در این تاپیک قصد داریم به معرفی و آشنایی با بزرگان ,دانشمندان و مخترعین بزرگ تاریخ بشر که هر کدام در جهت پیشرفت انسان گامی برداشته اند( هرچند به صورت جزئی و مختصر)بپردازیم.
الیشا گریوز اوتیس (به انگلیسی: Elisha Graves Otis) (۱۸۱۱-۱۸۶۱)
زادروز: ۳ اوت ۱۸۱۱
هالیفاکس، ورمونتپ
درگذشت: ۸ آوریل ۱۸۶۱ میلادی
نیویورک
علت مرگ: بیماری دیفتری
ملیت: آمریکایی
مخترع : بالابر
نام الیشا گریوز اوتیس مخترع آمریکایی با اختراع آسانسور گره خورده است.
اوتیس در سال 1811 در منطقه هالیفاکس دورمونت به دنیا آمد. اوتیس از کودکی طرح‌هایی روی کاغذ می‌آورد که نشانگر نگاه خلاق او به اشیای عجیب و غریب بود.
او در بیست سالگی راه نیویورک را در پیش گرفت و تلاش کرد به تخیلات صنعتی اش جامه عمل بپوشاند، اما در نیویورک استعداد او را نادیده گرفتند تا جایی که به عنوان راننده واگن مشغول به کار شد اما او طرح‌ها و اندیشه هایی در سر داشت که نمی توانست از آنها فاصله بگیرد.در سال 1834 ازدواج کرد و صاحب دو فرزند شد.
در همان سالها دچار یک عارضه ریوی شد که نزدیک بود او را از پا در بیاورد. اوتیس اما مقاومت کرد و بیماری را پشت سر گذاشت. او در سال 1838 دست به طراحی و ساخت نوع جدیدی از «آسیاب غلات» زد. این بلند پروازی صنعتی اگر چه برای او شهرت و ثروتی به دنبال نیاورد، اما زمینه ساز طراحی و تولید نخستین آسانسور با ترمز خودکار شد.
اوتیس چند سالی درگیر این کشف مهمش بود تا سرانجام آن را در ماه جولای سال 1851 کامل کرد و در نمایشگاه جهانی نیویورک در سال ۱۸۵۳ به نمایش گذاشت. «بالابر» اوتیس با استفاده از یک چرخ ضامن د‌ار کار می‌کرد و در صورت پاره شدن طناب، مانع از سقوط کامل اتاقک آسانسور می‌شد. هر چند برخی، ارشمیدس را مخترع اولیه آسانسور میدانند اما شاید اوتیس اولین فردی بود که آسانسوری شبیه آسانسورهای امروزی را طراحی و تولید کرد.
از او به عنوان بنیان‌گذار یکی از بزرگ ترین شرکتهای آسانسور و پله برقی جهان نام برده می‌شود. اکنون شرکت «اوتیس» حدود ۶۰ هزار پرسنل در بیش از ۲۰۰ کشور جهان دارد و حدود سه میلیون آسانسور و پله برقی در سراسر جهان نصب کرده است. این شرکت در سال ۲۰۱۱ نزدیک به ۱۱/۶ میلیارد دلار درآمد داشته که بیش از ۸۰ درصد آن از خارج از ایالات متحده آمریکا به دست آمده است.
رابرت جولیوس اوپنهایمر (به انگلیسی: Julius Robert Oppenheimer)
متولد: ۲۲ آوریل ۱۹۰۴
نیویورک
مرگ: ۱۸ فوریه ۱۹۶۷ میلادی (۶۲ سال)
نیوجرسی
ملیت: آمریکایی
تبار: آلمانی
رشته فعالیت:فیزیک نظری
دلیل شهرت: «پدر بمب اتم»
جوایز :جایزه انریکو فرمی (۱۹۶۳)
دین : ندانم‌گرایی
اوپنهایمر، سال ۱۹۰۴ در یک خانواده یهودی-آلمانی مهاجر در نیویورک آمریکا به دنیا آمد.
پدرش یک صادر کننده ثروتمند لباس بود که در سال ۱۸۸۸ از آلمان به آمریکا مهاجرت کرده بود. برادر وی، فرانک اوپنهایمر نیز فیزیکدان بود.
اوپنهایمر همراه با انریکو فرمی به خاطر نقشش در پروژه منهتن پروژه‌ای در زمان جنگ جهانی دوم که به ساخت اولین بمب اتمی منجر شد
در جهان به عنوان «پدر بمب اتمی» شناخته شده است.
