گلخانه

[sam7star]

شروع کشت :
(کشت فلفل در خزانه شروع می شود معمولا در اروپا از نیمه اکتبر تا نیمه نوامبر کشت در خزانه آغاز می شود.یعنی از مهر تا آبان ماه و پس از ۶۰ روز نشاء را به گلخانه اصلی منتقل می کنند و برای یک سال از آن محصول برداشت می نمایند.این زمان کشت می تواند برای مناطق شمال ایران در نظر گرفته شود و در مناطق جنوب از اوائل تیرماه می توان کشت در خزانه را آغاز کرد البته باید در مناطق جنوبی کشور که هوا گرمتر است محیط مناسب را برای خزانه مهیا نمود.چنانچه میزان نوردهی و دمای خزانه مطلوب و درست باشد نشاء پس از ۴۵ روز آماده انتقال به زمین اصلی است)


سلام توی متن ها مشکلی بود آخه وقتی کشت گلخانه ای شد دیگه زمان معنی نمیده دلیل اینکه توی گلخانه کشت میدن اینه که هر موقع بخوان بتونن محصول تولید کنن پس تاریخ و زمان نداره برای کشت

 

[ahmad.daneshjoo]

شروع کشت :
(کشت فلفل در خزانه شروع می شود معمولا در اروپا از نیمه اکتبر تا نیمه نوامبر کشت در خزانه آغاز می شود.یعنی از مهر تا آبان ماه و پس از ۶۰ روز نشاء را به گلخانه اصلی منتقل می کنند و برای یک سال از آن محصول برداشت می نمایند.این زمان کشت می تواند برای مناطق شمال ایران در نظر گرفته شود و در مناطق جنوب از اوائل تیرماه می توان کشت در خزانه را آغاز کرد البته باید در مناطق جنوبی کشور که هوا گرمتر است محیط مناسب را برای خزانه مهیا نمود.چنانچه میزان نوردهی و دمای خزانه مطلوب و درست باشد نشاء پس از ۴۵ روز آماده انتقال به زمین اصلی است)


سلام توی متن ها مشکلی بود آخه وقتی کشت گلخانه ای شد دیگه زمان معنی نمیده دلیل اینکه توی گلخانه کشت میدن اینه که هر موقع بخوان بتونن محصول تولید کنن پس تاریخ و زمان نداره برای کشت

دوست خوبم باید زمان رو طوری تنظیم کرد که بتونیم با صرف انژی کمتر برق و سوخت محصول رو در زمانی به بازار بدیم که قیمت بالا باشه.در غیر این صورت شکست میخوریم مثلا اگه گوجه فرنگی وسط تابستان به بار بشینه تو فروش اون با قیمت مناسب مشکل داریم.

 

[sam7star]

احمد جان شما درست میگین ولی 2 تا نکته هست
1.من منظورم این بود که توی گلخانه همیشه میشه کشت کرد پس تاریخ نداره
2.ماشاالله کشور ما یه جای استثنایی هست از نظر آب و هوایی الان اول بهاره هندوانه توی بازاره چون 4 فصل هست کشور ما جنوب گرمه شمال سرده بهتره بگم یک گلخانه خدادادی هست کشور ما

 

[giahsazeh]

گلخانه های کشاورزی و راه های کشاورزی مدرن

گلخانه های کشاورزی و راه های کشاورزی مدرن

امروزه ساخت گلخانه های کشاورزی برای بالا رفتن کیفیت محصولات کشاورزی امری اجتناب ناپذیر می باشد

برای آشنائی با انواع گلخانه های کشاورزی و اطلاعات مفید دیگر به وب سایت تخصصی شرکت گیاه سازه سپهر مراجعه فرمائید.

www.Giahsazeh.com​

 

["Pejman"]

امروزه ساخت گلخانه های کشاورزی برای بالا رفتن کیفیت محصولات کشاورزی امری اجتناب ناپذیر می باشد

برای آشنائی با انواع گلخانه های کشاورزی و اطلاعات مفید دیگر به وب سایت تخصصی شرکت گیاه سازه سپهر مراجعه فرمائید.

www.Giahsazeh.com​

سلام دوست عزیز...
اگه میتونید آدرس شرکت هایی که در زمینه گلخانه فعالیت دارند رو بدید.
در ضمن از درج سایت بصورت مستقیم خودداری کنید.
این یک قانون هست که منم دلیلشو نمیدونم. اگه میتونید به صورت لینکی قرار بدید. مثلا اینطوری شرکت گیاه سازه سپهر

در ضمن من منتظر سایت های دیگه شما هستیم. پیشاپیش ازتون ممنونم.

 

[ahmad.daneshjoo]

البته اگر ما بتونیم تو گلخانه درست عمل کنیم میتونیم محصول خیلی بیشتری نسبت به هوای آزاد داشته باشیم برای مثال در حالی که محصول خیار هوای آزاد 40 تن در هکتار است این میزان در گلخانه های اتوماتیک به 700تن رسیذه است.

 

[reza-gh]

سلام به همگی دست گلتون درد نکنه ،کلییییییییییی چیز یاد گرفتیییییییییییییم .
اگه میشه اطلاعاتی راجع به گل رز هم بذارید .
ممنونم از زحماتتون . موفق و پیروز باشید .

 

[akbareshghi]

کتابهای لاتین در زمینه گلخانه

کتابهای لاتین در زمینه گلخانه

کتابهای لاتین در زمینه گلخانه می خواستم . اگر کسی آدرس دانلودش بگذارد که خیلی خوبه

 

[afsoon6282]

راهنمای انواع گلخانه

راهنمای انواع گلخانه

راهنمای انواع گل خانه
احداث گلخانه براي توليد ميوه هاي خارج از فصل و همچنين گل و گياهان زينتي از قرن 17 ميلادي در اروپا آغاز و در سالهاي اخير به منظور استفاده بهينه از منابع خاك وآب و يا اشتغال زايي در سراسر جهان گسترش يافته است.
اين صنعت در استان اصفهان از سال 1340 در منطقه فلاورجان با گلخانه هاي چوبي شروع شــــده و هم اكنون با احداث گلخانه هاي مدرن در سراسر استان, انواع محصولات نظير خيار, گوجه فرنگي, فلفل دلمه اي رنگي, طالبي آناناسي, توت فرنگي, انواع گلهاي شاخه بريده مانند رُز, ژربرا و....... در حال توليد است كه علاوه بر تأمين بازارهاي داخلي استان, به ساير استانها و مقداري نيز به خارج از كشور صادر مي گردد.
براي اطلاع رساني مناسب به متقاضيان احداث گلخانه در استان, سازمان جهادكشاورزي اصفهان مجموعه اي تحت عنوان (آشنايي با كشت هاي گلخانه اي) تدوين نموده كه حاوي اطلاعات اجمالي از انواع محصولات گلخانه ایhttp://agrofoodex.ir/ سازه ها و چگونگي صدور پروانه تأسيس گلخانه مي باشد. كه اميد است مورد استفاده علاقه مندان توليدات محصولات گلخانه اي قرار گيرد.
1- تعريف گلخانه:
گلخانه بخش محدودي از فضاست كه در آن كليه عوامل محيطي قابل كنترل بوده و براي كشتهاي متراكم و توليد محصول خارج فصل و يا خارج از محيط طبيعي گياه احداث ميگردد.
2- انواع گلخانه ها :
گلخانه ها از نظر نوع تو ليد و نوع تيپ سازه داراي انواع مختلفي به شرح ذيل مي باشند.
تقسيم بندي بر اساس نوع توليد:
1-2- گلخانه هاي توليدي سبزي و صيفي شامل محصولاتي نظير خيار, گوجه فرنگي, توت فرنگي, فلفل, بادمجان, طالبي, سبزيجات برگي(ريحان- شاهي و........) مي باشد.
2-2- گلخانه هاي توليد گل و گياهان زينتي براي توليد انواع گلهاي شاخه بريده(رُز- ژربرا – گلايول – داودي) وگلهاي آپارتماني مي باشد.
3-2- سالنهاي گلخانه اي توليد قارچ دكمه اي و قارچ صدفي
از نظر نوع سازه گلخانه ها به دو دسته چوبي يا سنتي و مدرن يا فلزي تقسيم مي شوند.
4-2- گلخانه هاي چوبي
اسكلت اصلي اين گلخانه ها از چوب با پوشش پلاستيك مـي باشد. ارتفاع در ايـن سازه هـا 2 تا 3 متر و سيستم گرمايي و تهويه مناسبي ندارد و بدليل ارتفاع پايين مناسب كشت محصولاتي نظير خيار و گوجه فرنگي نمي باشد. مزيت اين گلخانه ها قيمت ارزان احداث هر واحد آن مي باشد ولي بدليل نامناسب بودن محيط داخلي براي رشد گياه معمولاً ميزان توليد در واحد سطح در مقايسه با گلخانه هاي مدرن بسيار كمتر است. بدلايل ذكر شده اين نوع گلخانه ها توسعه نيافته است و گلخانه هاي چوبي كه قبلاً احداث شده به تدريج به گلخانه هاي مدرن تبديل مي شوند.
5-2- گلخانه هاي فلزي يا مدرن
اسكلت اين گلخانه ها از فلز است كه معمولاً با پلاستيك هاي ضد اشعه ماوراء بنفش (uv) پوشش و داراي سيستم گرمايشي و تهويه مناسب مي باشد. ارتفاع اين نوع گلخانه ها بيش از 5/4 متر است و بدليل شرايط مناسب رشد گياه در اينگونه سازه, عملكرد در واحد سطح نسبت به گلخانه هاي چوبي افزايش دارد.
اتصال قطعات در گلخانه هاي فلزي بوسيله پيچ ومهره(پرتابل)و يا استفاده از جوش مي باشد. هزينه واحد گلخانه هاي پرتابل نسبت به سيستم جوشي 20-15% بيشتر است ولي نصب آن آسانتر و تغييرات در سازه راحت تر است. تيپ هاي مختلف سازه هاي موجود, مزايا و معايب در جدول شماره(1) نشان داده شده است.
جدول شماره(1) عيوب مهم مزاياي مهم نوع دريچه مصالح تيپ گلخانه
توليد كم- آفات وبيماريهاي زياد و عمركم ارزان بدون دريچه چوب-پلاستيك چوبي
افزايش مصرف سوخت آلودگي كم و عمر زياد جانبي-سقفي لوله گالوانيزه-پلاستيك تونلي:تك واحدي
گران تهويه خوب, قابل اتوماتيك شدن جانبي-سقفي لوله گالوانيزه-پلاستيك پيوسته:چند واحدي
بسيار گران ، هزينه سوخت بالا استحكام بالا، عمرطولاني تهويه خوب –قابل اتوماتيك شدن جانبي- سقفي اسكلت فلزي-شيشه شيشه اي
6-2- سالنهاي گلخانه اي توليد قارچ هاي خوراكي:
كارگاههاي توليد قارچ هاي خوراكي با بلوك, آجر, سيمان, بصورت يك ساختمان معمـولي ســاخته مي شود و در آن امكانات گرمايشي, سرماساز و رطوبت ساز تعبيه مي شود.
بعضي از كارگاههاي توليد قارچ بصورت گلخانه اي احداث ميگردد ولي با توجه به اينكه رشد قارچ به نور ناچيزي نياز دارد. پوشش هاي گلخانه ها از نوع پلاستيك هاي رنگي كه نور ناچيزي بايد از آن عبور كند انتخاب مي شود.
قارچ هاي خوراكي كه در ايران پرورش داده مي شوند عبارتند از قارچ دكمه اي و قارچ صدفي, توليد قارچ دكمه اي علاوه بر سالنهاي پرورش نياز به كارگاه توليد كمپوست دارد كه توليد كمپوست آلودگي محيط را به همراه دارد. لذا بايد اين كارگاهها در خارج از مناطق مسكوني و با مجوز سازمان حفاظت محيط زيست احداث شود.
بستر پرورش قارچ صدفي كاه وكلش غلات است و چون نيازي به كمپوست ندارد موجب آلودگي محيط نمي شود و در مناطق مسكوني هم مي توان به پرورش آن اقدام نمود و نيازي به مجوز سازمان حفاظت محيط زيست ندارد.
3- انواع بسترهاي كاشت محصولات گلخانه اي
بستر كاشت در گلخانه ها به دو صورت خاكي و يا هيدروپونيك(بدون خاك)هستند كه در كشت خاكي ريشه گياه در خاك قرار ميگيرد كه در اين روش مديريت تغذيه آسان و نياز به دانش فني زيادي ندارد ولي مقداري از مواد غذايي مصرفي از دسترس گياه خارج و بيماريهاي خاكزي همواره كشت را تهديد مي كند.
در كشت هيدروپونيك ريشه گياه در موادي نظير پرلايت, پشم سنگ, ليكا, ماسه و....... قرار داده مي شود و مواد غذايي مستقيماً در دسترس گياه قرار ميگيرد كه اين روش مصرف آب را كاهش, بيماريهاي خاكزي كم و عملكرد را در واحد سطح افزايش مي دهد امّا نياز به دانش فني بالا و مدير كارآزموده و متخصص دارد و هزينه ساخت هم 20-15 درصد افزايش مي يابد.


منبع
​

 

[afsoon6282]

4- عملكرد توليدات گلخانه اي
مهمترين مزيت توليدات گلخانه اي نسبت به توليد در فضاي باز عبارتند از: اشتغالزايي بالا, مصرف آب كم و افزايش توليد در واحد سطح.
جدول شماره(2)عملكرد تعدادي از محصولات گلخانه اي
نوع محصول تعداد دوره كشت درسال عملكردسالانه در1000مترمربع(تن) اشتغال زايي در1000مترمربع- نفر ملاحظات
خيار 2 25-30 تن 1/5- 1
گوجه فرنگي 1 15-20 تن 1/5- 1
فلفل 1 15-20 تن 1/5- 1
طالبي 1 17-22 تن 1/5- 1
توت فرنگي گياه دائمي4ساله 12-8 تن 1/5- 1
گل رز گياه دائمي6ساله 150-180هزارشاخه 3-2
ژربرا گياه دائمي3ساله 180-200 هزارشاخه 3-2
آلسترومريا گياه دائمي6ساله 200-220 هزارشاخه 3-2
ليسيانتوس يك ساله 200-250 هزارشاخه 3-2
قارچ صدفي 10-8 دوره 60 تن 8 سالنهاي سه طبقه
قارچ دكمه اي 6- 4 دوره 100 تن 30 سالنهاي پنج طبقه
حداقل سطح اقتصادي يك گلخانه 2500مترمربع مي باشد كه نياز به 3000مترمربع زمين مناسب جهت احداث گلخانه دارد.
5- شرايط لازم براي احداث گلخانه
براي احداث هر گلخانه بايد موارد ذيل مد نظر قرار گيرد.
1-5- محل مناسب احداث گلخانه
خاك محل احداث گلخانه بايد داراي بافتي متوسط, زهكشي مناسب, فاقد شوري و قليائيت, آهك و گچ باشد. محل گلخانه حتي الامكان نزديك جاده هاي اصلي يا داراي جاده هاي مناسب باشد. شيب هاي تند, محلهاي بادگير مكان مناسبي براي احداث گلخانه نيستند. ابعاد زمين بايد طوري انتخاب شود كه بتوان گلخانه ها را در جهت شمال – جنوب در آن احداث نمود.
2-5- وجود آب كافي با كيفيت مناسب
حداقل آب مورد نياز براي 1000مترمربع گلخانه در هر شبانروز در فصل تابستان(پيك مصرف)10-8 مترمكعب است كه با توجه به ميزان آب موجود, سطح گلخانه قابل احداث را ميتوان مشخص كرد. علاوه بر مقدار آب, كيفيت آب از عوامل مهم در توليد محصولات گلخانه اي است.
تحمّل گياه نسبت به املاح موجود در آب آبياري متفاوت است. مهمترين عامل محدود كننده براي كشت هاي گلخانه اي شوري يا EC آب است.
EC قابل تحمّل براي گياهان در جدول(شماره3)بيان گرديده است.
ميزان EC اگر از مقادير ذكر شده بيشتر گردد عملكرد محصول كاهش مي يابد. علاوه بر EC, ميزان سديم قابل جذب(S.A.R),كلر, بيكربنات موجود در آب هم در عملكرد محصول مؤثرند لذا لازم است قبل از احداث گلخانه از آب مورد استفاده, آزمايش كاملي بعمل آيد.
EC مناسب براي كشت محصولات گلخانه اي
جدول شماره (3)
نوع محصول EC قابل قبول ds/m
خيار 2
گوجه فرنگي 2/5
توت فرنگي 1
فلفل 2
خربزه 2
گل رز 1/3
آلسترومريا 1/5
ليسيانوس 2
گلايول 2
6- تجهيزات و ادوات مورد نياز در گلخانه ها
از تجهيزات و ادوات مورد نياز گلخانه ميتوان به سيستم گرمايشي, سرمايشي, ژنراتور و....... اشاره نمود.
الف- انواع سيستم گرمايشي:
1- سيستم مركزي: سيستم شوفاژ(براي گلخانه هاي بالاي 4/.هكتار) در اين سيستم از بخار آب يا آب داغ استفاده مي شود.
2- سيستم موضعي: بخاري شامل سه دسته, بخاريهاي منفرد يا تراكمي– بخاريهاي كنوكسيوني يا همرفتي– بخاريهاي تابشي با انرژي پايين.
ب- انواع سيستم سرمايشي:
1- سيستم خنك كننده تابستانه:
1-1- سيستم خنك كننده فن وپد: متداولترين سيستم تابستانه در گلخانه ها به شمار مي رود.
(Fan and pad evaporative coding system)
2-1- سيستم خنك كننده تبخيري(مه پاش)
(Fog evaporating cooling system)
2- سيستم خنك كننده زمستانه
2-1- سيستم تيوپ– پنكه (fan tube ventilation)
7- ساير تجهيزات مورد نياز گلخانه
1- ژنراتور (برق اِضطراري) 2- ترموستات 3- سيستم آبياري تحت فشار
8- آفات و بيماريهاي مهم گلخانه اي در مناطق مرکزي
اسامي برخي از آفاتhttp://www.iranagribiz.com/ و بيماريهاي مهم كه معمولاً به محصولات سبزي و صيفي و گل و گياهان زينتي خسارت وارد مي سازند به شرح ذيل مي باشد.
الف- آفات گلخانه اي
مينوز
تريپس
شته ها
زنجركها
مگس سفيد
حلزون هاي صدف دارو(رابها)
كنه تارعنكبوتي
شپشكهاي سپردار
آبدزدكش
ب- بيماريهاي گلخانه اي
بيماري سفيدك داخلي(دروغي)
بوته ميري يا مرگ گياهچه
بيماري سفيدك سطحي
پژمردگي آوندي ناشي ازفوزاريوم
نماتد مولد غده ريشه
بيماري پژمردگي ناشي از ورتيسليوم
ويروس موزائيك خيار
علفهاي هرز
​

منبع

 

[afsoon6282]

سیستم تصفیه اب در گلخانه

سیستم تصفیه اب در گلخانه

سیستم تصفیه اب در گلخانه

نمونه آزمايشي سيستم جديد تصفيه آب ساخته شد
جام جم آنلاين: دانشمندان آمريکايي يک سيستم جديد تصفيه آب را با استفاده از غشايي که در برابر کلر مقاوم است توسعه داده اند که مي تواند تاحد چشمگيري هزينه هاي تصفيه را کاهش و دسترسي به منابع آب را افزايش دهد.
به گزارش خبرگزاري مهر، محققان دانشگاه مهندسي دانشگاه تگزاس و دانشگاه ويرجينيا نوع جديدي غشاي مقاوم در برابر کلر را ساخته اند که مي تواند فرايند تصفيه آب را ساده کرده و دسترسي به اين منبع اساسي حيات را افزايش و همچنين انتشار گازهاي گلخانه اي را کاهش دهد.
کلر در بين موادي است که بايد به عنوان يک ماده ضدعفوني کننده به آب افزوده شود. اين ماده از تشکيل يک نوار زيستي که روي غشاي تصفيه کننده شکل مي گيرد، اجتناب مي کند و به اين ترتيب توانايي تصفيه کننده را کاهش مي دهد. غشاهاي فعلي پلي آميدي در مقابل تماس با اين عنصر مقاوم نيستند.
براساس گزارش ساينس ديلي، اين غشاي جديد در مقابل کلر مقاوم است و اين امکان را مي دهد که از آب دريا به روشهاي اقتصادی آب آشاميدني توليد کرد. در حقيقت توليد آب شيرين از آب دريا انرژي زيادي مصرف مي کند و با مصرف سوختهاي فسيلي به آزاد کردن گازهاي گلخانه اي کمک مي کند درحالي که با اين روش امکان دسترسي به منابع آب دريا به عنوان آب آشاميدني به روشي ارزان و بدون توليد گازهاي گلخانه اي فراهم مي شود.

