► •*♥*•◄ تاپیک جامع اخبار نجوم ► •*♥*•◄

► •*♥*•◄ تاپیک جامع اخبار نجوم ► •*♥*•◄

  • متوسط

    رای: 0 0.0%
  • کم

    رای: 0 0.0%

  • مجموع رای دهندگان
    1
  • نظرسنجی بسته .

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
توفان خورشيدي به مريخ مي‌رسد

توفان خورشيدي به مريخ مي‌رسد

ظهور شفق هاي تماشايي


توفان خورشيدي به مريخ مي‌رسد ...


جام جم آنلاين: رصدخانه فضایی «سوهو» نشان داد که یک توفان خورشیدی امروز به مریخ می رسد.

به گزارش مهر، رصدخانه فضایی «سوهو» ناسا روز شنبه 22 اکتبر تصاویری از تاج خورشیدی را نشان داد که حاصل «بیرون زنی تاج های پر جرم» (CME) هستند.
CME ذراتی از تاج خورشیدی هستند که با خشونت از فوران های سطح اين سياره سوزان به بیرون پرتاب می شوند.
دانشمندان ناسا اعلام کردند که این انفجار (توفان خورشیدی) امروز چهارشنبه 26 اکتبر به سیاره مریخ می رسند.
به دلیل میدان های مغناطیسی متفاوت، توفان های خورشیدی بر روی مریخ بسیار متفاوت از توفان هایی هستند که به زمین می رسند و بنابراین بر روی مریخ اثرات متفاوتی را بر جای می گذارند.

به طوری که برخلاف زمین که توفان ها در تمام نواحی میدان مغناطیسی آن پخش می شوند در مریخ تنها چترهای مغناطیسی را پوشش می دهند.

به همین دلیل انتظار می رود که امروز شفق های تماشایی در چترهای مغناطیسی مریخ دیده شود.
کاوشگر «ارزیاب سراسری مریخ» در دهه 90 نشان داد که در اثر توفان های خورشیدی بیشتر چترهای مغناطیسی سیاره سرخ با شفق های پرتوهای ماوراء بنفش به شدت می درخشند.
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
شبیه سازی تاثیر برخورد شهاب سنگ غول پیکر به زمین

شبیه سازی تاثیر برخورد شهاب سنگ غول پیکر به زمین

شبیه سازی تاثیر برخورد شهاب سنگ غول پیکر به زمین
گروهی از زمین شناسان آلمانی و آمریکایی توانستند تاثیرات برخورد یک شهاب سنگ غول پیکر به زمین را در یک مدل رایانه ای شبیه سازی کنند.
به گزارش خبرگزاری مهر، دانشمندان پرینستون و دانشگاه "لودویگ- مکسی میلیان" در مونیخ با تهیه یک مدل رایانه ای توانستند گسترش زمین لرزه حاصل از برخورد شهاب سنگ غول پیکر Chicxulub به زمین در 65 میلیون سال قبل را شبیه سازی کنند.
این تحقیقات با هدف بررسی سطح ویرانی زمین در صورت برخورد با یک شهاب سنگ عظیم انجام شد. این مدل رایانه ای شکل بیضوی از زمین را با ویژگیهای سطحی و عمقی اقیانوسها شبیه سازی کرده است.
در حقیقت در 65 میلیون سال قبل شهاب سنگ غول پیکری به زمین برخورد و در Chicxulub مکزیک یک گودال بزرگ ایجاد کرد.
برپایه ارزیابیها، قدرت این شهاب سنگ دو میلیون برابر قدرت یک بمب هیدروژنی بوده و توانسته دایناسورهای سراسر دنیا را منقرض کند.


این محققان در این خصوص توضیح دادند: "پس از برخورد شهاب سنگ، امواج زمین لرزه ای همانند امواج آب پس از پرتاب یک سنگ، در تمام جهتها حرکت می کنند. در شرایط ایده آل، امواج در اطراف زمین حرکت می کنند و در هر نقطه ای از سیاره بر روی سطح یک تاثیر خاص به وجود می آورد. مدل ما نشان می دهد از آنجا که زمین بیضی شکل و سطح آن ناهمگن است، این امواج در مناطق مختلف با سرعتهای متفاوتی حرکت کرده و حتی بر روی ساختار داخلی زمین نیز اثر گذاشته اند."
براساس گزارش PhysOrg.com، این مدل همچنین توانسته است فرضیه ای را مورد بررسی قرار دهد که براساس آن برخورد Chicxulub به زمین توانسته منجر به بروز فورانهای آتشفشانی در Deccan Traps واقع در هند غربی شود که در اثر انتشار گازهای حاصل از این فورانها و در نتیجه کاهش پرتوهای خورشیدی تابیده به سطح زمین، دایناسورها منقرض شده اند.
این دانشمندان افزودند: "ما دریافتیم حداکثر جابجایی سطح زمین به دلیل زلزله های ناشی از برخورد شهاب سنگ که در گذشته 15 متر محاسبه شده بود باید به 3 تا 5 متر کاهش یابد."
 

اخبار

ربات
گام ستاره‌شناسان در كشف راز ابر اطراف سیاه‌چاله‌ها

گام ستاره‌شناسان در كشف راز ابر اطراف سیاه‌چاله‌ها

ستاره‌شناسان بریتانیایی می‌گویند: ابر پیراشکی مانندی از غبار که دیدن برخی از سیاه چاله‌ها را مشکل می‌كند، ناشی از برخورد سریع و شدید میان سیاره‌ها و سیارک‌ها است.

بيشتر...
 

اخبار

ربات
شگفتی اخترشناسان از كشفی دور از انتظار!

شگفتی اخترشناسان از كشفی دور از انتظار!

ستاره‌شناسان به تازگی موفق به كشف وجود تركیبات آلی با پیچیدگی دور از انتظار شدند كه نشان می‌دهد تركیبات پیچیده آلی می‌توانند در فضا و حتی در نبود گونه‌های حیاتی، تركیب شده ‌باشند.

بيشتر...
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
تعداد سیارکهای نزدیک زمین کمتر از آن چیزی است که تصور می شد !!

تعداد سیارکهای نزدیک زمین کمتر از آن چیزی است که تصور می شد !!

[FONT=&quot] ‎[/FONT]
تعداد سیارکهای نزدیک زمین کمتر از آن چیزی است که تصور می شد
نتایج تازه ترین بررسیهای تلسکوپ فضایی وایز نشان می دهد که تعداد سیارکهای با بزرگی متوسط که در نزدیکی زمین در حرکت هستند کمتر از آن چیزی است که پیش بینی شده بود.
به گزارش خبرگزاری مهر، تلسکوپ فضایی وایز ناسا با انجام سرشماری که "نئو وایز" نام دارد نشان داد که تعداد سیارکهای با ابعاد متوسط که قطر آنها بین 330 تا 3 هزار و 300 متر است و در اطراف زمین می چرخند در حدود 19 هزار و 500 است. درحالی که محاسبات پیشین تعداد این اجرام آسمانی را 35 هزار تخمین زده بود.
باوجود این، دانشمندان خاطر نشان کردند که به تحقیقات بیشتری نیاز است تا درک شود آیا تعداد کمتر سیارکهای با ابعاد متوسط لزوماً به معنی تعداد کمتر سیارکهای به طور بالقوه خطرناک است یا خیر.
این شکل مدل قدیمی و مدل جدید گستردگی سیارکهای اطراف زمین را نشان می دهد
براساس گزارش فاکس نیوز، این نتایج، حاصل دقیق ترین سرشماری است که تاکنون بر روی سیارکهای نزدیک به زمین انجام شده است. این سیارکها در شعاع 195 میلیون کیلومتری از خورشید می چرخند و می توانند با مدار زمین برخورد کنند.
تلسکوپ فضایی وایز در دوره بین ژانویه 2010 تا فوریه 2011 دو بار سراسر آسمان اطراف زمین را در طیف مادون قرمز رصد و سیارکها را سرشماری کرد.
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
ملاقات یک سیارک با زمین از فاصله 325 هزار کیلومتری

ملاقات یک سیارک با زمین از فاصله 325 هزار کیلومتری

ملاقات یک سیارک با زمین از فاصله 325 هزار کیلومتری
زمین هفته آینده در انتظار ملاقات با سیارکی به اندازه یک راکت فضایی خواهد بود که از فاصله ای ایمن و بدون ایجاد هر گونه تهدیدی از کنارش عبور خواهد کرد.
به گزارش خبرگزاری مهر، سیارک 2005YU55 از فاصله 325 هزار و 87 کیلومتری از زمین، فاصله ای نزدیکتر از ماه به زمین عبور خواهد کرد و پس از آن در میان فضا ناپدید خواهد شد. این سیارک تیره و کربنی وسعتی در حدود 396 متر دارد و پس از سه دهه برای اولین بار به نزدیک ترین فاصله اش از زمین دست پیدا خواهد کرد.
به گفته "توماس ستاتلر" یکی از اخترشناسان بنیاد ملی علوم آمریکا این سیارک جرمی خطرساز نیست و می توان از آن به عنوان فرصتی مناسب برای مطالعه بر روی سیارکها استفاده کرد. ناسا به همراه بنیاد ملی علوم قصد دارند از روز جمعه رصدهای تلسکوپهای راداری خود را به منظور نقشه برداری از سطح و ساختار شیمیایی این سیارک آغاز کنند.
سیارکی با ابعاد مشابه 2005YU55 تا سال 2028 از نزدیکی زمین عبور نخواهد کرد. ناسا می گوید در حال حاضر بیش از هزار و 262 سیارک خطرساز و بزرگتر از 154 متر در نزدیکی زمین به دور خورشید در حرکتند و 2005YU55 یکی از همین سیارکها است که احتمال برخورد آن با زمین صفر خواهد بود، دست کم در قرن حاضر مسیر این سیارک به گونه ای نیست که بتواند با زمین برخورد کند.
بر اساس گزارش ان بی سی، با این همه در صورتی که سیارکی به این ابعاد بر روی اقیانوس فرود بیاید می تواند زمین لرزه ای با شدت 7 ریشتر و امواج سونامی به ارتفاع 21 متر به وجود آورد. احتمال وقوع چنین برخوردهایی یک بار در هر 100 هزار سال است.
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
علت پنهان بودن نیمی از سیاه چاله های عظیم مرکز کهکشانها

