از این دهستان سرد هوای رفتن دارم
از این زمین نامرد هوای رفتن دارم
نه سرخی لبخندم، نه آبی پیوندم
قفس قفس دربندم، هوای رفتن دارم
پیاله ای لبریزم لبالب از پاییزم
که عاقبت میریزم هوای رفتن دارم
نه رخصت آوازست،نه قوت اعجازست
نفس پراز پروازست هوای رفتن دارم
زعمق رویایی زرد کسی صدایم کرد
از این دهستان سرد هوای رفتن دارم
هوای رفتن دارم...............