​

منبع

 

[afsoon6282]

سیستم گرمایشی گلخانه

سیستم گرمایشی گلخانه

سیستم گرمایشی گلخانه

مقدار حرارت لازم برای گرم کردن گلخانه معدل گرمای اتلاف شده است. گرما به سه طریق اتلاف می شود: هدایت یا رسانایی، نفوذ تدریجی و تابش یا تشعشع. بخش بیشتر گرما از طریق رسانایی یا هدایت (Conduction) از پوشش گلخانه ها از دست می رود. خاصیت رسانایی مواد مختلف مانند قابهای آلومینیومی، شیشه ها، پای اتیلن و دیواره های حاجب از جنس پنبه نسوز است و اساس سنجش آن سرعتی است که این مواد، حرارت را از محیط داخلی به محیط سرد خارجی منتقل می کنند. نفوذ تدریجی عبارت است از خروج هوای گرم از طریق شکافهای موجود در پوشش گلخانه. شکافهای موجود در بین شیشه ها و اطراف تهویه و دربها اجازه خروج هوای گرم و ورود هوای سرد را می دهند. تصور عموم بر این است که یک گلخانه پلی اتیلن دو لایه ای هر 60 دقیقه یکبار یک گلخانه قدیمی خوب نگهداری شده هر 30 دقیقه یکبار و یک گلخانه قدیمی که خوب نگهداری نشده است هر 15 دقیقه یکبار از دست می رود. سومین راه اتلاف گرما در گلخانه ها تشعشع یا تابش است. اجسام گرم انرژی تشعشعی از خود متصاعد می سازند. این تشعشعات بدون آنکه موجب گرم شدن قابل توجه هوا شوند از آن عبور کرده و به اجسام سرد می رسند و آنها را گرم می کنند. شیشه، پلاستیک وینیل،FRP و آب تقریباً مانع عبور انرژی تشعشعی می شوند (اجازه نمی دهند گرمای تابشی به سهولت از آن عبور کند) در حالیکه پلی اتیلن این خاصیت را ندارد. گلخانه های پلی اتیلنی مقدار قابل نوجهی گرما بصورت تابش از دست داده و این گرما به اجسان سردتر واقع در بیرون منتقل می شود، اما تشکیل لایه ای رطوبت بر روی پلی اتیلن بصورت مانع عمل می کند. یکی از مزیتهای گلخانه ها بالاخص گلخانه های تونلی وجود سیستمهای حرارتی و تهویه ای مجهز است که با استفاده از آنها می توان زمان کشت محصول را به دلخواه تغییر داد. در این خصوص قبل از ارائه انواع سطستمهای حرارتی رعایت موارد احتیاطی زیر لازم است: در استفاده از هر گونه سیستم حرارتی گلخانه باید دقت لازم را نمود که از نفوذ دود و گاز منواکسید کربن به داخل گلخانه بطور جدی جلوگیری کرد در غیراینصورت کلیه بوته ها آسیب جدی خواهند دید. سعی شود موقع نصب، واحد تولید حرارت نزدیک بوته های خیار قرار داده نشود زیرا ضمن ایجاد سوختگی هوای خشک ایجاد نموده و تعدادی از بوته ها از بین خواهند رفت. سوخت مشعل با ترکیب مناسب تهیه و بطور کامل سوخته شود. در صورت استفاده از گازوئیل، مخزن سوخت در فضای آزاد نگهداری نشود همچنین مسیر سوخت رسانی بداخل گلخانه به هیچ وجه نباید از روی سطح زمین و در هوای آزاد عبور نماید زیرا که احنمال یخزدگی سوخت وجود دارد و یک یا دو ساعت قطع کوره ممکن است تمام محصول گلخانه را دچار یخزدگی یا سرمازدگی نماید و مزید بر آن اینکه عصرها هوای مرطوب به داخل مخزن سوخت نفوذ کرده و منجر به وارد شدن قطرات آب به داخل سوخت می شود که بتدریج روزانه میزان آن افزایش یافته و احتمال خراب قطعات مشعل سوخت را نیز افزایش می دهد. یکی از موارد دقیق کاربرد سیستمهای حرارتی و تهویه ای نصب ترمواستات در فضای گلخانه می باشد تا اینکه کنترل دما و تهویه را مطابق با آنچه تنظیم میگردد انجام دهد. لذا بایداز سالم بون و کیفیت کارکرد آن مطمئن بود. هزینه های سیستمهای حرارتی متفاوت می باشد و در این رابطه سیستمهای قابل انتقال که به راحتی بتوان آنها را جابجا نمود ارزانتر میباشد ولی سیستمهایی که دارای حرارت مرکزی می باشند مثل سیستم آبگرم و یا بخار داغ هزینه سرمایه گذاری آن 2-3 برابر سیستمهای موضعی مثل دمنده ها می باشد که بنظر میرسد با شرایط اقتصادی تولید خیار داربستی در ایران فعلاً صرفه اقتصادی نداشته باشد مگر اینکه با استفاده از سیستم حرارت مرکزی در کار باشد. دمنده های حرارتی: این نوع سیستمهای گرمایی معمولاً تشکیل شده است از محفظه دوجداره ای که جداره وسط آنها بوسیله مشعل گازی و یا گازوئیل سوز به شدت گرم شده و دود از لوله خروجی آن به بیرون از گلخانه هدایت می شود. اینکار باعث گرم شدن موجود در جداره بیرونی و هوای اطراف جداره وسط می شود که بوسیله دمنده ای قوی (وینتیلاتور) هوای گرم شده در این جداره به شدت بوسیله لوله فلزی و یا تونل نایلونی به قطر30-40 cm از مسیر سوراخهایی که در قسمت طرفین آن قرار داردهوای گرم را بطور یکنوخت در گلخانه توزیع می نماید. همچنین به منظور حداکثر استفاده از حرارت ایجاد شده همراه دود توصیه میشود محفظه دوجداره ای مشابه محفظه قبلی نصب شود. آنگاه دود حاصل از جدار وسطی به بیرون از گلخانه هدایت شده و گرمای حاصل از گردش دود بوسیله دمنده مجددی از جدار بعدی به همان روش توزیع هوای گرم محفظه زیرین در داخل گلخانه توزیع گردد. خروجی هوای گرم دو محفظه را می توان مشترک نموده و هوای گرم را بوسیله یک تونل در سراسر گلخانه توزیع نمود. در این روش ضروری است برای هر واحد حرارتی یک مشعل یدک در نظر گرفته شود تا درصورت خرابی مشعل اصلی در هر زمان بلافاصله جایگزین گردد و گلخانه از نظر هوای سرد در امان باشد. اینگونه دمنده های حرارتی نسبتاً ارزان و دارای قدرت حرارتی خوبی میباشند، ضمن اینکه راه اندازی و سرویس آنها به تکنیک بالایی نیاز ندارد و گلخانه داران به سهولت می توانند این سیستمها را بکار گیرند. سیستم آب گرم: این روش با استفاده از دیگ بخار آب که معمولاً چدنی و یا فولادی می باشد، مانند شوفاژ عل می کند.

منبع

 

[afsoon6282]

سیستم گرمایشی گلخانه

سیستم گرمایشی گلخانه

آب داخل آن بوسیله مشعل گرم شده و سپس بوسیله الکتروموتورهای مخصوص آب گرم به داخل گلخانه ها فرستاده می شود. آب گرم بوسیله چند رشته لوله های مارپیچ و یا ساده از جنس پلی اتیلن و یا لوله گالوانیزه که در سطخ بستر و بین ردیفها و یا در ارتفاع 10-20 cm آن نصب شده اند، در داخل و در طول گلخانه توزیع می شوند. آنگاه آب سرد شده مجدداً از طریق یک لوله اصلی به داخل دیگ حرارتی برکشت می کند. معمولاً برای تسهیل در گردش آب در داخل گلخانه و دیگ حرارتی، تجهیزات موتورخانه را در اتاقکی چائین تر از سطح گلخانه بنا می کنند. در این روش به علت اینکه لوله های آب گرم را در سطح زمین زمین یا نزدیکی سطح زمین می توان نصب نمود معمولاً سطح خاک تا حدودی گرم شده و هوای گرم آن به ملایمت به طرف بالا صعود می نماید. در این شرایط فعالیت ریشه ها و رشد بوته ها افزایش یافته و از عملکرد بالاتری برخوردار می باشند همچنین به علت توزیع یکنواخت آبگرم در سطح گلخانه ها فضای آنها نیز بطور یکنواخت گرم می شود. معمولاً برای چند واحد گلخانه (تونل پلاستیکی) سیستم مرکزی نصب می کنند و لذا کنترل شرایط دمایی برای همه گلخانه بطور هماهنگ انجام می گردد. لازم به ذکر است که نصب و احداث این سیستم دو تا سه براب رگرانتر از سیستم موضعی دمنده ها است. البته در نواحی بسیار سرد که ممکن است دما به -10°c برسد این سیستم کارآیی لازم هخواهد داشت و تنها با دو جداره نمودن گلخانه یا تلفیقی از این روش با یک دمنده حرارتی دمای مورد نیاز گلخانه های این مناطق را تأمین نمود. از محاسن دیگر این روش این است که به محض خرابی دستگاه دمای گلخانه به سرعت نزول نمی کند و تا حدی فرصت لازم برای تعمیر مجدد آن وجود دارد. سوخت مورد استفاده در این سیستم معمولاً گازوئیل میباشد که باید توجه نمود محل نگهداری منبع سوخت و لوله های سوخت رسانی در فضایی به دور از امکان یخزدگی نگهداری شود. استفاده از گرمای زیر بستر: گرمای زیر بستر به دو روش تأمین می شود: 1. استفاده از لوله های آبگرم مارپیچ یا صاف که از منبع موتورخانه شوفاژ تغذیه می گردد. 2. استفاده از المنتهای حرارتی برقی که با بکارگیری از یک واحد ترمواستاتیک، درجه حرارت مورد نظر را تهیه و منترل می نماید. این سیستم حرارتی بیشتر برای رشد سریع ریشه ای استفاده می گردد و درصورتیکه برای تولید خیار قرار است در گلخانه استفاده گردد بایستی مشترکاً همراه با استفاده از سیستم حرارتی مکندهها بکار گرفته شود زیرا این سیستم نمی تواند به تنهایی نیاز حرارتی فضای گلخانه را تامین کند. لذا توصیه می گردد بیشتر از این روش برای کشتهای گلدانی و تولید نشاء استفاده گردد. لازم به ذکر است که با بکارگیری این روش فعالیت ریشه ها و جذب مواد غذایی بنحو مؤثری افزایش می یابد. استفاده از بخاریهای معمولی: معمولاً در گلخانه های سنتی بسیاری از تولید کنندگان خیار داربستی از بخاریهای معمولی که با سوخت نفت یا مخلوط بات گازوئیل کار می کند استفاده می کنند. این روش کارآیی چندانی ندارد ضمن اینکه احتمال نفوذ دود حاصله به داخل گلخانه وجود دارد. دیده شده است که بعضی از گلخانه داران اقدام به نصب بخاریهای غیر استاندارد و خودساز می نمایند که با ناقص سوختن آنها دود و یا منوکسید کربن (Co) تولید شده منجر به از بین رفتن کل محصول گلخان هشده است. استفاده از گاز پیک نیک و یا نمونه های دیگر بخاری گازی که بدون دودکش هستند فقط برای مدت کوتاهی (چند ساعت) مناسب هستند و نمی توان در طولانی مدت از آنها استفاده کرد. سوخت: سوختهای جامد، مایع و گاز که چوب، ذغال، نفت و گاز نمونه های آن میباشند برای گرم کردن گلخانه ها استفاده می شوند که هر یک از آنها دارای معایب و مزایایی می باشند. انتخاب آنها تحت تاثیر قوانین پاکیزگی هوا مطلوبترین آنها گاز طبیعی می باشد زیرا هزینه نصب یک سیستم گاز طبیعی ارزانتر است، نیازی به مخزن ذخیره نیست، گاز تمیز تر می سوزد و در نتیجه آن زحمت تمیز کردن و تنظیم دیگ بخار کاهش می یابد. گازهای پروپان و بوتان نیز بسیاری از مزایای گاز طبیعی را دارند اما گرانترند. انتخاب دوم معمولاً نفت است. سیستمهای نفت سوز را به آسانی می توان خودکار کرد، اما به مخزن ذخیره نیاز دارند و خاکستر و دود قابل توجه بیشتری تولید می کنند. اغلب، لوله ها و مسیرهای دود باید تمیز شوند و جعبه احتراق حداقل سالی یکبار تنظیم شود. تعمیرات سیستمهای حرارتی: تعمیرات سیستمهای حرارتی بسیار اهمیت دارد زیرا اهمال در این مورد امکان دارد در طول دوره بعدی و بالاخص در مواقع سرد سیستم دچار نقص فنی اساسی شود که در آن موقع ممکن است مدت تعمیرات طولانی و باعث خسارت به گیاهان کشت شده داخل گلخانه شود.این تعمیرات می تواند شامل دمنده ها اعم از محفظه های دو جداره، مشعل، ترموستات و ونیلاتورها می باشد. در سیستمهای حرارتی آب گرم، دیگ حرارتی بایستی حتماً یکبار تمیز گردیده و محلهای عبور آب گرم و دریچه های گل گیری آن بازرسی و با جرمگیری مسیر خروجی دود آن و همچنین هر قسمتی که احتمال زنگ زدگی و یا سوراخ شدگی دارد تعمیر و تعویض گردند. همچنین شیرهای اطمطنان و کلیه شیرآلات و متعلقات داخل موتور خانه نیز باطد بازرسی و تمیز گردند. قسمتهای مختلف مشعلهای حرارتی مثل جرقه زنها، چشمهای الکتریکی، صافی ها و مسیر سوخت رسانی بازدید و تمیز گردند. محلهای ورودی هوا و سوخت در سیستمها کاملاً بازدید و تمیز گردند. لوله های آب گرم در مسیر رفت و برگشت داخل گلخانه چنانچه نشتی و خوردگی دارند بازدید و تعمیر شود. برای انجام اقدامات فوق لازم است از افراد متخصص در زمینه های فوق بهره گیری شود و سعی نشود که همه امور را تولید کننده خود انجام دهد. زیرا ممکن است تعمیرات ناقص انجام گرفته و نهایتاً خساراتی در موقع سرما به گلخانه وارد شود. حفظ گرما: جهت حفظ گرما و کاهش گرمای لازم برای گلخانه ها می توان از روشهای زیر و یا تلفیقی از آنها بهره جست: 1. پوشش دولایه برای پوشش گلخانه استفاده نمود. 2. گلخانه را طوری طراحی کرد که سطح آن به حداقل برسد. 3. از پرده های محافظ حرارت استفاده گردد. 4. از درختان به عنوان بادشکن و برای کاهش سرعت باد استفاده نمود. 5. از بخاریها و دیگهای بخار با کارآیی بالا استفاده نمود. 6. بخاریها، دیگهای بخار و ترموستاتها را مرتباً تمیز و تنظیم نمود. 7. از واریته های مقاوم به سرما استفاده شود منبع:پارس بیولوژی​

منبع

 

[afsoon6282]

دی اکسیدکربن در گلخانه

دی اکسیدکربن در گلخانه

« دی اكسید كربن در گلخانه » ​

رشد و نمو گیاهان ​

سه عامل عمده در رشد و نمو گیاهان عبارتند از : فتوسنتز، تنفس و تعرق​

فتوسنتز :​

یكی از اختلافات عمده بین گیاهان و حیوانات در كره زمین، توانایی گیاهان برای ساخت داخلی غذای خودشان می باشد. یك گیاه برای تولید غذای مورد نیاز خود به انرژی حاصل از تابش آفتاب، دی اكسید كربن موجود در هوا و آب موجود در خاك نیازمند است. اگر هر یك از این اجزاء دچار كمبود شود، فتوسنتز یا همان تولید غذا متوقف خواهد شد. در واقع اگر هر یك از این عوامل برای مدت زیادی قطع شود، گیاه از بین خواهد رفت. ​

هر گونه بافت گیاه سبز، توانایی انجام فرآیند فتوسنتز را داراست. كلروپلاست ه در سلولهای گیاه سبز، حاوی رنگدانه های سبزی هستند كه كلروفیل نامیده می شوند و انرژی نور را به تله می اندازند. با این وجود برگها (با توجه به ساختار بخصوصشان) عمده ترین قسمت برای تولید غذا می باشند. بافتهای داخلی حاوی سلولهایی با مقادیر فراوان كلروپلاست می باشند؛ كه در یك نظم و ترتیب خاص، به راحتی به آب و هوا اجازه جابجایی می دهند. لایه های اپیدرمی محافظ بالایی و پایینی برگها، حاوی تعداد زیادی دهانه می باشند كه؛ از دو سلول نگهبان بخصوص در هر سمت تشكیل شده اند. سلولهای نگهبان، جابجایی (ورود دی اكسیدكربن و خروج اكسیژن و بخار آب از برگها) گازهای درگیر در فتوسنتز را كنترل می كنند. اپیدرمی های پایینی برگها به طور طبیعی، حاوی بیشترین تعداد دهانه می باشند. ​

تنفس :​

كربوهیدرات های ساخته شده در طول فرآیند فتوسنتز، تنها وقتی برای گیاه با ارزش هستند؛ كه به انرژی تبدیل شده باشند. این انرژی در فرآیند ساخت بافتهای جدید مورد استفاده قرار می گیرد. فرآیند شیمیایی كه طی آن قند و نشاستة تولید شده در فرآیند فتوسنتز، به انرژی تبدیل می شود؛ تنفس نامیده می شود. این فرآیند مشابه سوزاندن چوب یا زغال سنگ برای تولید حرارت یا انرژی می باشد.​

اگر اكسیژن محدود شود یا در دسترس گیاه قرار نگیرد، تنفس یا متابولیسم ناهوازی رخ خواهد داد. تولیدات حاصل از این واكنش، اتیل الكل یا اسید لاتیك و دی اكسید كربن می باشد. این فرآیند به عنوان فرآیند تخمیر یا اثر پاستور شناخته می شود*. این فرآیند در صنایع لبنیات كاربرد فراوان دارد. هم اكنون باید واضح باشد كه تنفس عكس فرآیند فتوسنتز می باشد. بر خلاف فتوسنتز، فرآیند تنفس در طول شب نیز به خوبی روز صورت می گیرد. تنفس در كلیة اشكال زندگی و در همة سلولها صورت می گیرد. آزاد شدن دی اكسید كربن اندوخته شده و گرفتن اكسیژن همواره در سطح سلول اتفاق می افتد. در ادامه مقایسه ای بین فتوسنتز و تنفس آمده است. ​

فتوسنتز:​

تولید غذا می نماید​

انرژی را ذخیره می كند​

در سلول هایی كه حاوی كلروپلاست هستند رخ می دهد​

اكسیژن آزاد می كند​

آب مصرف می نماید​

دی اكسید كربن مصرف می نماید​

در روشنایی صورت می پذیرد​

تنفس :​

غذا رابرای تولید انرژی گیاه به مصرف می رساند​

انرژی آزاد می كند ​

در همة سلولها صورت می گیرد ​

اكسیژن را مورد استفاده قرار می دهد ​

آب تولید می نماید ​

دی اكسید كربن تولید می نماید ​

در تاریكی هم به خوبی صورت می پذیرد ​

تعرق:​

تعرق فرآیندی است كه در طی آن گیاه آب از دست می دهد. عمدتاً این كار از طریق دهانة برگها صورت می گیرد. تعرق فرآیندی ضروری است كه حدود 90% از آب وارد شده به گیاه از طریق ریشه ها را مورد استفاده قرار می دهد.10% باقیماندة آب در واكنشهای شیمیایی و در بافتهای مختلف گیاه به مصرف می رسد. فرآیند تعرق برای حمل مواد معدنی ازخاك به گیاه، خنك نمودن گیاه در فرآیند تبخیر و نیز برای جابجایی قند و مواد شیمیایی گیاه كاملاً ضروری است. مقدار آب ازدست رفتة گیاه به چندین فاكتور محیطی از جمله دما، رطوبت، وزش باد یا جابجایی هوا وابسته است. با افزایش دما و یا جابجایی هوا، رطوبت نسبی كاهش یافته و این باعث می شود كه سلولهای نگهبان در برگها، دریچه های استومتا را باز كنند؛ به این ترتیب نرخ تعرق افزایش می یابد. ​

دی اكسید كربن در گلخانه:​

سالهای زیادی است كه به منافع غنی سازی دی اكسید كربن در گلخانه ها، برای افزایش رشد و تولید گیاهان پی برده شده است. دی اكسید كربن یكی از ضروری ترین اجزاء فتوسنتز می باشد. همانطور كه در بخش قبل اشاره شد، فتوسنتز یك فرآیند شیمیایی است كه انرژی نور خورشید را برای تبدیل دی اكسید كربن و آب به مواد قندی در گیاهان سبز مورد استفاده قرار می دهد؛ سپس این مواد قندی در خلال تنفس گیاه برای رشد آن مورد استفاده قرار می گیرند. اختلاف بین نرخ فتوسنتز و تنفس، مبنایی برای میزان انباشتگی ماده خشك در گیاهان می باشد. در تولید گلخانه ای، هدف همة پرورش دهندگان، افزایش ماده خشك و بهینه سازی اقتصادی محصولات می باشد. دی اكسید كربن با توجه به بهبود رشد گیاهان، باروری محصولات راافزایش می دهد. بعضی از مواردی كه باروری محصولات به وسیلة غنی سازی دی اكسید كربن افزایش داده می شود عبارتند از : ​

گلدهی قبل از موعد​

بازده میوه دهی بالاتر​

كاهش جوانه های ناقص در گلها​

بهبود استحكام ساقة گیاه و اندازة گل ​

بنابراین پرورش دهندگان گل و گیاه باید دی اكسید كربن را به عنوان یك مادة مغذی در نظر بگیرند.​