علت پنهان بودن نیمی از سیاه چاله های عظیم مرکز کهکشانها

کشف علت پنهان بودن نیمی از سیاه چاله های عظیم مرکز کهکشانها
گروهی از ستاره شناسان انگلیسی دریافتند که برخوردهای کیهانی میان سیارات و سیارکها توده هایی از گرد و غبار را به وجود می آورند که در حدود نیمی از سیاه چاله های عظیم مرکز کهکشانها را پنهان می کنند.
به گزارش خبرگزاری مهر، در حدود 50 درصد از سیاه چاله های عظیم مرکز کهکشانها به دلیل وجود گرد و غبار پنهان هستند. تاکنون منشای این گرد و غبار مشخص نبود. اکنون دانشمندان دانشگاه لچستر با الهام از آنچه که در منظومه خورشیدی رخ می دهد تئوری جدیدی را مطرح کردند که می تواند در این خصوص توضیح بدهد.
در منظومه خورشیدی پدیده ای به نام "گرد و غبار منطقه البروج" وجود دارد که حاصل برخوردهای میان اجرام جامدی چون سیارکها و ستارگان دنباله دار است.
به گفته این دانشمندان، مناطق مرکزی کهکشانها نه تنها محتوی سیاه چاله ها و ستارگان هستند بلکه از سیارکها و سیارات نیز میزبانی می کنند.
در این مناطق، این اجرام کیهانی سنگی در یک سرعت بسیار بالا در حدود هزار کیلومتر بر ثانیه به یکدیگر برخورد می کنند و در اثر این برخوردها تکه هایی از این اجرام جدا می شود که به تدریج از ابعاد آنها کم شده تا اینکه سرانجام در اندازه های گرد و غبارهای میکروسکوپی در آیند.
این محققان در این خصوص توضیح داد: "زندگی این سیارات در این محیط سخت، دیری نمی پاید اما گرد و غباری که از آنها ایجاد می شود بخشی وسیعی از پرتوهای سمی منطقه را مسدود می کند و از رسیدن آنها به سایر نقاط کهکشان میزبان این سیاه چاله ها جلوگیری می کند."
براساس گزارش یونیورس تودی، به گفته این دانشمندان کشف منشای این گرد و غبار نزدیک به سیاه چاله ها می تواند درخصوص تکامل و تاثیرگذاری آنها بر روی کهکشانهایی که میزبان این سیاه چاله های عظیم هستند توضیح دهد.
 

venus4164

عضو جدید
انسان موجودات فضایی را در خواب دیده است

انسان موجودات فضایی را در خواب دیده است

از دیرباز دیدن موجودات فضایی و اثبات وجود آنها برای دانشمندان و محققان یک مسئله کلیدی بوده و همواره اختلاف نظرهای بسیار زیبادی در این رابطه میان صاحب نظران وجود داشته است.
نتایج جالب یک تحقیق در آمریکا نشان می دهد که رویارویی با بیگانگان فضایی و موجودات فرازمینی زائیده ذهن انسان بوده و در خواب شکل گرفته است. در دهه های اخیر بسیاری از انسانها در نقاط مختلف دنیا مدعی شده اند که با موجودات فرازمینی دیدار کرده اند. داستانهایی که این افراد نقل می کنند بسیار جالب است اما به اعتقاد محققان “مرکز تحقیقات تجربه خارج از بدن” (Out-Of-Body Experience Research Center) در لس آنجلس، روایتهای مربوط به برخوردهای نزدیک با بیگانگان تنها زائیده ذهن انسان هستند که در خواب شکل گرفته اند. این دانشمندان به منظور دستیابی به این نتایج، رفتار ۲۰ داوطلب را در زمانی که از خواب بیدار می شدند و به سطح هوشیاری کامل ذهنی می رسیدند رصد کردند. در طول این آزمایشات، داوطلبان به طور ناگهانی از خواب می پریدند. به گفته این پژوهشگران، بیش از نیمی از شرکت کنندگان حداقل یک تجریه کلی یا جزئی فراحسی خروج از بدن داشتند و در پایان تحقیق، از این ۲۰ داوطلب، ۷ نفر (۳۷ درصد) اظهار داشتند که توانسته اند یک تماس بصری با موجودات فرازمینی داشته باشند. براساس گزارش space، این پژوهشگران توضیح دادند که این تحقیق با هدف تائید فرضیه ای انجام شد که بیان می دارد بسیاری از ملاقاتهای اسرارآمیز با بیگانگان فضایی در واقع مواردی از رویای واقعی هستند. این دانشمندان اظهار داشتند: “رویارویی با بیگانگان در حقیقت محصول تصورات ذهنی ما است. زمانی که افراد در طول شب تصور می کنند که با بیگانگان فضایی تماس داشته اند در حقیقت نمی دانند که در خواب مرحله REM هستند و در یک تجربه فراحسی زندگی می کنند.” به اعتقاد این تیم پژوهشی، در حدود یک میلیون آمریکایی با تجربیاتی از این دست زندگی می کنند.
 

اخبار

ربات
«کاسینی» در صدد گرفتن عكسی با وضوح بالا از قمر «انکلادوس»

«کاسینی» در صدد گرفتن عكسی با وضوح بالا از قمر «انکلادوس»

فضاپیمای تحقیقاتی «کاسینی» متعلق به ناسا، در صدد گرفتن عکس از قمر «انکلادوس» است.

بيشتر...
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
رصد انفجار شگفت انگیز پرتوهای گاما در دو کهکشان دور دست

رصد انفجار شگفت انگیز پرتوهای گاما در دو کهکشان دور دست

رصد انفجار شگفت انگیز پرتوهای گاما در دو کهکشان دور دست
تیمی از ستاره شناسان بین المللی با استفاده از تلسکوپ VLT توانستند انفجار شگفت انگیز پرتوهای گاما در دو کهکشان بسیار دور را رصد کنند.
به گزارش خبرگزاری مهر، ستاره شناسان بین المللی با استفاده از تلسکوپ VLT رصدخانه جنوبی اروپا (اسو) واقع در شیلی یک نور کوتاه اما بسیار شدید را از یک انفجار پرتوهای گاما در یک زوج کهکشان بسیار دور رصد کردند.
این انفجار را در ابتدا تلسکوپ فضایی پرتوهای گامای فرمی ناسا و ماهواره سوئیفت شناسایی کردند و سپس سیستم GROND تلسکوپ MPG/ESO در شیلی آن را مشاهده کرد و بعد تلسکوپ VLT جزئیات دقیق آن را یک روز پس از انفجار مورد بررسی قرار داد.
رصدهای تلسکوپ رصدخانه جنوبی اروپا نشان می دهد که نور برانگیخته از این انفجار که GRB 090323 نام دارد از میان گازهای کهکشانی عبور کرده است که در آن انفجار رخ داده و بعد به کهکشان همسایه رسیده است.
این کهکشانها بسیار دور هستند و در فاصله 12 میلیارد سال نوری از زمین قرار دارند.
این محققان در این خصوص توضیح دادند: "در مدت این تحقیق، ما هیچ تصوری از اینکه چه چیزی کشف خواهیم کرد نداشتیم. گاز سرد این کهکشان دلیلی از ماهیت شیمیایی شگفت انگیز آنها بود. این دو کهکشان محتوی مقادیر بالایی از عناصر سنگین هستند. ما هرگز انتظار نداشتیم که جهان تا این حد از نظر شیمیایی بالغ و تکامل یافته باشد."
زمانی که نور حاصل از انفجار پرتوهای گاما از کهکشانها عبور کرد این گاز به نوعی ***** تبدیل شد و بخشی از نور را در برخی از طول موجها جذب کرد.
براساس گزارش Astronomy Now Online، برپایه تئوریهای تشکیل کهکشانها، عناصر سنگین تر باید در بخش دوم چرخه حیات ستارگان ساخته شوند و به تدریج، زمانی که این ستارگان می میرند در گازهای کهکشانی جمع شوند.
به همین دلیل، فرایند غنی سازی عناصر سنگین به دانشمندان این اجازه را می دهد که سن کهکشانها را تعیین کنند.
این درحالی است که این دو کهکشان که کمتر از دو میلیارد سال پس از بیگ بنگ به وجود آمده اند غنی از عناصر سنگین هستند و همین مسئله شگفتی ستاره شناسان را برانگیخته است.
رصدهای تلسکوپ VLT از این فرضیه حمایت می کند که انفجارهای پرتوهای گاما در این کهکشانها با فرایندهای شدید تشکیل ستارگان مرتبط هستند.
این ستاره شناسان افزودند: "ما بسیار خوش شانس بودیم که توانستیم GRB 090323 را در لحظه ای که به اندازه کافی درخشان بود رصد کنیم. به این ترتیب موفق شدیم نتایجی با جزئیات بسیار بالا به دست آوریم. انفجارات پرتوهای گاما در دوره های بسیار کوتاهی رخ می دهند و بنابراین جمع آوری اطلاعات دقیق درباره آنها بسیار دشوار است."
 

hamecheedoon

عضو جدید
کاربر ممتاز
لطفا قبل از هر کاری کمی هم فکر کنیم. کدوم نتایج جالب؟
اگه تو خواب دیدن چرا از خیلی سالها پیش تا حالا هزاران نفر شکل فضایی ها رو شبیه هم توصیف کردن؟
اگه خواب بود هرکسی میباید اونا رو به یه شکل متفاوت می دید
عکسا و فیلمای گرفته شده و حوادثی که مردم بصورت دسته جمعی دیدن چی؟ یعنی خواب دسته جمعی دیدن؟!! خلبانا و ناخدایان و افراد موثقی که در حین انجام وظیفه با اونا روبرو شدن و گزارش دادن چی؟ خواب دیدن؟
 

Schneider

مدیر بازنشسته
[کتاب] دایره المعارف نجوم _ هر 4 جلد

[کتاب] دایره المعارف نجوم _ هر 4 جلد



ناشر: Grove's Dictionaries
نویسنده: Paul Murdin
سال نشر: 2001
2500 صفحه
فرمت: PDF




>> لینک دانلود <<
 

heshmat khan

عضو جدید
ادعاي تازه دانشمندان: سياه‌چاله عظيم كهكشاني، جهان را مي‌بلعد!

ادعاي تازه دانشمندان: سياه‌چاله عظيم كهكشاني، جهان را مي‌بلعد!

يك پژوهش كه اخيرا انجام شده، در ادعايي جديد، از وجود يك سياه‌چاله بسيار پر جرم در مركز كهكشان راه‌شيري خبر داده كه كل جهان را مي‌بلعد!

به گزارش ايسنا، اين پژوهش كه توسط دانشمندان دانشگاه لستر انگلستان انجام شده، به توضيح اين امر پرداخته كه چگونه سياه‌چاله «شاگستاريوس آ» در فاصله 26 هزار سال نوري از زمين، روزانه نمايش‌هايي از تابش‌هاي ايكس و مادون قرمز را نشان مي‌دهد.

محققان در نوشته‌اي در سايت ArXiv.org اين ايده را مطرح كرده‌اند كه سياه‌چاله عظيم «شاگستاريوس آ» با جرم چهار ميليون برابر خورشيد ، به تخريب سيارات و سياركهاي اطراف آن كه در ابرهايي از غبار شكل‌گرفته‌اند، مي‌پردازد.

به ادعاي دانشمندان، اين ابرها در واقع تركيبي از مواد شيميايي بسيار كهن و باقيمانده‌هاي ستارگاني هستند كه توسط اين سياه‌چاله تخريب شده‌اند.