با به قدرت رسیدن جان اف کندی و پایان دوران مک کارتیسم، در سال ۱۹۶۳ جایزه انریکو فرمی که بالاترین عنوان از طرف سازمان انرژی اتمی آمریکا بود، به اوپنهایمر اعطا شد.
مرگ:ژانویه ۱۹۴۸ (میلادی)
ویلبر رایت (به انگلیسی: Wilbur)
متولد: ۱۶ آوریل 1867
مرگ:۳۰ می ۱۹۱۲
دو برادر آمریکایی اهل اوهایو بودند که به خاطر اختراع اولین هواپیمای قابل کنترل موتوردار و سنگین تر از هوا در تاریخ ۱۷ دسامبر ۱۹۰۳ (میلادی) مشهور شدند. آنها سالها بر روی گلایدرها و وسایل نقلیه مشابه قبل از نخستین پروازشان کار می‌کردند.
آنها همچنین بخاطر ابداع اولین روش منطقی برای هدایت هواپیما شهرت دارند
ارویل در ۱۸۷۱ بدنیا آمد و چهار سال از برادرش ویلبر کوچکتر بود. آنها فرزند سوم و ششم خانواده‌ای با هفت فرزند بودند.
آنها ابتدا به دوچرخه فروشی و دوچرخه سازی روی آوردند. پس ازاینکه خبری در روزنامه مبنی بر مرگ یک گلایدر سوار خواندند ترغیب گشتند تا اطلاعاتی در این زمینه کسب کنند.
در ۱۸۹۹ (میلادی) گلایدر مدل و در تابستان ۱۹۰۱ (میلادی) اولین گلایدر واقعی آنها برای آزمایش آماده شد. آنها کیتی هاوک را برای این موضوع انتخاب کردند. اما پرواز آن چندان موفقیت آمیز نبود.
گلایدر بعدی آنها قناری نام گرفت سپس مطالعات بیشتر روی این موضوع انجام دادند و دریافتند که مشکلات محاسباتی باعث عدم موفقیت آنها می‌شود.
سرانجام آنها توانستند در ۱۷ دسامبر ۱۹۰۳ اولین هواپیمای خود را چهار بار به پرواز در آورند.
مخترع تلویزیون و نخستین پخش رنگی برنامه‌های تلویزیونی الکترونیکی بود.
تلویزیون الکترومکانیکی که جان برد اختراع کرد نهایتاً توسط ولادیمیر زورکین و فیلو فارنزورث تکامل داده‌شده به تلویزیون کاملاً اکترونیکی تبدیل شدند.
موفقیت‌های جان لوگی برد در توسعه فناوری پخش برنامه‌های تلویزیونی و سینمایی رنگی جایگاه ویژه‌ای در تاریخ تکامل تلویزیون به وی عطا کرده است
جان لوگی برد در شهر هلنزبرا (هلنزبورگ) در منطقه دانبارتونشایر در غرب اسکاتلند به دنیا آمد. از دبیرستان لارکفیلد فارغ‌التحصیل شد و تحصیلات عالی خود را در دانشگاه‌های استرث‌کلاید و گلاسگو ادامه داد
با آغاز جنگ جهانی اول وی تحصیلات دانشگاهی را ناتمام رها کرد و هیچگاه برای به پایان بردن آن به دانشگاه بازنگشت.
ابو جعفر محمد بن محمد بن حسن توسی مشهور به خواجه نصیرالدین
زادروز: شنبه ۱۱ جمادی‌الاولی ۵۹۷
۵ اسفند ۵۷۹
توس
درگذشت: دوشنبه ۱۸ ذیحجهٔ ۶۷۲
۱۱ تیر ۶۵۳
بغداد
آرامگاه: کاظمبن
محل زندگی: خراسان، قزوین، آذربایجان و بغداد
ملیت: ایرانی
سال‌های فعالیت: سدهٔ هفتم قمری
پیشه: فیلسوف و دانشمند
دوره: اوایل مغولان و ایلخانان
مذهب: اسلام، شیعه امامی اسماعیلی
آثار: اخلاق ناصری، زیج ایلخانی، اساس‌الاقتباس و کتب و رساله‌های بسیاری به عربی و فارسی
شاعر، فیلسوف، متکلم، فقیه، دانشمند، اندیشمند، ریاضیدان و منجم ایرانی سده هفتم است. کنیه‌اش «ابوجعفر» و به القابی چون «نصرالدین»، «محقق طوسی»، «استاد البشر» و «خواجه» شهرت دارد
دربارهٔ زادگاه خواجه نصیرالدین توسی اختلاف است بعضی کتاب‌ها و منابع پدر وی را «شیخ وجیه الدین محمد بن حسن» از بزرگان و دانشوران قم میدانند
اما در بعضی منابع وی را زاده روستای جهرود ساوه میدانند که به همراه خانواده برای زیارت امام هشتم شیعیان به مشهد عازم می‌شود و پس از زیارت، در هنگام بازگشت به علت بیماری همسرش، در یکی از محله‌های شهر توس مسکن می‌گزیند.
