هر زن ايراني 150 دلار
اين ارقام حاکي از آن است که هر زن ايراني در سال 150 دلار يا به عبارتي 150 هزار تومان مصرف مي کند. ضمن آن که زنان ايراني اغلب از اجناس چيني استفاده مي کنند و در اين زمينه شايد حجم بيشتري از لوازم آرايشي را مصرف کنند.
يک محقق در اين باره مي گويد: سهم برندهاي معتبر اروپايي و آمريکايي که داراي کيفيت و ترکيبات قابل اعتمادتري هستند، به دليل قيمتهاي بالايي که در ايران دارند، کمتر از يک درصد بازار تخمين زده مي شود. متأسفانه سهم توليدکننده هاي ايراني از اين بازار بزرگ و رو به گسترش بسيار ناچيز است و حداکثر در حدود پنج درصد تخمين زده مي شود.
مهندس سعيد صمدي تأکيد دارد که عملاً هيچ اطلاعي از ميزان سلامتي و بهداشتي بودن اين محصولات وجود ندارد و گزارشهاي متعددي که از مراکز بهداشتي دريافت مي شود حکايت از خطر بالقوه اين کالاها براي سلامتي مصرف کننده ايراني دارد.
از سوي ديگر، اکثر محصولات لوازم آرايشي و بهداشتي، کرمهاي پودر و مواد ساخت ريمل هاي آرايشي تقلبي است و حرفه اي ها با ترفندهاي بسيار، با افزودني هاي غيرمجاز و انواع چربي که معلوم نيست چه هست و از کجا به دست آمده، آنها را توليد کرده اند. بيشتر خانواده ها هم به هنگام خريد، از کيفيت و مواد اصلي ساخت اين مواد اطلاعي ندارند.
در عين حال مشاور معاون دارو و غذاي وزارت بهداشت و درمان به زنان هشدار داد: فقط از لوازم آرايشي و بهداشتي که داراي برچسب فارسي و توضيحات مربوط به تاريخ توليد و انقضا هستند، استفاده کنند.مؤسسه تحقيقات بين الملل وابسته به مرکز صادرات کانادا در گزارش سال 2007 خود، اندازه بازار لوازم آرايشي را در ايران، برابر 5/1 ميليارد دلار، مرکز تحقيقات بهارات که يک مرکز تحقيقات معتبر مستقر در لندن است، اين اندازه را برابر با 2 ميليارد دلار و مرکز تحقيقات بازارهاي بين الملل وابسته به اتحاديه اروپا اندازه اين بازار را برابر 1/2 ميليارد دلار تخمين زده اند.
اين ارقام حاکي از آن است که هر زن ايراني در سال 150 دلار يا به عبارتي 150 هزار تومان مصرف مي کند. ضمن آن که زنان ايراني اغلب از اجناس چيني استفاده مي کنند و در اين زمينه شايد حجم بيشتري از لوازم آرايشي را مصرف کنند.
يک محقق در اين باره مي گويد: سهم برندهاي معتبر اروپايي و آمريکايي که داراي کيفيت و ترکيبات قابل اعتمادتري هستند، به دليل قيمتهاي بالايي که در ايران دارند، کمتر از يک درصد بازار تخمين زده مي شود. متأسفانه سهم توليدکننده هاي ايراني از اين بازار بزرگ و رو به گسترش بسيار ناچيز است و حداکثر در حدود پنج درصد تخمين زده مي شود.
مهندس سعيد صمدي تأکيد دارد که عملاً هيچ اطلاعي از ميزان سلامتي و بهداشتي بودن اين محصولات وجود ندارد و گزارشهاي متعددي که از مراکز بهداشتي دريافت مي شود حکايت از خطر بالقوه اين کالاها براي سلامتي مصرف کننده ايراني دارد.
از سوي ديگر، اکثر محصولات لوازم آرايشي و بهداشتي، کرمهاي پودر و مواد ساخت ريمل هاي آرايشي تقلبي است و حرفه اي ها با ترفندهاي بسيار، با افزودني هاي غيرمجاز و انواع چربي که معلوم نيست چه هست و از کجا به دست آمده، آنها را توليد کرده اند. بيشتر خانواده ها هم به هنگام خريد، از کيفيت و مواد اصلي ساخت اين مواد اطلاعي ندارند.
در عين حال مشاور معاون دارو و غذاي وزارت بهداشت و درمان به زنان هشدار داد: فقط از لوازم آرايشي و بهداشتي که داراي برچسب فارسي و توضيحات مربوط به تاريخ توليد و انقضا هستند، استفاده کنند.مؤسسه تحقيقات بين الملل وابسته به مرکز صادرات کانادا در گزارش سال 2007 خود، اندازه بازار لوازم آرايشي را در ايران، برابر 5/1 ميليارد دلار، مرکز تحقيقات بهارات که يک مرکز تحقيقات معتبر مستقر در لندن است، اين اندازه را برابر با 2 ميليارد دلار و مرکز تحقيقات بازارهاي بين الملل وابسته به اتحاديه اروپا اندازه اين بازار را برابر 1/2 ميليارد دلار تخمين زده اند.