اين محيط بسيار شبيه ديسك‌هاي گازي اطراف ستارگان است كه سيارات در آن شكل مي‌گيرند.

نظريه جديد، باعث افزايش اين احتمال شده كه سيستم‌هاي سياره‌اي ممكن است در اطراف سياه‌چاله مركزي كهكشان راه‌شيري به همان شيوه مشابه اطراف يك ستاره شكل بگيرند.

به گفته ميشل بانيستر، فارغ‌التحصيل نجوم سياره‌يي رصدخانه كوه استروملو در دانشگاه ملي استراليا، امكان شكل‌گيري سيارات در لبه يك سياه‌چاله امري پذيرفتني بوده و انفجارهاي روزانه پرتوهاي ايكس و تابش مادون قرمز به ارائه سرنخ‌هايي از تعداد سياركها، دنباله‌دارها و سيارات ممكن در نزديكي مركز كهكشان‌ها مي‌پردازند.

اگرچه اين منطقه جايگاه مناسبي براي شكل گيري اين اجسام تلقي مي‌شود، اما به گفته اين دانشمندان، همچنين منطقه مرگ براي آنها محسوب مي‌شود.

با نزديك شدن اين سيارات به مركز سياه‌چاله، توسط نيروي جاذبه شديد آن جذب و تخريب شده و انفجاري از تابشهاي ايكس و مادون قرمز با قدرت صدها بار بزرگتر از انرژي معمول زمينه آن از اين سياه‌چاله ديده مي‌شود.

اين در حاليست كه شدت اين انفجارها در زمان فرو افتادن يك ستاره كه بر اساس برآوردها هر 100 هزار سال يك بار اتفاق مي‌افتد، در اين سياه‌چاله بسيار بالاتر است.
 

S i s i l

عضو جدید
کاربر ممتاز
نکته های جالب خواندنی درباره ی نجوم

نکته های جالب خواندنی درباره ی نجوم

[h=2][/h]
1_ همه ی اجسامی که با جوٌ زمین برخورد می کنند کاملا نمی سوزند.
2_ شهاب سنگهای بزرگ هر 000/10 سال یکبار با سطح زمین برخورد میکنند.
3_ وقتی جسمی با زمین برخورد می کند شهاب سنگ نامیده می شود.
4_ اجسام بزرگتر با نیروی بسیار زیادی با زمین برخورد کرده و گودالهایی را در روی آن به وجود می آورند. یکی از گودالها به اسم آریزونای آمریکاست.

ستارگان چشمک زن

اگر شب هنگام که هوا تاریک و صاف است به آسمان نگاه کنید ستارگان را می بینید در یک شب کاملا صاف می بینید هزاران ستاره را ببینید . اگر آنها را با دقت کافی بررسی کنید متوجه می شوید که حتی دو ستاره شبیه به هم به نظر نمی رسند. ستارگان از نظر روشنی چشمک زدن و حتی رنگ با یکدیگر تفاوت دارند.

رنگ دما

رنگ ستارگان بسته به درجه حرارت سطح آنها متفاوت است. به عنوان مثال دمای یک ستاره ی سرخ کمتر یک ستاره ی نارنجی است. که دمای آن هم کمتر از دمای یک ستاره ی زرد است.

علت سوسوزدن ستارگان

نوریک ستاره کم و بیش از موانع متعددی در فضا عبور کرده و به زمین می رسد گرچه قبل از رسیدن به زمین نور آن باید از جو نیز بگذرد نور ستاره هنگام عبور از هوا می تواند توسط جریانها و ذرات هوا شکسته شود. این امر باعث می شود که از دید یک ناظر زمینی ستاره به نظر چشمک یا سوسو بزند.
از کوچک به بزرگ
اندازه ی ستارگان متفاوت است. خورشید ستاره ی ما ستاره ی بزرگی نیست! و گا ستاره ای به رنگ سفید آبی است که چندین برابر خورشید می باشد. دبران که یک ستاره ی نارنجی رنگ است حدودا 20 برابر خورشید است.(بتل گوس) یک ستاره ی سرخ و عظیم است 600 برابر خورشید می باشد (بتل گوس) همان (آلفای جبار) یا (یدالجوزای الیمنی) است.

هفت خواهران

در زمستان به سمت شمالی آسمان نگاه کنید. گروه کوچکی از ستارگان را می بینید که کنار هم گرد آمده اند و جزئ گروهی از ستارگان به نام صورت فلکی (ثور) هستند این مجموعه ی ستارگان را خوشه ی روین با هفت خواهران می نامند. اگر جه با چشم غیر مسلح فقط شش تای آنها را می توان دید. این ها گروهی از ستارگان هستند که با هــــم تشکیل یک خوشه را داده اند. نورانی ترین ستاره های این خوشه یک ستاره آبی رنگ درخشان است . علت رنگ آبی آنها بخاطر این است که بسیار سریع می سوزند ( چپ) و ستارگان تند سوز عمر زیادی ندارند. این نشان میدهد که ستاره های آبی رنگ در زمان نه چندان دوری متولد شده اند.

نامگذاری ستارگان

مردم همیشه داستان هایی درباره ستارگان ساخته و پرداخته اند و آنها را به گروههایی مرتبط کرده و نام شخصیتهایی را بر روی آنها گذاشته اند شما می توانید از این گروهها برای تقسیم بندی آسمان و پیداکردن مسیرتان از ستاره ای به ستاره ی دیگر استفاده کنید.

دیدار با ستارگان

تقسیم بندی ستارگان بر اساس گروههایی به نام صورت فلکی است. برای نشان دادن این صورتهای فلکی به طور واضح آسمان را به چند بخش ستاه ای تقسیم کرده اند. این تقسیم بندی ها نشان دهنده صور فلکی اصلی است که شامل بروج دوازده گانه و شکارچی (جبار) با کمربند سه ستاره گرزجنگی و سپرش می باشد.

شکارچی در حال تیراندازی

برای پیدا کردن ستاره ی شعرای یمانی می توان از صورت فلکی شکارچی (جبار) استفاده کرد. سه ستاره ی کمربند جبار به سوی صورت فلکی ثور (گاونر) هدایت می کند. با استفاده از
ستاره ی پای شکارچی (رجل الجبار) و ستاره ی نیانی کمربندش می توانید ستاره ی کاستور (راس پیکرپیشین) را در صورت فلکی جوزا (دوپیکر) پیدا کنید.

راهنمایان شمالی

بخشی از صورت فلکی دب اکبر را هفت ستاره تشکیل می دهند. این هفت ستاره را (بگردان بزرگ) یا (گاو آهن) می نامند. دو ستاره ای که در لبه سمت راست قرار دارند ما را به سمت ستاره ی قطبی و صورت فلکی قطبی اسد (شیر) راهنمایی می کنند.دب اکبر هم چنین هدایت کننده ی ما به سوی صورتهای فلکی سیاهگوش وسماوک رامح (نگهبان شمالی) می باشد.

فضا از كجا شروع ميشود؟

فضا از بالاي جو شروع ميشود.هر چه بالاتر رويم هوا رقيقتر ميشود.در ارتفاع تقريبا 160 كيلومتري هوا به قدري رقيق ميشود كه در واقع چيزي از آن باقي نميماند.فضا از اين نقطه آغاز ميشود.

مدار چيست؟


مدار مسيري است دايره اي و يا بيضي شكل كه اجرامي در فضا ان را طي ميكنند.سيارات روي مدار محور دايره اي شكل خورشيد ميگردند و اقمار حول مداري به دور سيارات گردش ميكنند.براي قرار گرفتن يك فضاپيما در مدار زمين،فضاپيما بايد به آن سوي جو پرواز كند.فضاپيما بايد سرعت خود را لااقل به28 هزار كيلومتر در ساعت برساند، يعني تقريبا معادل 8 كيلومتر در ثانيه.اگر فضاپيما نتواند به اين سرعت برسد، به زمين سقوط خواهد كرد.

كدام سياره آن قدر دا‎غ است كه سرب در آن ذوب ميشود؟


گرمترين سياره، نزديكترين سياره به خورشيد،يعني تير يا عطارد نيست بلكه ناهيد،دومين سياره منظومه شمسي است.سطح اين سياره بسيار داغ است، زيرا برعكس تير، ناهيد داراي جو است.جو همانند شيشه هاي گلخانه به گرم كردن سطح سياره كمك ميكند.دماي اين سياره در حدود 500 درجه سانتيگراد است كه براي ذوب كردن بسياري از فلزات مانند قلع، سرب و روي كافي است.

سيارات داخلي و خارجي كجا قرار دارند؟


سيارات داخلي چهار سياره اي هستند كه نزديك خورشيدند،يعني تير،ناهيد،زمين و مريخ.پنج سياره ي ديگر يعني مشتري، كيوان، اورانوس، نپتون و پلوتون از خورشيد بسيار دورند و به همين دليل سيارات خارجي ناميده ميشوند.

كدام سيارات حلقه هايي به دور خوذ دارند؟


سه سياره ي مشتري، اورانوس و كيوان حلقه هايي به دور خود دارند.حلقه ها كمربندهاي باريكي از سنگهاي بزرگند كه حول محوري به دور سياره ميگردند.حلقه ي كيوان، اين سياره را به زيباترين سياره ي آسمان تبديل كرده است.ستاره شناسان عقيده دارند كه نپتون نيز داراي حلقه هايي است.

كدام سياره آن قدر كند حركت ميكند كه طول روز آن برابر دو سال زميني است؟


عطارد به قدري به خورشيد نزديك است كه خورشيد چرخش آن را كند كرده است.اين سياره به قدري كند
 

S i s i l

عضو جدید
کاربر ممتاز
در سطح كره ي ماه تا چه ارتفاعي مي توانيد بالا بپريد؟

در واقع نيروي ميدان گرانش بر روي سطح ماه تنها 0.16 شتاب گرانش بر روي زمين است، بنابراين اين بدان معناست كه با صرف انرژي مساوي ، شما مي بايست بتوانيد 6.1 برابر، بالاتر بپريد. البته در چنين گرانش ضعيفي اصلا صلاح نيست که خيلي بالا بپريد چون ممکن است امکان برگشت وجود نداشته باشد.

- در هر ثانيه خورشيد 540 ميليون تن هيدروژن را به 495 ميليون تن هليم تبديل ميكند .در اين فرايند 45 ميليون تن ماده به انرژي تبديل ميشود كه به شكل نور به زمين ميرسد.

- هنگامي كه هسته ي ستاره منفجر ميشود پوسته هاي بيروني ان به بيرون پرتاب ميشو ند ستاره محضر تنها در خلال چند ساعت انرژي اي را منتشر ميكند كه خورشيد ما در مدت پنج ميليون سال منتشر ميكند در اين حال ستاره چندين برابر درخشانتر ميشوداي پديده را ابر نواختر مينامند.