و پس از چندی به درخواست اهالی محل علاوه بر اقامة نماز جماعت در مسجد، به تدریس در مدرسه علمیّه مشغول می‌گردد. خواجه طوسی در ایام اقامت پدر در آنجا در پانزدهم جمادی‌الاول سال ۵۹۸ ق، متولد گردید. و پدرش با تفأل به قرآن کریم او را «محمد» نامید.
خواجه نصرالدین طوسی یکی از سرشناس‌ترین و متنفدترین شخصیت‌های تاریخ جریان‌های فکری اسلامی‌ست. علوم دینی و عقلی را زیر نظر پدرش و منطق و حکمت طبیعی را نزد دایی‌اش آموخت. تحصیلاتش را در نیشابور به اتمام رساند و در آنجا به عنوان دانشمندی برجسته آوازه یافت.
وی در زمان حمله مغول به ایران در پیش ناصرالدین، محتشم قهستان، به کارهای علمی خویش مشغول شد. در همین زمان اخلاق ناصری را نوشت.
پس از مدتی به نزد اسماعیلیان در دژ الموت نقل مکان کرد، اما پس از یورش هلاکوی مغول و پایان یافتن فرمانروایی اسماعیلیان(۶۳۵ ه. خ) هلاکو نصیرالدین را مشاور و وزیر خود ساخت، تا جایی که هلاکو را به تازش به بغداد و سرنگونی عباسیان یاری نمود.
خواجه نصیر الدین توسی در ۱۸ ذی الحجه ۶۷۲ هجری قمری وفات یافت، و در کاظمین دفن گردید.
تاثیرات:
یک دهانه آتشفشانی ۶۰ کیلومتری در نیم کره جنوبی ماه به نام خواجه نصیر الدین طوسی نام گذاری شده است. یک خرده سیاره که توسط ستاره‌شناس روسی نیکلای استفانویچ چرنیخ در ۱۹۷۹ کشف شد نیز به نام وی نامیده شده است.
دانشگاه خواجه نصیر طوسی در تهران و رصدخانه شامخای در جمهوری آذربایجان نیز به نام او نام گذاری شده‌اند.
در سال ۲۰۱۳ میلادی، پایگاه جستجوگر گوگل، به مناسبت ۸۱۲ امین سالگرد تولد خواجه نصیر الدین طوسی، تصویری از وی در وبسایت خود گذاشت که در کشورهای عربی قابل دسترسی بود.
به گفته بی‌بی‌سی، در این عکس بر ایرانی‌تبار بودن این دانشمند تأکید شده بود که واکنش‌هایی را در کشورهایی عربی درپی‌داشت.
در ایران روز ۵ اسفند سالروز تولد خواجه نصرالدین طوسی را روز مهندس نامگذاری شده‌است.
ساموئل فاینلی بریس مورس (به انگلیسی: Samuel Finley Breese Morse)
متولد: ۲۷ آوریل ۱۷۹۱ چارلزتاون، ماساچوست، ایالات متحده
مرگ: ۲ آوریل ۱۸۷۲ میلادی (۸۰ سال)
نیویورک سیتی، نیویورک، ایالات متحده
ملیت: آمریکایی
تبار: اسکاتلندی-بریتانیایی
رشته فعالیت: نقاش، مخترع
دلیل شهرت: کد مورس
ساموئل مورس محقق و فیزیکدان بزرگ آمریکایی در سال ۱۷۹۱ دیده به جهان گشود.
پدرش کشیش بود و ساموئل کوچک با دیدن نقاشی‌های کلیسا با آرزوی نقاش شدن روزها را سپری می کرد. پس از تحصیلات مقدماتی در ۱۸۱۰ برای یادگیری نقاشی و مجسمه‌سازی به انگلستان سفر کرد.