برای اكثر محصولات گلخانه ای، میزان خالص فتوسنتز به واسطة بالا بردن میزان دی اكسید كربن از ppm 340 تا ppm1000 افزایش می یابد. آزمایش های صورت گرفته بر روی بیشتر گیاهان نشان داده است كه با افزایش میزان دی اكسید كربن تا ppm1000 فتوسنتز به اندازة 50% افزایش خواهد یافت. البته برای بعضی از گیاهان اضافه كردن دی اكسید كربن تا ppm 1000 در نوركم، از لحاظ اقتصادی، توصیه نمی شود. برای بعضی دیگر از گیاهان مانند گل لاله ، هیچ پاسخی نسبت به اضافه كردن دی اكسید كربن مشاهده نشده است. دی اكسیدكربن در خلال باز شدن دهانه ای، توسط فرآیند پخش به گیاه وارد می شود. استومتاها سلولهای اختصاصی هستند كه به طور عمده در قسمت زیرین برگها و در لایة بیرونی قرار گرفته اند. باز و بسته شدن این سلولها اجازه می دهد كه معاوضة گازها صورت گیرد. تغلیظ 2CO دراطراف برگها، بالا گیری دی اكسید كربن در گیاهان را قویاً تحت تأثیر قرار می دهد. تغلیظ بیشتر 2CO، منجر به بالا گیری بیشتر 2CO در گیاهان می شود. سطح نور، دمای برگها و دمای هوای محیط، رطوبت نسبی، تنش آبی، غنی سازی دی اكسید كربن و میزان اكسیژن موجود در هوا و برگها از جمله فاكتورهای محیطی هستند كه باز و بسته شدن استومتا را كنترل می نمایند.​

غلظت دی اكسید كربن موجود در هوای محیط چیزی در حدود ppm340 (از لحاظ حجمی) می باشد. همة گیاهان در این شرایط به خوبی رشد می نمایند؛ اما بواسطة بالا رفتن غلظت 2CO تا1000 ppm، نرخ فتوسنتز نیز افزایش خواهد یافت؛ كه در نهایت منجر به افزایش مواد قندی و كربو هیدراتهای قابل دسترس برای رشد گیاهان می شود. هر گونه گیاه سبز در حال رشد در یك گلخانه كاملاً بسته (كه اصلاً تهویه نمی شود و یا اینكه تهویة كمی دارد) غلظت دی اكسید كربن را در طول روز به كمتر از ppm200 كاهش می دهد. كاهش در نرخ فتوسنتز، هنگامی كه غلظت 2CO از ppm 340 به ppm 200 می رسد، برابر است با افزایش آن هنگامی كه غلظت 2CO از ppm 340 به ppm 1300 می رسد. با یك حساب سرانگشتی در می یابیم كه افت سطح دی اكسید كربن به پایینتر از سطح محیط تأثیرات بسیار بیشتری نسبت به افزایش آن به بالاتر از سطح محیط خواهد داشت. ​

در گلخانه های جدید و به بخصوص در سازه های دو جداره كه نفوذ هوای بیرون كاهش یافته است؛ غلظت دی اكسید كربن در زمانهای بخصوصی از سال به راحتی می تواند به پایینتر از ppm 340 افت نماید. این موضوع تأثیرات منفی قابل توجهی برروی رشد گیاهان خواهد داشت. تهویة مناسب در طول روز می تواند میزان دی اكسید كربن را تا نزدیكی سطح محیطی آن بالا ببرد؛ اما میزان آن هرگز به سطح محیطی ppm340 باز نخواهد گشت. تأمین دی اكسید كربن تنها روش غلبه بر این اختلاف سطح و افزایش غلظت 2CO به بالاتر از ppm 340 است؛ كه برای اكثر محصولات گلخانه ای پر منفعت می باشد. میزان غنی سازی دی اكسید كربن به نوع محصول، شدت نور، دما، تهویه، مرحلة رشد گیاه و ملاحظات اقتصادی بستگی دارد. نقطة اشباع دی اكسید كربن در غلظتی حدود 1000 تا ppm 1300 حاصل می شود. غلظت كمتری (800 تا ppm1000) برای محصولاتی مانند گوجه فرنگی، خیار، فلفل و كاهو توصیه می شود. افزایش غلظت دی اكسید كربن دورة رشد گیاه را كوتاه می نماید (5 تا10 درصد)، كیفیت و بازده محصول را بهبود می بخشد و همچنین اندازه و ضخامت برگها را افزایش می دهد. ​

منبع
​

 

[afsoon6282]

دی اکسیدکربن در گلخانه

دی اکسیدکربن در گلخانه

منابع دی اكسید كربن: دی اكسید كربن را می توان از سوزاندن سوختهای پایة كربن مانند گاز طبیعی، پروپان، نفت سفید و یا اینكه مستقیماً از تانكهای مخصوص نگهداری دی اكسید كربن خالص تهیه نمود. البته هر یك از منابع فوق الذكر دارای مزایا و معایب بالقوه ای می باشند. وقتی كه گاز طبیعی، پروپان یا نفت سفید سوزانده می شود، تنها دی اكسید كربن تولید نمی شود؛ بلكه همراه با آن حرارت نیز تولید می شود، كه به طور طبیعی موجب گرم شدن سیستم می شود. باید توجه داشت كه احتراق ناقص یا سرایت مواد سوختی به داخل گلخانه، می تواند منجر به از بین رفتن گیاهان شود. اكثر منابع گاز طبیعی و پروپان دارای مقدار كمی (به اندازة كافی پایین) آلودگی می باشند. باید توجه داشت، در سوختی كه برای تأمین دی اكسید كربن مورد استفاده قرار می گیرد، مقدار سولفور بیشتر از 0.02% (از لحاظ وزنی) نباشد. احتراق سوختها همچنین منجر به تولید رطوبت می شود. برای گاز طبیعی به ازای هر متر مكعب گاز سوخته شده، kg 1.4 بخار آّب تولید می شود. در مورد پروپان، مقدار رطوبت تولید شده به ازاء هر كیلوگرم دی اكسید كربن، كمی پایین تر از گاز طبیعی است.
گاز طبیعی، پروپان و سوختهای مایع در ژنراتورهای مخصوص دی اكسیدكربن سوزانده می شوند. اندازة دستگاهها (Btu تولید شده) و اندازة جریان هوای افقی در گلخانه، تعداد و موقعیت این دستگاهها را تعیین می نماید. مهمترین مشخصة این مشعلها این است كه؛ سوخت باید به طور كامل سوزانده شود. بعضی از كارخانجات مشعلهایی ساخته اند كه می تواند هم گازطبیعی و هم پروپان را مورد استفاده قرار دهد. به علاوه این واحدهای تولید 2CO دارای خروجی قابل تنظیم هستند. اشكال بالقوه این سیستم این است كه حرارت و بخار آب تولید شده ممكن است موجب تأثیر موضعی بر دما و شیوع بیماریها در گلخانه شود.
به عنوان یك پیشنهاد، می توان قسمتی از گاز دودكش بویلر گاز طبیعی، مربوط به سیستم حرارتی آب داغ، را به عنوان وسیله ای جهت تأمین دی اكسید كربن به داخل گلخانه هدایت نمود. البته این سیستم باید به چگالنده گاز دودكش، كه برای تأمین این هدف طراحی شده است، مجهز باشد.
نكتة قابل توجه این است كه همة بویلرها (بخصوص بویلرهای قدیمی) برای این كار طراحی نشده اند. بویلرهای گاز طبیعی باید احتراق تمیزی داشته باشند؛ اكسیدهای نیتروژن (NOx) و اتیلن تولید نكنند و یا حداقل، مقدار آنها در محصولات احتراق كم باشد.
در این سیستم، لوله های گاز در جایی كه بویلر به لولة دودكش متصل شده است، بیرون كشیده می شوند. واحد های چگالنده برای كاهش دما و رطوبت گاز ورودی به گلخانه طراحی می شوند. یك سیستم كنترل مانیتوری، پیوسته محافظت ایمنی لولة گاز را برای كنترل سطح مونو اكسید كربن انجام می دهد. سطح مجاز مونو اكسیدكربن (CO) در لولة گاز چیزی بین 6 تا ppm 10 است. یك هواكش ظرفیت پایین كه دارای مكش كلی كمی است، حجم ثابتی از گاز را مكش می نماید. یك هواكش دیگر برای اختلاط گازهای دودكش با هوای گلخانه مورداستفاده قرار می گیرد؛ و در پایان این مخلوط به داخل گلخانه هدایت می شود. این سیستم شرایطی را فراهم می نماید كه دی اكسید كربن از پایین به میان محصولات هدایت شده و قبل از خروج از منافذ و دریچه ها، در میان گیاهان به سمت بالا حركت نماید. سیستم تحویل باید به گونه ای طراحی شده باشد كه توزیع یكسانی را در سراسر گلخانه در بر داشته باشد.
می توان یك سیستم حرارتی آب داغ را برای افزایش بازده و نیز تأمین دی اكسید كربن در طول روز (هنگامی كه نیازی به حرارت وجود ندارد) به یك تانكر عایق جهت ذخیرة آب داغ مجهز نمود. حرارت تولید شده در طول روز به وسیلة تانكر آب داغ ذخیره شده و در هنگام شب بر حسب نیاز مورد استفاده قرار می گیرد.
تأمین دی اكسید كربن با استفاده از گاز دودكش در تابستان، حرارت ذخیرة بسیار بیشتری از آنچه كه به هنگام شب مورد نیاز است، حاصل می نماید. در طول ماههایی از تابستان، از آنجا كه دمای محیط بیرون به هنگام شب اغلب بالاتر از 22 درجة سانتیگراد می باشد، حرارت ذخیره شده مورد نیاز نیست؛ در این موقعیت باید كاربرد دی اكسید كربن را محدود نمود.
دی اكسید كربن مایع (حتی با وجود اینكه معمولاً گرانتر است) مورد پسند بسیاری از پرورش دهندگان گل و گیاه قرار گرفته است. مزایای عمدة استفاده از دی اكسید كربن مایع عبارتند از :
خلوص فراورده
عدم تولید حرارت و رطوبت
عدم نگرانی از زیان رساندن به محصولات
كنترل بهتر غلظت دی اكسید كربن در گلخانه
انعطاف در وارد كردن دی اكسید كربن به گلخانه در هر زمان
دی اكسید كربن خالص در مخازنی كه توسط تریلر حمل می شود، به گلخانه منتقل می گردد. تانكرهای نگهداری مخصوص (كه معمولاً از فروشنده اجاره می شود)، برای هر واحد گلخانه مورد نیاز است. دی اكسید كربن متراكم به صورت مایع می باشد و باید توسط یك واحد تبخیركن، تبخیر شود.
سیستم توزیع دی اكسید كربن مایع در محیط گلخانه، از لحاظ طراحی و نصب ساده تر می باشد. اكثر استفاده كنندگان از این سیستم، لوله های پلی وینیل كلراید (pvc) انعطاف پذیر18 میلیمتری را مورد استفاده قرار می دهند. این لوله ها باید در فواصل مناسب سوراخ شده باشند. برای یك بهره برداری كوچك ممكن است دی اكسید كربن توسط كپسول فراهم گردد.
هنگامی كه فرد گلخانه دار برای پرورش گیاهان از كود حیوانی یا دیگر مواد ارگانیك استفاده می كند، غلظت دی اكسید كربن در گلخانه بواسطة فرآیند تفكیك افزایش خواهد یافت. مقدار تولید شده به پایداری كود حیوانی و فعالیت میكروارگانیسم ه، كه مواد ارگانیك را به دی اكسید كربن تبدیل می كنند، وابسته است. البته تولید 2CO از كود حیوانی تنها برای حدود یك ماه قابل توجه می باشد. در بعضی از موارد رشد ارگانیك پوشش میانی گیاه مانند الیاف نارگیل، غلظت دی اكسید كربن را در طول شب به حدود ppm 1200 افزایش خواهد داد. این موضوع معمولاً مشكلی ایجاد نمی كند؛ چراكه غلظت دی اكسید كربن در روشنایی روز به طور كاملاً سریع افت می نماید.
تراز های تكمیلی برای دی اكسید كربن :
امروزه اكثر پرورش دهندگان شرایط محیطی گلخانه را به وسیلة حسگرهای متصل به یك كامپیوتر مركزی، برای یكپارچه سازی فاكتورهای محیطی مختلف، كنترل می نمایند. یك كنترل كنندة دی اكسید كربن، كه معمولاً یك آنالیزگر گازی مادون قرمز ( IRGA ) می باشد، برای نمایش و كنترل حداقل و حداكثر غلظت دی اكسید كربن در گلخانه مورد استفاده قرار می گیرد. واحد IRGA را می توان به تنهایی یا مثل اكثر موارد در اتصال با یك كامپیوتر كنترل كنندة محیط بكار برد. در مورد اخیر، كامپیوتر كنترل كنندة محیط برای كنترل میزان دی اكسید كربن در اجماع با سطح نور، مرحلة تجدید هوا، و سرعت جریان هوا مورد استفاده قرار می گیرد؛ البته واحد IRGA به یك كالیبراسیون روزمره برای اطمینان از دقت اندازه گیری نیازمند است.
نرخ تأمین دی اكسیدكربن وابسته به پاسخ محصولات و ملاحظات اقتصادی می باشد. در حالت كلی تأمین دی اكسیدكربن به اندازة ppm 1000 در طول روز، هنگامی كه دریچه ها بسته است، توصیه می شود. هنگامی كه دریچه ها به اندازة 10% باز می شوند، می توان تأمین دی اكسیدكربن را قطع یا به مقدار 400 تا ppm 600 كاهش داد. برای به دست آوردن بازده اقتصادی بالاتر می توان غلظت دی اكسیدكربن را با توجه به میزان نور تنظیم نمود. موارد زیر تدابیر توصیه شده برای پروش دهندگان سبزیجات می باشد :
در روزهای آفتابی در حالیكه دریچه هابسته هستند، میزان دی اكسیدكربن را به اندازة 1000 ppm تأمین نمایید.
در روزهای ابری، هنگامی كه میزان نور پایینتر از 2watt/m 40 می باشد، تأمین دی اكسیدكربن را تنها به اندازة ppm 400 در نظر بگیرید.
با این وجود اكثر پرورش دهندگان گل بدون توجه به میزان نور، غلظت دی اكسیدكربن را به طور ثابت در ppm 1000 در نظر می گیرند. كامپیوتر كنترل كنندة محیط را می توان با توجه به میزان نور، برای تنظیم غلظت دی اكسیدكربن برنامه ریزی كرد؛ اما هنگامی كه دریچه ها بیش از 10% باز می شوند و یا با فرارسیدن مرحلة دوم از عملیات فن های خروجی، میزان دی اكسیدكربن را باید در مقدار ppm 400 ثابت نمود.
از آنجا كه به هنگام شب هیچ فتوسنتزی رخ نمی دهد، طبیعتاً احتیاجی به تأمین دی اكسید كربن نمی باشد. در واقع تغلیظ دی اكسید كربن در نتیجة تنفس گیاه صورت خواهد گرفت. بنابراین مشاهدة غلظت دی اكسیدكربن در حدود 500 تا ppm 600 در اوایل صبح نباید غیر عادی به نظر برسد.
دی اكسیدكربن در یك گلخانه به وسیلة مبادلة طبیعی هوا و فتوسنتز كاهش می یابد.
مبادلة طبیعی هوا :
دزرها و منافذ در گلخانه اجازه می دهند هوای بیرون، كه تنها دارای ppm 340 دی اكسید كربن می باشد، به داخل گلخانه نفوذ كند. یك مقدار میانگین برای نفوذ هوا در یك گلخانه می تواند به اندازة تعویض هوای كامل در یك ساعت باشد. برای جبران این رقیق سازی و تثبیت میزان دی اكسید كربن در ppm 1300 ، باید 2m100/2 kg CO0.37 در هر ساعت به محیط گلخانه اضافه شود.
باید توجه داشت كه برای ارتفاع و عرض بیشتر گلخانه، باید مقدار مزبور را تصحیح نمود. یك گلخانه كه دارای پهنای بیشتری نسبت به گلخانة دیگر با همان ارتفاع باشد، حجم هوای نفوذی بیشتری خواهد داشت. برای گلخانه هایی كه دارای پوشش دو جداره (دو جدارة پلی اتیلن یا اكریلیك) هستند، مقدار نفوذ هوا به اندازة 4/1 تا 3/1 حجم هوای گلخانه در یك ساعت را می توان انتظار داشت. برای گلخانه هایی كه دارای تهویة اجباری هستند، اگر فن ها در حال كار باشند، غلظت دی اكسید كربن در مقدار كمتری تثبیت خواهد شد.
فتوسنتز :
گیاهان در طول فرآیند فتوسنتز دی اكسید كربن را مورد استفاده قرار می دهند. نرخ مصرف باتوجه به نوع محصولات، شدت نور، دما، مرحلة رشد گیاه و میزان مواد مغذی متفاوت خواهد بود. یك مقدار میانگین مصرف به اندازة 2m100/hr/kg 0.24-0.12 محاسبه شده است. نرخ بالاتری از مصرف در صورتی كه روز كاملاً آفتابی باشد وگیاهان كاملاً سبز باشند صورت خواهد گرفت.
وقتی كه این دو عامل با هم جمع شوند، با توجه به محاسبات صورت گرفته، می باید برای تثبیت غلظت دی اكسید كربن در ppm 1300 (در یك گلخانه استاندارد) حدود 2m100/hr/kg 0.60-0.50 به محیط آن اضافه نمود. برای یك گلخانه با پوشش دوجدارة پلی اتیلن این مقدار برابر با 2m100/hr/kg 0.35-0.25 خواهد بود. در یك گلخانة شیشه ای تأمین دی اكسید كربن عمدتاً برای جبران رقیق سازی مربوط به نفوذ طبیعی هوا صورت می گیرد؛ در حالیكه برای گلخانه ای با پوشش دوجدارة پلی اتیلن مقدار دی اكسید كربن مورد نیاز برای جبران نفوذ هوا و فتوسنتز به یك اندازه خواهد بود.
ظرفیت مشعل مورد نیاز :
جهت محاسبة ظرفیت مشعلها فقط گاز طبیعی و پروپان در نظر گرفته شده است. این موضوع از آنجا نشأت می گیرد كه این سوختها عمومی ترین سوختهای مورد استفاده در صنعت می باشند. پرورش دهندگانی كه دارای آنالیزگر گاز دی اكسید كربن یا كامپیوتر كنترل كنندة محیط نمی باشند، می بایست اندازة مشعلها را به صورت كاملاً دقیق تعیین كنند. این دقت مخصوصاً در مورد گلخانه های ساده با پوشش معمولی كاملاً ضروری است. در جدول1-2 ظرفیت مشعل های مورد نیاز برای تثبیت ppm 1300 دی اكسید كربن در گلخانه درج شده است. این مقادیر بر اساس نرخهای جبران، كه قبلاً اشاره شد، لیست شده اند. با توجه به مقادیر توصیه شده در این جدول، می توان محاسبه كرد كه وقتی از گاز طبیعی به عنوان سوخت استفاده می شود، رطوبت نسبی به اندازة 3 تا 6 درصد افزایش خواهد یافت. البته این افزایش از حرارت تولید شده توسط مشعلهای 2CO متأثر نخواهد شد؛ به خصوص هنگامی كه درجه حرارت به اندازة یك درجه سانتیگراد افزایش یابد، هیچ تأثیری بر روی رطوبت نسبی نخواهد داشت.