- منظومه شمسي ما مركز راه كهكشان (مركز كهكشان را شيري) را در هر 225ميليون سال بكبار دور ميزند اين مدت را اختر شناسان سال كيهاني ميگويند

- طبق نظريه اي از الكساندر فريدمن فيزيكدان روسي روزي جهان از منبسط شدن متوقف و سر انجام اجرام به سوي هم حركت ميكنند و همه ي انها در يك نقطه ي يگانه جمع ميشوند (پايان جهان).اين حادثه را رمبش بزرگ ميگويند.

دستور طبخ يك ستاره:


بسيار ساده است ابتدا فشرده شدن ابر عظيمي از غبار و گاز بين ستاره اي در حجمي نسبتا كوچك اتمهاي هيدروژن را به يكديگر نزديك ميكند (در خود فرو ريختن ) اين ابر احتمالا با دريافت ضربه اي از موج حاصل از انفجار يك ستاه ي نزديك اغاز ميشود فشردگي ابر در اثر نيروي گرانش انقدر ادامه مييابد تا جوش هسته اي اغاز شود نيروي رو به بيرون حاصل از اين جوش هسته اي فشردگي بيشتر ابر را متوقف ميكند و وقتي اين تعادل برقرار شد در واقع ستاره متولد ميشود

رنگ ستارگان از باطن ستاره پرده بر ميدارد:

ستارگان ابي داغتر از خورشيد و قرمز ها سردتر از ان هستند
بيشتر ستارگان داغتر از خورشيد بين ده تا صد برابر خورشيد جرم دارند.


انواع حركات كره ي زمين :

1) حركت انتقالي Revolution : كه زمين با سرعت 30 كيلومتر بر ثانيه آنرا بدور خورشيد در مدت 366 روز طي مي كند.

2)حركت وضعي Rotation :كه زمين هر 23ساعت و 56 دقيقه يكدور بدور خود مي زند و اين حركت از شرق بغرب است.

3)حركت تقديمي Precessional : وقتي فرفره مي چرخد، محور دورانش دايره ي كوچكي را طي مي كند. زمين هم چون بدور خودش مي چرخد پس محور دوران حركت وضعيش ( كه رو به ستاره ي قطبيست) حركت ديگري هم مي كند كه باعث مي شود در هر 26000 سال يكدور كامل حول محور عمود بر دايرة البروج بزند​
 

S i s i l

عضو جدید
کاربر ممتاز
نزديکترين ستاره به زمين

نزديکترين ستاره به زمين غير از خورشيد از صورت فلکي جنوبي ٬ قنطورس يا آلفا نام دارد ٬ که 7/4 سال نوری از زمين فاصله دارد . بد نيست بدانيم که يک سال نوری برابر است با ده هزار ميليارد کيلومتر!! برای اينکه تجسمي از اين فاصله در ذهن خود داشته باشيد ، يک نقشه نجومي را در نظر بگيريد ، که در آن فاصله زمين و خورشيد از يکديگر يک سانتيمتر است در اين صورت ستاره آلفا در دو هزار و پانصد متری کره زمين خواهد بود ! و اگر ما بتوانيم به ساکنان ستاره آلفا در صورتي که سکنه ای داشته باشد ، پيامي بفرستيم ، و اين پيام با سرعت نور همچون پيامهای راديويي حرکت کند ، آنها پيام ما را بعد از چهار سال و هشت ماه خواهند شنيد . يعني اگه با تلفن با هم صحبت کنيم ، سلام ما هشت سال و هشت ماه طول خواهد کشيد که به آنها برسد.

ستاره نوترونی و پل سار

تولد یک ستاره نوترونی پس از انفجارستاره هایی رخ می دهد که جرمشان 4 الی 8 برابر جرم خورشید ماست.این انفجار را سوپر نوا گویند که نتیجه افزایش حجم بیش از اندازه ستارگان بدنبال فعل وانغعا لات هسته ای وگرمای شدید درون انها است. هنگامی که یک ستاره بزرگ منفجر می شودانچه از ان باقی می مانددرناحیه مرکزی تحت گرانش بسیار قوی در هم فشرده شده وشامل ترکیبی از اکترونهاوپروتوتونها با مقدارفراوانی نوترون است به همین دلیل به ان ستاره نوترونی گفته می شود.میدان گرانش یک ستاره نوترونی300000برابر میدان گرانش زمین است در مقايسه با خورشيد.قطر یک ستاره نوترونی 10 کیلومتر وجرمش 4/1 جرم خورشید است پل سارها ستاره های نوترونی هستند که مواد تشکیل دهنده انها بطور دورانی در چرخش هستندوقتی اززمین پل سارها رصد شوند پرتوهای مخروطی شکلشان دیده می شود که نشان می دهد این ستاره از صفر تا 180 در چرخش است طبق پیش بینی انیشتین تشعشعات گرانشی که در فضا موجوار در حرکتند عامل کیهانی مهمی است که مانع چرخش خیلی سریع و ناهمگون پل سار می شود
خط وط ميدان گرانش بسيار قوی يک ستاره نوترونی که بادوره چرخش يک ميليون ثانيه است درچرخش (spin)است

مقايسه مريخ وماه

فاصله زمين تا خورشيد ۹۳ميليون مايل و فاصله مريخ تا خورشيد۱۴۲ميليون مایل
طول يک روز زمينی ۲۳ساعت و ۵۶دقيقه و طول يک روز مريخی ۲۴ساعت و ۳۷دقيقه
(هر مایل ۶۰۹/۱کیلومتر است)
یک سال زمین ۳۶۵ روز ویک سال مریخ ۶۸۷ روز
مواد تشکيل دهنده اتمسفر زمين اکسيژن نيتروژن هيدروژن بخار اب ودی اکسيد کربن
و.مواد تشکيل دهنده اتمسفر مريخ بيشتر دی اکسيد کربن ومقداری بخار اب است که
تنها ۱۳٪ ان را اکسیژن تشکیل می دهد.
جاذبه مریخ ثلت جاذبه زمین است در حدود ۳/۳ متر بر مجذور ثانیه
دمای روز مریخ ۲۷ درجه و دمای شب در ان ۱۳۷- درجه سانتیگراد است
زمين فقط يک قمر (ماه) دارد و مريخ دوقمر زيبا به نامهای فوبوس و دموس دارد .مریخ
همواره برای بشر جذاب بوده ودر رابطه با ان تحقیقات زیادی صورت گرفته در همین راستا
اژانس فضايی اروپا اسا در برنامه فضايی خود بنام ارورا در نظر دارد فرود انسان
را بر اين ستاره مرموز بين سالهای ۲۰۲۵-۲۰۱۵ ميلا دی محقق گرداندو بسیار امیدوارند که
کاوشگر مریخشان (بیگل ۲ )به کمک بازوهای مکانیکی خود بتواند از خاک مریخ نمونه برداری
کند فرق اصلی این کاوشگر اروپایی با کاوشگرهای امریکایی روورها این است که دارای چرخ
برای گردش روی مریخ نمی باشد .در شکل زیر بیگل ۲ را می بینید
اين اقا پروفسور کولين پيلينگر است که در کنار مدلش از بیگل ۲ ایستاده


صلیب جنوبی

صورت فلکی صلیب جنوبی را می توان به آسانی در آسمان نیمکره ی جنوبی پیدا کرد. این صورت فلکی به سمت قطب جنوب آسمان است که درست بالای قطب جنوب زمین واقع شده است و در ضمن نشاندهنده ی صورت فلکی قنطوروس می باشد که جهت آن به سوی روشن ترین ستاره ی این صور فلکی یعنی آلفا-قنطوروس است.آلفا قنطوروس دومین ستاره ی نزدیک به ما است.


مریخ سرگردان


به نظر می رسد مریخ از سایر سیارات سرگردان تر باشد. علت این امر آن است که سرعت چرخش مریخ به دور خورشید کمتر از سرعت زمین است و مدارش نیز بزرگتر از مدار زمین می باشد. در نتیجه زمانی که زمین به مریخ رسیده و از آن جلو می افتد به نظر می رسد مریخ به عقب برگشته است.


دنباله های آتش

دنباله ی برخی از ستارگان دنباله دار را می توان در شب دید. ستاره ی دنباله دار هیل باپ در سال 1997 میلادی از کنار زمین عبور کرد. جریانی که درست در عقب هسته ی ستاره ی وجود دارد. دنباله ی رنگی متمایل به آبی دارد که از جنس گاز است. دنباله ی روشن تری که به طرف راست کشیده شده است ذرات گرد و غباریست که هنگام نزدیک شدن به خورشید از آن پرتاب می شود.
 

S i s i l

عضو جدید
کاربر ممتاز
نکته های جالب خواندنی

[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]1_ همه ی اجسامی که با جوٌ زمین برخورد می کنند کاملا نمی سوزند.[/FONT]


[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]2_ شهاب سنگهای بزرگ هر000/10 سال یکبار با سطح زمین برخورد [/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]میکنند.[/FONT]


[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]3_ وقتی جسمی با زمین برخورد می کند شهاب سنگ نامیده می شود.[/FONT]


[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]4_ اجسام بزرگتر با نیروی بسیار زیادی با زمین برخورد کرده و گودالهایی را در [/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]روی آن به وجود می آورند. یکی از گودالها به اسم آریزونای آمریکاست. [/FONT]

[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]ستارگان چشمک زن[/FONT]


[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]اگر شب هنگام که هوا تاریک و صاف است به آسمان نگاه کنید ستارگان را [/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]می بینید در یک شب کاملا صاف می بینید هزاران ستاره را ببینید . اگر آنها را [/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]با دقت [/FONT][FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]کافی بررسی کنید متوجه می شوید که حتی دو ستاره شبیه به هم [/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]به نظر نمی رسند. ستارگان از نظر روشنی چشمک زدن و حتی رنگ با یکدیگر[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif] تفاوت دارند.[/FONT]

[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]رنگ دما[/FONT]

[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]رنگ ستارگان بسته به درجه حرارت سطح آنها متفاوت است. به عنوان مثال [/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]دمای یک ستاره ی سرخ کمتر یک ستاره ی نارنجی است. که دمای آن هم [/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]کمتر از[/FONT][FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif] دمای یک ستاره ی زرد است[/FONT]​
 

S i s i l

عضو جدید
کاربر ممتاز
- در هر ثانیه خورشید ۵۴۰ میلیون تن هیدروژن را به ۴۹۵ میلیون تن هلیم تبدیل میکند. در این فرایند ۴۵ میلیون تن ماده به انرژی تبدیل میشود که به شکل نور به زمین میرسد.

- هنگامی که هسته ی ستاره منفجر میشود پوسته های بیرونی ان به بیرون پرتاب میشو ند ستاره محضر تنها در خلال چند ساعت انرژی ای را منتشر میکند که خورشید ما در مدت پنج میلیون سال منتشر میکند در این حال ستاره چندین برابر درخشانتر میشود. این پدیده را ابر نواختر
مینامند.