آثارش با استقبال و فروش خوبی همراه بود. اما سرنوشت چیز دیگری را رقم زده بود. مورس با پدیده‌ی برق و جریان الکتریکی آشنا شد و از آن پس تمام تلاش خود را معطوف آزمایش و پژوهش در باب آن ساخت. در ۱۸۳۲ موفق شد دستگاه تلگراف را بسازد اما تا ۱۸۳۹ تلاش نمود تا توانست آن را تکمیل کند. سپس با کمک خط و نقطه علائمی را وضع نمود که معادل حروف الفبا بودند.
نقطه، اتصال کوتاه شصتی با صفحه ی دستگاه تلگراف است و خط از نظر زمانی سه برابر نقطه امتداد دارد. در ۱۸۴۴ موفق شد کنگره‌ی آمریکا را وادار به پرداخت ۳۰۰۰۰ دلار برای ساختن یک خط تلگراف نماید. به زودی این اختراع در سرتاسر جهان شناخته شد و مورد استفاده قرار گرفت.
این مخترع بزرگ در دوم آوریل سال ۱۸۷۱ درگذشت.
سایت گوگل در روز تولد این مرد بزرگ و به افتخار خدماتش لوگوی اصلی سایت خود را با کد مورس نوشت.
الکساندر فلمینگ (به انگلیسی: Sir Alexander Fleming)
متولد: ۶ اوت ۱۸۸۱ لاچفیلد , آیرشایر,اسکاتلند
مرگ: 1955
لندن , انگلستان
ملیت: اسکاتلندی
رشته فعالیت: باکتری شناسی , ایمنی‌شناسی
دلیل شهرت: کاشف پنی‌سیلین
جوایز: جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی (۱۹۴۵)
الکساندر فلمینگ کاشف پنی‌سیلین در سال ۱۸۸۱ در «لاچفیلد» اسکاتلند زاده شد. وی از مدرسهٔ پزشکی بیمارستان «سنت‌مری» لندن فارغ‌التحصیل شد و پس از پایان تحصیلات به تحقیق و بررسی در زمینهٔ ایمنی‌شناسی و مصونیت‌ها پرداخت.
سپس به عنوان پزشک نظامی در جنگ جهانی اول زخم‌های عفونی را مورد مطالعه قرار داد و متوجه شد که اغلب مواد ضد عفونی کننده خیلی بیش از آنکه میکروب‌ها را از پای درآورند سلول‌های بدن را از بین می‌برند. به این ترتیب فلمینگ به ضرورت وجود ماده‌ای که بتواند بدون آسیب زدن به سلول‌های سالم باکتری را از بین ببرد، پی برد.
پس از جنگ فلمینگ به بیمارستان سنت مری بازگشت و به کار تحقیق خود مشغول شد. در سال ۱۹۲۲ ماده‌ای را کشف کرد که آن را «لیسوزیم» نامید. لیسوزیم، آنزیمی است که در بدن انسان تولید می‌شود و در ترکیبات مخاط و اشک وجود دارد، به سلول‌های بدن آسیب نمی‌رساند. این ماده اگرچه برخی از میکرب‌ها را از بین می‌برد ولی در برابر میکرب‌های خاصّی که به انسان آسیب می‌رساند بی اثر است. این کشف با وجود جالب بودن از اهمیت چندانی برخوردار نبود.
در سال ۱۹۲۸ فلمینگ کشف بزرگ خود را به انجام رساند. یکی از ظروف حاوی کشت باکتری «استافیلوکوک» در معرض هوا قرار گرفت که در نتیجه برخی قسمت‌های آن از کپک پوشیده شده. فلمینگ متوجه شد در آن قسمت‌هایی که در نتیجه برخی قسمت‌هایی که کپک نفوذ کرده است باکتری به کلّی از بین رفته‌اند.
