه های بسیار متفاوتی از جانداران در جهان وجود دارد. از دیدگاه من، عدم وجود حیات در بیش از 200 میلیون کهکشان موضوعی عجیب و کاملاً غیرمنطقی به نظر می رسد. از این رو احتمال وجود حیات در خارج از کره زمین بسیار بالاست و شاید پاسخ سوال "آیا ما در جهان تنها هستیم؟ " را بتوان با قطعیت "خیر" اعلام نمود.

- یکی از نکات بسیار مهم که باید در نظر داشت فاصله بسیار زیاد بین ستارگان است. حتی اگر تمدن های فنی و هوشمندی از سایر موجودات زنده در کهکشان راه شیری ما وجود داشته باشد، برای چنین تمدن هایی با پیشرفته ترین تکنولوژی ها، و حتی سفینه هایی با توانایی حرکت با سرعت نور، سال ها به طول خواهد انجامید تا به ما برسند. زمانی که آنها وارد زمین گردند، سیاره مادر آنها آنقدر سالخورده خواهد بود که در بازگشت به سیاره شان هیچ خویشاوندی نخواهند یافت.

- من فکر می کنم، تنها راه ممکن برای ملاقات ما توسط موجودات فرازمینی از طریق فیزیک کوانتوم بوده و این امر تنها زمانی روی خواهد داد که این موجودات توانایی دستکاری زمان و فضا را داشته باشند. پس از آن، شاید جهان 3بعدی ما قابل یافتن در بین میلیون ها جهان بوده و امکان ورود به آن از میان دیگر ابعاد میسر باشد. نظریه ابر ریسمان فعلی پیشنهاد می دهد که علاوه بر بعد زمان، به 10 بعد دیگر نیز برای وقوع چنین پیشامدی نیاز است. (نظریه بعد یازدهم)

(تصویر گرافیکی و خیالی از گونه ای از موجودات فضایی)
​

- اگر منظور شما این است که " آیا موجودات فضایی واقعیت دارند؟" ممکن است تابحال شواهدی دال بر وجود چنین موجوداتی، برخی کوچک تر از 2 اینچ و برخی به بزرگی 20 پا دیده باشید. اگرچه، ممکن است بسیاری از این شواهد اشتباه و دروغین باشد، اما زمانی که به عظمت جهان می اندیشیم، و تمام آن میلیاردها کهکشان شناخته شده برای بشر، و تمام ناشناخته های دیگر هستی، در واقع باور این موضوع که که ما تنها فرم حیات در جهان هستیم غیرممکن به نظر می رسد. اگرچه بر اساس مدارک فعلی مجبوریم جواب "خیر" را انتخاب کنیم اما من اعتقاد دارم دیر یا زود با این جانداران روبرو خواهیم گشت.

- فکر می کنم، همین حالا، آنها باید جایی در حال زندگی باشند.

(تصویری از یک پا؟ بله. / تصویری از چشمان؟ بله / تصویری از ناحیه مکشی عظیم به عنوان دهان؟ بله. کاملاً صحیح است.)​

(نگاهی بر این گونه بیگانگان عجیب فضایی بیاندازید. / فیلم)
​

(استیفن هاوکینگ در مستندی که در رابطه با انواع اشکال احتمالی حیات و موجودات فرازمینی ساخته به برسی برخی از این گونه ها می پردازد. او در بخشی از این مستند توضیح می دهد که چگونه پاها می توانند برای هرگونه ای از شکل حیات که بر پوسته سخت سایر سیارات وجود دارد سودمند باشد. پاها و چشمان برای استفاده در سیاره ما بهینه گشته اند، بنابراین شاید در برخی اشکال زندگی در جهان های دوردست چنین اعضایی به یکدیگر پیوسته اند.)​

- زمانی که سخن از موجودات فضایی به میان می آید، در این زمان، هنوز هیچ گونه ای از آنها یافت نشده و یا با زمین ارتباط برقرار ننموده است. با این حال با توجه به ابعاد بینهایت جهان، احتمالات فراوانی بر حیات موجودات فرازمینی در سایر کهکشان ها، مانند کهکشان کوتوله قوس وجود دارد. اگرچه تاکنون وجود آنها اثبات نشده اما دانشمندان امیدوارند در آینده نزدیک چنین اتفاقی خواهد افتاد و در این زمینه تلاش های گوناگونی در حال انجام است.

81928691619152851291291851

 

[ZEUS83]

بحث بسیار جالبی رو مطرح کردین


امدوارم دوستان هم مایل باشن در تاپیک گپ و گفتگو در موردش بحث کنیم