- منظومه شمسی ما مرکز راه کهکشان (مرکز کهکشان را شیری) را در هر ۲۲۵میلیون سال بکبار دور میزند این مدت را اختر شناسان سال کیهانی میگویند.


- طبق نظریه ای از الکساندر فریدمن فیزیکدان روسی روزی جهان از منبسط شدن متوقف و سر انجام اجرام به سوی هم حرکت میکنند و همه ی انها در یک نقطه ی یگانه
جمع میشوند (پایان جهان).این حادثه را رمبش بزرگ میگویند.


دستور طبخ یک ستاره:

بسیار ساده است ابتدا فشرده شدن ابر عظیمی از غبار و گاز بین ستاره ای در حجمی نسبتا کوچک اتمهای هیدروژن را به یکدیگر نزدیک میکند (در خود فرو ریختن )
این ابر احتمالا با دریافت ضربه ای از موج حاصل از انفجار یک ستاه ی نزدیک اغاز میشود فشردگی ابر در اثر نیروی گرانش انقدر ادامه مییابد تا جوش هسته ای اغاز شود
نیروی رو به بیرون حاصل از این جوش هسته ای فشردگی بیشتر ابر را متوقف میکند و وقتی این تعادل برقرار شد در واقع ستاره متولد میشود.

رنگ ستارگان از باطن ستاره پرده بر میدارد:

ستارگان ابی داغتر از خورشید و قرمز ها سردتر از ان هستند بیشتر ستارگان داغتر از خورشید بین ده تا صد برابر خورشید جرم دارند.

 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
شکار یک تپ اختر فوق سریع و بسیار نورانی

شکار یک تپ اختر فوق سریع و بسیار نورانی

شکار یک تپ اختر فوق سریع و بسیار نورانی توسط تلسکوپ ناسا
گروهی از ستاره شناسان آلمانی با استفاده از تلسکوپ فضایی فرمی ناسا و ردیابی پرتوهای گاما موفق شدند اطلاعات جدیدی را از ویژگیهای یک تپ اختر (پالسار) فوق سریع و بسیار نورانی را به دست آورند.
به گزارش خبرگزاری مهر، این تپ اختر میلی ثانیه ای که J1823-3021A نام دارد در صورت فلکی کماندار در فاصله حدود 27 هزار سال نوری قرار دارد.
ستاره شناسان موسسه ماکس پلانک توانستند با کمک پرتوهای گامای تابیده از یک توده کروی که از میلیونها ستاره ساخته شده است این تپ اختر را رصد کنند.
این جرم آسمانی علاوه بر اینکه بسیار جوان است و نسبت به سایر تپ اخترهای میلی ثانیه ای که تاکنون رصد شده اند میدان مغناطیسی بسیار شدیدتری دارد بسیار نورانی به نظر می رسد.
به گفته این دانشمندان، J1823-3021A دورترین تپ اختری است که تاکنون با پرتوهای گاما رصد شده است.
ستاره شناسان این جرم کیهانی را اولین بار در سال 1994 رصد کردند اما اکنون موفق شده اند تمام ویژگیهای آن را کشف کنند.
پیش از این تپ اخترها به ویژه با کمک پرتوهای رادیویی شناسایی می شدند و تاکنون در حدود 2 هزار تپ اختر با این روش کشف شده اند، اما اکنون تلسکوپ فرمی توانسته است 100 تپ اختر را با استفاده از پرتوهای گاما رصد کند.
این 100 پالسار می توانند در سه گروه تقسیم شوند: پالسارهایی که هم امواج رادیویی و هم پرتوهای گاما ساطع می کنند، پالسارهای میلی ثانیه ای بسیار سریع، پالسارهایی که تنها امواج گامایی ساطع می کنند.
تپ اخترهای میلی ثانیه ای، ستارگان نوترونی بسیار متراکم و فشرده ای هستند که نسبت به تپ اخترهای عادی بسیار سریعتر حرکت می کنند به طوریکه با یک ریتم بین 1 تا 10 هزار ثانیه یک دور به خود می چرخند.
ستاره شناسان در این خصوص توضیح دادند: "این اجرام، ستارگانی هستند که بخشی از منظومه های دوتایی را می سازند و در واقع پیرهای جوان شده ای هستند که با کسب انرژی از ستاره همسایه جرم از دست رفته خود را به دست می آورند و همانند زمانی که هنوز جوان بودند و یا حتی سریعتر به صورت گردابی به دور خود می چرخند."
براساس گزارش وایرد، J1823-3021A با یک دوره چرخش 5.44 هزارم ثانیه (11.100 دور در دقیقه) سریعترین و دورترین تپ اختر پرتوهای گامایی است که تاکنون رصد شده است.
به نظر می رسد که این جرم در حدود 25 میلیون سال داشته باشد که نسبت به سایر تپ اخترهای فوق سریعی که چندین میلیارد سال عمر دارند یک نوزاد به شمار می رود.
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
بازگشت تب اخترهای مرده به دنیای زندگان!

بازگشت تب اخترهای مرده به دنیای زندگان!

بازگشت تب اخترهای مرده به دنیای زندگان!
ستاره شناسان بین المللی با کمک ماهواره "فرمی" 16 تب اختر مرده را کشف کردند که به دنیای زندگان بازگشته اند.
به گزارش خبرگزاری مهر، ماهواره فرمی که در حدود یکسال قبل پرتاب شده است، گروه جدیدی از ستارگان تاکنون ناشناس را شناسایی کرد که به شدت پرتوهای گاما منتشر می کنند.
این ستاره شناسان در همسایگی یک ستاره برخی از تب اخترهای بسیار قدیمی را شناسایی کردند که مرده و تقریبا متوقف شده بودند اما پس از مدتی دوباره به زندگی بازگشته و چرخش خود را با ریتم چرخش 100، 200 و حتی هزار دور در هر ثانیه از سر گرفتند.
این تب اخترها در حقیقت با سرقت انرژی ستاره همسایه خود انرژی احیای خود را تامین می کنند. این پدیده را که "احیای ستاره ای" نامیده می شود ماهواره فرمی در پرتوهای گاما رصد کرده است. ماهواره فرمی، قویترین تلسکوپ فضایی پرتوهای گاما است.
نتایج این تحقیقات که در مجله ساینس منتشر شده است، نشان می دهد که این ماهواره 16 تب اختر را شناسایی کرده است که تاکنون در هیچ گروهی طبقه بندی نشده بودند از این 16 تب اختر 13 مورد در گذشته به عنوان چشمه های گامایی ناشناس شناخته می شدند که اکنون در گروه جدید تب اخترهایی که تنها در طیف پرتوهای گاما رویت می شوند قرار گرفته اند.
این ماهواره توانسته است از طریق ردیابی پرتوهای گاما مکانیزمها و ژئومتری مناطق انتشار این پرتوها را شناسایی کنند.
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
ملاقات مریخ و قلب شیر در بامداد روز پنجشنبه

ملاقات مریخ و قلب شیر در بامداد روز پنجشنبه

ملاقات مریخ و قلب شیر در بامداد روز پنجشنبه
بامداد روز پنجشنبه 19 آبان سیاره مریخ به نزدیکترین فاصله خود با ستاره قلب شیر می رسد.
به گزارش خبرنگار مهر، روز پنج شنبه 19 آبان ماه پدیده مقارنه ماه با ستاره قلب الاسد رخ می دهد.
ستاره قلب الاسد الاسد یا قلب شیر نورانی ترین ستاره صورت فلکی شیر یا "اسد" است. این جرم آسمانی دارای قدر (درخشندگی ) 1/4 و قطر آن 5/3 برابر خورشید است.

این ستاره نزدیکترین ستاره رده طیفی به خورشید است و به دلیل سرعت چرخش زیاد (هر 9/15 ساعت یک بار) شکل آن بیضوی شده است. دمای سطحی آن در حدود 12 هزار درجه و دما در قطبهای آن از مناطق استوایی 32 درصد بیشتر است. قلب الاسد ستاره ای جوان با عمر 50 میلیون سال است.

این پدیده در ساعت 2:30 دقیقه روز پنج شنبه رخ خواهد داد. زاویه جدایی دو جرم آسمانی مریخ و ستاره قلب شیر 1.4 درجه خواهد بود.
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
اظهارنظر رسمی کاخ سفید درباره بیگانگان فضایی/ یوفوها وجود ندارند !!

اظهارنظر رسمی کاخ سفید درباره بیگانگان فضایی/ یوفوها وجود ندارند !!

اظهارنظر رسمی کاخ سفید درباره بیگانگان فضایی/ یوفوها وجود ندارند
رئیس اداره سیاستگذاریهای فناوری کاخ سفید در یک اظهار نظر رسمی اعلام کرد که بیگانگان فضایی، مریخیها و اجسام پرنده ناشناس وجود ندارند.
به گزارش خبرگزاری مهر، بیش از نیم قرن است که گزارشاتی مبنی بر رویت اشیای پرنده ناشناس در آسمان مناطق مختلف دنیا منتشر می شود که نشان می دهند بیگانان فضایی در تلاش برای برقراری ارتباط با ما هستند، اما اکنون به نظر می رسد که ما در جهان تنها هستیم.
درحقیقت کاخ سفید سرانجام تصمیم گرفت به اعتراض 5 هزار آمریکایی که از دولت این کشور خواستند تا واقعیت را درباره وجود یوفوها اعلام کند، پاسخ دهد و اعلام کند که بیگانگان وجود ندارند.
در این راستا، "فیل لارسن"، رئیس اداره سیاستگذاریهای فناوری بر روی وب اظهار داشت: "موجودات فضایی، مریخی ها، اشیای پرنده ناشناس، یوفوها و مشابه آنها وجود ندارند. ما به دنبال ET هستیم اما هنوز هیچ دلیلی مبنی بر وجود آن پیدا نکرده ایم."
بنابراین هیچ شیء ناشناس Area 51 در صحرای نوادا، هیچ جسد بیگانه فضایی و هیچ سقوط بشقاب پرنده در منطقه "راسوول" (سقوط یک یوفو در سال 1947) وجود ندارد.
لارسن افزود: "دولت آمریکا تاکنون هیچ سندی دال بر اینکه خارج از سیاره ما حیات وجود دارد و یا اینکه یک حضور فرازمینی با ما تماس گرفته و یا با نژاد بشر ملاقات کرده باشد نیافته ایم. همچنین هیچ اطلاعات قابل قبولی به عنوان شاهد و یا دلیلی برای وجود آنها در دست نداریم. آنها تاکنون از آگاهی ما پنهان هستند."
براساس گزارش یو. اس. ای تودی، این عضو کاخ سفید توضیح داد: "هرچند این بدان معنی نیست که موضوع حیات در فضا در مرکز مباحثات و تحقیقات ما نباشد تا این لحظه پروژه های بسیاری زیر نظر ناسا بر روی این موضوع کار کرده اند.
دانشمندان و ریاضیدانان بسیاری از منظر آماری درحال تحقیق در این باره هستند. نتایج تحقیقات آنها نشان می دهد که در تئوری، در میان تیلیاردها تیلیارد ستاره و سیاره ای که جهان را تشکیل می دهند می تواند سیاره ای مشابه زمین ما وجود داشته باشد در آن حیات دیده شود. بهرحال با در نظر گرفتن فاصله وسیعی که زمین را از این دنیاهای فرضی دیگر جدا می کند اعتقاد راسخ داشتن در مورد اینکه احتمال تماس با آنها وجود داشته در حداقل است."
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
رویای بازگشت روسیه به فضا شکست خورد