منبع
​

 

[afsoon6282]

دی اکسیدکربن در گلخانه

دی اکسیدکربن در گلخانه

در چه زمان هایی تأمین دی اكسید كربن صورت می گیرد؟
از آنجا كه به طور طبیعی فرآیند فتوسنتز در روشنایی روز صورت می گیرد، تأمین دی اكسید كربن در هنگام شب لازم نیست. با این وجود، در روزهای ابری برای جبران نرخ كمتری از فتوستز، تأمین دی اكسید كربن برای گلخانه توصیه می شود. البته در این صورت به دلیل كاهش نرخ فتوسنتز، تغلیظ دی اكسید كربن به مقدار بیشتری صورت خواهد گرفت. تأمین دی اكسید كربن را باید یك ساعت قبل از طلوع آفتاب آغاز و یك ساعت قبل از غروب متوقف نمود. تأمین دی اكسید كربن هنگامی كه از روشنایی high pressure sedium (HPS) در شب استفاده می شود، به صورت كاملاً جدی توصیه می شود.
اگرچه سطح بهینة دی اكسید كربن با افزایش شدت نور افزایش می یابد، اما این كار با توجه به سرعت باد و برای تثبیت غلظت ppm 1000 وقتی كه دریچه ها بیش از 10 تا 15 درصد باز می باشند (یا اینكه فن های خروجی در حال كار هستند)، اغلب كار بیهوده ای می باشد. مطلب مهم این است كه پرورش دهندگان، دی اكسید كربن را در سراسر گلخانه به صورت یكنواخت توزیع نمایند. گردش هوای اضافی در گلخانه می تواند نرخ توزیع دی اكسید كربن را به وسیلة كاهش لایة مرزی در اطراف سطح برگها افزایش دهد.
جدول ظرفیت مشعل مورد نیاز برای تثبیت ppm 1300 دی اكسید كربن در گلخانه
پروپان گاز طبیعی
2m1000/kw hr/2m1000/3m 2m1000/kw hr/2m1000 L/
گلخانه شیشه ای 36-30 3.4-2.8 24-20 3.4-2.8
گلخانه پلاستیكی 18-15 1.7-1.4 12-10 1.7-1.4



توزیع دی اكسید كربن در گلخانه :
وجود یك سیستم توزیع مناسب دارای اهمیت زیادی است. توزیع دی اكسید كربن عمدتاً به حركت هوا در میان گلخانه وابسته است. این موضوع ناشی از آن است كه دی اكسید كربن در خلال فرآیند پخش نمی تواند مسافت زیادی را طی نماید. به عنوان مثال هنگامی كه برای یك محوطة بزرگ و یا برای چند گلخانة متصل به هم، تنها یك منبع دی اكسید كربن مورداستفاده قرار می گیرد، سیستم توزیع مناسبی باید نصب شود. این سیستم باید به گونه ای طراحی شود كه توزیع یكسانی را در سطح گلخانه، بخصوص زمانی كه از دی اكسید كربن مایع یا دی اكسید كربن مربوط به گاز دودكش استفاده می شود، فراهم نماید. فن های جریان افقی یا سیستم های فن- جت، توزیع یكنواختی را به وسیلة حركت حجم زیادی از هوادر گلخانه (هنگامی كه دریچه های بالایی بسته شده و فن های خروجی در حال كار نمی باشند) فراهم می نمایند. امروزه پرورش دهندگانی كه از دی اكسید كربن مایع یا دی اكسید كربن مربوط به گاز دودكش استفاده می كنند، از سیستم توزیعی با شیر مركزی همراه با لوله های منحصر به فرد، كه دارای سوراخ هایی با فاصله مساوی هستند، استفاده می كنند. این لوله ها در قسمت پایین محصولات (سایه بان) قرار گرفته اند. البته جریان هوا در گلخانه نیز كسب دی اكسید كربن توسط محصولات را افزایش می دهد. در واقع با این كار لایة مرزی اطراف برگها كاهش یافته و مولكولهای دی اكسید كربن به سطح برگها نزدیكتر می شوند.
خسارت ناشی از تأمین دی اكسید كربن بر روی گیاهان :
هرگز نباید اجازه داد كه غلظت دی اكسید كربن در گلخانه از حد مجاز بالاتر رود. غلظت دی اكسید كربن به اندازة ppm 5000 می تواند موجب سرگیجة انسان شود. میزان بالاتر دی اكسید كربن از آنچه كه توصیه شده میتواند موجب از بین رفتن برگهای پیر خیار و گوجه فرنگی گردد. برگهای بنفشة آفریقاییبسیار سخت و شكننده شده و رنگ خاكستری متمایل به سبزی به خود می گیرند. در این حالت اغلب گلبرگها حالت بدشكلی داشته و به طور كامل باز نمی شوند. علائم مشابهی در گلهای فریزی كه برای آنها مشعل های دی اكسید كربن به عنوان منبع تأمین حرارت گلخانه مورد استفاده قرار گرفته اند و به این وسیله مقادیر مفرطی از دی اكسید كربن تولید و به گلخانه وارد شده است مشاهده گردیده است. باید توجه داشت كه به جز در مواقع ضروری نباید از مشعل های دی اكسید كربن به عنوان سیستم حرارتی استفاده نمود.
از آنجایی كه دی اكسید سولفور (ppm 0.2 در هوای اتمسفر) می تواند موجب فساد شدید گیاهان شود، محتویات سولفور در سوخت مورد استفاده نباید بیش از 0.02 درصد باشد. سوختهایی مانند No.2 oil و bunker C (# 6 Oil) برای تأمین دی اكسید كربن مناسب نمی باشند.
اتیلن در غلظت ppm 0.05 و پروپیلن در سطوح بالاتر می توانند موجب پیری زودرس گیاهان خیار و گوجه فرنگی گردند. اتیلن اغلب در اثر احتراق ناقص تولید می شود. در حالیكه تولید پروپیلن معمولاً مربوط به استفاده از پروپان می باشد. خطوط نشت دار تأمین پروپان در گذشته خسارت های مالی جدی به پرورش دهندگان وارد ساخته است. مونو اكسیدكربن (CO) كه معمولاً به خودی خود مسأله ای ایجاد نمی كند، اغلب به عنوان شاخص احتراق ناقص مورد استفاده قرار می گیرد. تجاوز میزان مونو اكسید كربن از ppm 50 در گاز دودكش نشان دهندة وجود اتیلن به مقداری است كه می تواند موجب خسارت شود.
مشعل هایی كه دمای شعلة بالایی دارند، می توانند موجب تشكیل اكسیدهای نیتروژن (NOx و 2NO) شوند. مقادیر بیش از اندازة اكسیدهای نیتروژن می تواند باعث كاهش رشد و حتی از بین رفتن گیاهان شود. باید بویلرهای مجهز به مشعلهایی كه NOx كمی تولید می كنند برای تأمین دی اكسید كربن از گاز دودكش مورد استفاده قرار گیرند.
وجود مقدار كمی از مخلوط 2SO و NOx، خسارت بیشتری از وجود مقادیر بالا از هر كدام از آنها بر گیاهان وارد می كند. استفادة بیش از حد و طولانی مدت از دی اكسید كربن (به خصوص در مورد گوجه فرنگی) می تواند منجر به عدم پاسخ گیاه نسبت به تأمین دی اكسید كربن شود. انقطاع در استفاده از دی اكسید كربن برای چند روز می تواند موجب بهبود پاسخ گیاهان شود.
توجه :
یك كیلوگرم دی اكسید كربن برابر 570 لیتر است.
یك متر مكعب گاز طبیعی می تواند 1000 لیتر (kg 1.8) دی اكسید كربن و 1.4 لیتر آب تولید نماید.
یك متر مكعب گاز طبیعی برابر 0.75 لیتر نفت سفید و برابر یك لیتر پروپان جهت تولید مقادیر یكسان دی اكسید كربن می باشد.


دی اكسید كربن تكمیلی :
دی اكسید كربن تكمیلی مربوط به تغلیظ آن در فضای گلخانه برای فراهم كردن مادة خام بیشتر جهت فرایند فتوستنز است. نور، آب و دی اكسید كربن به وسیلة گیاهان طی فرآیند فتوسنتز، جهت تولید كربوهیدراتها برای رشد و متابولیسم گیاه، مورد استفاده قرار می گیرند. میزان رشد گیاه به تعادل بین ساخت تركیبات بالا انرژی(كربوهیدراتها) از دی اكسید كربن و آب در فرآیند فتوسنتز و بكارگیری این تركیبات توسط فرآیند تنفس گیاه وابسته است.
می دانیم كه مواد خام مورد نیاز جهت فتوسنتز، آب و دی اكسید كربن می باشد. مطالعات بیشماری روی محدودة زیادی از محصولات نشان داده كه، میزان دی اكسید كربن موجود در اتمسفر نرخ فتوسنتز را محدود می نماید. آب احتمالاً یك فاكتور محدود كنندة مستقیم در مورد فتوسنتز نمی باشد. وقتی گیاهان به نقطه پژمردگی می رسند، در بافتهای خود مقادیر كافی آب برای فتوسنتز دارند. با این وجود پژمردگی باعث می شود كه دریچه های دهانی (استومتا) گیاه بسته شوند؛ در نتیجه دی اكسید كربن موجود در بافتها به سرعت مصرف شده و دی اكسید كربن جدیدی نمی تواند به برگها وارد شود. بنابراین تأثیر غیرمستقیم كمبود آّب بر روی نرخ فتوسنتز احتمالاً به وسیلة محدود كردن تأمین دی اكسید كربن صورت می گیرد.
دی اكسید كربن موجود در اتمسفر غلظتی حدود ppm 340 دارد. البته این یك مقدار میانگین است. مقدار غلظت واقعی دی اكسید كربن در یك موقعیت مشخص می تواند متفاوت با این مقدار باشد. تغییرات آب و هوایی موجب 4 تا 8 درصد تغییر در غلظت دی اكسید كربن به صورت روزانه یا فصلی می گردد. این تغییرات ناشی از افزایش یا كاهش تابش خورشید، درجه حرارت، رطوبت نسبی و عبور جریانهای پرفشار می باشد. غلظت دی اكسید كربن در جو همچنین توسط فعالیت های انسانی، مانند سوزاندن سوخت های فسیلی، متأثر می گردد. غلظت دی اكسید كربن معمولاً در نزدیكی شهرها، كارخانجات و فعالیت های احتراقی بسیار بیشتر است.
در یك گلخانه كه پر از گیاه است، غلظت دی اكسید كربن، تا زمانیكه درطول روز تهویه صورت گیرد، از غلظت دی اكسید كربن محیط پیروی می كند. غلظت دی اكسید كربن در طول دورة تاریكی بالا می رود؛ چرا كه گیاهان هیچ دی اكسید كربنی برای فتوسنتز مصرف نمی كنند و به علاوه دی اكسید كربن به واسطة تنفس گیاهان و دیگر ارگانیسم ها تولید می شود. در طول دورة روشنایی كه تهویه صورت نگیرد، غلظت دی اكسید كربن به پایین تر از غلظت آن در محیط افت می نماید.
تجدید هوا، اگر مقدور باشد، می تواند راه مؤثری برای تثبیت غلظت دی اكسیدكربن در گلخانه باشد. با این وجود هنگامی كه در یك گلخانه شدت نور بالا باشد و سرمای بیرون مانع از تهویة مناسب شود، غلظت دی اكسید كربن افت خواهد كرد. در یك گلخانه كاملاً بسته، غلظت دی اكسید كربن تا حدود 150 تا ppm 200 افت می نماید. این مقدار غلظت در نزدیكی نقطة جبران دی اكسید كربن قرار دارد. در این نقطه، دی اكسید كربن تولید شده توسط تنفس گیاه با مقدار مصرف شدة آن در فرآیند فتوسنتز برابر خواهد بود. هنگامی كه نقطة جبران دی اكسید كربن(هرچند به مدت كوتاهی) فرا برسد، رشد گیاهان به مقدار زیادی كاهش می یابد.
مطالعات زیادی نشان داده است كه اگر دی اكسید كربن با غلظتی بالاتر از غلظت آن در محیط در اختیار گیاه قرار گیرد، موجب بهبود رشد گیاه می شود. خصوصاً 3 تا 4 برابر غلظت بیشتر دی اكسیدكربن، رشد گیاه را به اندازة 10 تا 25 درصد افزایش می دهد. دی اكسید كربن تكمیلی موجب افزایش سطح برگها، وزن خشك گیاه، شاخه های جانبی و در بسیاری از موارد موجب كاهش زمان گلدهی می شود. تأمین دی اكسید كربن در طول روز به اندازة 800 تا ppm 1000، برای افزایش رشد بسیاری از محصولات مانند بنفشة فرنگی، گل شمعدانی، گل حن، بگونی، گل اطلسی، گل داودی، گل مینای چینی، و گلهای رز مورد استفاده قرار گرفته است.
در یك گلخانه ممكن است در زمانهای بخصوصی غلظت دی اكسید كربن به پایین تر از سطح محیط كاهش یافته و رشد گیاهان محدود گردد. در یك گلخانه كاملاً درزبندی شده در طول زمستان و درحالیكه دریچه ها كاملاً بسته اند، میزان دی اكسید كربن به طور كامل افت می نماید. در روزهای آفتابی سرد كه تعویض هوای اندكی صورت می گیرد، عمل فتوسنتز گیاهان می تواند سطح دی اكسید كربن داخل را به مقدار زیادی كاهش دهد؛ و به این ترتیب نرخ فتوسنتز محدود می گردد.
از آنجا كه دی اكسید كربن به صورت گاز می باشد، همانند بسیاری از گازها از لحاظ كنترل دارای دشواریهایی می باشد. به محض اینكه محیط گلخانه گرم شود به تجدید هوا نیازمند است، لذا دی اكسید كربن تكمیلی از طریق دریچه ها به خارج رانده می شود. بنابراین اضافه كردن دی اكسیدكربن به محیط گلخانه به شرایط آب و هوایی سرد و ایام بخصوصی از سال محدود می گردد.



منبع
​

 

[afsoon6282]

دی اکسیدکربن در گلخانه

دی اکسیدکربن در گلخانه

دی اكسید كربن – طول عمر گیاه :
تأثیر دی اكسید كربن تكمیلی به زمانبندی، استمرار و غلظت آن وابسته است. بكارگیری دی اكسید كربن تكمیلی در مورد نهالهای تخمی منجر به كاهش زمان نشاكاری، افزایش انباشتگی مادة خشك و سطح برگها، بیشتر از زمانی كه تحت شرایط محیط بیرون قرار می گیرند، می شود. در مورد گیاه بگونیا با آزمایش كردن سطوح مختلف دی اكسید كربن و نور مصنوعی در گلخانه نتایج جالبی به دست آمده است. در صورتیكه بگونیا در معرض ppm 970 دی اكسید كربن، نور ملایم و دمای بالا (80 درجه فارنهایت) قرار گیرد، برداشت نشا چهار هفته طول خواهد كشید. این نتایج نشان دهندة 47% كاهش در زمان لازم برای برداشت نشا در مقایسه با موردی است كه بدون اضافه كردن دی اكسید كربن صورت گرفته است. آزمایش مشابهی نیز در مورد گل شمعدانی و بنفشة فرنگی نشان داده، در صورتیكه دی اكسید كربن به میزان ppm 1000 در دسترس گیاه قرار گیرد، زمان لازم جهت برداشت نشا به میزان دو هفته كاهش خواهد یافت. واكنش گیاهان جوان نسبت به تأمین دی اكسید كربن بسیار بیشتر است. بنابراین زمان سنجی در تأمین دی اكسید كربن دارای اهمیت زیادی می باشد.
دی اكسید كربن- دما :
دمای مناسب می تواند تأثیر قابل توجهی بر میزان پاسخ گیاه نسبت به تأمین دی اكسید كربن داشته باشد. در مورد گل داودی افزایش دمای روزانه و تأمین دی اكسیدكربن (باهم)، موجب افزایش طول ساقه و وزن تر گیاه می شود. این افزایش بیشتر از حالتی است كه هر یك از این عوامل به تنهایی در اختیار گیاه قرار گیرد.
جدول تأثیر دی اكسید كربن و دمای روزانه و شبانه بر وزن تر و طول ساقه در گل داودی
Day-Night Temp °F
CO2 (ppm)
60-70
محیط 60-70
1000 ppm 60-80
محیط 60-80
1000 ppm
وزن تر
‘Souvenir’ 100 132 129 148
‘Pink Champagne’ 100 122 118 133
طول ساقه
‘Souvenir’ 100 117 121 128
‘Pink Champagne’ 100 114 118 126
دمای بالا در شب دارای تأثیر بسیار اندكی بر روی میزان پاسخ گیاه نسبت به تأمین دی اكسید كربن می باشد. مطالعات زیادی نشان داده اند كه دمای بهینة روزانه برای رشد گیاهان، با افزایش غلظت دی اكسید كربن، افزایش می یابد. یك حساب تخمینی نشان می دهد، در صورتیكه دی اكسیدكربن تكمیلی در دسترس گیاه قرار گیرد، دمای روزانه را باید به اندازة 5 تا 10 درجة فارنهایت افزایش داد. یك نتیجة منطقی حاصل از بالا بردن دمای روزانه این است كه می توان تجدید هوا را قطع كرده و دورة غنی سازی را تمدید نمود.
دی اكسید كربن - نور
در رابطه با تأثیر نور روی فتوسنتز باید گفت كه هر گیاهی دارای یك مقدار ماكزیمم شدت نور (منحصر به فرد) می باشد كه میزان بالاتر از آن نرخ فتوسنتز را افزایش نمی دهد. این مقدار را نقطة اشباع نور می نامند. تا زمانی كه شدت نور از مقادیر پایین تا نقطة اشباع نور افزایش یابد، فتوسنتز نیز افزایش خواهد یافت. البته اگر دی اكسید كربن تكمیلی به محیط پرورش گیاه اضافه گردد، نقطة اشباع نور در شدت نور بالاتری به دست آمده و نرخ بیشتری از فتوسنتز حاصل می گردد.
جدول تأثیر نور تكمیلی و دی اكسید كربن بر رشد محصول گوجه فرنگی

Height (cm) % Increase Dry Weight (g) % Increase
Control + Ambient CO2 1/28 ‾ 8/3 ‾
Light + Ambient CO2 3/51 6/82 8/16 1/342
Control + 1500 ppm CO2 2/37 4/32 5 6/31
Light + 1500 ppm CO2 7/55 2/98 2/17 6/352
در حقیقت غنی سازی محیط گلخانه به وسیلة اضافه كردن دی اكسید كربن، رشد گیاهان را در همة موارد به جز در پایین ترین سطوح نور افزایش می دهد. این مطلب دلالت برآن دارد كه حتی در شرایط نوری ضعیف، كه می تواند رشد گیاه را محدود نماید، اضافه كردن دی اكسید كربن می تواند فتوسنتز و رشد گیاه را بهبود بخشد. اضافه كردن نور و تأمین دی اكسید كربن (با هم) برای بهبود رشد گیاه بسیار مناسب است. اضافه كردن نور تكمیلی تأثیر بیشتری نسبت به تأمین دی اكسید كربن بر رشد گیاه دارد. اما پیشرفت كامل زمانی حاصل می شود كه این دو عامل را با هم به كار گرفت.
دی اكسید كربن – مواد مغذی :
با تأمین دی اكسید كربن در شرایط آفتابی و نیز با استفاده از افزایش مواد مغذی در دسترس گیاه می توان رشد گیاهان را تسریع بخشید. غلظت پایین مواد غذایی در محیط كشت موجب كاهش نرخ فتوسنتز و رشد گیاه می شود. در شرایطی كه غنی سازی دی اكسید كربن انجام می شود و به خصوص هنگامی كه توأماً نور تكمیلی هم مورد استفاده قرار می گیرد، كمبود مواد غذایی سریعاً رخ خواهد داد.
باور عمومی بر این است كه تحت شرایط غنی سازی دی اکسید کربن میزان كوددهی را باید افزایش داد. آزمایشات مختلف نشان داده كه در این حالت بعضی از مواد غذایی سریعاً در محیط كشت دچار كمبود می شوند. در حالیكه تغییرات مواد غذایی دیگر بسیار اندك است. بهترین توصیه این است كه پرورش دهندگان از نمایشگرهای نشان دهندة میزان مواد غذایی در خاك و بافتهای گیاه استفاده كنند و سپس برنامه های كوددهی خود را بر اساس نتایج حاصله تنظیم نمایند.



منبع
​

 

[afsoon6282]

راهنمای انواع گلخانه

راهنمای انواع گلخانه

راهنماي انواع گلخانه


احداث گلخانه براي توليد ميوه هاي خارج از فصل و همچنين گل و گياهان زينتي از قرن 17 ميلادي در اروپا آغاز و در سالهاي اخير به منظور استفاده بهينه از منابع خاک وآب و يا اشتغال زايي در سراسر جهان گسترش يافته است.
اين صنعت در استان اصفهان از سال 1340 در منطقه فلاورجان با گلخانه هاي چوبي شروع شــــده و هم اکنون با احداث گلخانه هاي مدرن در سراسر استان, انواع محصولات نظير خيار, گوجه فرنگي, فلفل دلمه اي رنگي, طالبي آناناسي, توت فرنگي, انواع گلهاي شاخه بريده مانند رُز, ژربرا و....... در حال توليد است که علاوه بر تأمين بازارهاي داخلي استان, به ساير استانها و مقداري نيز به خارج از کشور صادر مي گردد.
براي اطلاع رساني مناسب به متقاضيان احداث گلخانه در استان, سازمان جهادکشاورزي اصفهان مجموعه اي تحت عنوان (آشنايي با کشت هاي گلخانه اي) تدوين نموده که حاوي اطلاعات اجمالي از انواع محصولات گلخانه اي سازه ها و چگونگي صدور پروانه تأسيس گلخانه مي باشد. که اميد است مورد استفاده علاقه مندان توليدات محصولات گلخانه اي قرار گيرد.
1- تعريف گلخانه:
گلخانه بخش محدودي از فضاست که در آن کليه عوامل محيطي قابل کنترل بوده و براي کشتهاي متراکم و توليد محصول خارج فصل و يا خارج از محيط طبيعي گياه احداث ميگردد.
2- انواع گلخانه ها :
گلخانه ها از نظر نوع تو ليد و نوع تيپ سازه داراي انواع مختلفي به شرح ذيل مي باشند.
تقسيم بندي بر اساس نوع توليد:
1-2- گلخانه هاي توليدي سبزي و صيفي شامل محصولاتي نظير خيار, گوجه فرنگي, توت فرنگي, فلفل, بادمجان, طالبي, سبزيجات برگي(ريحان- شاهي و........) مي باشد.
2-2- گلخانه هاي توليد گل و گياهان زينتي براي توليد انواع گلهاي شاخه بريده(رُز- ژربرا – گلايول – داودي) وگلهاي آپارتماني مي باشد.
3-2- سالنهاي گلخانه اي توليد قارچ دکمه اي و قارچ صدفي
از نظر نوع سازه گلخانه ها به دو دسته چوبي يا سنتي و مدرن يا فلزي تقسيم مي شوند.
4-2- گلخانه هاي چوبي
اسکلت اصلي اين گلخانه ها از چوب با پوشش پلاستيک مـي باشد. ارتفاع در ايـن سازه هـا 2 تا 3 متر و سيستم گرمايي و تهويه مناسبي ندارد و بدليل ارتفاع پايين مناسب کشت محصولاتي نظير خيار و گوجه فرنگي نمي باشد. مزيت اين گلخانه ها قيمت ارزان احداث هر واحد آن مي باشد ولي بدليل نامناسب بودن محيط داخلي براي رشد گياه معمولاً ميزان توليد در واحد سطح در مقايسه با گلخانه هاي مدرن بسيار کمتر است. بدلايل ذکر شده اين نوع گلخانه ها توسعه نيافته است و گلخانه هاي چوبي که قبلاً احداث شده به تدريج به گلخانه هاي مدرن تبديل مي شوند.
5-2- گلخانه هاي فلزي يا مدرن
اسکلت اين گلخانه ها از فلز است که معمولاً با پلاستيک هاي ضد اشعه ماوراء بنفش (uv) پوشش و داراي سيستم گرمايشي و تهويه مناسب مي باشد. ارتفاع اين نوع گلخانه ها بيش از 5/4 متر است و بدليل شرايط مناسب رشد گياه در اينگونه سازه, عملکرد در واحد سطح نسبت به گلخانه هاي چوبي افزايش دارد
اتصال قطعات در گلخانه هاي فلزي بوسيله پيچ ومهره(پرتابل)و يا استفاده از جوش مي باشد. هزينه واحد گلخانه هاي پرتابل نسبت به سيستم جوشي 20-15% بيشتر است ولي نصب آن آسانتر و تغييرات در سازه راحت تر است. تيپ هاي مختلف سازه هاي موجود, مزايا و معايب در جدول شماره(1) نشان داده شده است.