او به این نتیجه رسید ماده‌ای که کپک تولید می‌کند پادزهر باکتری استافیلوکوک استوی توانست نشان دهد که ماده مزبور از رشد بسیاری از انواع باکتری مضر برای انسان جلوگیری می:ند. این ماده که فلمینگ آن را به خاطر عامل تولیدکنندهٔ آن (پنی سیلیوم نوتانیوم) پنی سیلین نامید،
برای انسان و حیوان زیان‌آور نبود. حاصل کار فلمینگ در سال ۱۹۲۹ منتشر شد. ولی توجه چندانی را جلب نکرد. فلمینگ دریافته بود که پنی‌سیلین استفاده‌های پزشکی بسیار مهمی می‌تواند داشته‌باشد. امّا به هرحال او نتوانست تکنیکی را برای تصفیه و پالایش پنی‌سیلین ارائه کند و این داروی اعجاب انگیز تا ده سال بعد بدون استفاده باقی‌ماند.
سرانجام در اواخر دهه ۱۹۳۰ دو محقق انگلیسی «هوارد والتر فلوری» و «ارنست بوریس چاین» به مقاله فلمینگ برخوردند. آنها تجربه فلمینگ را تکرار کرده و ماده حاصله را روی حیوانات آزمایشگاهی تجربه کردند در سال ۱۹۴۱ پنی‌سیلین روی نمونه‌هایی از بیماران به کار برده شد. این آزمایش‌ها نشان داد که داری جدید به شکلی حیرت‌انگیز مؤثر و کارا می‌باشد.
با ترغیب دولت‌های آمریکا و انگلیس شرکتهای داروسازی وارد فعالیت در این زمینه شده و سریعاً روش‌هایی را برای تولید مقادیر زیاد پنی‌سیلین ابداع کردند. در آغاز پنی‌سیلین انحصاراً برای استفاده مصدومان جنگی نگهداری می‌شد ولی تا سال ۱۹۴۴ برای معالجه غیرنظامی‌ها در انگلیس و آمریکا در دسترس همگان قرار گرفت. با پایان جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۵ استفاده از پنی‌سیلین در سراسر جهان معمول شد.
کارل فریدریش گاوس (به آلمانی: Carl Friedrich Gauß)
متولد:۳ آوریل۱۷۷۷ براونشوایگ، امپراتوری مقدس روم
مرگ: ۲۳ فوریه ۱۸۵۵ میلادی (۷۷ سال)
گوتینگن، پادشاهی هانوور
ملیت: آلمانی
رشته فعالیت: ریاضیات،فیزیک
محل کار: دانشگاه گوتینگن
جوایز: مدال کاپلی (۱۸۳۸)
ریاضیدان آلمانی است. او به عنوان یکی از برترین ریاضیدانان همهٔ ادوار شناخته شده‌است، و شاید بتوان گفت که برترین آن‌هاست. به دلیل تحقیقات و دستاوردهای بی‌مانند و بی‌شمار گاوس، به او لقب «شاهزادهٔ
ریاضیدانان» را داده‌اند. گاوس هم به ریاضیات لقب «ملکهٔ علوم» را داده بود.
گرچه گاوس شهزاده همه ریاضیدانان نامیده شده است اجداد او از شاهی و شاهزادگی بسیار فاصله داشتند. از پدر و مادری بسیار فقیر در خانه‌ای فوق‌العاده حقیر در شهر براونشوایگ در آلمان در تاریخ ۳۰ آوریل ۱۷۷۷ تولد یافت. به گفته خود گاوس، مادرش روز دقیق تولدش را به خاطر نداشت. او فقط می‌دانست که چهارشنبه هشت روز قبل از عید پاک بوده‌است.
پدربزرگ پدری او دهقان فقیری بود که در سال ۱۷۴۰ در شهر براونشوایگ مستقر گردید و در این شهر با شغل باغبانی زندگی را به سختی می‌گذرانید. دومین نفر از سه پسر او به نام گرهارت دیدریش که در سال ۱۷۴۴ متولد شد، پدر گاوس بود. غیر از این افتخار بزرگ زندگی گرهارت، که گاهی باغبان، زمانی محافظ ترعه شهر و وقتی آجرپز بود، بدون هیچ واقعه قابل ملاحظه‌ای از هر قبیل سپری شد.
چهره‌ای که از پدر گاوس حفظ شده است از آن مردی درستکار است که راستی و شرافت در او به درجه وسواس رسیده بود. اندامی سنگین داشت و سختگیری او نسبت به پسرش گاهی تا درجه وحشیگری پیش می‌رفت و کلام او نیز به قدر دستش سخت و سنگین بود. درستی و استقامت او موجب تسهیل کار وی در امر معاش گردید، لیکن این سهولت هرگز تا مرحله آسایش نرسید.