رویای بازگشت روسیه به فضا شکست خورد

رویای بازگشت روسیه به فضا شکست خورد/ مشکل در فضاپیمای روسی
روسیه شب گذشته فضاپیمای Phobos-Grunt را به سمت مریخ پرتاب کرد تا پس از 20سال بار دیگر به عرصه تحقیقات فضایی بازگردد اما این ماموریت لحظاتی پس از پرتاب دچار مشکل شد.
به گزارش خبرگزاری مهر، فضاپیمای روسیه شب گذشته در ساعت 20:16 به وقت گرینوویچ (11:46 به وقت کشورمان) از پایگاه بایکونور قزاقستان پرتاب شد اما پس از دقایقی با مشکل مواجه شد. به طوریکه به نظر می رسد این فضاپیما که Phobos-Grunt نام دارد مشکلاتی در نرم افزارهای رایانه ای یا سیستم نیروی محرکه و یا شاید در هر دو بخش پیدا کرده است. همین مسئله موجب شده است که مرکز کنترل زمینی موقعیت و مسیر حرکت این روبات را گم کند.
در این خصوص "ولادیمیر پوپوفکین"، رئیس آژانس فضایی روسیه توضیح داد: "ما شب بدی را پشت سر گذاشتیم. در حقیقت دیگر نمی توانیم فضاپیما را پیدا کنیم. اکنون دیگر نمی توانیم موقعیت آن را شناسایی کنیم. به نظر می رسد که سیستم نیرومحرکه آن خراب شده است."
این فضاپیما که همراه با موشک "زنیت- 2" پرتاب شده بود، در حدود 11 دقیقه پس از پرتاب از موشک خود جدا و پس از مدتی در فضا گم شد.
Phobos-Grunt که به سمت "فوبوس"، یکی از بزرگترین قمرهای مریخ پرتاب شد قرار بود پس از20 سال روسیه را به عرصه تحقیقات فضایی بازگرداند.
درحقیقت روسیه امیدوار بود تا با پرتاب این کاوشگر در کنار رقیب قدیمی خود آمریکا و رقبای جدیدی چون چین و هند در تحقیقات فضایی شرکت کند.
این اولین ماموریت بین سیاره ای مسکو از سال 1988 بود. آخرین موفقیت روسیه در این عرضه در سال 1986 و با پرتاب کاوشگر "وگا" برای تحقیق درباره سیاره زهره (ونوس) و ستاره دنباله هالی انجام شد.
از آن پس، آژانس فضایی اتحاد جماهیر شوروی سابق و پس از آن روسیه با یک سری طولانی از حوادث و شکستها مواجه شد که مهمترین آنها در سال 1996 و زمانی رخ داد که کاوشگر "مارس 96" به دلیل نقص موشک حامل در اقیانوس آرام سقوط کرد.
این درحالی بود که از آن زمان آمریکا، اروپا، چین و هند موفق شدند کاوشگرهای متعددی را به سمت مریخ روانه کنند.


پس از مدتها انتظار و تاخیر، کاوشگر Phobos-Grunt سرانجام در ماه ژوئن آخرین سری آزمایشات کیفیت پرواز را پشت سر گذاشت. این تصویر، این فضاپیمای روباتیک را درحالی نشان می دهد که از اتاق خلاء آژانس فضایی روسیه در شمال مسکو خارج می شود



Phobos-Grunt در داخل اتاق خلاء، 6 ژوئن 2011



شکل نهایی Phobos-Grunt



پرتاب گر Zenit-2SB درحالی که 6 نوامبر 2011 به سوی سکوی پرتاب واقع در پایگاه بایکونور در قزاقستان حمل می شود




7 مارس 2010 دوربین وضوح تصویر بالای استریو که بر روی مدارگرد مارس اکسپرس اروپا نصب است این تصویر را از سطح فوبوس تهیه کرد




این تصویر قمر مریخ ترکیبی از سه عکس است که مدارگرد ماموریت "وایکینگ 1" در 19 اکتبر 1978 گرفته است



تصویر دیگری از فوبوس که با استفاده از اطلاعات دوربین HiRISE کاوشگر مدارگرد Mars Reconaissance Orbiter ناسا در 23 مارس 2008 از فاصله 5 هزار و 800 کیلومتری از سطح این قمر گرفته شده است




لحظه پرتاب موشک پرتاب گر "زنیت 2" چهارشنبه شب
 

S i s i l

عضو جدید
کاربر ممتاز
ای بشر ماه را نظاره كن

ای بشر ماه را نظاره كن

فاصله تقریبی ماه از زمین 384400 كیلومتر میباشد كه یك فرد پیاده می تواند این فاصله را در مدت 11 سال بدود با این حال این فاصله در نجوم بسیار اندك است و در حقیقت ماه همین بیخ گوشمان است.