منبع
​

 

[afsoon6282]

اصول تهویه در گلخانه ها

اصول تهویه در گلخانه ها

اصول تهویه در گلخانه ها

اثرات زيانبار دماهاي بالا به صور مختلفي از جمله عدم استحكام ساقه ، كاهش اندازه گل، تأخير گلدهي و حتي مرگ جوانه نمايان مي شود . حتي زماني كه درجه حرارت بيرون كمتر از درجه حرارت داخل گلخانه است ، جذب گرماي خورشيد دماي گلخانه را تا حد زيانباري افزايش مي دهد . از طرفي دما و رطوبت بالا و عدم تهويه مناسب در محيط گلخانه محيط بسيار مساعدي را جهت رشد و نمو قارچهاي بيماريزا فراهم مي‌آورد . در گلخانه ها عمل تهويه براي تأمين سه منظور اصلي يعني كاهش درجه حرارت ، تأمين گاز كربنيك و تنظيم رطوبت نسبي انجام مي شود . سرعت جابجايي هوا بر حسب فوت مكعب هوا در دقيقه و يا متر مكعب هوا در دقيقه اندازه گيري مي شود . ضرورت انجام عمل تهويه براي كاهش درجه حرارت به جهت جلوگيري از كاهش رشد و باردهي بوته ها است . زيرا افزايش و تجاوز درجه حرارت از دامنه 35-30 درجه سانتيگراد به تدريج و به طور محسوسي باعث سقط گلها و خيارهاي جوان مي شود​

از طرف ديگر همانطوري كه در مبحث مربوطه به ضرورت تزريق گاز كربنيك در محيط گلخانه عنوان شد در بعضي شرايط كه اين عمل ميسر نباشد، آسانترين روش براي افزايش فتوسنتز و توليد در طي روزهاي آفتابي در انجام عمل تهويه و جايگزيني گاز كربنيك مي باشد كه حتي افزايش غلظت اين گاز تا 4 الي 5 برابر ميزان عادي زودرسي و ميزان كل محصول خيار را به طور قابل ملاحظه اي افزايش مي دهد به شرطي كه نور مناسب در محيط وجود داشته باشد​

نكته مهم در انجام عمل تهويه اين است كه توانايي هوا براي كاستن از گرماي خورشيد در گلخانه ها هميشه به وزن هوا مرتبط بوده و به حجم هوا بستگي ندارد . بنابراين در مناطقي كه ارتفاع بالاتر از سطح دريا قرار مي گيرند به جهت رقت هوا در مقايسه با ارتفاعات پايين تر حجم بزرگتري از هوا بايستي از ميان گلخانه جابجا شود تا اثر خنك كنندگي معادل ارتفاعات پايين بدست آيد .از طرف ديگر سرعت جابجايي هوا به شدت نور داخل گلخانه نيز بستگي دارد . با افزايش شدت نور گرماي حاصل از انرژي خورشيد افزايش يافته و در نتيجه سرعت خروج هوا از گلخانه بايستي افزايش يابد​

امروزه در گلخانه ها بيشتر از جريان طبيعي هوا از طريق پنجره هاي جانبي و سقفي عمل تهويه صورت مي گيرد كه اين امر به منظور كاهش هزينه هاست . با توجه به اينكه در گلخانه هاي كوانست هواي گرم بدليل وزن مخصوص كمتر در بالا و طرفين يالهاي گلخانه واقع مي شود بنابراين با نصب دريچه هاي جانبي و سقفي كه به صورت دستي و يا برقي (متصل به سنسور حرارتي گلخانه) باز و بسته مي شود ، تهويه مطلوب انجام پذير است . استفاده از فن هاي مكنده نيز يكي ديگر از راههاي تهويه سريع گلخانه ها است . به طور مبنا هر فن بايستي بتواند در هر دقيقه تمام هواي گلخانه را خارج نمايد . بنابراين در يك گلخانه 500 متري به ارتفاع 20/3 متر كه حجم هوا حدود m3300 است نياز به يك يا چند فن با ظرفيت مجموع هوا 3m1300 در دقيقه مي باشد . بنابراين ظرفيت فن هاي مكنده با فضاي گلخانه بايستي تناسب داشته باشد . در مناطق گرم كشت محصولاتي نظير خيار در تابستان و درون گلخانه بدون انجام تهويه شديد و خنك كردن گلخانه با استفاده از كولر امكان پذير نيست ، چون درجه حرارت محيط به سرعت از حد تحمل گياه تجاوز مي كند . استفاده از كولرهاي خانگي در سطوح محدود و نيز در شرايطي كه رطوبت نسبي پايين باشد امكان پذير است . همچنين در گلخانه هايي كه به فن هاي مكنده هوا مجهزند در طرف ديگر گلخانه با قراردادن پوشال و الياف و عبور آب از روي آن توسط يك ناودان از قسمت فوقاني جريان هواي خنك را به درون گلخانه مكش مي كند . آب پس از عبور از روي پوشال ها مجدداً توسط يك ناودان جمع شده و به درون شبكه اي (مخزني) منتقل مي شود . از درون مخزن توسط يك پمپ كوچك پمپاژ آب به سمت بالا صورت مي گيرد و اين چرخه تكرار مي شود . معمولاً مقدار پوشال لازم حدود يك دهم سطح گلخانه است . يك سيستم ديگر تهويه به نام لوله و فن مشهور است Fan-tube ventilation از يك دستگاه فن مكنده در يك طرف گلخانه ، يك ورودي كركره اي شكل ، يك دستگاه فن ايجاد كننده فشار ، ترموستات كنترل كننده و در نهايت پلاستيك پلي اتيلني كه به صورت رول كه در طول گلخانه امتداد مي يابد ، تشكيل شده است . اساس كار بدين صورت است كه در زمان نياز به خنك كردن و تهويه گلخانه ترموستات فن مكنده را به كار انداخته و همزمان كركره ورودي در طرف ديگر گلخانه بازشده و با ورود هواي بيرون به داخل لوله پلي اتيلن و فعال شدن فن ايجاد كننده فشار هواي خنك داخل لوله به شدت به جريان درآمده و از سوراخ هاي ايجاد شده در لوله به داخل محيط گلخانه فوران مي كند و ضمن مخلوط شدن با هواي گرم محيط را خنك مي‌كند​

​

​

منبع

 

[afsoon6282]

گلخانه ها

گلخانه ها

گلخانه ها

سيستم جديد مه‌ساز به سرعت جاي خود را در گلخانه‌ها باز مي كند. با نصب صحيح سيستمهاي كنترل محيطي همانند مه سازها مي توانيد تأثير مثبتي بر روي افزايش توليد محصولات گلخانه اي خود داشته باشيد.
افزايش توليد محصولات گلخانه اي به متغيرهاي گوناگوني از قبيل دما، رطوبت، نور، كيفيت هوا، تمركز دي اكسيد كربن و وضعيت خاك بستگي دارد. عليرغم اينكه سيستمهاي مه‌ساز نمي توانند بر روي همه اين متغيرها تأثير گذار باشند ولي از سوي ديگر با تنظيم دما و رطوبت در گلخانه مي توانند توليد را افزايش دهند.
با طراحي و نصب دقيق و متناسب با گلخانه و همچنين با تنظيم مقدار مه قادر خواهيد بود تا ضمن خنك كردن گلخانه، رطوبت لازم براي گياهان گلخانه‌اي را مهيا سازيد و در نتيجه از عمل تبخير بيش از حد گياهان جلوگيري كنيد.
دستگاههاي مه‌ساز محيط مناسبي براي رشد، ريشه كردن، جوانه زدن، تكثير و قلمه زدن گياهان، سبزيجات، گلها و دانه‌هاي درختي مهيا مي كنند.
در اين سيستم ديگر نيازي به استفاده از فن و پد نمي باشد چرا كه مه‌سازها قادر به ايجاد محيط مطلوب با توزيع رطوبت بطور يكسان در سرتاسر گلخانه مي باشند.
از جمله مزاياي ديگر اين سيستم، ايجاد محيط مناسب براي فرآيند فتوسنتز مي باشد. همانطور كه مطلع هستيد اين فرآيند از جمله فرآيندهاي حياتي در جهت رشد و نمو گياه مي‌باشد.
با استفاده از اين سيستم مي توانيد انواع مختلف كود، مواد غذايي، حشره كشها و آفت‌كشها را به طور يكسان در سرتاسر گلخانه پخش كنيد كه در اين صورت مواد ذكر شده از طر يق برگها جذب خواهند شد.
دستگاه مه‌ساز نسبت به سازه گلخانه ها هواي محيط و نوع محصول قابل تنظيم مي باشد. اين بدان معناست كه اجزاي مختلف از جمله پمپ، شيلنگ، والو، فاصله و نوع نازلها براي مصارف مختلف قابل تنظيم مي باشند. اين دستگاه قادر است كه رطوبتي به اندازه 1تا 20 ليتر در دقيقه ايجاد كند.
با استفاده از سيستمهاي تصفيه آب ديگر جاي نگراني نيست كه از چه نوع آبي استفاده شود.
شما مي توانيد اين دستگاه را در كنار دستگاه تهويه و يا دستگاههاي گرماساز نصب كنيد، بدون اينكه تأثيري روي عملكرد آن بگذارند.
گياهان بيشتر رطوبت خود را با تبخير از طريق برگها از دست مي‌دهند، همچنين كربن مورد نياز براي رشد را به طور دي اكسيد كربن از طريق برگها جمع مي كنند. با كنترل گياهان از طريق كنترل مؤثر هوا، ‌گياهان سالم‌تر و قوي‌تر با رشد مناسب خواهيد داشت. مه‌سازها بهترين سيستم براي اين منظور مي باشند.
ايجاد رطوبت - Humidification
با استفاده از اين دستگاهها مي توانيد سود كار خود را افزايش دهيد. به اين صورت كه با نصب اين سيستم عوامل محيطي مناسب از قبيل رطوبت، دما و هواي مورد نياز را براي كارگاه، كارخانه، مرغداري, مراكز كشت قارچ و… خود فراهم ساخته ودرپي آن سريعتر به نتيجه دلخواه خود دست خواهيد يافت.
- كارخانه ها و كارگاههاي چوب بري از جمله مكانهايي هستند كه اين سيستم در آنها مورد استفاده قرار مي گيرد. از آنجايي كه رطوبت مورد نياز براي اين مكانها متناسب با آب و هواي منطقه مي باشد. با نصب اين دستگاه از چروك خوردن، ورم كردن تاخوردن و ترك برداشتن چوب جلوگيري مي شود كه نهايتاً منجر به كيفيت و راندمان بالا مي شود.
- همانند ديگر صنايع ، رطوبت در صنايع نساجي نقش حياتي و مهمي را ايفا مي كند با ايجاد رطوبت كافي در اين مراكز مي توانيد قدرت فيبرهاي طبيعي را بالا برده از پراكنده شدن اجزاي ريسندگي جلوگيري كرده الكتريسيته ساكن را از بين برده و از سوي ديگر مواد زايد را كاهش دهيد.
از بين بردن بو و گرد و غبار - Odor & dust
همانطوري كه مي دانيد بوي تركيبات ميكروبي و كمپوستها، دي اكسيد كربن، آمونياك، سولفيد هيدروژن و متان و ... غير قابل تحمل مي باشد. با استفاده از سيستمهاي مه‌ساز از اشاعه اين نوع بوها مي توان جلوگيري كرد، ‌بدين صورت كه ميكروبهاي هوازي متراكم‌‌تر شده و از شرايط غير هوازي جلوگيري به عمل مي‌آيد. از جمله مكانهايي كه مي‌توان از اين دستگاهها استفاده كرد مي توان به مرغداريها،‌ گاوداريها، مراكز تصفيه آب و مراكز دفع زباله اشاره نمود.
از جمله محيط‌هايي كه به طور مبرم به اين سيستم نياز دارند انبارهاي مواد شيميايي و سمي مي باشند كه با نصب اين دستگاه در اين مكانها از اشاعه اين نوع مواد مي توان جلوگيري كرد.
با استفاده از خوشبو كننده هاي طبيعي از قبيل مايع حاوي عطر ليمو و نعناع و ... در اين سيستمها مي توان يك محيط غير قابل تحمل را به يك محيط مطبوع تبديل كرد.
جلوه هاي ويژه - Mistscaping
- با استفاده از مه‌سازها مي توانيد يك محيط كاملاً معمولي را به صحنه اي زيبا، مهيج چشم نواز و دلپذير تبديل كنيد.
- با طراحي منحصر به فرد اين سيستم مي توانيد آن ن ررا به راحتي در جاهاي مختلف نصب كنيد.
- از اين سيستم مي توانيد در محيط هاي مسكوني، تجاري، كشاورزي و صنعتي استفاده كنيد و محيط اطراف خود را به محيط متفاوت و دلپذيري تبديل كنيد.
فن هاي خنك كننده - Cooling fan
بيش از 50 سال است كه از اين سيستم در سراسر جهان مورد استفاده قرار می گیرد و از جمله مزاياي آن مي‌توان به سرمايش و خنك كردن هوا، رطوبت زني، تصفيه هوا، غبارگيري، كنترل دود و كنترل بو نام برد.
نحوه كاركرد اين سيستم بسيار ساده است. آب به صورت ذرات ميكروني بسيار كوچك حتي كوچك تر از 50 ميكرون يعني كمتر از قطر موي سر انسان اسپري مي شود و با فن بسيار قوي اين ذرات آب به هوا پرتاب شده و هوا را خنك مي كند. اسپري كردن آب در اين سيستم مي تواند در مناطق خشك بيش از 35 درجه فارنهايت (5/19 درجه سانتيگراد) هوا را خنك كند.
Cooling fan مي تواند در محيط هاي باز و نيمه بسته كه تبادل هوا بسيار زياد است بهترين و ارزانترين انتخاب باشد. به عنوان مثال يك رستوران يا چايخانه سر باز و يا كارگاهي كه در فضاي آلوده صنعتي قرار دارد را به سختي مي توان خنك نمود يا بعضاً از نظر اقتصادي مقرون به صرفه نمي باشد. اما اين سيستم علاوه بر تصفيه هوا، خنك كننده خوبي هم به شمار مي‌آيد و شايد تنها انتخاب باشد.

​

منبع

 

[afsoon6282]

گلخانه پلاستیکی

گلخانه پلاستیکی

گلخانه پلاستیکی

گلخانه هاي پلاستيكي كه توسط روفوپا طراحي مي شوند مخصوصا براي محصولات باغباني مناسب هستند. با توجه به محدوده گلخانه پلاستيكي و بسته به نوع محصول اب و هوا و بودجه هر يك از متقاضيان ما مي توانيم گلخانه هاي زير را طراحي كنيم:
گلخانه گوتيك و مولتي اسپن (به هم پيوسته)
موازي يا نوع المريا
تونل كوچك (ميني تونل)
گلخانه مولتي اسپن (به هم پيوسته) و گوتيك
با سيستم تهويه هواي سقفي تكي يا دوبله
مزيت استفاده از اين گلخانه ها:
دوام سازه و مقاومت آن در مقابل زنگ زدگي: شامل تمامي اجزاء سازه در تماس با زمين كه آنها همه گالوانيزه مي باشند.
سيستم استفاده از پروفيل هاي آلومينيومي كه براي فيكس كردن پوشش پلاستيكي استفاده مي شود و دست يابي به سيستم منع نفوذآب به داخل گلخانه.​

منبع

 

[afsoon6282]

