1 - اگر در کیفرخواست جلسه قبل یکسری ظواهر رعایت شده بود، این بار نقش کیهاننویسان در تهیه این کیفرخواست رو شده است؛ آنجا که از «ناتوی فرهنگی» سخن میگوید: عوامل ناتوی فرهنگی دشمن با بهره گیری از امپراطوری رسانه ای سعی در اجرای طرح ها و برنامه های براندازانه داشته اند ...
2- در این کیفرخواست، یکی از نشانههای دخالت سفارت انگلیس در مسائل داخلی ایران، شناسایی عناصر مطلع از طریق برگزاری آزمون انگلیسی ILETS عنوان شده است. با این اوصاف بعید نیست که در کیفرخواست بعدی، آموزش زبان انگلیسی نیز یکی از اتهامات اصلی باشد!
3- «قرار دادن نرمافزار ترجمه انگلیسی به فارسی و بالعكس برای استفاده عمومی» یکی دیگر از کمکهای کشورهای غربی به اغتشاشات اخیر عنوان شده است. از این پس باید در استفاده از سایت google هم نگران بود.
4- کیفرخواست دادگاه نمایشی، انگلیس را بازوی اطلاعاتی آمریكا و اسراییل توصیف کرده است؛ اتهامی که دستکم با شعار همیشگی کیهان (استعمار پیر) سازگار به نظر نمیرسد.
5- در جایی از کیفرخواست، کشورهای غربی به «حمایت ریاكارانه از حقوقبشر و دموكراسی در ایران» متهم شدهاند و در یک جای دیگر و بامزهتر «افشای موارد نقض حقوقبشر» از مصادیق دخالت کشورهای غربی در مسائل سیاسی ایران دانسته شده است.
6- همچنین متن کیفرخواست آنقدر طولانی بوده که شاهدان عینی گفتهاند برخی زندانیان و حتی ماموران در زمان خوانده شدن آن، چرت میزدهاند.
7- در مورد متهم فرانسوی نیز جالب است که کیفرخواست، او را به تهیه عکس از تجمعات و ارسال آنها به خارج از کشور متهم میکند، خود او هم در دادگاه اعتراف میکند که هر دوی این کارهای را کرده، اما در بیرون و در جمع خبرنگاران توضیح میدهد عکسهایی که او با ایمیلش به افرادی در خارج از ایران فرستاده، عکسهایی که خودش تهیه کرده نبوده، بلکه عکسهایی بوده که در اینترنت وجود داشته است.
8. یکی از گافهای خارج از کیفرخواست دادگاه نمایشی، این بوده که این خانم متهمه را وسط دادگاه بیرون میبرند تا مقنعهاش را عوض کند و روسری سر کند؛ لابد از بابت اینکه باید چهره او شاد و طبیعی نشان داده میشد، نه مانند یک زندانی افسرده و یا چهرهای متفاوت با بیرون؛ تا بلکه چندنفری حرفهایش را باور کنند.
9- رضا رفیعی که در این کیفرخواست یکی از سنگینترین اتهامات را دارد و به او اتهام جاسوسی نسبت داده، در اعترافاتی زیبا و حیراتانگیز گفته است: «در زمان انتخابات سرویس اطلاعاتی امارات مطالبی را خواستند و من نیز در پاسخ به تقاضای آنها برخی اسناد محرمانه را در فیس بوک منتشر کردم.» از سخاوت آن سرویس اطلاعاتی باید تعجب کرد که اطلاعات محرمانه را صرفا برای انتشار در فیسبوک میخواهد و بس.
10 - کیفرخواست به یکسری «گزارشات» و سیاستها اشاره کرده که «در راستای اقدامات پنهان» با هدف "جنگ نرم" و "فروپاشی از درون" جمهوری اسلامی هستند. فارغ از غلط بودن کلمه «گزارشات» که خود یکی از غلط های دیکته پرغلط دادستان تهران است، مشخص نیست اگر این سیاستها پنهان بودهاند، چطور در «گزارشات» آمدهاند و به دست دادستان باسواد تهران رسیدهاند.
2- در این کیفرخواست، یکی از نشانههای دخالت سفارت انگلیس در مسائل داخلی ایران، شناسایی عناصر مطلع از طریق برگزاری آزمون انگلیسی ILETS عنوان شده است. با این اوصاف بعید نیست که در کیفرخواست بعدی، آموزش زبان انگلیسی نیز یکی از اتهامات اصلی باشد!
3- «قرار دادن نرمافزار ترجمه انگلیسی به فارسی و بالعكس برای استفاده عمومی» یکی دیگر از کمکهای کشورهای غربی به اغتشاشات اخیر عنوان شده است. از این پس باید در استفاده از سایت google هم نگران بود.
4- کیفرخواست دادگاه نمایشی، انگلیس را بازوی اطلاعاتی آمریكا و اسراییل توصیف کرده است؛ اتهامی که دستکم با شعار همیشگی کیهان (استعمار پیر) سازگار به نظر نمیرسد.
5- در جایی از کیفرخواست، کشورهای غربی به «حمایت ریاكارانه از حقوقبشر و دموكراسی در ایران» متهم شدهاند و در یک جای دیگر و بامزهتر «افشای موارد نقض حقوقبشر» از مصادیق دخالت کشورهای غربی در مسائل سیاسی ایران دانسته شده است.
6- همچنین متن کیفرخواست آنقدر طولانی بوده که شاهدان عینی گفتهاند برخی زندانیان و حتی ماموران در زمان خوانده شدن آن، چرت میزدهاند.
7- در مورد متهم فرانسوی نیز جالب است که کیفرخواست، او را به تهیه عکس از تجمعات و ارسال آنها به خارج از کشور متهم میکند، خود او هم در دادگاه اعتراف میکند که هر دوی این کارهای را کرده، اما در بیرون و در جمع خبرنگاران توضیح میدهد عکسهایی که او با ایمیلش به افرادی در خارج از ایران فرستاده، عکسهایی که خودش تهیه کرده نبوده، بلکه عکسهایی بوده که در اینترنت وجود داشته است.
8. یکی از گافهای خارج از کیفرخواست دادگاه نمایشی، این بوده که این خانم متهمه را وسط دادگاه بیرون میبرند تا مقنعهاش را عوض کند و روسری سر کند؛ لابد از بابت اینکه باید چهره او شاد و طبیعی نشان داده میشد، نه مانند یک زندانی افسرده و یا چهرهای متفاوت با بیرون؛ تا بلکه چندنفری حرفهایش را باور کنند.
9- رضا رفیعی که در این کیفرخواست یکی از سنگینترین اتهامات را دارد و به او اتهام جاسوسی نسبت داده، در اعترافاتی زیبا و حیراتانگیز گفته است: «در زمان انتخابات سرویس اطلاعاتی امارات مطالبی را خواستند و من نیز در پاسخ به تقاضای آنها برخی اسناد محرمانه را در فیس بوک منتشر کردم.» از سخاوت آن سرویس اطلاعاتی باید تعجب کرد که اطلاعات محرمانه را صرفا برای انتشار در فیسبوک میخواهد و بس.
10 - کیفرخواست به یکسری «گزارشات» و سیاستها اشاره کرده که «در راستای اقدامات پنهان» با هدف "جنگ نرم" و "فروپاشی از درون" جمهوری اسلامی هستند. فارغ از غلط بودن کلمه «گزارشات» که خود یکی از غلط های دیکته پرغلط دادستان تهران است، مشخص نیست اگر این سیاستها پنهان بودهاند، چطور در «گزارشات» آمدهاند و به دست دادستان باسواد تهران رسیدهاند.