ك.ناصری
در این مقاله می خواهم مطالبی هر چند مختصر ولی بس مفید در مورد ماه بنویسم كه امید وارم مورد پسند باشد
فاصله تقریبی ماه از زمین 384400 كیلومتر میباشد كه یك فرد پیاده می تواند این فاصله را در مدت 11 سال بدود با این حال این فاصله در نجوم بسیار اندك است و در حقیقت ماه همین بیخ گوشمان است.
مدار ماه به دور زمین یك دایره كامل نیست بلكه بصورت بیضی است كه زمین در گوشه ای از آن قراردارد ماه در نزدیك ترین حالت از زمین 356500 كیلومتر و در دورترین حالت 406700 كیلومتر فاصله دارد كه وقتی در دور ترین مكان قرار دارد به طور محسوسی كوچكتر از زمانی است كه در نزدیك ترین حالتش نسبت به زمین قرار دارد.از ماه و زمین به صورت سیارات دوگانه هم یاد میشود كه این به علت بزرگی ماه در مقابل سیاره خود، زمین است. از دید یك ناظر فرضی در آسمان مدار ماه به دور زمین درحال حركت به صورت یك دایره دندانه دار است.
ماه به علت نوسانات مدار خود همیشه هم در شرق طلوع و در غرب غروب نمی كند درضمن به علت حركت ماه در جهت حركت زمین ماه هر روز 50 دقیقه دیر تر از روز قبل در آسمان دیده میشود
قطر ماه 3500 كیلومتر است كه كمی بیشتر از 4/1 قطر زمین است. زمین 50 برابر ماه حجم و 81 برابر آن وزن دارد نیروی جاذبه ماه 6/1 زمین است ماه از دید ناظر زمینی درست به اندازه خورشید دیده میشود درحالی كه 400 بار از خورشید كوچكتر است علت آن است كه خورشید درست 400 بار ار ماه دورتر است.
ماه مانند اغلب اقمار شناخته شده در منظومه شمسی همیشه یك روی خود را به ما نشان میدهد علت آن است كه یك دور چرخش ماه به دور زمین درست برابر یك دور چرخشش به دور خود است كه این حالت را چرخش وابسته نامند به همین علت تا قبل از سفر های فضایی انسان فقط یك سوی ماه را دیده بود. به هر حال به علل بعضی اختلالات می توان 59 درصد سطح ماه را از روی زمین رصد كرد ولی دیدن مابقی ار روی زمین امكان پذیر نیست.
تغییر شكل ماه را كه هر شب شاهد آن هستبم فازها یا صورتهای ماه گویند.
یك دور گردش كامل ماه به دور زمین 27 روزو 7 ساعت و 43 دقیقه و 5/11 ثانیه طول میكشد با این حال به علت چرخش هم زمان زمین به دور خورشید ماه كمی عقب افتاده، این حركت از دید ما 29 روز و 12 ساعت طول میكشد.
ماه نیز مانند زمین به دور خود می چرخد همان طور كه گفتیم زمان این چرخش با زمان چرخش زمین برابر است كه در نتیجه هر نقطه از آن دوهفته مقابل خورشید قرار میگیرد این مدت زمان طولانی برای روز وشب ماه باعث میگردد دمای ماه در روز به 120 درجه سانتی گراد بالای صفر ودر شب به 150 درجه سانتی گراد زیر صفر برسد. اگر از روی ماه به زمین بنگریم متوجه می شویم كه همیشه این گوی آبی در گوشه ای از آسمان میخكوب شده و هیچ گونه حركتی ندارد.
در حقیقت این ماه نیست كه بدور زمین میگردد بلكه زمین و ماه به عنوان سیارات دوگانه هردو به دور یكدیگر میگردند. ولی چون وزن زمین 81 بار از وزن ماه بیشتر است بر طبق قوانین فیزیك مركز این دوران به سوی زمین و در حقیقت زیر پوسته آن است. وجود ماه باعث ایجاد مد در دو سوی زمین میشود كه یكی به علت جاذبه ماه و دیگری به علت نیروی گریز ایجاد شده از همین دوران است كه زمین اسیر آن شده. در این میان اگر زمین و ماه و خورشید در یك راستا قرار گیرند خورشید نیز پا به میان گذارده در این گرانش شركت می كند و ما شاهد بزرگ ترین جذر و مد ها هستیم بلعكس اگر خورشید و ماه نسبت به زمین زاویه قائمه تشكیل دهند خورشید و ماه گرانش یكدیگر دا خنثی می كنند و جذر و مد به طور فاحشی كاهش مییابد.
چون ماه با سرعت 3659 كیلومتردر ساعت به دور زمین حركت می كند ایجاد نیروی گریز كرده و همین نیروی گریز از سقوط آن به زمین جلو گیری می كند.
وقتی ماه از درون سایه زمین حركت میكند زمین مانع رسیدن نور خورشید به ماه میشود و ماه گرفتگی یا خسوف صورت میپذیرد. و اگر ماه به طور كامل در سایه زمین قرار نگیرد ماه گرفتگی یا خسوف ناقص ایجاد میشود. بلعكس وقتی ماه بین خورشید و زمین قرار می گیرد سایه ماه به روی زمین میفتد خورشید گرفتگی یا كسوف صورت میگیرد كه به سه شكل بروز میكند اگر خورشید كاملا در پشت ماه پنهان شود كسوف كامل و اگر فقط قسمتی از خورشید توسط ماه پوشانده شود كسوف ناقص حاصل می آید در شكل سوم ماه آنقدر از زمین دور میشود كه نمی تواند تمام سطح خورشید را بپوشاند كه به این حالت كسوف حلقوی گویند.كسوف كامل یكی از زیبا ترین جلوه های طبیعت است كه بسیار به ندرت صورت میگیرد در كسوف كامل روز تبدیل به شب میشود، ستاره ها در آسمان نمایان می شوند و تاج زیبای خورشید به دور ماه میدرخشد كه دیدن آن را با یك تلسكوپ مجهز به ***** خورشیدی استاندارد به شما توصیه میكنم.
این مسئله كه مدار ماه نسبت به استوای سماوی چگونه قرار دارد برای بسیاری پیش بینی ها منجمله محاسبه زمان وقوع خسوف و كسوف بسیار مهم است.متاسفانه مدار ماه كاملا بروی استوای سماوی قرار ندارد بلكه 15/5 درجه نسبت به آن انحراف دارد. كه این خود دو برخورد در مدار ماه با استوای سماوی را باعث می شود كه مكان این برخورد ها را گره نامند و به دو گره بالا رونده و پایین رونده تقسیم میشوند. به همین علت ماه ،خورشید و زمین همیشه در سایه یكدیگر قرار نمیگیرند و كسوف و خسوف به ندرت ایجاد می شود. اگر گره ها همیشه در یك وضعیت بودند محاسبه زمان وقوع كسوف و خسوف بسیار ساده بود ولی چنین نیست. بلكه محل گره ها و همچنین زاویه شیب آن ها نسبت به زمین مرتب درحال تغییر است.در نتیجه محاسبه زمان بروز كسوف یا خسوف بسیار پیچیده بوده و بهتر است حساب آن را به كامپییوتر ها بسپاریم.
جالب است بدانید جاذبه ماه آنقدر زیاد است كه حتی خشكی ها را هم 50 سانتیمتر بسوی خود میكشد.
بسیاری از اجداد ما بر این باور بودند كه ماه واقعا تغییر شكل میدهد یا به عبارتی كلفت و باریك میشود. بعضی كه دانا تر بودند گمان می كردند ماه مانند صفحه گرد وچرخانی است و این گونه هلال و بدر را توصیف می كردند كه بسیار باور پذیر تر ومنطقی تر از تصور اول بود با این حال اكنون می دانیم آنهاهم اشتباه میكردند.
ماه در سطح خود دارای دو چشم انداز است. یكی دریاها و دیگری دهانه های آتشفشانی. البته آنچه را ما دریا می نامیم در حقیقت دارای آب نیست بلكه صحرا هایی وسیع از خاكستر و گدازه های سرد شده است كه رنگی تیره تر دارد. بروی ماه می توان رشته كوه هایی مشاهده نمود همچنین دهانه هایی كه از آنها تشعشعاتی ساطع میشود.
تنها بر آن روی ماه كه به سمت زمین قرار دارد میتوان بیش از30000 دهانه آتشفشانی مشاهده كرد كه گاه قطری معادل250 كیلومتر دارند كوچكترین دهانه ای كه میشود از روی زمین دید 400 مترقطر دارد. كه البته هیچكدام به علت یك آتشفشان واقعی ایجاد نشدند بلكه همگی حاصل برخورد شهاب سنگها هستند وسنی معادل چهار ملیارد سال دارند. در آن سوی ماه اثری از هیچ دریای تاریكی نیست و خوب است بدانید دریاها بسیار جوان تر از دهانه ها هستند.
گفتیم بعضی از دهانه ها پرتو زایی می كنند كه از آن جمله می توان دهانه های تیخو،كوپر و نیكوس را نام برد.
ماه دارای كوه هایی هم هست كه البته فقط دیواره های دهانه های آتشفشانی هستند كه به طوراتفاقی كنار هم قرار گرفته سلسله جبالی بهم پیوسته را تشكیل داده اند كه در بعضی مناطق ارتفاع آن به 10 كیلومتر هم میرسد.
برای دیدن ماه به تلسكوپ گران قیمت نیازی نیست بزرگنمایی 10 تا 50 برابركه در یك دوریبن دوچشمی معمولی هم یافت می شود برای دیدن ماه بسیار مناسب است.
روش مشاهده دهانه ها به این صورت است كه مرز تاریك و روشن ماه را از هلال تا بدر هرشب رصد كنیم رمز كار در آن است كه نور خورشید به این مكان به صورت مایل تا بیده دهانه ها را كاملا آشكار میسازد. برای مشاهده دریاها همچنین پرتو زایی دهانه ها باید تا ماه بدر صبر كنیم.
در ابتدا اصلا معلوم نبود كه بشر می تواند شرایط خارج از زمین را تحمل كند یا نه ولی بزودی معلوم شد كه انسان نه تنها می تواند این شرایط را بخوبی تحمل كند بلكه حتی می تواند تمام عمر خویش را خارج از زمین سپری كند. پس از آن از سفر به ماه كه آرزوی دیرینه و دست نیافتنی پیشینیان ما بود سخن به میان آمد ولی چه كسی این جرعت و جسارت را داشت كه جان خویش را به خاطر پیشبرد علم به خطر بیندازد و خود را موش آزمایشگاهی دانشمندانی بكند كه آسوده می خواهند از روی زمین نظاره گر سفر پر مخاطره اش باشند.
اولین سفینه هایی كه به سوی ماه پرتاب شدند همگی به سختی به سطح ماه برخورد كرده و منهدم شدند ولی قبل از نابودی عكس های زیبایی هم از ماه گرفتند كه راه گشای تحقیقات بعدی شد.
600 میلیون تماشاگر تلویزیون شاهد پرواز سه تن از شجاع ترین مردان علم به سوی ماه بودند. در ساعت 18و2 دقیقه به وقت تهران نیل آرمسترانگ،ادوین الدرین و مایكل كالینز سفر معجزه آسای خود را به سوی ماه آغاز كردند و بعد از چند روز نگرانی، دنیا صدای تسلی بخش كاپتان آرمسترانگ را شنید كه با غرور اعلام كرد " عقاب به سلامت بروی ماه فرود آمد " در 20 جولای در ساعت 21و7 دقیقه به وقت تهران برای اولین بار انسان بروی ماه قدم گذاشت تلویزیون ها صدای آرمسترانگ را پخش می كردند كه با اولین قدم در میكروفن موجود در كلاهش گفت:"این قدم كوچكی برای یك مرد اما قدمی بس بزرگ برای بشریت است " پس ازآن تا كنون انسان بارها بروی ماه قدم گذارده .
آیا می دانید جای پای آرمسترانگ و یارانش میلیارد ها سال و شاید حتی تا پایان عمر ماه بروی غبارنرم ماه باقی می ماند. زیرا باد و بارانی وجود ندارد كه آرامش این غبار نرم را برهم زند این اثر فقط در صورت برخورد یك شهاب سنگ پاك می شود. این در حالیست كه فقط تا چند صد هزار سال دیگر بروی زمین نه اثری از اهرام ثلاثه باقی میماند نه برج ایفل و نه نیروگاه های عظیم اتمی كه از مقاوم ترین مواد شناخته شده توسط بشر ساخته شده اند.
مواد كانی ماه را میتوان با سنگهای بازالت زمین مقایسه كرد بسیاری از دانشمندان گمان می كردند ماه جهانی سرد و یخ زده است ولی ماه نیز مانند زمین دارای هسته ای مذاب و مایع است كه البته تركیب دقیق آن هنوز بر ما معلوم نیست. ماه در بدو شكل گیری مانند زمین دارای میدان مغناطیسی بوده كه در گذر زمان چیز زیادی از آن باقی نمانده است.
ماه نیز مانند زمین 6/4 میلیارد سال عمر دارد و چهار فرضیه برای شكل گیری آن وجود دارد 1:جدا شدن از زمین مذاب 2:شكل گیری همزمان با زمین 3:پیدایش در خارج از منظومه شمسی كه در سفر طولانی خود به دام گرانش زمین افتاده است 4: تشكیل از گاز ها و بخارهای داغ خورشیدی كه زمین هم از همان ها شكل گرفته
ماه مذاب پس از سرد شدن میلیون ها سال توسط شهاب سنگ ها بمباران شد و از گدازه های حاصله طی میلیونها سال بعد دریا ها شكل گرفتند . ماه 700 میلیون سال مانند تلی از آتش درخود میسوخت و مرتب توسط شهاب سنگ ها مورد اصابت قرار میگرفت. جوان ترین دهانه آتشفشانی ماه 20 میلیون سال عمر دارد. امروزه دیگر به ندرت شهاب ستگی به ماه برخورد می كند و آرامش ماه پیر را بهم میزند.
آینده ماه هم بسیار جالب است. چرخش ماه به دور زمین آرام آرام از سرعت چرخش زمین بدور خود می كاهد و در نتیجه طول شبانه روز را افزایش می دهد. به طور متقابل سرعت ماه مدام افزایش میابد و در نتیجه نیروی گریزش بیشتر وبیشتر میشود و جاذبه زمین بیچاره دیگر قادر به نگاه داشتنش نخواهد بود و ماه لحظه به لحظه از زمین دورتر میشود. شاید اگر همین طور پیش میرفت روزی میرسید كه زمین كاملا از چرخش به دور خود می ایستاد و ماه هم راهش را میگرفت و پی كارش میرفت. ولی هرگز شاهد چنین اتفاقی نخواهیم بود زیرا خیلی زودتر خورشید پیرما در آخرین روز های عمرش همانند باد كنكی باد میكند وعطارد،زهره،زمین ،ماه وشاید حتی مریخ را به تلی از خاكستر تبدیل میكند. البته امید وارم تا آن زمان بشر هوشمند از زادگاه رو به نابودی خود، زمین به سلامت و صلح به عالم بی انتها سفر كند من كه امید وارم ولی چه كسی میداند صحبت از چهار تا پنج میلیارد سال دیگر است...

با آرزوی موفقییت برای شما


منابع مورد استفاده:
كتاب ماه نوشته دكتراریك اوبلاكر
سری مقالات نجوم از دانش نامه آزاد اینترنتی : ویكی پدیا
نویسنده : ك.ناصری
 

ZEUS83

عضو جدید
کاربر ممتاز
سیاهچاله ها چگونه "دنده عوض می کنند"؟

سیاهچاله ها چگونه "دنده عوض می کنند"؟

[h=3]سیاهچاله ها چگونه "دنده عوض می کنند"؟ [/h]

* سیاهچاله ها موتورهایی بسیار پرقدرت و کارآمدند که نه تنها مواد را می بلعند، بلکه در ازای جرمی که فرو می کشند، مقدار فراوانی انرژی هم به کیهان پس می دهند.