چگونگی ساختار گلخانه

چگونگی ساختار گلخانه

چگونگی ساختار گلخانه

گلخانه
GREENHOUSE
گلخانه عبارت از ساختمانی است که در آن حرارت، رطوبت، نور و ميزان گاز کربنيک قبل کنترول است. درون آن نباتات را می توان در تمام سال، به ويژه در خارج از فصل پرورش داد. بعضی از محصولات را پيش رس کرد و يا برای تمام يا قسمتی از سال گياهان را از آب و هوای نامناسب دور نگهداشت. گلخانه عموماً از اجزأ زير تشکيل شده است:
الف – چهارچوب گلخانه:
اسکلت گلخانه از مجموعه پايه هائی است که به فاصله حدود 3 متر از يکديگر قرار دارند و از تيؤ های سقف تشکيل شده است. در اطراف گلخانه ديواری به ارتفاع 60 تا 90 سانتی متر قرار دارد که از چوب يا سمنت ساخته شده است.
سقف گلخانه بايد دارای لبه هائی باشد که از ريزش آب باران بر روی بدنه گلخانه جلوگيری کند. در قسمت انتهائی سقف بعضی از گلخانه ها برای دسترسی به قسمتهای مختلق سقف محلی وجود دارد که هواکشهای گلخانه در نزديکی آن قرار دارد. در انتخاب مواد برای اسکلت گلخانه بايد استحکام، دوام و هزينه نگهداری را در نظر گرفت. موادی که معمولاً در ساختن اسکلت گلخانه از آنها استفاده می شود عبارت اند از: چوب، آهن، فولاد و آلو مينيم.
ب- پوشش شفاف گلخانه:
از آنجايکه عبور نور از شيشه به بهترين وجه صورت می گيرد، برای پوشش گلخانه به ميزان زياد از شيشه استفاده می شود تا گياهان درون گلخانه از نور خورشيد حد اکثر استفاده را بنمايند. امروزه برای پوشش از پلاستيک نيز استفاده می گردد. مهمترين مواد پلاستيکی برای پوشش عبارت اند از پولی اتيلن Polyethylen يا پلاستيک معمولی که نور را نسبتاً خوب عبور می دهد اما دوام آن کم است . پلی وانيل کلرايد Polyvinylchloride (p.v.c) (پی-وی-سی) که دوام آن بيشتر از پلی اتيلن است و نور را هم بيشتر عبور می دهد. اما به تدريخ سفيد می شود و گرمتر از پلی اتيلن است.
پلی استر Polyester که به اندازه شيشه از خود نور عبور می دهد و شفاف هم باقی می ماند اما خيلی گران است و بالاخره فايبر گلاسFEBERGLASS که دوام زيادی دارد و چندين سال می توان از آن استفاده کرد ولی به تدريج، در عرض چند سال شفافيت آن کم می شود و از همه انواع پلاستيک گرانتر است.
پ- سکو ها يا تاقچه های گلخانه:
اين تاقچه ها بمنظور کنترول بهتر شرايط محيطی و و باز ده بهتر داخل گلخانه ساشته می شود. با آنکه ارتفاع و بخصوص عرض تاقچه ها بسته به نوع گياهی که پرورش داده می شود ، متفاوت است. معمولاً ارتفاع تاقچه ها بين 85 تا 90 سانتی متر می گيرند و در ساختمان آنها از چوب ، سمنت و غيره استفاده می شود.
ت- راهروهای گلخانه:
راهروی های گلخانه بايد به اندازه ای باشد که در بارار عبور و مرور کارگران و وسايل و همجنين کار های درتسی اشکالی فراهم نشود. معمولاً عرض راهرو را 60 تا 70 سانتی متر می گيرند.
ث- هواکشهای گلخانه:
برای تهيه گلخانه دريچه هائی در طرفين جانبی يا در سقف گلخانه درست می کنند، با دست يا به طور خودکار (با استفاده از ترموستات و موتور های برقی)باز و بسته می شوند.
ج- اطاق کار گلخانه:
هر گلخانه يا مجموعه از گلخانه ها بايد دارای اطاقی باشند که در آن وسائلی از قبيل خاک، شن، پيت(1)، کود کيمياوی، ابزار کار، گلدان، حشره کش و قارچ کش، ميز درجه بندی، و بسته بندی گلها و غيره وجود داشته باشد.
تقسيم بندی گلحانه از نظر نوع ساختمان
طبقه بندی گلخانه ها از نظر ساختمان گلخانه ها بر حسب احتياج ممکن است از نوع ساختمان به اشکال مختلف ساخته شوند:
الف- گلخانه يکطرفه:
اين گلخانه معمولاً در کنار ديوار ساخته می شود و به طوری که ديوار شمالی آن با مصالح ساختمانی بنا شده و ديوار های شرقی و غربی آن نيز تماماً يا نصف از چوب ساخته می شود. ديواره جنوبی گلخانه کوتاهتر از ديواره شمالی آنست. بنابر اين گلخانه دارای سقف شيشه ای شيب دار است. زاويه سقف با سطح زمين 30 تا 55 درجه می باشد.
به طور کلی مقدار شيب سقف بستگی به عرض جغرافيايی محل دارد. بدين معنا که در نيمکره شمالی هر چه محل جغرافيائی از خط استوا دور تر باشد، سقف مايلتر و هر چه جنوب تر باشد زاويه که سقف به سطح زمين تشکيل ميدهد، کمتر است. زيرا حد اکثر استفاده از نور خورشيد در گلخانه موقعی صورت می گيرد که نور به طور عمودی بر سطح گلخانه بتابد و چون هرچه به طرف قطب نزديکتر شويم، اشعه خورشيد به صورت مايل تر می باشد. بنابر اين توصيه می شود که در ساختمان گلخانه شيب لازم رعايت گردد. معمولاً درب گلخانه در ديواره شرقی يا غربی گلخانه قرار دارد شکل و ابعاد يک گلخانه يک طرفه در شکل 2 نشان داده شده است.
ب- گل خانه نيمه دو طرفه:
در اين گلخانه سقف از دو طرف شيب دارد و ديوار شمالی آن بلند تر از ديوار جنوبی است، بنابر اين دو طرف شيب دار سقف از نظر اندازه نا مساوی است به طوری که مرتفع ترين نقطه سقف گلخانه به اندازه يک سوم عرض گلخانه با ديوار شمالی فاصله دارد. در اين حالت لازم است که پايه های آهنی در زير مرتفع ترين نقطه سقف قرار گيرد تا سقف را مستحکم نگهدارد. ديواره شمالی گلخانه را به اندازه 70/1 تا 3 متر از ديواره جنوبی بلند تر مسی سازند.
پ- گلخانه دو طرفه:
جهت اين نوع گلخانه شمالی جنوبی است و ارتفاع ديواره های جانبی گلخانه در تمام جهات باهم مساوی است. سقف گلخانه از دو طرف هم شيب و هم اندازه است. ارتفاع سقف در بلند ترين نقطه آن معمولاً 5/2 تا 5/3 متر و عرض آن بين 3 تا 6 متر است. شکل و ابعاد يک گلخانه دو طرفه بزرگ در شکل 3 داده شده است.
ت- گلخانه دو جداره:
اين گلخانه ها در مواقعی که به حرارت ثابت و رطوبت نزديک به اشباع نياز است(مثلاً برای پرورش ارکيده ها) ساخته می شود، پوشش اين نوع گلخانه ها از دو لايه شيشه ای به فاصله 5 سانتی متر از يکديگر تشکيل شده که فاصله بين دو جدار شيشه ای به صورت عايق عمل کرده، تقريباً در تمام قسمتهای گلخانه حرارت يکنواخت می شود.
طبقه بندی گلخانه ها از نظر حرارت:
از نظر درجه حرارت گلخانه ها را به گروه های زير تقسيم می کنند.
الف- گلخانه گرم:
در اين نوع گلخانه که برای نگهداری و پرورش نباتات گرمسيری به کار می رود، دما 18 تا 25 درجه سانتی گراد و رطوبت ناشی از آبياری گلدانها مقداری بالاتر از محيط خارج است.
ب- گلخانه تکثير يا گلخانه گرم و مرطوب:
اين نوع گلخانه که برای ازدياد بذر نباتات گرمسيری، پيوند انواع درختان و درختچه ها در زمستان و گاهی جهت ريشه دار کردن قلمه ها مورد استفاده قرار می گيرد، دارای دمائی برابر با گلخانه رطوبت بالا و نزديک اشباع است. در مناطقی که زمستان سخت دارند کف اين نوع گلخانه ها را به اندازه 75 تا 100 سانتی متر پائين تر از سطح زمين می سازند تا تعغيرات حرارتی خارج ، کمتر بر روی آن اثر بگذارد.
پ- گلخانه نيمه گرم يا معتدل:
اين نوع گلخانه برای پرورش گياهان مانند بگونياBEGONIA و گلوکسينياGLOXINIA که تا حدود نسبت به سرما زمستانه اساس می باشند يا نباتات مانند فيلو دندورن PHILLODENDRON که تابستان را در هوای آزاد گزرانده و زمستان به گلخانه آورده می شوند، مورد استفاده قرار می گيرد و دارای دمائی برار 12 تا 15 درجه است.
ث- گلخانه خنک:
اين نوع گلخانه برای پرورش نباتات مانند مرکبات، نخلهای زينتی، ياس رازقی، کاغذی، کاکتوس ها و گياهان گوشتی که هنگام زمستان بايد در محل گرمتر از هوای آزاد نگهداری شوند بکار ميرود. دما در اين نوع گلخانه از 6 تا 10 درجه سانتی گراد است و در شب های سر زمستان در صورت لزوم بايد به کمک وسايل گرم کن از پائين آمدن درجه حرارت از 6 درجه سانتی گراد جلوگيری کرد.​

منبع

 

[afsoon6282]

چگونگی ساختار گلخانه

چگونگی ساختار گلخانه

عوامل محيطی مهم در گلخانه
مهمترين عوامل محيطی مهم در درون گلخانه عبارتست از:

الف- نور:
شدت، مدت تابش و کيفيت نور برای گياه اهميت دارد. شدت نور لازم در گلخانه با نوع گياه فرق ميکند. در زمستان که نور طبيعی کم است می توان از نور مصنوی استفاده کرد. برای اين منظور لامپ های خاصی به نام GRO-LUX به کار می برند. در تابستان باين از شدت زياد نور آفتاب در گلخانه کاست و بدينوسيله دمای گلخانه را کاهش داد. اين کار با پاشيدن دوغاب از گل (خاک و آب) بر روی شيشه های گلخانه و يا پوشاندن سطح خارجی آن با ترپان يا بوريا امکان پذير است. مدت تابش نور به احتياجات گياهی که در گلخانه نکاهداری می شود، بستگی دارد. مثلاً گل بنت قونسول روز کوتاه، گل کيفی روز بلند و ميخک بی تفاوت به طول روز است. کيفيت نور مربوط به ترکيب طول موجهای نور می شود که به ويژه هنگام از نور مصنوعی بايد با احتياجات گياه برای فتو سنتز يا فتوپريوديسم متناسب باشد.
ب- دما(درجه حرارت):
کنترول دمای گلخانه بسيار مهم است و با رشد گياه رابطه مستقيم دارد. در گلخانه ها به دمای شبانه اهميت بيشتری داده می شود. مقدار دمای لازم بستگی به نوع نبات دارد. مثلاً دمای شبانه برای گلهای ميخک و ميمون 10 درجه سانتی گراد برای بنت قونسول 15 درجه سانتی گراد و برای گياهان برگ زينتی 21 درجه سانتی گراد است. دمای روزانه گلخانه در روزهای ابری بايد 3 درجه و در روز های آفتابی 6 تا 9 درجه بيشتر از دمای شبانه باشد. درجه حرارت بر روی اعمالی مانند فوتوسنتز، تنفس تشکيل امينو اسيد ها و پروتين ها- تبخير و تعرق رشد و نمو گياهی – گل دهی و رنگ برگ گياهان داخلی گلخانه تاثير دارد.
پ- رطوبت:
از آنجا که بسياری از اعمال فيزيولوژيکی و متابوليکی در محيط آبگونه صورت می گيرند، در زندگی گياهی آب عاملی مهم محسوب می شود. آبياری در گلخانه ممکن است از بالا(با دست و يا آب پاشی مکانيکی) و يا از پائين (با وسايلی که در زير خاک قرار می گيرند) انجام شود.
ت – رطوبت نسبی:
رطوبت نسبی گلخانه در روز بايد بالا نگهداشته شود و در شب کاهش يابد. ازدياد رطوبت نسبی با استفاده از کولر های آبی با سيستم آب فشانی (غبار آب) انجام می گيرد. کاهش رطوبت نسبی با استفاده از بادبزنهای برقی، باز گذاشتن دريچه ها، گرم کردن گلخانه و پوشاندن راهروها با سمنت جهت کاستن تبخير سطحی امکان پذير است.
ث - تهويه (تغير و کشيدن هوا):
تهويه گلخانه از جنبه های گوناگون حائز اهميت است. مثلاً بدينوسيله اکسيژن لازم برای تنفس تامين می گردد و يا از تجمع گاز های سمی در گلخانه جلوگيری می شود.
ج – خاک:
از عوامل مهم در گلخانه خاک است. اهميت خاک در حفظ گياه، تامين آب و قسمتی از مواد غذائی آن می باشد. زد عفونی کردن خاک يکی از کار های مهم گلخانه ای است که با استفاده از حرارت (بخارآب، آب گرم و حرارت خشک) و مواد شيميائی فرم الدئيد، کلر و پيکرين يا گاز اشک آور، متيل برومايد انجام می شود.
وسايل گلخانه
وسايل که در تاسيسات گلخانه ای مورد استفاده قرار می گيرند قرار ذيل می باشند.
الف- وسايل گرم کننده و اندازه گيری حرارت:
گلخانه های قبلاً به وسيله کوره ای که سوخت آن غالباً ذغال بود گرم می شد. اين کوره ها به وسيله دود کشی به هوای آزاد وصل می شد. امروز در اکثر نقاط ايران برای گرم کردن گلخانه از بخاريهای نفتی يا گازی استفاده می کنند که دود کش آن حتماً بايد به هوای بيرون وصل باشد. تا گاز های مضر حاصله از نفت و گاز ، صدمه ای به گياهان داخل گلخانه نرساند از ميان انواع سوخت گلخانه(ذغال، نفت و گاز) هيچکدام را نمی توان برای تمام گلخانه ها توصيه کرد چون هر انتخابی بستگی به عواملی مانند هزينه هر واحد حرارتی، هزينه های حمل و نقل، موجود بودن سوخت مورد نظر، وسايل مورد نياز و کارگر دارد. در گلخانه های جديد بخصوص در سطح تجارتی، مواد سوختنی در يک ديگ بخار سوزانده می شود و حرارت به صورت آب گرم و يا بخار در گلخانه توزيع می گردد. آب گرم يا بخار به وسيله لوله هائی که اغلب ار کنار ديوار های جانبی و از زير تاقچه های گلخانه می گذرد، گلخانه را بطور يکنواخت گرم ساخته سپس به دستگاه حرارت مرکزی برگشته و مجدداً گرم می شود. انتخاب بخار و يا آب گرم با در نظر گرفتن مزايا و يا معايب هر کدام صورت ميپذيرد بطور کلی در گلخانه های بزرگ از بخار و در گلخانه های کوچک از آب گرم استفاده ميکنند، چنانکه در يک سيتم در دمای بالا و تحت فشار زياد از آب گرم استفاده شود، باز ده آن مانند بخار خواهد بود . در صورت استفاده از بخار آب در گلخانه ميتوان جهت زد عفونی کردن خاک و وسايل گلخانه نيز از آن استفاده کرد.
ديگ های بخار انواع مختلف دارند و معمولاً بخار آبی با فشار بالاتر از 8 بار (1)BAR (اتمسفر) با آب گرمی با دمای 77 الی 88 درجه سانتی گراد (بدون فشار) يا 127 درجه سانتی گراد (تحت فشار) توليد می کنند، ظرفيت ديگ بخار با قوه اسب بيان می شود که هر قوه اسب بر ابر با حرارت معادل 33475 بی –تی – يو (B.T.U) BRITISH THERMAL UNIT در ساعت است.
اندازه مورد ديگ بخار بستگی به اندازه سطح زير بنا و سطح خارجی گلخانه، دمای مورد نياز گياه تحت پرورش و حد اقل درجه حرارت خارج از گل خانه دارد، دمای گلخانه توسط دما سنج ها بايد در سطح گياه قرار گيرند، تا حرارت واقعی محيط اطراف گياه را نشان دهند. در گلخانه های از دما سنج هائی که حرارت شبانه روز را بطور مداوم ثبت کرده و گاهی با رطوبت سنج همرا ه می باشد نيز برای اندازه گيری دقيق نوسانات حرارتی شبانه روز استفاده می شود.
ب- وسايل خنک کننده:
در روز های گرم تابستان برایپائين آوردن درجه حرارت گلخانه علاوه بر سايه دادن و آبپاشی روی گياهان و کف گلخانه که قبلاً بحث شد ميتوان از کلر های آبی يا گازی نيز استفاده کرد. معمولاً اول را برای گلخانه ای ترجيح ميدهند زيرا رطوبت ضروری فضائی گلخانه را نيز تامين ميکند.
از اوايل سال 1950 طريقه ديگری بنام سيستم پوشال و پنکه برای خنک کردن گلخانه مداول شد در اين سيتم پوشال های که همواره مرطوب در يک طرف گلخانه، و در طرف مقابل آن هوا کش های برقی نسب مي گردد وقتی هوا کش های کار ميکنند هوا خارجی از روی پوشال های مرطوب عبور کرده خنک و مرطوب گشته وارد گلخانه می شود و هوای گرم توسط هوا کش ها خارج می گرددن به بدينوسيله دمای گلخانه پائين می آيد.
از سيستم آب فشانی که در آن آب با فشار وارد لوله های شده و از فواره يا آب پخش کن های که آب را بصورت زرات ريز در آورده و بصورت غبار مانند در گلخانه پخش می کنند نيز برای خنک کردن گلخانه استفاده می گردد. در بعضی از گلخانه های ميتوان ترکيب ازسيستم پوشال و پنکه و سيستم آب فشانی را بکار گرفت.
پ – وسايل تهويه:
تهويه گلخانه اغلب با باز کردن دريچه های گلخانه که در قسمتهای جانی يا در سقف قرار دارند انجام می شوند. هنگام تهويه چون هوای گرم که به علت سبکی بالا می رود در دريچه های بالای گلخانه خارج می شود و هوای سرد که از دريچه های جانبی وارد می شود پائين باقی می ماند. دمای گلخانه کاهش می يابد. بنا بر اين بايد تهويه گلخانه را با در نظر گرفتن دمای مورد نياز در گلخانه انجام داد. با توجه به مشکلات که از نظر دسترسی به دريچه های بالای گلخانه موجود است، معمولاً زنجير های به دريچه ها وصل می کنند تا از پائين باز و بسته شود. اخيراً اينکار بطور اتوماتيک نيز انجام می شود. موتور های ساخته شده است که با ترموستات کار می کند و هنگام يکه دمای گلخانه از حد مورد نظر بالا تر يا پائين تر برود ترموستات ماشين را روشن کرده، دريچه های تهويه باز يا بسته می شوند. از سيستم پوشال و پنکه و نصب هوا کش نيز برای تهويه گلخانه استفاده می گردد.
ت – وسايل آبياری و اندازه گيری و رطوبت:
در گلخانه علاوه بر آبياری دستپاش و سيستم آب فشانی و بطور اخص برای ريشه دار کرده قلمه ها در گلخانه های تکثير بکار می رود از آبياری قطره نيز استفاده فراوان می شود. در گلخانه ها معمولاً آبياری قطرئی بدين ترتيب انجام می شود که يک مخزن آب که توسط لوله های به گلدان ها متصل است به تدريج از آب پر شده آنگاه شناور آن بکار آفتاده و آب را به داخل لوله های آبياری می فرستد. ميزان وارد شدن آب بر مخزن بر حسب احتياج گياه تنظيم می شود در نوع ديگری آز آبياری خوکار، گلدان های گلخانه آب مورد نياز خود را از شن مرطوب به قطر 10 سانتی با فتيله يک سر آن در يک مخزن آب قرار دارد و سری ديگری آن در 5 سانتی متری زير لايه شن قرار می گيرد تا شن را دايماً مرطوب نگه دارد، گلدان ها، آب مورد نياز خود را از اين لايه جزب می کنند. از وسايل ديگری که در سيستم آبياری گلخانه ها استفاده می شود، دستگاه های رقيق کننده کود مايع است در اين سيستم نصب مشخص از کود مايع در محفظه دستگاه آبياری قرار گرفته با آب مخلوط می شود و گياهان بطور يکنواخت کود مورد نياز را همراه با آب دريافت می دارند.
ث – وسايل زد عفونی کننده خاک:
ضد عفونی کردن خاک بر عليه بذر علفهای هرز-نماند ها-قارچ ها و باکتريا ها توسط حرارت يا مواد شيميائی انجام می شود. ضد عفونی با بخار توسط دستگاه استرليزه کردن (يا به بيان دقيق تر پاستوريزه کردن)خاک انجام می شود که عبارت از دستگاه است که می توان درب آن ار محکم بست و در آن لوله يا لوله های سوراخ دار در خاک قرار داد. بخار آبی که در قسمت گرم کننده دستگاه ايجاد و به لوله های وارد می شود از اين سوراخ ها خارج شده و خاک را استريل می کنند. خاک بايد مرطوب باشد ولی نه لائی يا خيس و به مدت 30 دقيق از دامائی60 تا 80 درجه سانتی گراد برخوردار شود. برای مقادير کم خاک جهت مصرف در خانه و غيره، پختن خاک نير امکان پذير است در اين حالت خاک بايد به اندازه حرارت بی بيند که اگر يک سيب زمينی خام درون خاک قرار ديهم پخته شود. هنگام ضد عفونی کردن با بخار نيز می توان به وسيله سيب زمينی دما را آزمود، هنگاميکه از مواد شيميائی برای ضد عفونی خاک استفاده می شود، در مورد مواد محلول مانند فرمالين، روش کار بدينترتيب است که محلول 2% فرمولين تجارتی (غلضت 4%) را به ميزان 20 تا 40 ليتر در متر مربع (يا 100 ليتر در متر مکعب خاک)بر روی خاک می پاشند و بلافاصله آنرا با پلاستيک يا ماده ديگری که برای هوا نفوذ ناپذير باشد به مدت 24 ساعت يا بيشتر می پوشاند. پس از آن بايد دو هفته برای تهويه و خشک شدن خاک صبر کرده، سپس بذور را در آن کاشت در مورد مواد گازی مانند متيل برومايد بايد توجه داشت که اين گاز بسيار فرار و برای انسان مضر است بنا بر اين بايد با احتاط کامل مصرف گردد. نحوه کار بدين ترتيب است که خاک را کاملاً با 5/0 تا 2 کيلو گرام در هر 10 متر مربع به خاک تزريق می کنند. اطراف پلاستيک را برای جلوگيری از خروج گاز های با خاک می پوشانند. و به مدت 48 ساعت نگهداری می کنند. بعد از ضد عفونی و قبل از کاشت، لازم است مدت خاک را تحت تهويه قرار داد


منبع


​

 

[afsoon6282]

مديريت انرژي در گلخانه

مديريت انرژي در گلخانه

مديريت انرژي در گلخانه

با توجه به افزايش روزافزون قيمت انواع انرژي، لزوم بهره‌وري بهينه از اين نهادهء مهم بيشتر از گذشته مطرح مي‌شود. در گلخانه‌هاي ايران از اين نهادهء مهم كه بيشتر به صورت گازوئيل مي‌باشد استفاده مناسب نمي‌شود. براي كاهش و بهينه‌سازي مصرف سوخت در فصول سرد سال اقدامات زير لازم است انجام گيرد:
-1 اختلاف دما در شب مي‌يابد چندين درجهء سانتي‌گراد از روز پايين‌تر باشد. براي انجام اين كار بايد از ترموستاتهاي مخصوص گلخانه كه به صورت اتوماتيك عمل مي‌كنند استفاده كرد. با استفاده از اين ترموستاتها ميزان توليدات گياهي مي‌تواند حتي تا 50 درصد نستب به حالت اول افزايش يابد. -2 ايجاد جريان هوا به صورت ملايم (حداكثر تا 1m/s) در داخل گلخانه با اين عمل دو مشكل برطرف مي‌شود: الف - با جريان هوا، شيب حرارتي ايجاد شده در داخل گلخانه به علت توليد موضعي آن، شكسته شده و در نتيجهء كاهش اختلاف دماي سطح تبادل‌كننده(پوشش پلاستيكي گلخانه) با خارج از گلخانه، شدت انتقال دما كمتر و از طرف ديگر طول عمر پوشش گلخانه حداقل چند ماه افزايش مي‌يابد. البته كاهش شديد مصرف سوخت را نيز در پي دارد. ب - با جريان هوا، شيب غلظتي CO2 كه در اطراف برگ در حدود 200PPm و چند سانتي‌متر بالاتر در حدود 340ppm مي‌باشد، شكسته شده كه در نتيجه ميزان تثبيت مادهء خشك در واحد زمان به نحو چشمگيري افزايش مي‌يابد. -3 تزريق مصنوعي گاز دي‌اكسيدكربن: جرا كه با افزايش CO2 دو عمل همزمان صورت مي‌گيرد:الف - با افزايش ميزان CO2 از حدود 340PPm به حدود 1000PPm سرعت رشد(CGR) در حدود 50 درصد افزايش پيدا مي‌كند كه اين عمل زمان توليد را پايين مي‌آورد. ب - با افزايش ميزان CO2 تا حدود 1200PPm، اثر گلخانه‌اي در داخل گلخانه تشديد شده در نتيجه نوعي عايق حرارتي به وجود آمده و ميزان تثبيت انرژي تابشي را حداقل 4 برابر افزايش مي‌دهد. -4 انتقال سيستم حرارتي گلخانه به خارج از آن محيط.