نبوغ گاوس از دوران کودکی آشکار شد. گفته می‌شود که هوش سرشار او زمانی آشکار شد که در سه سالگی اشتباهی را که پدرش در محاسبهٔ دارایی‌ها، بر روی کاغذ، انجام داده بود در ذهنش تصحیح کرد. داستان دیگری که دربارهٔ هوش بسیار او گفته می‌شود آن است که آموزگارش، در دبستان، برای سرگرم کردن شاگردان به آنان گفت اعداد بین ۱ تا ۱۰۰ را با هم جمع کنند؛ گاوس خردسال پاسخ درست را تنها در چند ثانیه با به کارگیری یک بینش ریاضیاتی چشمگیر به دست آورد. رهیافتی که او به کار بست چنین بود: او دانست که با جمع کردن دو به دو عبارت‌ها از دو سر فهرست شماره‌ها، پاسخ هر یک از این جمع‌ها برابر خواهد شد: ۱۰۰+۱=۱۰۱; ۹۹+۲=۱۰۱, ۹۸+۳=۱۰۱, ... برای جمع کل هم خواهیم داشت: ۵۰×۱۰۱=۵۰۵۰ در حالی که هنوز یک نوجوان بود، گاوس به اکتشافات چشمگیری دست یافت از جمله روش کمترین مربعات برای اداره داده‌های تجربی. در ۳۰ مارس ۱۷۹۶ او در سن ۱۹ سالگی با نشان دادن اینکه یک ۱۷-ضلعی باقاعده توسط پرگار و خط‌کش نا مدرج قابل رسم است توانست مشکلی را حل کند که ۲۰۰۰ سال قبل از آن فکر اقلیدس را مغشوش کرده بود. گاوس نشان داد که یک n-ضلعی بدین صورت قابل رسم است اگر و فقط اگر n به صورت
نوشته می‌شود، وقتی
و
اعداد اول هستند بشکل
. در ۱۰ ژوئیه گاوس نیز کشف کرد که هر عدد صحیح مثبت را می‌توان بصورت مجموع حداکثر سه عدد مثلثی (اعدادی بشکل
) نوشت. سپس در دفترچه خود این کلمات معروف را نوشت: «EUREKA. number = Δ + Δ + Δ».
جوانی :
گاوس در رسالهٔ دکترا خود قضیه اساسی جبر را اثبات نمود. این قضیهٔ مهم می‌گوید که هر چندجمله‌ای درجهٔ n، با به شمار آوردن ریشه‌های تکراری، دارای n جواب است. در ۱۷۹۹، گاوس ثابت کرد که
(اعداد مختلط) یک میدان بسته جبری است.
این امر در آن زمان بسیار مهم بود و از این روی قضیه اساسی جبر نامگذاری شده است.
گاوس تا آخر عمرش سه اثبات دیگر بر قضیهٔ بنیادین جبر ارائه کرد.
کهن‌سالی و مرگ :
در فیزیک او مقالاتی در زمینهٔ نظریه لنزها و مویینگی، و همراه با ویلهلم وبر، فیزیکدان نامدار، برای ساخت دستگاه نوین مشاهدهٔ مغناطیس زمین و دگرگونی‌های آن، در ارتباط بود.
نخستین مقالهٔ او در زمینهٔ الکترومغناطیس در سال ۱۸۳۳ میلادی چاپ شد. ابزارهایی که آنان اختراع کردند «دستگاه انحراف مغناطیسی» و «مغناطیس سنج بایفیلار» و تلگراف الکترومغناطیسی بودند
زندگی خانوادگی :
زندگی شخصی گاوس در سایهٔ مرگ زودهنگام نخستین همسرش، یوآنا اوستاف، در سال ۱۸۰۹ میلادی و در پی آن مرگ پسر یک ساله‌اش، لوییس، در سال ۱۸۱۰، تاریک شده بود. این رویدادها گاوس را به چنان افسردگی فرو برد که هرگز نتوانست از آن رهایی یابد.
او با یکی از دوستان همسرش که مینا والدک نام داشت ازدواج کرد، ولی این ازدواج دوم هم چندان فرخنده نبود.
هنگامی که همسر دومش در سال ۱۸۳۱ میلادی پس از یک بیماری طولانی، درگذشت یکی از دخترانش، ترزه، نگهداری خانه و پرستاری از گاوس را تا پایان زندگی او پذیرفت.
گاوس شش فرزند داشت.