* سیاهچاله ها با فرو کشیدن ماده، به شدت پرتو ایکس می تابانند و فواره های قدرتمندی هم به وجود می آورند. ولی همه ی سیاهچاله ها این کار را به یک گونه انجام نمی دهند. این چیزیست که اخترشناسان را مدت هاست سر در گم کرده.


پژوهشگران هلندی در بنیاد پژوهش های فضایی SRON، با بررسی دو سیاهچاله ی فعال شواهدی گرد آورده اند که نشان می‌دهد هر سیاهچاله می تواند رژیمش را به دو روش گوناگون تغییر دهد، مانند عوض کردن دنده های یک ماشین. یافته های این گروه طی دو مقاله در نشریه ی ماهانه ی انجمن سلطنتی اخترشناسی (Monthly Notices of the Royal Astronomical Society) منتشر خواهد شد.
نقاشی یک سیاهچاله با فواره و قرص برافزایشی از ماده


فواره ی سیاهچاله ها - باریکه هایی همچون فانوس دریایی از ماده، که با سرعتی نزدیک به سرعت نور به بیرون می جهد - می تواند تاثیر عمده ای بر تحولات محیط پیرامونش بگذارد. برای نمونه، فواره هایی که از سیاهچاله های ابرپرجرم مرکز کهکشان ها بیرون می زنند، می‌توانند حباب هایی غول پیکر پدید آورده و دمای گازی که درون خوشه های کهکشانی یافت می شود را بالا ببرند.


نمونه ی خیره کننده ی دیگری از کارهایی که فواره ی یک سیاهچاله می تواند انجام دهد به نام "جسم هانی" (Hanny's Voorwerp) شناخته می شود، ابری از گاز که پس از برخورد باریکه ی فواره ی یک سیاهچاله در کهکشان کناری، روند ستاره زایی در آن آغاز شده. این پدیده اهمیت پژوهش در روش تولید و پخش انرژی توسط سیاهچاله ها را نشان می دهد ولی تا همین اواخر، بیشتر آن نامشخص باقی مانده بود.



در سال 2003 به وسیله ی مشاهدات ستاره شناسی روشن شد که ارتباطی میان تابش پرتو ایکس از یک سیاهچاله و برون دهی فواره اش برقرار است. برای دانستن روش کار موتور سیاهچاله، باید این ارتباط را توضیح دهیم. در نخستین سال های پس از یافته شدن این ارتباط، چنین به نظر می رسید که این ارتباط برای همه ی سیاهچاله هایی که در حال بلعیدن ماده اند یکسان است، ولی به زودی مواردی شگفت انگیز و غیرعادی یافته شد. این نمونه های غیرعادی هم ارتباطی روشن میان انرژی آزاد شده در تابش پرتو ایکس و انرژی پس زنی فواره نشان می دادند. ولی نسبتشان با آنچه در سیاهچاله های "استاندارد" دیده می شد فرق می‌کرد. با افزوده شدن بر شمار این نمونه های غیرعادی، کم کم چنین به نظر می رسید که دو گونه موتور سیاهچاله ای با تفاوتی اندک در نوع کارکرد وجود دارد، مانند کارکرد موتور بنزینی و موتور دیزلی.


اخترشناسان سال ها در تلاش بودند تا این تفاوت را بر پایه ی ویژگی های دو گونه سیاهچاله توجیه کنند ولی فایده ای نداشت. به تازگی یک گام به جلو برداشته شده: یک گروه از اخترشناسان به رهبری میشل کوریات (Michael Coriat، که اکنون در دانشگاه ساوتهامپتون است) سیاهچاله ای یافتند که به نظر می رسید میان دو روش* پرتو ایکس/فواره، بسته به تغییرات درخشش خود، پیوندی برقرار می کند (تغییر روش می دهد). این نشان داد که سیاهچاله ها لزومن دو موتور گوناگون ندارند، بلکه هر سیاهچاله می تواند دو روش گوناگون را اجرا کند، مانند دو دنده روی یک ماشین.


اکنون دو پژوهشگر از بنیاد پژوهش فضایی SRON هلند، پاتر جانکر و اِوا رَتی دانشجوی دکترا، در تلاش برای حل این معما، گامی ارزشمند رو به جلو برداشته اند. آن ها با بهره از مشاهدات پرتو ایکس رصدخانه ی پرتو ایکس چاندرا، و مشاهدات رادیویی آرایه ی گسترده ی بسیار بزرگ نیومکزیکو، دو سامانه ی سیاهچاله ای را تا زمانی که هیاهوی تغذیه شان به پایان رسید تماشا کردند.


اوا رتی می نویسد: «ما دریافتیم که این دو سیاهچاله می توانستند "دنده عوض کنند"، که نشان می دهد این ویژگیِ استثناییِ تنها یک سیاهچاله ی غیرعادی نیست. کار ما ثابت می کند که تغییر دنده می تواند در میان سیاهچاله ها شیوه ای رایج باشد. ما همچنین دریافتیم که تغییر میان دنده ها برای هر دو سیاهچاله، با درخشندگی پرتو ایکس یکسانی روی می دهد.»


این یافته ها راهی تازه و ارزشمند برای مدل های نظری و به منظور توضیح هر دو کارکرد موتورهای سیاهچاله ای و نیز تاثیر آن بر محیط پیرامون ارایه می کند.
-------------------------------------

* مزه یا Flavour: ویژگی ای که کوارک ها را از هم جدا می سازد: کوارک های بالا و پایین و شگفت و افسون و ته و سر. (منبع)




منبع: sciencedaily
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
 

ZEUS83

عضو جدید
کاربر ممتاز
زمان متوقف می شود/ سیر کند شدن زمان در آینده

زمان متوقف می شود/ سیر کند شدن زمان در آینده


ادعای عجیب جدید دانشمندان؛
زمان متوقف می شود/ سیر کند شدن زمان در آینده
نظریه جدید محققانی که در دو دانشگاه اسپانیایی کار می کنند، باور عمومی حرکت سریع زمان را به چالش کشیده و اظهار می‌دارد که زمان به سمت کند شدن و در نهایت توقف خود پیش می‌رود.
به گزارش خبرگزاری مهر، اغلب مردم می گویند درحالی که پا به سن می گذاریم زمان به سرعت می گذرد، اما اگر آخرین نظریه علمی دانشمندان صحت داشته باشد برعکس این مورد صادق است.
تئوری رادیکالی که از سوی برخی دانشمندان مطرح شده اظهار می دارد که زمان را می توان کند کرد و ممکن است در نهایت به نقطه ای برسد که دیگر متوقف شود.
آخرین نتایج عجیب دانشمندان که از سوی محققانی که در دو دانشگاه اسپانیایی کار می کنند ارائه شده حاکی از این است که تاکنون در اشتباه بودیم که تصور می کردیم عالم هستی در حال گسترش است.
تصویر سازی کامپیوتری از ماده تاریخ در کیهان که دانشمندان پیشتر در توضیح دادن آن با چالش رو به رو بودند
در حقیقت این محققان اظهار می دارند که زمان درحال آهسته کردن خود است تا در نهایت در میلیاردها سال به طور کلی متوقف شود.
اگرچه این نتایج علمی می تواند نگران کننده باشد اما آنقدرها هم نگران کننده نیست که در زمان حاضر برای ما نگرانی ایجاد کرده و فکرمان را به خود مشغول کند.
براساس اظهارات دانشمندان از دست رفتن تدریجی زمان به چشم انسان قابل ملاحظه نیست و آنها اظهار می دارند که وقتی که زمان خود را به پایان برساند دیگر ما در این جهان نیستیم.
پرفسور سنویلا در رابطه با این مسئله به مجله نیوساینتیست گفت: همه چیز یخ خواهد زد، درست مثل یک تصویر از یک لحظه اما برای همیشه.
تصویری از تلسکوپ فضایی هابل که دانشمندان اعتقاد دارند انرژی تاریک را نشان می دهد که در کیهان گسترده می شود
دانشمندان پیشتر نور ستاره های دور درحال انفجار را اندازه می گرفتند تا نشان دهند که جهان به سرعت درحال گسترش است.
این نظریه پذیرفته شده براساس این ایده است که یک نوع از نیروی ضدگرانشی که از آن باعنوان انرژی تاریک یاد می شوند کهکشانها را از یکدیگر دور می کند. این درحالی است که دانشمندانی که روی جدیدترین نظریه کار می کنند اظهار داشتند ما بسیاری از موضوعات را تاکنون وارونه نگاه کرده ایم.
براساس گزارش خبرگزاری آی ان آی، سنوویلا اظهار داشت که تفکر کنونی تاکنون اشتباه بوده است.
ممکن است باورکردن این مسئله دشوار باشد اما یک کیهان شناس در دانشگاه کمبریج اظهار داشت که این ایده بی مفهوم نیست: ما اعقتاد داریم که زمان که در طول انفجار بزرگ ایجاد شده است از بین هم خواهد رفت، این یک تأثیر معکوس است.
 

ZEUS83

عضو جدید
کاربر ممتاز
پيش‌بيني عجيب دانشمندان: توقف زمان در آينده!


هميشه بنظر مي‌رسد كه زمان بسرعت در حال از دست رفتن است اما دانشمندان اسپانيايي در يك نظريه متضاد مدعي رويارويي آينده با توقف شده‌‌اند.

به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، محققان دانشگاههاي باسك و سالامانكا در تلاش براي توضيح گسترش مداوم و فزاينده جهان، به طرح‌ريزي اين نظريه پرداخته‌اند.
مشاهدات ابرنواخترها و حركت نور آنها نشان داده كه اجسام دورتر از سرعت حركت بيشتري نسبت به بخشهاي مركزي جهان برخوردارند، اما دانشمندان مدعي شده‌اند كه نظريه پذيرفته‌شده يك نيروي متضاد براي گرانش موسوم به انرژي تاريك در حقيقت اشتباه بوده و اين كه رشد جهان در حال كند شدن است.
خوزه سنوويلا، مارك مارس و رائول ورا اظهار كرده‌اند كه كاهش سرعت زمان بسيار تدريجي بوده و براي بشر محسوس نيست.
اين نظريه كه در مجله Physical Review D منتشر شده، مدعي است كه انرژي تاريك وجود نداشته و زمان به سويي در حركت بوده كه در نهايت پس از پايان سياره، متوقف خواهد شد.
كاهش سرعت زمان در نهايت بدين معني است كه همه چيز به نظر سريعتر حركت كرده و در آخر ناپديد خواهد شد.
سنوويلا در گفت‌وگو با سايت نيوساينتيست اظهار كرد: در اين زمان همه چيز مانند يك عكس فوري از يك لحظه براي هميشه منجمد خواهد شد.
شايد اين ادعا در ابتدا غيرقابل باور باشد؛ اما گري گيبونز، كيهان‌شناس دانشگاه كمبريج مي‌گويد: از آنجايي كه اعتقاد بر اين است كه زمان در طول انفجار بزرگ به وجودآمده، مي‌تواند در يك تاثير متضاد از بين برود.
 
بالا