منبع

 

[afsoon6282]

سيستمهاي توليد فضاي سبز ( گلخانه ها)

سيستمهاي توليد فضاي سبز ( گلخانه ها)

سيستمهاي توليد فضاي سبز ( گلخانه ها)

گلخانه هاي خورشيدي محلي براي پرورش گلها و گياهان بوده و در فصول سرد براي اين منظور و بعنوان يك منبع حرارتي براي گرمايش ساختمان مورد استفاده قرار مي گيرند. اندازه و ابعاد گلخانه هاي خورشيدي برحسب نياز و محل استفاده متغير بوده و در طرحهاي گوناگون و بوسيله اشخاص و يا گروههاي مختلفي طراحي و ساخته شده اند و بسياري از اين طرحها خيلي موفق بوده و حتي در زمستان تقريبا 100% بوسيله خورشيد گرم مي شوند.
معمولا گلخانه ها در قسمت جنوبي ساختمان ساخته مي شوند تا بتوان اضافه حرارت خورشيدي گردآوري شده در آنها راجهت گرم كردن ساختمان به داخل هدايت كرد. هواي گرم گلخانه ها بعلت تنفس گلها و گياهان مرطوب گرديده و لذا موجب بهبود شرايط هواي ساختمان مي گردد. بعلاوه با ايجاد جريان طبيعي بين هواي داخل ساختمان وگلخانه، گاز كربنيك و بوي بد موجود در هوا توسط گياهان جذب شده و هواي ساختمان براي ساكنين آن، گرم و مطبوع مي شود. بعلاوه وجود يك گلخانه درقسمت جنوبي ساختمان علاوه بر توليد و نگهداري گلها و گياهان، نماي خارجي وداخلي ساختمان را نيز زيباتر مي نمايد.
برجهاي نيرو و نيروگاههاي خورشيدي
نيروگاههاي خورشيدي كه انرژي خورشيدي را به برق تبديل مي كنند در آينده با مزاياي قاطعي كه در برابر نيروگاههاي فسيلي و اتمي دارند مشكل برق و تا حدودي مشكل كم آبي را بخصوص در دوران تمام شدن نفت و گاز حل خواهند كرد. تاسيس و بكارگيري برجهاي نيرو آينده اي پر ثمر و زمينه اي گسترده را براي كمك به خودكفائي و قطع وابستگي كشور فراهم خواهد كرد. دلايل بسيار روشن در برتري برجهاي نيرو كه قسمتي از نيروگاههاي خورشيدي را تشكيل مي دهند، نسبت به نيروگاههاي فسيلي و اتمي را مي توان بترتيب زير خلاصه كرد:
توليد برق بدون مصرف سوخت
نيروگاه هاي خورشيدي احتياج به سوخت ندارند زيرا فقط از انرژي خورشيدي براي توليد برق استفاده مي كنند. برجهاي نيرو با سيستم ساده و بخصوص ذخيره انرژي، شبها هم كار ميكنند. برخلاف نيروگاههاي فسيلي كه قيمت برق توليدي آنهاتابع قيمت نفت بوده و هميشه درحال تغيير مي باشد، در نيروگاه هاي خورشيدي اين نوسان وجود نداشته و مي توان بهاي برق مصرفي را براي مدت طولاني ثابت نگهداشت.
عدم احتياج به آب زياد
نيروگاه خورشيدي بخصوص برج نيرو با هواي گرم احتياج به آب ندارند لذا براي مناطق خشك مثل ايران بسيار حائز اهميت مي باشند. در صورتيكه در نيروگاههاي فسيلي آب زيادي در برجهاي خنك كننده و تصفيه خانه و ديگهاي بخار مورد نياز بوده و بهمين دليل تاسيات آنها دركنار رودخانه هاي بزرگ و يا سواحل دريا نصب و مورد بهره برداري قرار مي گيرند.
عدم آلودگي محيط زيست
نيروگاه هاي خورشيدي ضمن توليد برق هيچگونه آلودگي در هوانداشته و مواد سمي و مضر توليد نمي كنند در صورتيكه نيروگاه هاي فسيلي هوا و محيط اطراف خود را با مصرف نفت – گاز و يا ذغال سنگ آلوده كرده و نيروگاههاي اتمي با توليد فضولات هسته اي خود كه بسيار خطرناك و راديواكتيو هستند محيط زندگي را آلوده و مشكلات عظيمي را براي ساكنين كره زمين بوجود مي آورند.
نيروگاه هاي خورشيدي مي توانند با توليد نيرو به شبكه برق سرتاسري نيرو برسانند و در عين حال امكان تامين شكبه هاي كوچك و ناحيه اي را نيز بما مي دهند و در اين حال از تاسيس خطوط فشار قوي طولاني جهت انتقال برق را منتفي مي سازند زيرا كه خورشيد و زمين مواد اوليه اين نيروگاه ها هستند كه درهمه جا گسترده اند. اما تامين نيروگاههاي فسيلي كوچك حتي با موتورهاي ديزل بدلائل اقتصادي، نامطلوب هستند و تامين نيروگاههاي با ظرفيت زياد توام با شبكه انتقال سراسري، بسيار پرهزينه بوده و نگهداري آنها نيز مشكل و لذا نقاط دور دست از مزاياي آنها محروم خواهند بود.
استهلاك كم و عمر زياد
نيروگاههاي خورشيدي بدلايل فني و نداشتن استهلاك زياد داراي عمر طولاني بوده و دوام برجهاي نيرو را درحدود 75 سال پيش بيني مي كنند كه هزينه سالانه آنها را بسيار كاهش مي دهد. در مورد نيروگاههاي فسيلي كه حداكثر عمر آنها بين 15 تا 30 سال محاسبه شده است بايستي در مطالعه مسائل مختلف مربوط به سرمايه گذاري آنها كمال دقت و احتياط بكار برده شود.
عدم احتياج به متخصص
نيروگاه هاي خورشيدي بخصوص برجهاي نيرو احتياج به متخصص عالي ندارد و مي توان آنها را بطور اتوماتيك بكار انداخت، در صورتيكه در نيروگاه هاي فسيلي بخصوص در نيروگاههاي اتمي وجود متخصين عالي مقام ضروري بوده و اين دستگاهها احتياج به مراقبت هاي دائمي و ويژه دارند.
احتياج كم به لوازم يدكي
برجهاي نيرو درحرارتي كمتر از 75 درجه سانتيگراد و با سرعتي كمتر از 50 دور در دقيقه و در فشار جو كار مي كنند. تعداد قطعات چرخنده آنها بسيار كم بوده و كمتر احتياج به لوازم يدكي پيدا مي كنند. و اما نيروگاههاي فسيلي واتمي درحرارتي بين 500 تا 1000 درجه سانتيگراد و فشار ده ها اتمسفر و با چندين هزار دور و با صدها قطعه گردنده، كار مي كنند كه در نتيجه احتياج به قطعات و لوازم يدكي زياد و مخصوص دارند كه تهيه آنها با مشكلات فراوان و هزينه هاي بسيار زياد امكان پذير مي باشد.
هزينه تامين نيروگاه خورشيدي نسبت به نيروگاه فسيلي و اتمي، در واحدهاي بزرگ مثلا 1000 مگاوات تقريبا برابر بوده ولي در مورد برجهاي نيرو هزينه و زمان ساخت و بهره برداري برآورد شده است. ناگفته نماند كه 80 درصد تاسيسات نيروگاههاي خورشيدي را مي توان درداخل كشور تهيه و هزينه كرد و ايجاد كار نمود، در صورتيكه تقريبا 90 درصد هزينه هاي تاسيس نيروگاههاي فسيلي و اتمي بايد بصورت ارز خارجي پرداخت شوند.



منبع
​

 

[afsoon6282]

سيستمهاي توليد فضاي سبز ( گلخانه ها)

سيستمهاي توليد فضاي سبز ( گلخانه ها)

سيستمهاي تهيه آب شيرين خورشيدي و دستگاه هاي تقطير
كمبود آب يكي از مهمترين عوامل محدود كننده محيط زندگي و كشاورزي و عدم توسعه صنايع مي باشد و درحقيقت بدون آب زندگي و پيشرفت ممكن نيست. اقيانوسها يكي از بزرگترين منابع ذخيره آب بوده ولي با داشتن حدود 5/3% وزني از املاح مختلف درآب، استفاده مستقيم از اين آبها در بيشتر موارد دچار اشكال مي گردد. درصد املاح محلول در اقيانوسها و درياها نسبت به عمقهاي مختلف متفاوت است چون آب مصرفي در ساختمانهاي مسكوني و صنعت و كشاورزي و شرب، هر يك مشخصات خاصي دارند كه با آب اقيانوسها و درياها مطابقت نمي كند لذا حذف قسمت اعظم املاح آب اقيانوسها و انجام پاره اي تغييرات در تركيبات آنها قبل از مصرف، حتمي و ضروري است مثلا آب آشاميدني نبايد بيش از 1000 ميلي گرم در ليتر املاح داشته باشد و يا ابي كه در كشاورزي مصرف مي شود حداكثر املاح محاز آن 5000 ميلي گرم در ليتر است. در صنعت نيز آبهاي سخت با املاح زياد،
علاوه بر امكان خوردگي، با ايجاد رسوب در لوله ها و دستگاهها، مشكلاتي درتاسيسات ايجاد كرده و سرمايه هاي هنگفتي را به هدر مي ندهند و باين ترتيب، انرژي خورشيد تنها اميد براي تهيه آب مناسب و ارزان قيمت بوده و جنبه حياتي براي ساكنين منطقه دارد. در سال 1872 اولين بار در كشور شيلي، با استفاده از انرژي خورشيد به مقياس 20 متر مكعب در روز آب شيرين از آب دريا تهيه شد. اصول آب شيرين كن خورشيدي تقريبا مشابه تهيه آب شيرين در طبيعت مي باشد كه آبهاي تبخير شده از سطح درياها و اقيانوسها، ابرها رابوجود مي آورند.
گرمايش و سرمايش ساختمانها ( خانه هاي خورشيدي )
ساختمانها به دو طريق قادر به تامين نياز حرارتي خود از خورشبد مي باشند: انفعالي PASSIVE و فعال ACTIVE كيفيت و چگونگي معماري ساختمان به دريافت و ذخيره انرژي خورشيدي در حالت انفعالي بستگي كامل دارد. در صورتيكه گرمايش خورشيدي بصورت فعال، مستلزم استفاده از گردآورهاي خورشيدي و يك منبع انرژي ديگر جهت تهيه وانتقال سيال گرم شده به داخل ساختمان مي باشد.
نشانه هاي طراحي و ساخت ساختمانهايي كه از انرژي خورشيدي انفعالي استفاده مي كرده اند، به حدود 2500 سال پيش برمي گردد، اما مدتي است كه مجددا اين عوامل مورد بررسي معماران و مهندسين قرارگرفته و با تغييرات و اصلاحاتي براي مناطق معتدل و سردسير، طرحهايي ارائه شده است.
يونانيان باستان از روش خورشيدي انفعالي كه آنان را قادر به كاهش مصرف چوب جهت گرم كردن فضا در زمستان مي ساخت، استفاده مي كردند. حتي ساختمانها را بترتيبي بنا مي كردن كه در زمستان به نور خورشيد اجازه ورود و نفوذ بداخل اطاقهاي نشيمن داده مي شد ليكن در روزهاي گرم تابستان زماني كه خورشيد در بالاي سر قرار داشت، فضاي اتاق در سايه قرار مي گرفت.
در اغلب فرهنگهاي ديگر نيز از اين قبيل تدابير و طرحهاي خورشيدي انفعالي ديده شده است. روميان از شيشه جهت حفظ طولاني تر حرارت و بالا بردن گرماي خانه ها استفاده مي كردند. سرخپوستهاي آمريكاي شمالي در طي قرون يازده و دوازده، چندين مجتمع خورشيدي ساخته بودند. يكي از روشنترين نمونه ها شهر آلوما مي باشد كه داراي سه تراس وسيع كشيده شده از شرق به غرب بود كه اين تراسها براي جذب ماكزيمم خورشيد زمستاني ساخته شده بودند. سقف هر رديف نيز جهت حفاظت خانه ها از تابش آفتاب تابستاني، باكاه و حصير و ديگر مواد عايق پوشانده شده بود. در سالهاي بين دو جنگ جهاني، در اروپا و ايالات متحده، طرحها و تدابير خورشيدي انفعالي فراوان بكار رفت وتعدادي خانه هاي خورشيدي آزمايشي ساخته شد. به هر حال مجددا چند سالي بيش نيست كه معماران بطور جدي اين كار را شروع كرده اند و پيشرفت و تحول سريعي در خانه هاي جديد خورشيد به چشم مي خورد.


منبع
​

 

[afsoon6282]

ساختمان گلخانه

ساختمان گلخانه

ساختمان گلخانه

ملاحظات کلی:
یکی از اولین تصمیماتی که باید اتخاذ شود، این است که گلخانه به صورت یک واحد جداگانه، در تماس باساختمان های موجود و یا بصورت بخشی از ساختمانهای جدید ساخته شود. گلخانه های متصل به هم معمولاً هزینه های ساخت و گرمایش کمتری داشته و دسترسی آسانتری دارند، اما گیاهان نورکمتری دریافت می کنند. گلخانه های متصل به هم باید رو به جنوب ساخته شوند. جهات غرب، شرق و شمال مطلوبیت کمتری دارند. خصوصیات ساختمانهای موجود ممکن است انتخاب محل را برای گلخانه های متصل محدود نماید.
یک گلخانه مستقل می تواند در محلی دورتر از ساختمانهای موجود ساخته شود. گیاهان در چنین گلخانه ای نور خورشید را از همه جهات دریافت می کنند. این گلخانه ها از لحاظ ساخت و سیستم حرارتی بسیار گران هستند و هزینه های فوق العاده ای برای خطوط آب و برق لازم دارند. هر گلخانه باید در محلی ساخته شود که دارای زهکشی مناسبی باشد.
یک گلخانه می تواند در هراندازه ای ساخته شود اما کوچکترین گلخانه ای که می توان در نظر گرفت چیزی در حدود 200 فوت مربع است (18.4 متر مربع ). گلخانه های کوچکتر به نسبت از لحاظ ساخت و عملکرد بسیار گران هستند .
ساختمان گلخانه:
هزینه ساخت گلخانه به طور کلی به اندازه و ماده پوشش دهنده آن بستگی دارد. ساخت گلخانه با پوشش شیشه ای و قاب فلزی معمولاً بیشترین هزینه را داراست. پوشش های دیگر مانند فایبرگلاس، اکریلیک و پلی کربنات دارای هزینه متوسطی می باشند. پوشش پلی اتیلن با قاب چوبی دارای کمترین هزینه است. تجهیزات حرارتی و تهویه نیز هزینه ای با توجه به ساختمان گلخانه و اندازه آن دارند. ساخت گلخانه های خورشیدی نیز امکان پذیر است اما به مهندسی خاصی نیازمند می باشد. اسکلت یا قاب گلخانه از فلز یا چوب ساخته می شود. فضای بین لایه های پوشش را می توان برای کمک به مقاومت در برابر وزش باد خالی از هوا نمود. گلخانه با اسکلت چوبی به آسانی ساخته می شود و انتخاب مناسبی برای سازنده است .
گرمایش:
محیط گلخانه معمولاً به وسیله هوای داغ، آب داغ یا بخار گرم می شود. گاهی اوقات گرما به صورت تکمیلی توسط گرمکن های الکتریکی تامین می شود. انتخاب منبع حرارتی باید با توجه به هزینه اولیه تجهیزات و هزینه عملیاتی انجام گیرد. گرمکن های الکتریکی هزینه اولیه کمی داشته اما معمولاً هزینه عملیاتی بسیار بالایی دارند. گرمایش به وسیله آب داغ یا بخار از لحاظ هزینه نصب گران است؛ اما هزینه عملیاتی کمی دارد. گرمایش به وسیله هوای داغ با استفاده از گاز طبیعی یا نفت به عنوان سوخت به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرد. زغال سنگ و چوب هم می تواند به عنوان سوخت مورد استفاده قرار گیرد. البته هر کدام به مدیریت دقیقی نیازمند است.
باید توجه داشت که هرنوع گرمکن احتراقی برای جلوگیری از انباشت گازهای نامطلوب، که موجب از بین رفتن گیاهان می شود، دریچه ای به خارج گلخانه داشته باشد.
بهترین گرمایش در حالتی انجام می شود که از کف صورت گیرد؛ چرا که به طور طبیعی هوای گرم به سمت بالا می رود. گیاهان اغلب دارای دمای مخصوص متوسطی برای رشد ایده آل می باشند. در جدول زیر محدوده های دمایی توصیه شده برای چندین محصول متداول گلخانه ای آمده است. دمای شبانه دارای بیشترین اهمیت است. با این وجود دمای روزانه بالا می تواند موجب از بین رفتن محصولات گلخانه شود.
دمای روزانه و شبانه توصیه شده برای چند محصول متداول گلخانه ای محصول
دمای شبانه ( F)
دمای روزانه ( F)
گوجه فرنگی
66-60
80-70
کاهو
55
78-70
خیار
65
80
فلفل
62
80-70
گل داودی
63-62
80-75
گل شمعدانی
60-55
75-70
تهویه و سرمایش:
کار گرمایش گلخانه کار نسبتاً ساده ای است اما سرمایش آن بسیار مشکلتر می باشد. به علاوه درگلخانه های کوچکتر کار گرمایش و سرمایش دشوارتر است. یک گلخانه برای کاهش حرارت در تابستان و نیز در روزهای زمستانی آفتابی به تهویه توسط هوای تازه نیازمند است. همچنین کار تهویه برای کاهش رطوبت بیش از حد و نیز تأمین دی اکسید کربن از هوای خارج مورد استفاده قرار می گیرد.
کنترل ها:
اغلب دارندگان گلخانه های کوچک می دانند که وسایل کنترل اتوماتیک دارای ارزش زیادی هستند. ترموستاتها، رطوبت سنج ه، زمان سنج ها و یا کنترلهای کامپیوتری می توانند با هم ترکیب شده تا مدیریت دقیقی از دما و رطوبت (حتی هنگامی که مالک حضور ندارد) به دست دهند. آبیاری و روشنایی را هم می توان به صورت اتوماتیک کنترل نمود. سیستم های کنترل را می توان شخصاً سرهم نمود و یا اینکه به صورت پکیج خریداری کرد.
برنامه ریزی و ساخت یک گلخانه:
قبل از آغاز کار ساخت گلخانه یک برنامه ریزی دقیق بسیار مهم است. اصولاً ساخت یک گلخانه به هزینه و زمان زیادی نیازمند نمی باشد. انتخاب نهایی برای نوع گلخانه به فضای مورد نیاز رشد، معماری مربوطه، محل های موجود و هزینه های آن وابسته است. همچنین یک گلخانه باید محیط مناسبی برای رشد گیاهان فراهم نماید .
موقعیت:
موقعیت گلخانه باید به صورتی باشد که بیشترین مقدار نور را دریافت نماید. اولین انتخاب برای موقعیت گلخانه به صورت نمای جنوبی یا جنوب شرقی می باشد. نور تمام روز بهترین شرایط را برای گیاه فراهم می کند. البته نور تابیده شده ازجانب شرق، به هنگام صبح، برای گیاهان کافی می باشد. نور صبح بیشترین مطلوبیت را داراست، زیرا که به گیاهان اجازه داده می شود که فرایند تولید غذا را زودتر آغاز نمایند؛ واین موضوع منجر به حداکثر رشد می شود. بالطبع انتخابهای بعدی، نمای جنوب غربی و نمای غربی می باشد؛ چرا که دریافت نور دیرتر صورت می گیرد. نمای شمالی کمترین مطلوبیت را دارد و فقط برای گیاهانی که نور کمی احتیاج دارند، مناسب می باشد .
درختان برگ ریز مانند افرا و بلوط می توانند به طور مؤثری از نور شدید بعد ازظهر تابستانی با ایجاد سایه بکاهند. البته باید توجه داشت که درختان در هنگام صبح، بر روی گلخانه سایه نیاندازند. این درختان در زمستان اجازه می دهند که نور کافی به گلخانه برسد؛ چرا که در پاییز برگهای خود را از دست می دهند.
انواع گلخانه:
یک گلخانه خانگی می تواند در تماس با ساختمان موجود و یا به صورت یک سازه ساده ساخته شود. محل انتخابی برای گلخانه و سلیقه شخصی می تواند در انتخاب نوع گلخانه موردنظر قرار گیرد. البته هر نوع گلخانه ای معایب و مزایای مختص به خود را دارد. نمونه ای از گلخانه های متداول در ادامه آمده است.
مجموعه خوبی از مواد ساختمانی و اسکلت گلخانه های تجاری در دسترس می باشد. اسکلت گلخانه معمولاً از چوب، فولاد گالوانیزه یا آلومینیم ساخته می شود. لوله های پلاستیکی به عنوان اسکلت گلخانه، معمولاً در برابر بار وارده از طرف برف و باد ناپایدار می باشند. اسکلت گلخانه را می توان با شیشه، فایبرگلاس سخت، پلاستیک دوجداره محکم و یا ورق پلاستیکی پوشانید.
انواع پیکربندی اسکلت های گلخانه:
انواع پیکربندی اسکلت های گلخانه، از ساده گرفته تا پیچیده، به ابتکار طراح و مهندس مربوطه وابسته است. در ادامه چند نوع پیکربندی متداول آمده است.


منبع
​

 

[afsoon6282]

انواع پیکربندی اسکلت های گلخانه:
فونداسیون وکف سازی:
در یک گلخانه، فونداسیون دائمی برای مواد ورقه ای شیشه ای، فایبر گلاس و پلاستیک سخت دو جداره باید فراهم شده باشد. سازنده برای ساخت فونداسیون باید برنامه ریزی دقیقی داشته باشد. اغلب گلخانه ها به یک فونداسیون بتون ریزی شده، همانند ساختمانهای مسکونی، نیازمند هستند.
کف دائمی برای گلخانه توصیه نمی شود چونکه رطوبت را نگه می دارد و بواسطه آمیختگی خاک و شاخ و برگها منجر به لغزندگی می شود. ساخت یک گردشگاه سیمانی، شنی یا سنگی به عرض24 تا 36 اینچ برای دسترسی آسان به گیاهان توصیه می شود. مابقی کف باید توسط چند اینچ شن، جهت زهکشی آب اضافی پوشانیده شود.
گرمایش:
گرمایش مورد نیاز یک گلخانه به دمای مطلوب برای رشد گیاهان، موقعیت و ساختمان گلخانه و کل مساحت خارجی در معرض هوای بیرون وابسته است. با اینکه 25% گرمایش مورد نیاز روزانه می تواند به وسیله تابش خورشید تأمین شود؛ اما یک گلخانه عایق به مقدار زیادی گرمایش در یک شب زمستانی نیازمند می باشد. سیستم گرمایشی باید به گونه ای باشد که دمای مطلوب روزانه و شبانه را تأمین نماید.
گلخانه با گرمکن خورشیدی، در طول دوره بحران انرژی مورد پسند عوام قرار گرفته است. البته استفاده از این سیستم معمولاً اقتصادی نمی باشد. به علاوه مجموعه های خورشیدی اختصاصی و سیستم های ذخیره گرما به فضای زیادی نیازمند هستند. با این وجود مالکان گلخانه می توانند روشهای جمع آوری گرما را مورد آزمایش قرار دهند. یک روش این است که تانکهایی را برای جذب گرما با رنگ سیاه، رنگ کرده و جهت نگهداری حرارت آنها را پر از آب نمود. از آنجا که دمای هوای گلخانه باید در دمای مناسب رشد گیاهان ثابت بماند، گلخانه به خودی خود نمی تواند ذخیره کننده خوب گرما باشد.
سیستم های حرارتی را می توان توسط الکتریسیته، گاز طبیعی، نفت و یا چوب به کار گرفت. گرما می تواند به وسیله جریان اجباری هوای داغ، تشعشع، آب داغ و یا بخار در محیط گلخانه توزیع گردد. انتخاب سیستم حرارتی و نوع سوخت مصرفی به مواردی از جمله، دسترسی محلی، احتیاجات گرمایی گیاهان، هزینه و سلیقه شخصی وابسته است. برای تأمین اهداف ایمنی و جلوگیری از تماس گیاهان با گازهای مضر، تمام محصولات احتراق حاصل از سوزاندن گاز، نفت و چوب را باید به خارج گلخانه هدایت نمود. همچنین برای تأمین اکسیژن موردنیاز مشعلها جهت احتراق کامل، باید از دریچه های واصل به هوای تازه استفاده نمود. کنترلهای ایمنی مانند پیلوت های اطمینان و شیر قطع جریان گاز، باید به اندازه نیاز مورد استفاده قرار گیرد. چراغهای قابل حمل با سوخت نفت سفید که در خانه ها مورد استفاده قرار می گیرد، برای گرمایش گلخانه پرخطر است؛ چونکه بعضی از گیاهان به گازهای تشکیل شده ناشی از احتراق سوختها بسیار حساس می باشند.
گردش هو ا:
نصب فن های گردش هوا در گلخانه سرمایه گذاری خوبی است. در طول زمستان، هنگامی که گلخانه باید گرم شود، گلخانه به گردش هوا نیازمند است؛ تا بدان وسیله دمای یکنواختی در داخل گلخانه تأمین گردد. بدون فن های اختلاط هوا، هوای گرم به بالای گلخانه رفته و هوای سرد در کف گلخانه و در اطراف گیاهان باقی می ماند.
برای گلخانه های کوچک (کمتر از 60 فوت درازا)، فن ها را به صورت قطری در گوشه های مقابل هم و کمی خارج از گوشه نصب می کنند. هدف از این کار ایجاد یک الگوی دایره ای (بیضی) برای جابجایی هوا می باشد. فن ها باید به طور مداوم در طول زمستان به کار گرفته شوند. اما این فن ها را در تابستان، هنگامی که گلخانه به تجدید هوا (تهویه) نیازمند است، باید خاموش کرد.
تجدید هوا (تهویه):
تجدید هوا، معاوضه هوای داخل با هوای بیرون برای کنترل دما، بیرون بردن رطوبت و غنی سازی دی اکسید کربن می باشد. چندین سیستم تهویه متفاوت را می توان برای تجدید هوای گلخانه مورد استفاده قرار داد.
تهویه طبیعی هو با استفاده از دریچه های سقفی که بر روی دیواره های کناری گلخانه نصب شده اند، صورت می گیرد. هوای گرم با استفاده از جریانهای جابجایی بالا رفته و از طریق دریچه ها خارج می گردد؛ و به این ترتیب موجب دریافت هوای سرد از همه طرف می شود.
تهویه مکانیکی هوا با استفاده از فن های خروجی، که هوا را از یک گوشه گلخانه به خارج می رانند درحالیکه هوای بیرون از گوشه دیگر گلخانه وارد می شود، صورت می گیرد. اندازه فن های خروجی باید به نحوی باشد که، کل حجم هوای داخل گلخانه را در یک دقیقه تعویض نماید.کل حجم هوا در یک گلخانه متوسط یا بزرگ (برحسب فوت مکعب) را می توان با حاصلضرب مساحت کف در عدد 8 (میانگین ارتفاع) محاسبه نمود . اندازه فن خروجی یک گلخانه کوچک، (حجم آن کمتر از 5000 فوت مکعب) از حاصلضرب مساحت کف در عدد 12 به دست می آید .
احتیاجات تجدید هوا با شرایط آب وهوایی و فصلهای مختلف متغیر خواهد بود. در تابستان باید، 1 تا 1.5 برابر حجم هوای گلخانه در هر دقیقه تعویض شود. البته گلخانه های کوچکتر به مقدار بیشتری تعویض هوا احتیاج دارند. در زمستان، اختلاط 20 تا 30 درصد از حجم هوای داخل با هوای بیرون در هر دقیقه، بدون سرد شدن محیط گیاهان، کافی خواهد بود.
سرمایش:
معمولاً ممکن است گردش هوا توسط تهویه (به تنهایی) در اواسط تابستان کافی نباشد. درتابستان اغلب لازم است که دمای هوا با استفاده از سرمایش تبخیری کاهش یابد. همچنین ممکن است در طول تابستان، شدت تابش خورشید برای گیاهان خیلی زیاد باشد. لذا در طول این دوره ممکن است سرمایش تبخیری، ایجاد سایه، یا رنگ آمیزی ضروری باشد.
سیستم سرمایش تبخیری شامل یک فن و یک اواپراتور برای تبخیر آب می باشد؛ بدین وسیله هوا خنک شده و رطوبت آن افزایش می یابد. طی فرآیند سرمایش تبخیری، گرمای هوا برای تغییر حالت آب از مایع به بخار گرفته می شود. به این ترتیب هوای خنک و مرطوب به گلخانه وارد می شود؛ در حالیکه هوای گرم داخل از طریق دریچه های سقفی و دیگر منافذ به خارج رانده می شود.
سیستم سرمایش تبخیری در حالتی که رطوبت هوای خارج پایین باشد؛ بهتر و مناسبتر عمل می کند. این سیستم را می توان بدون تبخیر آب برای تجدید هوای گلخانه مورد استفاده قرار داد. ظرفیت سیستم سرمایش تبخیری باید 1 تا 1.5 برابر حجم گلخانه باشد.
دی اکسید کربن و نور:
دی اکسید کربن و نور برای رشد گیاهان ضروری می باشد. صبحگاهان با بالا آمدن آفتاب، گیاهان تولید انرژی غذایی (فتوسنتز) را آغاز می نمایند. میزان دی اکسید کربن در گلخانه، به واسطه مصرف توسط گیاهان، کاهش می یابد. با تجدید هوا می توان میزان دی اکسید کربن را به اندازه میزان آن در محیط بیرون بالا برد. از آنجا که دی اکسید کربن و نور در فرآیند فتوسنتز مکمل یکدیگر هستند، با تأمین روشنایی تکمیلی و تزریق دی اکسید کربن می توان بازده سبزیجات و گلدهی محصولات را افزایش داد. دی اکسید کربن مایع، یخ خشک و احتراق سوختهای بدون سولفور می تواند به عنوان منابع تأمین دی اکسید کربن مورد استفاده قرار گیرد .
کنترل شرایط محیطی گلخانه :
فعالیتهای شیمیایی صورت گرفته در فرآیند فتوسنتز گیاهان، مستقیماً متأثر از شرایط محیطی می باشد. فتوسنتز به عواملی مانند دما، شدت نور و وجود آب و مواد غذایی وابسته است. تنفس گیاه نسبت به دما حساس می باشد. محدوده دمایی توصیه شده برای بیشتر گیاهان گلخانه ای که منجر به بالاترین بازده فتوسنتزی می شود، چیزی بین 50 تا 85 درجه فارنهایت می باشد. بنابراین بدون توجه به اینکه گلخانه برای چه کاری مورد استفاده قرار می گیرد، باید محیط آن کنترل شده باشد؛ این کار برای سلامت گیاهان گلخانه ضروری می باشد.
دما:
دمای مناسب برای گلخانه توسط انرژی حاصل از تابش خورشید فراهم می شود؛ و در صورتی که این انرژی کافی نباشد؛ دما به وسیله حرارت تکمیلی تأمین می گردد. گیاهان مختلف به محدوده دمایی متفاوتی نیاز دارند. برای مثال گیاهان گرمسیری به محدوده دمایی 70 تا 80 درجه فارنهایت نیازمند می باشند.
دمای داخل گلخانه باید در روز در دمای موردنظر ثابت بماند؛ و درشب 10 درجه فارنهایت پایینتر باشد. چهار روش برای ثابت نگه داشتن دما در حد مطلوب وجود دارد :
جلوگیری از اتلاف حرارت
ذخیره گرما
اضافه کردن حرارت
خارج کردن حرارت اضافی
دما، مهمترین فاکتور محیطی در نزد کشاورزان می باشد. تنظیم کردن دما، تأثیر مستقیمی بر روی رطوبت نسبی و سطح دی اکسید کربن دارد. تهویه می تواند بیشتر یا همه کنترل دمای مورد نیاز برای گلخانه های کوچک فصلی را به انجام برساند. گلخانه های بزرگتر ممکن است به فن های الکتریکی (برای خنک کردن گلخانه در تابستان) و سیستم های حرارتی برای شبهای سرد نیازمند باشند. با توجه به آنچه گفته شد، اغلب گیاهان دارای دمای مخصوص متوسطی برای رشد ایده آل می باشند. در جدول 1-1 محدوده های دمایی توصیه شده برای چند محصول متداول گلخانه ای آمده است.
رطوبت نسبی:
رطوبت نسبی مقیاسی از مقدار آب موجود در هوا در یک دمای داده شده می باشد. میزان تنفس گیاهان متأثر از رطوبت نسبی هوای اطراف می باشد؛ زیرا که رطوبت نسبی، اختلاف فشار بخار بین سطح برگها و هوای اطراف را تعیین می کند. رطوبت نسبی بین 25 تا 80 درصد، تأثیر ناسازگاری برروی رشد اکثر گیاهان ندارد. رطوبت نسبی خارج از این محدوده می تواند مانع تنفس گیاه شده و به گسترش بیماریها کمک نماید. در ضمن رطوبت نسبی بالا موجب افزایش بیماریهای برگی در گلخانه می شود. رطوبت نسبی هوای داخل گلخانه به وسیله دمای سطوح داخلی تعیین می شود. کاهش جریان هوا و نیز کم شدن نرخ تعویض هوا، منجر به افزایش رطوبت نسبی می شود. یک گلخانه دار که دارای گلخانه ای کاملاً بسته با پوشش دو لایه ای می باشد؛ باید از وجود امکانات تهویه کافی، که برای کنترل رطوبت نسبی و نیز حداکثر دما لازم است، مطمئن باشد. رطوبت نسبی ایده آل برای گلخانه چیزی بین50 تا 60 درصد است. اگر رطوبت نسبی خیلی بالا باشد، شرایط برای حمله بیماریها به گیاهان فراهم می شود. اگر رطوبت نسبی خیلی پایین باشد، گیاهان از تنش آبی در رنج خواهند بود. رطوبت نسبی را می توان با آبیاری کردن درصبح و بیرون راندن هوای مرطوب کنترل نمود. باید توجه داشت که هرگز نباید آبیاری را بعد از ظهر انجام داد.
نور :
شدت، استمرار و پخش طیفی نور مرئی برای رشد گیاه، مهم و حیاتی است. نور موردنیاز معمولاً توسط خورشید تأمین می شود؛ مگر اینکه گلخانه در فصل زمستان فعال باشد.
عوامل مؤثر در تعیین مقدار نور عبوری از پوشش گلخانه عبارتند از :
موقعیت گلخانه
جهت گیری نسبت به خورشید
زاویه پوشش شفاف گلخانه نسبت به شعاع نور
خصوصیات فیزیکی پوشش:
سطوح منعکس کننده نور در داخل گلخانه، می تواند مقدار نور در دسترس گیاهان را افزایش دهد. رنگ سفید و ورقهای آلومینیمی برای این کار مناسب است.
روشنایی در دو حیطه اندازه گیری می شود؛ کمیت و کیفیت. کیفیت مربوط به شدت تابش و کمیت مربوط به طول دوره تابش می باشد. می دانیم که یک گیاه به مقدار مشخصی از تابش نور نیازمند است. اگر کییفیت نور پایین باشد؛ با اضافه کردن کمیت آن، میزان نور تابیده شده به مقدار کمی اضافه می گردد و بر عکس. در هر گلخانه شفافیت لازم برای عبور نور، توسط پوشش گلخانه فراهم می شود. مثالهایی از مواد شفاف جهت پوشش گلخانه عبارتند از: شیشه، پلاستیک، اکریلیک و فایبرگلاس.
دی اکسید کربن:
یکی دیگر از فاکتور های محیطی که برای رشد گیاه لازم است، دی اکسید کربن می باشد. دی اکسید کربن یکی از اجزای اصلی در فرآیند فتوسنتز است؛ اما تاکنون آنطور که از تأثیرات دما، نور و رطوبت بر روی رشد گیاهان آگاه هستیم، در مورد دی اکسید کربن اطلاعات زیادی در دست نیست.
در یک گلخانه کاملاً بسته که گیاهان فراوانی دارد، کمبود دی اکسید کربن می تواند فاکتورهای رشد را محدود نماید. تنظیم میزان این عامل محیطی برای بهبود رشد گیاهان در گلخانه، بخشی از مدیریت موفق گلخانه می باشد. البته باید توجه داشت که کمیت و کیفیت مطلوب محصولات گلخانه ای به وسیله مدیریت مناسب فاکتورهای رشد تحقق می یابد؛ به طوری که این عوامل در زمان درست و به مقدار مورد نیاز در اختیار گیاه قرار گیرد.
جریان هوا در گلخانه:
گردش هوا در گلخانه ضروری است. وقتی که یک گیاه در معرض جریان هوای تازه خارج از گلخانه باشد، هوای تازه در نزدیکی برگها تأمین شده و گیاه می تواند اکسیژن پس داده و از دی اکسید کربن تازه استفاده نماید. جریان هوا همچنین به پایین نگه داشتن رطوبت نسبی و کنترل دما در گلخانه کمک می نماید .
گلخانه های تجاری به همه نیازمندی های اشاره شده در بالا و حتی بیشتر از آن وابسته اند. در یک گلخانه تجاری هدف اصلی سود دهی است؛ برای رسیدن به این هدف، گلخانه باید از لحاظ تأمین شرایط محیطی مطلوب کارآمد باشد. نور و دمای گلخانه باید به طور سخت و جدی کنترل شود. اخیراً کامپیوترها برای چنین کنترل هایی به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفته اند. همچنین وجود گازهای سمی و گرد و غبار در گلخانه ممکن است یک مشکل جدی باشد. این گازها شامل مونو اکسید کربن، اکسید نیتروژن و دی اکسید نیتروژن می باشند؛ که ممکن است از وسایل حرارتی متصاعد شوند
​

منبع
​

 

[afsoon6282]

pH محلول غذايي در کشت هیدروپونیک

pH محلول غذايي در کشت هیدروپونیک

pH محلول غذايي در کشت هیدروپونیک

هر گياهي در محدوده معيني ازpH مي تواند فعاليت كند، مثلاً گياهان جاليزي و گلهاي زينتي مي توانند در PH بين 5/5 تا 5/6 ، يعنی در شرايط اسيدي رشد كنند. از اينرو pH آب بايد براي گياه ثابت باشد تا به صورت موفقيت آميزي عملي كند .
خاصيت تامپونی خاک محدود است و در نتيجه تغييرات تركيب شيميايي و اسيديته خاك منجر به ايجاد عوارض زيستي در گياه مي شوند. اين تغييرات در محيط مايع با سرعت بيشتري انجام مي گيرد زيرا بشتر كشت مطلقاً فاقد قدرت تامپوني است و در نتيجه يونهاي نامطلوب از دسترس گياه خارج نمي شود و مي دانيم كه خاصيت تامپوني خاك ـ هر چه ناقص و محدود ـ باعث مي شود كه يونهاي نامطلوب نهايتاً تثبيت شده و يا جهت ساخت كمپوست به كار روند، و به اين ترتيب خنثي و يا با يونهاي مورد نياز گياه مبادله شوند.
در آبکشت ريشه گاهی قليايي و در اكثر مواد اسيدي مي شود . مواد دفعي ريشه تا حد سميت زياد مي شوند و فشار اسمزي مايع (غلظت آن ) بالا رفته و مانع جذب آب توسعه ريشه ها مي شود. حتي ممكن است گياه خشك شود و چون ريشه هاي آن در محيط مايع قرار دارد اكثراً مي پوسد​

منبع

 

[afsoon6282]

کشت هيدروپونيک

کشت هيدروپونيک

کشت هيدروپونيک

در کشت هيدروپونيک از خاک اثری نيست و گياه تمام نيازهای خود را

مستقيما از آب دريافت می کند . از مضايای اين نوع کشت می توان به تغذيه

کياه ، کنترل علفهای هرز و بيماريها ، رعايت بهداشت ، بلوغ گياه ، کيفيت

محصول و عملکرد نام برد .
در بحث تغذيه گياه در کشت خاکی مشکلاتی از قبيل تغيير پذيزی زياد خاک

،کمبودهای متمرکز زياد ، غير قابل دسترس بودن عناصر برای گياه به علت

پی اچ بالا ، مشکل نمونه برداری و آزمايش و تعديل خاک وجود دارد .

در حالی که در کشت هيدروپونيک تمام عوامل قابل کنترل است ، محيط

دارای پايداری نسبی است ، برای همه گياهان همجنس است ، به مقادير

کافی قابل دسترس است ، پی اچ آن قابل کنترل است و سادگی آزمايش و

نمونه گيری و تعديل آن .

در کشت هيدروپونيک نسبت به کشت خاکی تعداد بوته بيشتری در واحد

سطح به علت استفاده بهتر از فظا می توان کشت کرد . همچنين در کشت

خاکی تياز به آماده سازی زمين وجود دارد و علفهای هرز نيز مشکل ديگر ان

می باشد که در هيدروپونيک وجود ندارد . همچنين خاک منيع اصلی بيماريها ،

نماتدها ، قارچها و حشرات مضر می باشد و بايد تناوب زراعی را در يک مزرعه

برای جلوگيری از رشد اين عوامل محدود کننده اجرا کنيم که در کشت

هيدروپونيک اين مشکلات وجود ندارد .

در کشت خاکی مشکل تبخير آب ابياری و نفوذ اب از منطقه ريشه و کلا

راندمان پايين آبياری وجود دارد در صورتيکه در کشت هيدروپونيک از اب

استفاده بهتری می شود و مشکل نفوذ عمقی اب نيز وجود ندارد .

کود دهی در کشت خاکی با مشکلات نياز به پخش کود در سطح خاک ،

توزيع غير مرتب کود و تثبيت کود در خاک وجود دارد . در کشت هيدروپونيک از

کودها به مقدار کم و بطور يکنواخت استفاده می شو د .

از مهمترين مسائل در گلخانه ها رعايت بهداشت می باشد که در کشت

خاکی به علت مجود پسمانده های مواد آلی ناشی از کودها و همانطور که

قبلا گفته شد خاک محل زندگی انو.اع بيماريهای قارچی ، ميکروبی و

حشرات میباشد .

و در نهايت به علت وجود تمام اين شرايط کيفيت و عملکرد محصول بيشتر از

کشت درون خاک ميباشد . بطور مثال عملکرد ساليانه گوجه فرنگی در يک

هکتارخاک ۱۵۰ - ۷۵ تن می باشد در حالی که در کشت هیدروپونیک۶۰۰ -

۳۰۰ تن ميباشد و هزينه توليد کمتری نيز خواهد داشت . البته مهمترين

عاملی که باعث ميشود از اين نوع کشت استقبال کمی شود هزينه بالای

اجرای طرحهای هيدروپونيک ميباشد​

منبع​

​

​